แต่เมื่ออยู่ข้าง ๆหลินเฟิง จะต้องไว้หน้าหลินเฟิง“คุณหลิน คุณคิดว่าควรจะทำอย่างไรดี?”“ผม.....”ขณะที่หลินเฟิงกำลังจะพูด ประตูห้องทำงานของหลี่ฮุ่ยหรานก็ถูกผลักเปิดออกมาทันทีหลี่ฮุ่ยหรานที่ได้ยินการเคลื่อนไหวที่ทางเดินก็รีบออกไปเมื่อเธอมองเห็นจางซิน แววตาก็อึมครึ้มลงด้วยความโกรธทันที และเกือบจะเป็นลม ทำไมยัยนี่สร้างปัญหาให้เธออีก“หลินเฟิง คุณกลับมาแล้ว”แต่ตอนนี้อยู่ต่อหน้าคนนอก หลี่ฮุ่ยหรานก็ไม่สามารถปล่อยให้ตัวเองเสียมารยาทได้เธอพยักหน้าให้หลินเฟิงเล็กน้อย ก่อนจะเดินอ้อมจางซิน แล้วมองไปที่เผิงกวงฉี่พร้อมกับเอ่ยถามว่า :“ท่านนี้คือ?”“ผมเป็นนักแสดงที่ได้รับการว่าจ้างจากคุณหลินในราคาที่สูงลิ่ว ให้มารับบทเป็นเผิงกวงฉี่ คนที่ร่ำรวยเป็นอันดับหนึ่งในหัวตง”เมื่อได้ยินคำแนะนำนี้จากสุภาพบุรุษที่ไม่ธรรมดาคนนี้ หลี่ฮุ่ยหรานก็ตะลึงทันที แต่เธอก็ฉลาดมาก เพียงแค่เหลือบมองไปทางจางซิน ก็เข้าใจได้ทันทีว่ามันเกิดอะไรขึ้นที่นี่“เฮ้อ...ตัวซวย”หลี่ฮุ่ยหรานจับใหน้าผากแต่แทบจะในทันที หลี่ฮุ่ยหรานก็แสดงรอยยิ้มออกมาอย่างชำนาญ พร้อมกับทันทายเผิงกวงฉี่ว่า : “คิดไม่ถึงว่าเถ้าแก่เผิงจะม
“หากพบว่าครั้งต่อไปคุณไม่เคารพคุณหลินอีก หรือกระทำที่มากเกินไป ก็อย่ามาโทษผม ต่อให้เป็นประธานหลี่ก็ไม่สามารถปกป้องคุณได้!”หลังจากที่พูดจบ เผิงกวงฉี่ก็ตะคอกก่อนจะจากไปสิ่งนืทำให้จางซินถอนหายใจด้วยความโล่งอกในที่สุดเธอมองไปทางหลินเฟิง เพื่อจะโต้กลับด้วยแววตาที่ไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ แต่เมื่อคิดถึงคำเตือนของเผิงกวงฉี่ เธอก็ทำได้เพียงก้มหัวลงอย่างรวดเร็วเท่านั้น“เอาล่ะ เธอรีบไปเถอะ บริษัทเล็ก ๆของฉันแห่งนี้ไม่สามารถรองรับคนใหญ่โตแบบเธอได้หรอก ถ้าหากมีครั้งหน้าอีก ใคร ๆก็ไม่สามารถปกป้องเธอได้อีกแล้ว!”หลี่ฮุ่ยหรานพูดอย่างเฉยเมย จากนั้นก็ตามเผิงกวงฉี่ไปจะเหลือเพียงแค่หลินเฟิงและจ้าวเว่ยเท่านั้น“คุณหลิน ผมมีเรื่องด่วนที่นี่ ที่คุณจำเป็นต้องรู้.....”สีหน้าของจ้าวเว่ยดูรีบร้อน ตั้งแต่เมื่อครู่ที่เขาอดกลั้นมาโดยตลอด “สถานการณ์เร่งด่วน?” หัวใจของหลิน
