ของขวัญ ในกรงกาม

ของขวัญ ในกรงกาม

last updateLast Updated : 2025-06-26
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
10Chapters
15views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

ปราชญ์ ตามหาเครื่องเพชรประจำตระกูล ที่ถูกขโมยไปโดยคนรักเก่าของแม่ เฝ้ารอ เพื่อให้ได้ของล้ำค่าชิ้นนั้นกลับสู่อ้อมกอด แต่ระหว่างการเดินทางของแผนการร้ายนั้น เขากลับได้พบของขวัญล้ำค่าของศัตรู ได้สัมผัส ได้แตะต้อง พระเจ้า!!! มันทำให้เขาลืมไม่ลง จนต้องหาทางนำของขวัญชิ้นนั้นมาเป็นตัวประกัน เพื่อแลกกับเครื่องเพชร เก็บของขวัญเอาไว้ในกรงกาม ให้เขาเชยชมจนกว่าจะเหนื่อย “ไอ้คนเลว ไอ้คนป่าเถื่อน ฉันจะกลับบ้าน กลับไปอดตายยังดีกว่า” “ฮ่าๆ เธอเป็นเมียฉัน! ภูมิใจเถอะได้ผัวแก่แต่แซ่บ” เขาตวาดลั่นพลางกระชากเธอตัวปลิว “ฉันไม่ใช่เมียแก ไอ้บ้า! ปล่อย”

View More

Chapter 1

บทที่ 1

โจรสวมโม่ง รีบหนีด้วยการเปิดประตูเข้าไปในห้องเดิมที่เพิ่งผ่านเข้าไปก่อนหน้า แต่คราวนี้เขาต้องชะงัก เมื่อคนบนเตียงดิ้นแรงจนผ้าห่มหลุดลุ่ยมาอยู่ปลายเท้า ซึ่งก่อนหน้าที่เห็นคือเธอนอนคลุมโปง ทำให้เขาตกใจคิดว่าเจ้าหล่อนจะตื่น แต่เปล่าเธอแค่ขยับตัว ทว่าสิ่งทำให้เขาหยุดเดินแล้วตาลุกวาว คือเรือนร่างที่ถูกเผยภายใต้แสงไฟมืดมิด แต่ยังมีแสงสว่างจากหน้าบ้านส่องเข้ามาให้เห็นในห้องเป็นบางส่วน และแสงไฟนั้นสาดผ่านรอยต่อของผ้าม่าน กระทบร่างน้อยที่นอนไม่เอาความสวยงามเลย 

 โจรสวมโม่งยืนตัวแข็งทื่อมอง ร่างกายเริ่มร้อนรุ่มเมื่อแสงไฟสาดมาโดนช่วงสะโพกของสาวน้อยเข้าพอดี จึงได้เห็นว่าเธอใส่เพียงเสื้อกล้ามสีขาว และกางเกงขาสั้นบางจนแนบเนื้อ เขาตะลึงกับสิ่งที่อวดหราจนเผลอเดินเข้าไปชมใกล้ๆ เนินเนื้ออวบอูมนูนเด่นพ้นกางเกงบางออกมาให้เขาเห็นเป็นกลีบส้มผลใหญ่ 

เขาจ้องและลอบกลืนน้ำตาแทบไม่ลงคอ ก่อนจะคุกเข่าลงตรงปลายเตียง ยื่นหน้าเข้าไปสำรวจกลีบส้ม ราวกับคนหิวกระหายน้ำ ไล่สายตาไปตามสะโพกกลมกลึง เรียวขา หน้าท้องขึ้นไปจนถึงหน้าอก สาวน้อยไม่ได้ร่างบาง แต่มีน้ำมีนวล ไม่ได้อ้วนแต่ไม่ผอมเพรียว เรียกได้ว่ากำลังอยู่ในวัยน่ากิน 

สาวน้อยนอนอย่างอิสระ ด้วยฤทธิ์ยาที่กินเข้าไปแล้วทำให้ง่วง ขาทั้งสองข้างถ่างออกจากกัน และงอข้างหนึ่งเอาไว้ สองแขนแผ่ไปด้านข้างลำตัว นอนหลับหายใจอย่างสม่ำเสมอ ขณะที่เจ้าโจรในโม่งดำกำลังเอื้อมมือลูบไล้ต้นขาแผ่วเบา ขณะที่ร่างน้อยไม่ได้ไหวติง โจรหนุ่มได้ใจก็ค่อยๆ ขยับฝ่ามือแตะที่กลีบส้มอวบอูมเบาๆ ร่างน้อยก็ยังคงนอนนิ่ง ทำให้เขาได้ใจ กรีดกรายปลายนิ้วไปตามร่องของกลีบส้มขึ้นลงจนเห็นเป็นรูปร่างชัดเจน สลับกับฝ่ามือลูบคลึง 

“ฉันไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการตอนนี้ แต่ฉันก็จะเอาสิ่งที่มีค่าของแก หึๆ” น้ำเสียงกดต่ำเหี้ยมเกรียม เอ่ยในลำคอพร้อมกับเสียงหัวเราะน่าสะพรึงกลัว ก่อนจะเอานิ้วค่อยๆ เขี่ยที่ขอบกางเกงตัวบางแล้วรูดลงช้าๆ อย่างเบามือที่สุด กลีบส้มค่อยๆ เผยออกให้เขาเห็นแล้วต้องตะลึง ระดับความหิวกระหายพุ่งทะยาน เมื่อกลีบส้มแห่งวัยแรกแย้มไร้ขน เกลี้ยงเกลา เนียนจนเห็นความอวบใหญ่ ร่องเป็นร่อง กลีบเป็นกลีบ

“เด็กน้อยเอ๊ย ทั้งสวยทั้งใหญ่” เขาเอ่ยเบาๆ ก่อนจะรูดกางเกงลงไปจนสุดปลายเท้า จากนั้นเขาก็ขยับฝ่ามือขึ้นมานวดคลึงกลีบส้มแผ่วเบา เชื่องช้าราวกับจะกระตุ้นความเสียวกระสัน เพื่อเข้าไปในห้วงความฝันของเด็กสาว ปลายนิ้วนวดคลึงเน้นหนักตรงเม็ดกระสัน โดยไม่ได้แหวกกลีบส้มออก ทว่าชั่วอึดใจสะโพกน้อยก็เริ่มขยับคล้ายเสียวซ่าน เขาก็ยิ่งหมุนวนปลายนิ้วนวดเน้นๆ สะโพกกลมกลึงก็ขยับตามแต่ไม่แรงนัก 

“อ่า เสร็จโจร” เขาเอ่ยในลำคอก่อนจะเปิดโม่งขึ้นเล็กน้อยให้โผล่เฉพาะปากกับจมูก จากนั้นเขาก็ขยับตัวขึ้นไปค้ำมือกับที่นอน แล้วโน้มตัวลง ทำทุกอย่างให้เบาที่สุด ก่อนจะเอาปลายนิ้วแหวกกลีบส้มอวบอูมออกจากกัน กระทั่งเม็ดเสียวน้อยๆ อวดหรา เขาจ้องมองพลางเลียริมฝีปากก่อนจะมองเห็นน้ำเหนียวๆ ไหลออกมาแฉะตรงร่องรัก นิ้วแกร่งไม่รอช้าขดเขี่ยเม็ดเสียวเน้นๆ กดคลึงกระตุ้นความเสียวซ่าน 

พร้อมกับกรีดกรายปลายนิ้วไปตามร่องรัก สอดแหย่นิ้วเบาๆ ตรงรูสวาทอันคับแคบ สัมผัสกับน้ำหวานหนืดเหนียวจากกลีบส้ม แล้วลูบไล้ถูไถไปกับกลีบจนฉ่ำแฉะ ร่างน้อยยังคงไร้สติ หลับสนิท ทว่าสะโพกกลับเคลื่อนไหวไปตามธรรมชาติเบาๆ เหมือนกำลังล่องลอยอยู่ในความฝันอันหฤหรรษ์ จังหวะเดียวกันนั้นสองขาเรียวค่อยๆ แยกออกจากกันอย่างไร้สติ คล้ายกับจะขยับสะโพก ขณะที่โจรหนุ่มยังคงใช้นิ้วนวดคลึงเม็ดกระสัน และลูบไล้น้ำเสียวขึ้นลงจนกลีบส้มเปียกไปหมด

“ซี๊ด อืม ฝันอยู่สินะเด็กน้อย” เสียงทุ้มกดต่ำเอ่ยอย่างแผ่วเบา 

“ฉันจะทำให้เธอฝันถึงฉันนับจากนี้” สิ้นน้ำเสียงหื่นกระหาย เขาก็ยื่นหน้าก้มลงชิดกับกลีบส้มกลีบใหญ่ ค่อยๆ ส่งลิ้นออกมาปาดเลียไปตามร่องรักจากล่างขึ้นบนช้าๆ ผ่านกลีบส้มแผ่วเบา ราวกับไม่อยากทำให้ร่างน้อยตกใจ ลิ้นร้อนปาดเลียร่องรักขึ้นลงสลับไปมาทั้งสองข้าง ก่อนจะหยุดอยู่ตรงเม็ดกระสันที่กระตุกตอดตุบๆ ปลายลิ้นก็ดุนดันตวัดเลียระรัวแต่เบาสลับปาดป่ายสอดแย่ตรงรูสวาทที่มีน้ำเยิ้มไหลออกมาเรื่อยๆ เรียวปากงับดูดเลียน้ำเสียวหวานฉ่ำระคนด้วยกลิ่นคาวรักของสาวแรกรุ่น 

