เป็นห่วง…แต่ปากแข็ง

ตอนที่15

ทานตะวันตื่นมาในเช้าของวันใหม่และเธอก็เธอตื่นมาในอ้อมกอดของคนที่ทำร้ายเธอ ย่ำยีเธอ เมื่อนึกไปถึงเหตุการณ์ที่เขาทำกับเธอเมื่อคืนพลันน้ำตาก็ต่างไหลรินลงมาอาบแก้ม ก่อนเธอจะค่อยๆยกแขนแกร่งของเขาให้ออกไปจากการโอบกอดเธอเบาๆ แต่เพียงแค่เธอขยับแขนเขาออกเขาก็ยิ่งกระชับอ้อมแขนแน่นขึ้น

“อย่าเพิ่งลุกไปไหนนะ...ฉันขอนอนต่ออีกหน่อย” ธาราธรพูดขึ้นเสียงด้วยน้ำเสียงอู้อี้ในขณะที่เขายังคงหลับตาอยู่

“ขะ ขยับออกไปหน่อยค่ะ ตะวันจะไปอาบน้ำ”

ธาราธรเลิกคิ้วหนาขึ้นก่อนจะกระพริบตาถี่ๆ มองคนตัวเล็ก

“ฉันขอนอนกอดเธออีกหน่อยไม่ได้หรือไง จะรีบลุกไปไหน!”

“ไม่ได้ค่ะ…เอาแขนออกไปค่ะคุณเขื่อน”

“เธอกินยาที่ฉันวางไว้อยู่ตรงหัวเตียงนั่นซะ ถ้ากลับไปที่ไร่ฉันจะพาเธอไปคลินิก”

“ปะ ไปคลินิก…ไปทำไมคะ?”

“ฉันจะพาเธอไปปรึกษาหมอ…เรื่องคุมกำเนิด”

“คุณเขื่อน!! คุณพูดเรื่องบ้าๆอะไรของคุณ”

“เรื่องบ้าอะไรกันล่ะ ฉันจะไม่ยอมนอนกับเธอแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวแน่ และมันต้องมีครั้งต่อไปๆ!!” ธาราธรพูดขึ้นอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร เพราะเขาก็เป็นคนตรงไปตรงมาแบ