“นายทำได้ไม่เลว วางใจได้ ฉันหลินเฟิงไม่ใช่คนที่ไม่รักษาคำพูด นี่คือยาแก้พิษ นายทานเข้าไป สามารถแก้พิษในร่างกายของนายได้ชั่วคราว”“ขอบคุณครับคุณหลิน”จ้าวเว่ยรับมาด้วยความเคารพครู่หนึ่ง หลินเฟิงก็พูดต่อว่า: “ฉันดูแล้วนายก็ฝึกวิทยายุทธศิลปะการต่อสู้ด้วยเหรอ?”“เอ่อ...”จ้าวเว่ยเกาศีรษะอย่างกระอักกระอ่วน และฝืนยิ้มพูดว่า:“เคยเรียน แต่พรสวรรค์ของผมไม่เพียงพอ เคยเรียนแค่ท่วงท่าผิวเผินเท่านั้น ดังนั้น...”“อืม”หลินเฟิงยื่นยาเม็ดนี้ให้เขา พร้อมทั้งพยักหน้าพูดว่า:“นี่คือยาอมตะเลือดราชันย์ สามารถเพิ่มพลังชีวิตในร่างกายให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้นได้ ถึงแม้จะไม่ถึงขั้นทำให้โครงกระดูกมีเนื้องอกขึ้นมา หรือชุบชีวิตคนตายได้ แต่ผลลัพธ์ก็พอๆกัน”“ครั้งหน้าฝึกวิทยายุทธการต่อสู้ นายก็กลืนยาเม็ดนี้เข้าไป เพียงพอที่จะทำให้นายเข้าสู่การเป็นยอดฝีมือกำลังภายในได้”“ขอบคุณคุณหลินมากๆ ครับ!”จ้าวเว่ยรับยาเม็ดนี้มาด้วยความตื่นเต้น ในสายตาของเขาเต็มไปด้วยความซาบซึ้งใจวิชาศิลปะการต่อสู้ผิวเผินบนตัวของเขา ได้รับมาจากหลงเซียวแน่นอนอยู่แล้วในตอนที่เขาแสดงออกว่าเขาเรียนรู้ช้ามาก หลงเซียวกลับมีท่าทางที่ไม่
ในที่สุดกัวโหย่งคังก็ยอมรับความพ่ายแพ้ถึงแม้ว่าจะเห็นแก่หน้าของเผิงกวงฉี่ แต่หลี่ฮุ่ยหรานก็รู้ว่าครั้งนี้ เธอสามารถรับช่วงหลี่ซื่อกรุ๊ปได้เร็วขนาดนี้ และทำให้ปัญหาที่แก้ยากหมดไปด้วยเช่นกันทุกอย่างล้วนมีส่วนเกี่ยวข้องกับหลินเฟิงอย่างไรก็ตามคนสำคัญอย่างหลินเฟิงก็ไม่ได้หยุดอยู่ที่หลี่ซื่อกรุ๊ปนานเกินไปหลังจากที่เขาได้ยินว่ากัวโหย่วคังยอมรับความพ่ายแพ้ ก็ยิ่งรู้สึกวางใจ และส่งมอบหลี่ซื่อกรุ๊ปให้กับหลี่ฮุ่ยหรานและเผิงกวงฉี่แล้วเขาก็รีบขับรถไปทางเมืองจิง“หลินเฟิง ถังหว่านไม่ให้ฉันบอกคุณเรื่องของตระกูลถัง...ตอนนี้มันซับซ้อนมาก”หลินเสวี่ยเยี่ยน เแม่ของถังหว่านร้องไห้ผ่านทางโทรศัพท์พร้อมกับพูดว่า :“ดูเหมือนว่าพ่อของเขาจะถูกวางยาพิษแล้วหมดสติไป พวกเราอยากจะถามเขาว่าเมื่อคืนวานมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น แต่ก็ไม่มีวิธีอื่น”“ทางพันธมิตรบู๊ขอแค่ให้พวกเราส่งคนให้ และหากยังเป็นแบบนี้ต่อไป ตระกูลถังก็คงจะไม่สามารถทนต่อความกดดันได้อีกแล้ว”“คุณน้า คุณไม่ต้องร้อนใจ”หลินเฟิงถือพวงมาลัยด้วยมือข้างหนึ่ง โดนที่มืออีกข้างถือโทรศัพท์อยู่ พร้อมกับพูดอย่างใจเย็นว่า :“ถังหว่านล่ะ? ตอนนี้เธอถึงเมื