ร่างน้อยค่อยๆ เคลื่อนไหว ขยับสะโพกกระดกขึ้นลงเบาๆ ลมหายใจค่อยๆ ผ่อนหนักเบาเข้าออก สองมือน้อยกุมขยำที่นอนเพื่อผ่อนอารมณ์อันเสียวสะท้าน ห้วงฝันอันดื่มด่ำล้ำลึก กำลังถูกเล้าโลมด้วยเงาดำทะมึน มันคืบคลานครอบครองความสาววัยแรกแย้ม ที่อวบอิ่มพลิบานอย่างเร่าร้อน กลีบเสียวถูกชโลมด้วยลิ้นปริศนา ร่างน้อยหลับลึกเพราะฤทธิ์ยากำลังต่อสู้กับความเสียวซ่านที่โลมเลียดูดดึงร่องรักและเม็ดกระสันสลับกัน 

สาวน้อยหายใจหอบกระชั้น แอ่นสะโพกยกกลีบสวาทอัดกับลิ้นร้อนที่ปาดเลียอย่างหนักหน่วง เธอพยายามลืมตาทว่าราวกับถูกผีอำก็ไม่ปาน ได้แต่บิดเร้าร่างกายด้วยความเสียวสะท้าน ความฝันช่างเสมือนจริง มันเสียว มันทรมานอย่างที่เห็นในคลิปโป้ ไม่คิดว่าเธอจะฝันเช่นนี้ 

“ซี๊ด! อ่า” เสียงหวานครางพะแผ่ว เพราะความเสียวซ่านเกินจะทน ขณะที่เจ้าโจรร้ายกำลังละเลงลิ้นเลียกินน้ำเสียวอย่างเอร็ดอร่อย เขาไม่ได้รุกเร้ารุนแรงจนทำให้ร่างน้อยสะดุ้งตกใจ ทว่ากลับเลียเชื่องช้า แผ่วเบา แต่เน้นหนักที่ปลายลิ้นอย่างช่ำชองเชิงรัก 

“อืม อ่า” เสียงครางดังออกมาเรื่อยๆ ขณะที่สะโพกขยับรับจังหวะดูดเลียของลิ้นร้าย 

“โอ๊ย! เสียว” เสียงครางหวานแผ่วเบา หลุดออกมาอย่างสุดจะกลั้น ทว่าเธอไม่ได้ลืมตาเพราะยังคงหลับใหล แต่ในห้วงฝันนี่สิที่เธอกำลังคุ้มคลั่งทรมาน เหมือนร่างกายจะแหลกละเอียด กลีบส้มอวบอูมฉ่ำด้วยน้ำเสียวยังคงถูกปลายลิ้นตวัดเลียขึ้นลง สลับดูดน้ำที่ทะลักไหลออกมาอย่างไม่ขาดช่วง 

“เด็กน้อย เปียกหมดเลย” เสียงกดต่ำหิวกระหายเอ่ยเบาๆ พร้อมด้วยเสียงหัวเราะในลำคอ

“อื้อ” ขณะที่ร่างน้อยบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าน และกำลังทรมานอย่างที่ไม่เคยมาก่อน ห้วงฝันของเธอกำลังดีดดิ้นบิดเร้าราวกับเกลียวเชือก สองมือขยำขยี้ที่นอน ทว่าภายในฝันนั้นมันขุนมัวมองไม่เห็น ราวกับหมอกจางๆ ปกคลุมอยู่ เห็นเพียงเงาตะคุ่มของร่างปริศนา 

ทว่าด้วยความเสียวซ่านที่ก่อเกิดตรงร่องรักผ่านเม็ดเสียว ที่กระตุกตอดลิ้นร้ายซึ่งปาดเลียอย่างไม่ปราณี ปากก็ดูดดึงคำโตจนสาวน้อยแทบจะกรีดร้อง เสียวซ่านเกินจะทนจนต้องกระดกเด้งสะโพกขึ้นลงอัดกลีบส้มกับลิ้นร้อน ตามด้วยเสียงหายใจหอบกระชั้น สองขาแบะออกพลางถีบขาหดเกร็งไปทั้งตัว 

“ซี๊ด! อ่า เสียวจัง อืม” เสียงครางแผ่วเบาคล้ายจะถามตัวเองถึงความเสียวซ่านที่เกิดขึ้น เธอลืมตาไม่ขึ้น ไม่รู้ว่าอะไรกับส่วนนั้นของเธอ แต่มันเสียวเหลือเกิน ร่องรักฉ่ำแฉะถูกโลมเลียอย่างเร่าร้อน เจ้าเงาดำทะมึนนั้นก็ยิ่งได้ใจ พอได้ยินเสียงครางก็ยิ่งเร่งจังหวะด้วยการดูดดึง ดุนดันปลายลิ้นโลมเลียระรัวเร็ว ร่างน้อยก็ดีดดิ้นเสียวซ่าน พร้อมกับหายใจหอบกระชั้น อารมณ์ปรารถนาโลดแล่นราวกับจะพุ่งขึ้นสู่สวรรค์ 

