ขอคืนอิสรภาพ

นักรบ.....

ผมกลับมานอนบ้านตั้งแต่เมื่อวานเพราะกลับไปคอนโดก็ไม่มีไอเดียผมรู้สึกเหงาก็เลยกลับมานอนที่บ้านแทน

ผมไม่รู้ว่าตัวเองหลับไปตั้งแต่ตอนไหนจนกระทั่งได้ยินเสียงแก้มใสปลุกผมให้ตื่นซึ่งเมื่อคืนผมนอนตรงโซฟาห้องรับแขกทั้งคืนหลังจากวางสายจากไอ้ซี

"นักรบ ทำไมนายมานอนตรงนี้ล่ะ"

"เธอขึ้นมาทำไม" ผมตกใจก่อนจะถามแก้มใสด้วยน้ำเสียงไม่พอใจที่เธอถือวิสาสะเดินเข้าในบ้านทั้งที่ผมห้ามเธอแล้วว่าไม่ให้ขึ้นมาเพราะมันเป็นพื้นที่ส่วนตัวคนนอกไม่อนุญาตให้เข้ามาแต่พอเห็นร่องรอยบาดแผลบนใบหน้าของแก้มใสที่มันมากกว่าเดิมผมก็โกรธไม่ลง

"เอ่อคือเราอยากจะมาขอบคุณนายน่ะที่ช่วยเราเราก็เลยเดินเข้ามาเห็นนายหลับอยู่ยังไม่ตื่นก็เลยมาปลุกน่ะเพราะมันสายมากแล้ว"

"ขอบใจว่าแต่เธออาการเป็นยังไงบ้างดีแล้วใช่ไหม"

"ก็ดีขึ้นแล้วล่ะขอบใจนะที่ให้เรามาหลบอยู่ที่นี่ไม่อย่างง้้นพี่ชายเราต้องกลับมาทำร้ายเราอีกแน่ๆ"

เรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่อวานตอนเย็นแก้มใสโทรมาหาผมเธอร้องไห้จนฟังไม่รู้เรื่องผมบอกให้เธอสงบจิตสงบใจแล้วค่อยๆ พูด หลังจากนั้นเธอก็เล่าว่าพี่ชายเธอมาหาเธอที่ห้องและทำร้ายเธออีกและข่มขู่เธอบอกว่าเย็นนี้ถ้าไม่ได้เงินจะมาทำร้ายเธออ