“เฮ้อ....”เมื่อเห็นหลินเฟิงพยักหน้าให้กับตัวเองแล้ว หยินหลิงก็เหมือนกับถอนหายใจด้วยความโล่งอก พร้อมกับนิ้วของเธอที่ถือกระบี่ก็ผ่อนคลายลงอย่างมาก“ผู้นำ เมื่อครู่ชายคนนั้นคือ....”“เขาเป็นศิษย์พี่ของฉัน”เห็นได้ชัดว่าหยินหลิงไม่ต้องการที่จะพูดมากไปกว่าแค่ประโยคนี้“ศิษย์พี่....”ผู้อาวุโสที่อยู่ด้านข้างครุ่นคิด ก่อนจะพึมพำกับตัวเองว่า :“ศิษย์พี่ที่นามสกุลหลิน......ฉันเหมือนกับจะเข้าใจอะไรบางอย่างแล้ว....”หยินหลิงเหลือบมองผู้อาวุโสที่กำลังพูดกับตัวเอง แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธหรือยืนยัน“ปัง!”หลินเฟิงเตะประตูห้องโถงประชุมให้เปิดออกในเวลานี้ห้องโถมประชุมของตระกูลถังเต็มไปด้วยผู้คน เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่พอใจอย่างมากกับวิธีการเข้ามาที่หยาบคายของหลินเฟิงถึงขนาดที่หลาย ๆคนอยากจะดุด่าทันที“เอาล่ะ” ถังเจี้ยนหยวนที่ถูกหลินเฟิงทำให้ตกใจเช่นกัน แต่เขาก็ตอบสนองกลับมาอย่างรวดเร็ว และใช้สายตาเพื่อหยุดไม่ให้คนรอบตัวตำหนิเรื่องในคราวนี้ร้ายแรงเกินไปมันเกี่ยวข้องกับคำแถลงและการเจริญและเสื่อมถอยของตระกูลถังไม่ใช่เวลาที่จะมาปฏิบัติตามมารยาทและศีลธรรม ถังเจี้ยนหยวนก้านไปข้างหน้า ก่อนจ
“เอาล่ะคุณน้า ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาระบายอารมณ์นะ ตอนนี้พวกเราต้องหาคำตอบให้ชัดเจนว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น”หลินเฟิงว้าวุ่นอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะดึงหลินเสวี่ยเยี่ยนออกไป“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”ถังว่านหลี่เหลือบมองผู้คนที่อยู่โดยรอบ แล้วทำสีหน้าสงสัยก่อนจะตบศีรษะ พร้อมกับนึกคิดย้อนความทรงจำและขมวดคิ้วพูดว่า :“ไม่ถูกสิ ฉันไม่ใช่ตัวแทนตระกูลถังไปเข้าร่วมงานเลี้ยงตอนเย็นของลูกสาวผู้ว่ารัฐมนตรีประจำเมืองจิงงั้นเหรอ? ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่ได้ล่ะ?” “เป็นถังจวินที่พาคุณกลับมา”ถังเจสี้ยนหยวนมองไปที่ชายร่างสูงที่ร่างกายแข็งแรง วัยสามสิบกว่าปีที่อยู่ด้านข้าง“ถังจวิน?”ถังว่านหลี่ตกตะลึง ถังจวินคนนี้คือหัวหน้าหน่วยลับของตระกูลถัง เป็นลูกบุญธรรมของคุณปู่ตระกูลถัง ที่ได้มอบนามสกุลถังให้หากคระกูลถังส่งหน่วยลับไปช่วยชีวิตตัวเองกลับมา ถ้าอย่างนั้นเรื่องราวก็คงจะซับซ้อนแล้ว “อาถัง คุณยังจำงานเลี้ยงตอนเย็นเมื่อวานว่ามันเกิดอะไรขึ้นได้ไหม?”“งานเลี้ยงเมื่อวาน?”ถังว่านหลี่พยายามนึกให้ออก ก่อนจะส่ายหัวด้วยความเจ็บปวดและพูดว่า :“ฉันจำได้แค่ว่าฉันดื่มเหล้าของหลงเซียวที่มายื่นให้ด้วยความเคารพไปหนึ