ห้วงความฝันช่างแสนหวาน หฤหรรษ์จนเด็กน้อยถึงกับหดเกร็งและกระตุกเฮือกอย่างรุนแรง ถีบเท้าขึ้นลงด้วยความเสียวซ่าน น้ำอุ่นๆ พุ่งทะลักไหลชโลมปลายลิ้นที่เลียดูดกินน้ำรักอย่างเอร็ดอร่อย เรียวปากขบดูดเม็ดเสียวสลับเลียร่องรักทุกหยด เม็ดเสียวตอดตุบๆ ราวกับเสียงหัวใจ

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
10 Chapters
บทที่ 1
โจรสวมโม่ง รีบหนีด้วยการเปิดประตูเข้าไปในห้องเดิมที่เพิ่งผ่านเข้าไปก่อนหน้า แต่คราวนี้เขาต้องชะงัก เมื่อคนบนเตียงดิ้นแรงจนผ้าห่มหลุดลุ่ยมาอยู่ปลายเท้า ซึ่งก่อนหน้าที่เห็นคือเธอนอนคลุมโปง ทำให้เขาตกใจคิดว่าเจ้าหล่อนจะตื่น แต่เปล่าเธอแค่ขยับตัว ทว่าสิ่งทำให้เขาหยุดเดินแล้วตาลุกวาว คือเรือนร่างที่ถูกเผยภายใต้แสงไฟมืดมิด แต่ยังมีแสงสว่างจากหน้าบ้านส่องเข้ามาให้เห็นในห้องเป็นบางส่วน และแสงไฟนั้นสาดผ่านรอยต่อของผ้าม่าน กระทบร่างน้อยที่นอนไม่เอาความสวยงามเลย โจรสวมโม่งยืนตัวแข็งทื่อมอง ร่างกายเริ่มร้อนรุ่มเมื่อแสงไฟสาดมาโดนช่วงสะโพกของสาวน้อยเข้าพอดี จึงได้เห็นว่าเธอใส่เพียงเสื้อกล้ามสีขาว และกางเกงขาสั้นบางจนแนบเนื้อ เขาตะลึงกับสิ่งที่อวดหราจนเผลอเดินเข้าไปชมใกล้ๆ เนินเนื้ออวบอูมนูนเด่นพ้นกางเกงบางออกมาให้เขาเห็นเป็นกลีบส้มผลใหญ่ เขาจ้องและลอบกลืนน้ำตาแทบไม่ลงคอ ก่อนจะคุกเข่าลงตรงปลายเตียง ยื่นหน้าเข้าไปสำรวจกลีบส้ม ราวกับคนหิวกระหายน้ำ ไล่สายตาไปตามสะโพกกลมกลึง เรียวขา หน้าท้องขึ้นไปจนถึงหน้าอก สาวน้อยไม่ได้ร่างบาง แต่มีน้ำมีนวล ไม่ได้อ้วนแต่ไม่ผอมเพรียว เรียกได้ว่ากำลังอยู่ในวัยน่ากิน
last updateLast Updated : 2025-06-26
Read more
บทที่ 2
“ซี๊ด! อื้อ! อูยยยยย ทำไมเสียวแบบนี้” สิ้นเสียงครางหวานพะแผ่วราวกับคนละเมอ เจ้าร่างน้อยก็หายใจหอบ ทว่ายังแอ่นกลีมส้มให้เขาดูดเลียอย่างไม่อิ่มเอม จมูกโด่งและปลายลิ้นร้อนยังคงซุกไซ้กับกลีบส้มผลใหญ่ “หวานอร่อยเหลือเกินเด็กน้อย” ปากพูดไปพลาง ลิ้นก็ยังคงเลียไปพลางและยังคงสร้างความเสียวสะท้านให้กับร่างน้อยที่หลับใหล “เกิดอะไรขึ้น ซี๊ด! อ่า! หนูเสียว อื้อ” เธอละเมอและครางแผ่วเบา “กำลังจะทำให้หนูขึ้นสวรรค์อีกรอบ”“อ๊ะ! อื้อ!” เสียงครางเบาเปล่งออกมาอีกครั้ง ขณะที่เขายังคงดูดเลียเม็ดเสียวอย่างอ้อยอิ่ง จากที่อารมณ์เพิ่งสงบมันก็ได้เริ่มต้นอีกครั้ง และเสียวมาก“หนูเสียว เกิดอะไรขึ้น อ่า” เธอละเมอออกมาอีกครั้ง แต่คราวนี้เขากลับขยับปากออกแล้วยืดตัวลุกขึ้น พร้อมกับปลดกระดุมกางเกงรูดซิบแล้วงัดท่อนเอ็นออกมาขยับรูดระรัว “ซี๊ด อ่า ฉันอยากเอาหนูเหลือเกิน แต่กลัวหนูตื่น อ่า” เขาครางต่ำและเบา พลางจดจ่อส่วนปลายท่อนเอ็นตรงกลีบเสียว ถูไถบดเบียดไปตามร่องรักฉ่ำแฉะอีกครั้ง สะโพกกลมกลึงก็ยกขึ้นรับความเสียว ขณะที่ท่อนเอ็นถูกับกลีบส้มกระตุ้นอารมณ์“อ่า! อยากยัดเข้าไปเหลือเกิน แม่คุณเอ๊ย” เขาได้แต่อดทนเพราะไม่อย
last updateLast Updated : 2025-06-26
Read more
บทที่ 3
สาวน้อย เอามือลูบไล้ดูผ่านร่องเสียวเชื่องช้า ไม่มีความเจ็บปวดต่ออย่างใด ทว่ามันพาลทำให้เธอนึกถึงลิ้นร้อนๆ นั้นที่กำลังดูดเลียร่องเสียวนี้ เธอฝันหรือถูกลักหลับ มีใครขึ้นมาบนห้องของเธอ คิดไปพลางก็หลับไปพลาง ทว่าอยู่ๆ น้ำใสๆ ก็ดันซึมไหลออกมาอย่างนั้น “ฝันเหรอ เหมือนจริงมากเลย ตอนนี้ก็ยังเสียวจี๊ดๆ อยู่เลย” ปากเอ่ยลอยๆ แต่นิ้วมืออยู่ไม่สุขทั้งกรีดกรายนวดคลึงเม็ดกระสันจนรู้สึกเสียวซ่าน พร้อมกับเผยประสบการณ์ช่วยตัวเองเป็นครั้งแรก “ซี๊ด! อื้อ!” ปลายนิ้วนวดคลึงพลางหลับตา และอยู่ๆ เสียงนั้นก็ดังขึ้นอีกครั้ง เธอต้องคิดถึงฉันคนเดียว และต้องมาเป็นของฉัน! ในฝันเขากระซิบบอกเช่นนั้น พร้อมกับสัมผัสจากลิ้นร้อนที่ดูดเลียอย่างไม่ปราณีทำให้เธอเสียวจนน้ำแตก“อ๊ะ! อ๊ะ! เสียว โอ๊ย ลิ้นของเขา” นิ้วนวดคลึงใจก็คิดถึงเจ้าของเงาปริศนานั้น และไม่อาจหยุดนิ้วมือได้อีกแล้ว มันเสียวมากจนเธอยอมช่วยตัวเองจนร่องรักแฉะไปด้วยน้ำเสียวเต็มมือ เธอก้มลงมองที่กลีบส้มพลางแอ่นสะโพกมาด้านหน้า และเอามือลูบไล้น้ำหนืดเหนียวจนกลีบเปื้อนไปหมด เท่านั้นยังไม่พอเธอยกขึ้นเหยียบอ่างล้างหน้าเอาไว้ข้างหนึ่ง ก่อนจะเอามือละเลงลูบร่องรักระรัว
last updateLast Updated : 2025-06-26
Read more
บทที่ 4
“ค่ะ แล้วมันได้อะไรไปไหมคะ” “ไม่ได้ ก็ยังดี เหมือนมันดูลาดเลามานานแล้วว่าบ้านเราเข้าออกทางไหน ไม่งั้นมันไม่รู้หรอกว่าตู้เซฟอยู่ห้องไหน อาจจะเป็นคนในหมู่บ้านก็เป็นได้เหมือนกัน”“มันรู้ได้ยังไงว่าบ้านเรามีของมีค่าอยู่ในตู้เซฟ” มารดาบอก “แล้วในตู้เซฟมีอะไรเหรอคะ” ของขวัญถามขึ้น“ก็ของมีค่าทั้งนั้นแหละลูก แล้วนี่ดูโทรมๆ อาการไม่ดีขึ้นเหรอลูก ไปหาหมอไหม” “ขวัญ ก็... ยังปวดหัวอยู่เลยค่ะ แล้วเรื่องโจรขึ้นบ้าน เราต้องแจ้งความหรือเปล่าคะ”“ตรวจแล้วยังไม่มีอะไรหาย ทุกอย่างอยู่ครบ คงไม่ต้องแจ้งความหรอก” หารู้ไหมว่าสิ่งที่ไปพร้อมกันไอ้โจรชั่วนั้นคือ สิ่งที่ของขวัญหวงแหนมากที่สุด เห็นเป็นลูกคุณหนูเอาแต่ใจชอบเที่ยงเตร่ก็หวงตัว ยังไม่เคยให้ใครมาแตะต้องเลย แล้วมันเป็นใครมาพรากพรหมจรรย์ของเธอไป แน่นอนเธอคิดว่ามันเสียหายพอๆ กับพรากพรหมจรรย์นั่นแหละ “แล้วหิวไหมลูก กินข้าวเสร็จจะได้กินยา” มารดาบอกอีกครั้ง “ขวัญกินอะไรไม่ลงค่ะ ขวัญอยากออกไปสูดอากาศ” “งั้นเดี๋ยวแม่ให้พี่แมวเอาโจ๊กออกไปให้ที่โต๊ะในสวนละกันนะ” “ค่ะ” ของขวัญรับคำเสียงหม่น ก่อนเดินเลี่ยงออกจากบ้าน ในมือเธอมีโทรศัพท์กับหูฟัง นั่งดูคนสวน