“พวกคุณเข้ามาไม่ได้!”ผู้คุ้มกันของตระกูลถังขัดขวางนักบู๊เหล่านี้อยู่ที่หน้าประตู ปฏิบัติหน้าที่ของตนอย่างซื่อสัตย์“ดูให้ดีนะ ในมือฉันมีหลักฐานที่ถังว่านหลี่กระทำเรื่องเลวร้าย และหมายจับที่อนุมัติลงมาโดยผู้ว่ารัฐมนตรีประจำเมืองจิง!”“ถ้าหากตระกูลถังของพวกคุณยังกล้ากีดขวางอีก เช่นนั้นก็จะเป็นศัตรูกับกลุ่มพันธมิตรบู๊ และทั้งประเทศมังกร หลีกไปซะ!”หลังจากเสียงตะโกนของหยินหลิงผู้คุ้มกันของตระกูลถังมองหน้ากันไปมาจากนั้นทำได้เพียงหลีกทางให้ด้วยท่าทางหดหู่ถ้าหากเปิดศึกกับกลุ่มพันธมิตรบู๊ การตัดสินแบบนี้พวกเขาไม่กล้าคิดเลยอีกทั้งฝ่ายที่เสียเปรียบก็คือพวกเขาพวกเขาจับคนอย่างถูกกฎหมาย หลักฐานวางอยู่ตรงหน้าพวกเขาถ้าหากกล้าขัดขืนอีก แบบนั้นก็จะเป็นการปกป้องคนผิดแล้วเห็นได้ชัดว่า หยินหลิงรอหลักฐานด้วยเวลาที่นานขนาดนี้ อันที่จริงก็เพื่อลดภัยแห่งความตายถ้าหากเมื่อครู่ไม่มีหลักฐานแล้วฝืนบุกเข้าไปที่ประตูตระกูลถังก็ต้องเกิดการสู้รบกันยกใหญ่“ไป!”หยินหลิงพาลูกน้องของกลุ่มพันธมิตรบู๊ ไม่นานนักก็มาถึงวิลล่าขนาดเล็กที่ถังว่านหลี่อาศัยอยู่“ถังว่านหลี่ตระกูลหลี่! ลวนลามหลี่เซี่ยงถง
“ไม่ได้นะ ท่าผู้นำ ไม่สามารถปล่อยอาว่านหลี่ไปกับพวกเขาได้!”“ใช่แล้วท่านผู้นำ อย่างมากพวกคุณกับพวกเขาจะต้องต่อสู้กันจนตายทั้งสองฝ่าย!”“ใช่ พวกเราไม่กลัวตาย!”เมื่อเห็นกลุ่มศิษย์น้องของตระกูลถังที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคือง ทันใดนั้นใบหน้าของถังเจี้ยนหยวนก็เย็นชาขึ้นมาทันที“สู้กันจนตายทั้งสองฝ่าย? เหอะ พูดง่ายนักนะ!”“พวกแกเคยคิดหรือเปล่า หากต้องมีปัญหากับผู้ว่ารัฐมนตรีเมืองจิง แล้วตระกูลถังของพวกเราจะมีผลกระทบขนาดแค่ไหน?!”“ไม่ต้องพูดว่าพวกเรายากที่จะรับมือกับนักบู๊ไของกลุ่มพันธมิตรบู๊ได้ ราวกับผู้ว่าโกรธ แล้วระดมกำลังทหารไปทั่งทั้งเมืองจิงอย่างนั้นตระกูลถังของเราคงจะจบลงอย่างแท้จริงแล้ว!”“ถึงตอนนั้น...”ถังเจี้ยนหยวนมองไปรอบ ๆ ก่อนจะพูดอย่างเฉยเมยว่า :“พวกเราไม่เพียงแต่จะล้างความอัปยศไม่ได้แล้ว แต่ยังถูกฆ่าด้วยน้ำมือของคนอื่น!”“ศัตรูของพวกเรา คงจะกังวลที่พวกเราไม่หาเรื่องตายไปซะ”“เขาหวังว่าพวกเราจะปะทะกับกลุ่มพันธมิตร!”ถังเจี้ยนหยวนตะโกนประโยคนี้ออกมา ทันใดนั้นก็ทำให้คนตระกูลถังทุกคนที่อยู่โดยรอบตกใจกันทันที“แต่ว่า....ท่านผู้นำ แล้วพวกเราจะยอมรับความพ่ายแพ่งั้นเหรอ?”