last updateLast Updated : 2025-06-26
Read more
บทที่ 5
กริ้ง! กริ้ง! กริ้ง!“ว่าไง” เสียงเข้มเอ่ยทางปลายสาย“นายครับ! นายถึงไหนแล้ว” “กำลังจะกลับ ออกจากกรุงเทพแล้ว มีอะไรเหรอ” “นายแม่! นายแม่แย่แล้ว ตอนนี้ผมกำลังพาไปโรงพยาบาล กำลังจะหาข้าวให้กิน อยู่ๆ ท่านก็หมดสติไปเลย” สิ้นคำบอกเล่าของคนสนิท ชายหนุ่มถึงกับช็อกไปชั่วขณะ กลัวและตกใจ พาลแสบร้าวไปทั้งกระบอกตาจนตาแดงก่ำ มือหนาสั่นเทาเพราะกลัวว่ามารดาจะเป็นอะไรไป “รอก่อน รอฉันก่อน ฉันกำลังไป กำลังจะไปบอกข่าวดีท่าน”“จะรอนะครับนาย” คนสนิทบอกเสียงสั่นเครือ อาการคงไม่สู้ดี“บอกแม่ว่าฉันกำลังไป ไม่นานหรอก” “ครับๆ” สิ้นคำต่างฝ่ายต่างวางสาย ชายหนุ่มก็นั่งนิ่งมีท่าทางเศร้าลงไปถนัดตา“มีอะไรเหรอครับนาย” “แม่เข้าโรงพยาบาล อาการน่าจะไม่สู้ดี” พูดจบเขาก็ถอนใจ ผู้ช่วยก็สังเกตว่าเจ้านายหนุ่มมีน้ำตาคลอ แต่พยายามหลยไม่ให้เห็น ระหว่างนั่งรถกลับ ก็ได้แต่เมินหน้าออกนอกหน้าต่างเพื่อซ่อนน้ำตา “ท่านต้องปลอดภัยเหมือนทุกครั้งนะครับ” “ฉันกลัว กลัวครั้งนี้ แม่จะ... แม่จะไม่ไหว”“ต้องไหวสิครับ” ผู้ชายหนุ่มให้กำลังใจ “รอบนี้ฉันไม่น่าทิ้งท่านมา น่าจะอยู่กับท่าน” “ท่านต้องรอได้ ต้องรอเราได้ ไอ้เก้ามึงขับรถเร็วๆ
last updateLast Updated : 2025-06-26
Read more
บทที่ 6
“นายถึงไหนแล้วครับ” ชายหนุ่มถามด้วยความร้อนใจ “อยู่นี่ จะถึงห้องแล้ว” ปราชญ์ตอบพลางวิ่งออกจากลิฟต์ ทำให้ผู้ช่วยใจชื้นทว่าเสียงสาวใช้ก็ดังขึ้น“นายแม่! นายแม่! นายแม่ไปแล้ว! ฮือๆๆ” กมลกรีดร้องและซบไปบนร่างของนายแม่ ผู้ช่วยหนุ่มก็หันไปมองที่เครื่องแสดงชีพจร ตู๊ดดดดด เส้นชีพจรแสดงเป็นเส้นตรง จากนั้นเขาก็หันไปมองนายแม่ที่จากไปอย่างสงบ มือถือของเขาแทบร่วงลงพื้นพร้อมกับน้ำตา จังหวะเดียวกันนั้นปราชญ์ก็ผลักประตูเข้ามาพอดี สิ่งที่เห็นคือสัญญาณชีพจรเป็นเส้นตรงแล้ว“แม่!” ปราชญ์เรียกมารดา ก่อนจะวิ่งเข้าไปโอบร่างไร้ลมหายใจเอาไว้ กดกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลรินทว่าสุดจะกลั้น แต่ไม่ได้เปล่งเสียงร้องไห้ออกมา มีเพียงหยดน้ำที่ไหลเอ่อ เนื้อตัวสั่นเทา พลางซบหน้าลงไปกับร่างไร้วิญญาณ “แม่ ผมมาแล้ว ทำไมไม่รอผม นิดเดียวแม่ก็ไม่รอ ผมมาบอกข่าวดีแม่แล้วไง ฟื้นสิครับแม่” ปราชญ์ไม่ได้คร่ำครวญ แต่เอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาก่อนจะเงยหน้าขึ้น เอามือประคองใบหน้ามารดาด้วยน้ำตานองหน้า ขณะที่ลูกน้องคนสนิททั้งหมดได้แต่ก้มหน้าน้ำตาร่วง เพราะนายแม่ก็เหมือนแม่ของทุกคน ท่านรักและเอ็นดูเหมือนลูก“ของที่แม่ตามหา ที่มันขโมยไปผมกำลังจะ
last updateLast Updated : 2025-06-26
Read more
บทที่ 7
กรุงเทพฯ โรงแรมระดับสามดาวแห่งหนึ่ง กำลังประสบปัญหาเศรษฐกิจอย่างหนัก ผลกระทบจากหลายๆ อย่างที่ทำให้นักท่องเที่ยวบางตาลง ตามข่าวคือหนีไปเที่ยวประเทศอื่นกันหมด สถานเคยมีคนพุกพล่านก็เงียบเหงา ไม่ก่อให้เกิดรายได้ พอไม่มีนักท่องเที่ยง ธุรกิจห้องพัก โรงแรมต่างซบเซากันไปถนัดตาเช่นกัน หนึ่งในนั้นคือโรงแรมสยามวลัย ที่ยอมแพ้ต้องปิดกิจการแบบไม่มีกำหนด เพราะไม่มีรายได้เข้ามา แต่หนี้สินไม่หยุดนิ่ง นักท่องเที่ยวไม่มีสักคน จึงต้องแบกรับภาระค่าใช้จ่ายรวมถึงค่าจ้างพนักงาน ปัญหานี้กำลังรุมเร้าโรงแรมหนักหนาเอาการ “เอายังไงดีครับ พนักงานกำลังรอการตัดสินใจของเรา เพราะถ้าเราไม่ทำอะไรเลย มีหวังเรื่องได้กระจายลงโซเชียลแน่ๆ เราปล่อยเขาลอยแพไม่ได้” ผู้ช่วยกรรมการผู้จัดการหนุ่มให้ความเห็น“แต่เราไม่มีรายได้ เราก็เลี้ยงพวกเขาไม่ได้เหมือนกันนะคุณรัน” เจ้าของโรงแรมกล่าว “ระหว่างนี้ถ้ารายได้ไม่เกิด ทางที่ดีที่สุด คือปิดทางน้ำไหลของเราเอาไว้ชั่วคราว ขืนเปิดไปเราก็จะเสียค่าใช้จ่ายบานเบอะทุกเดือน โดยรายรับไม่เข้า คราวนี้เงินเราติดลบแน่ๆ ครับ”“คุณจะให้เราปิดโรงแรมไปก่อนเหรอ” “ผมก็คิดอย่างนั้น คิดเหมือนคุณรัน คือปิด
last updateLast Updated : 2025-06-26
Read more
บทที่ 8
พนักงาน นับร้อยนั่งออกันที่หน้าล๊อปบี้โรงแรม รออย่างมีความหวังว่าจะได้รับข่าวดีจากห้องประชุม และเมื่อทุกคนเห็นผู้ช่วยกรรมการออกมาก็ต่างพากันดีใจ “คุณชรันมาแล้ว! คุณชรัน” พนักงานชายคนหนึ่งเรียกขึ้น ขณะที่เขาเดินมาหาด้วยท่าทีเคร่งขรึม “อุตส่าห์รอกันเป็นชั่วโมง เอาล่ะผมมีเรื่องจะบอกคือ...” ผู้ช่วยกรรมการเว้นวรรคเพื่อดูอาการของทุกคน“ท่านจะจ่ายเงินเดือนพวกคุณทุกคนภายในอาทิตย์นี้” เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงยินดี ดีใจแทนพนักงาน ซึ่งทุกคนก็กรีดร้องเฮลั่นด้วยความดีใจ บ้างก็โผเข้ามากอดเขาอย่างขอบคุณ เพราะเขาคือคนที่บากหน้านำเรื่องนี้ขึ้นเสนอผู้บริหาร “เย้!!! คุณชรัน ขอบคุณคุณมาก ถ้าไม่ได้คุณเราแย่แน่ๆ เงินหมื่นกว่าต่อชีวิตเราได้เยอะเลย” “ผมรู้ สบายใจกันแล้วนะครับทุกคน ผมจะติดตามผลเรื่อยๆ ท่านให้ฝ่ายการเงินจัดการนะ”“ขอบคุณมากๆ เลยคุณชรัน คุณดีกับเรามากทั้งที่ผู้บริหารคนอื่นแทบจะไม่สนใจเรื่องนี้” “ผมก็เคยลำบากมาก่อน รู้ว่าเวลาไม่มีน่ะมันเป็นยังไง เอาเป็นว่าทุกคนย้ายแยกกันไปเก็บของ ในแผนกของตัวเอง เคลียร์โรงแรมเพื่อจะได้พร้อมสำหรับการปิดชั่วคราว” “จริงปิดจริงเหรอครับ” “มันจำเป็นครับ เราแบกรับค่า
last updateLast Updated : 2025-06-26
Read more
บทที่ 9
“ไม่เป็นไรลูกมีเรื่องอะไร” “เรื่อง คือ...”“เอ่อ ทุกคนไปพักผ่อนนะ เพราะถึงยังไงคุณรันเขาจัดการไปแล้ว เดี๋ยวเราค่อยคุยกันอีกที” เหมือนเป็นการไล่ทางอ้อม ผู้บริหารก็พากันออกไปทันที แม้กระทั่งชรัน “มีอะไรก็ว่ามาลูก” “คือ บัตรเครดิตใช้ไม่ได้อ่ะค่ะ เกิดอะไรขึ้นคะ ขวัญกับเพื่อนกำลังซื้อของอยู่เลย นี่ต้องเอาเงินยัยเกี้ยวจ่าย” “ยืมเกี้ยวจ่ายไปเท่าไหร่เดี๋ยวพ่อโอนให้” “สองแสนค่ะ” “สองแสน! ซื้ออะไรอ่ะลูก ทำไมแพงขนาดนั้น” นี่น่าจะเป็นครั้งแรกที่บิดาบอกว่าแพง“ก็กระเป๋ารุ่นใหม่ที่ดาราเขาใช้กันอ่ะค่ะพ่อ เรื่องนี้ขวัญเคยขอพ่อแล้ว ถ้าเรียนจบก็ขอซื้อ นี่ก็จบมาสักพักแล้วพึ่งซื้อนะเนี่ย” “กระเป๋าอะไรทำไมแพงจัง” “ก็แบรนด์มันก็ราคานี้แหละ ทีแม่ใช้ใบละห้าแสนยังไม่มีใครว่าเลย”“ก็ลูกยังเด็ก แล้วอีกอย่างที่บัตรใช้ไม่ได้เพราะพ่อบอกเขาระงับเองแหละ ประหยัดค่าใช้จ่าย แต่ละเดือนค่าช้อปปิ้งเราหมดไปตั้งเยอะ”“อะไรนะ ระงับบัตรขวัญเหรอคะ แล้วขวัญจะใช้อะไรล่ะคะ” “ฟังนะลูก ตัวเลขรายได้โรงแรมเราไม่เหมือนกันก่อน สุรุ่ยสุร่ายไม่ได้อีกแล้ว พ่อไม่มีเงินมาแบกรับรายจ่ายทั้งหมดนี้โดยที่ไม่มีรายได้” “ไม่มีรายได้เหรอคะ
last updateLast Updated : 2025-06-26
Read more
บทที่ 10
“ผมรู้ว่ามันค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไปหนึ่งปี สองปี หรือสามปี ก็ไม่ว่ากัน แต่คงไม่มีเงินอีกแล้ว” “ท่านแน่ใจนะครับ” “แน่ใจ ทำเรื่องประกาศขายทีนะ” “ครับท่าน” “คุณช่วยผมมาตลอดเลยคุณรัน ว่าแต่ผู้ใหญ่ใจดีของคุณจะช่วยเรื่องนี้ได้ไหม” “เอ่อ ผมไม่ทราบครับ หากเงินไม่มากท่านช่วยได้ แต่ถ้าถึงขั้นให้เทคโอเวอร์นี่ ก็ท่าจะยาก ท่านชอบสะสมอสังหาริมทรัพย์ตามต่างจังหวัดมากกว่า แล้วท่านเป็นนักสะสมของเก่ามีราคาด้วย” “อืมๆ ก็ค่อยๆ ดูกันไป ผมไม่อยากสติแตก เอาเป็นว่าลองแหย่ๆ ท่านดูก็แล้วกันเผื่อท่านจะสนใจ” “ครับ ผมจะลองดู” “ว่าแต่ท่านเป็นเศรษฐีอยู่แถวไหน” “ท่านอยู่โคราชครับ ผมขอตัวนะครับ เดี๋ยวจะจัดการเรื่องนี้ให้”“อืม ไปเถอะ” ว่าแล้วชรันก็ออกไปจากห้องทำงานอีกครั้ง ทิ้งให้เจ้านายหรือรู้จักกันในชื่อขจร ประสิทธิเวช เจ้าของโรงแรมวัย 68 ปี เขาต้องมานั่งถอนใจกับปัญหาที่เกิด คิดไม่ตกกับหนี้สินหลายสิบล้าน ไหนจะค่าใช้จ่ายพนักงานอีก หรือต้องขนสมบัติเก่าออกมาขายประทังชีวิต เขาคิดอย่างเครียดๆ ต่อมา โรงแรมสยามวลัยได้ปิดกิจการอย่างเป็นทางการ หลังจากจ่ายค่าจ้างพนักงานและผู้บริหาร รวมถึงค่าน้ำค่าไฟต่างๆ หมดสิ้น มองเงิน
last updateLast Updated : 2025-06-26
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status