“เพียงแค่วางยาคุณหลงซิ่ว เพื่อดูว่าคุณมีพละกำลังพอที่จะเป็นลูกผู้ชายหรือเปล่า”หลินเฟิงมองไปที่หลงซิ่วที่สวมสูทสีชมพู แต่งเนื้อแต่งตัวเกินความพอดี รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาจริงใจอย่างยิ่ง"แก......"“เอาล่ะ เอาล่ะ ผมรู้ว่าคุณทรมาน วางใจได้ ผมไม่มีทางไม่สนใจคุณ”ขณะพูดหลินเฟิงดีดนิ้วชายสองคนในชุดสูทก้าวออกมาจากด้านหลังของหลินเฟิง หามหลงซิ่วขึ้นและพาเขาไปที่ชั้นใต้ดินที่สองคนเหล่านี้คือคนของเผิงกวงฉี่ส่วนเผิงกวงฉี่ก่อนหน้านี้ เขาได้นำลูกน้องสี่หรือห้าคนของเขาไปที่ชั้นใต้ดินที่สอง ที่มีโซฟาสีชมพูขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์ถ่ายภาพตั้งนานแล้วภายในห้องมีชายเปลือยกาย 2 คนล้มลงในแอ่งเลือดเมื่อถานหงเดินเข้ามาในห้องส่วนตัวด้วยรอยยิ้มอาฆาตบนใบหน้า เห็นชายที่นั่งอยู่บนโซฟารอยยิ้มบนใบหน้าของเธอแข็งทื่อ และกลายเป็นร่องรอยของความกลัวและความตื่นตระหนก“ถานหง ผ่านไปเพียงไม่กี่วัน เธอก็ได้พบกับที่พึ่งใหม่แล้วเหรอ?”เผิงกวงฉี่นั่งสูบบุหรี่ซิการ์อยู่บนโซฟา และมองไปที่ถานหงอย่างไม่ใส่ใจ"ฉัน......"ถานหงรู้สึกสับสนในเวลานี้ เผิงกวงฉี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?หรือว่า...หัวใจของถานหงรู้ส
ชีพจรมังกร...จะเป็นจื่อเสวียนรึเปล่านะ? -อิ่นนั่วเจียตกใจอย่างมาก และไม่ทราบว่าจื่อเสวียนกลายมาเป็นชีพจรมังกรที่หลงซิ่วพูดถึงได้อย่างไรดูเหมือนว่าตระกูลหลงจะต้องการสิ่งที่เรียกว่าชีพจรมังกรอย่างมากและครั้งนี้หลงซิ่วช่วยเหลือถานหง ในที่สุดก็รู้เป้าหมายชัดเจนแล้วพวกเขามาที่นี่เพื่อสิ่งที่เรียกว่าชีพจรมังกรในมือของหลินเฟิง!หลังจากคิดเรื่องนี้ออก ใบหน้าของอิ่นนั่วเจียก็ไม่แสดงความรู้สึกใดๆ ออกมาเลย นอกจากความคิดอันลึกซึ้งในทางกลับกัน จวงฉุนกลับถามหลงซิ่วด้วยสีหน้าสับสน:“คุณหลงซิ่ว ชีพจรมังกรคืออะไร?”“ชีพจรมังกรนั้นคือ…”หลงซิ่วไม่ต้องการตอบคำถามของจวงฉุน แต่เห็นว่าอินนั่วเจียยังคงจมอยู่กับความคิดเขาอธิบายอย่างเรียบง่ายว่า:"มีการกล่าวกันว่าชีพจรมังกรเป็นที่มาของโชคลาภของประเทศมังกร"“หากรวบรวมชีพจรมังกรครบทั้งแปดเส้นได้ ก็จะกลายเป็นราชาแห่งมังกรตัวจริงได้ ตามประวัติศาสตร์แล้ว ชีพจรมังกรเหล่านี้เป็นของตระกูลหลงของเรามาโดยตลอด”“เพราะเหตุนี้สถานที่นี้จึงเรียกได้ว่าเป็นประเทศมังกร”“แล้วนามสกุลของเราคือหลง (หลง แปลว่า มังกร) เข้าใจแล้วยัง?”“เราแค่อยากนำสิ่งที่เดิมเป็น
ดังนั้นการร่วมมือกับถานหง เพื่อจัดการกับอิ่นนั่วเจียและหลินเฟิงจึงเป็นเพียงงานเสริมเท่านั้นจุดประสงค์ที่แท้จริงของหลงซิ่วคือเพื่อสำรวจหรือแม้กระทั่งเอาชีพจรมังกรที่อยู่รอบตัวหลินเฟิงออกไป!มีเพียงแค่เอาชีพจรมังกรมาอยู่ในมือ หลงหยวนก็สามารถใช้พละกำลังของเขา จัดการกับหลินเฟิงอย่างกล้าหาญได้และเรื่องของชีพจรมังกรมีเพียงหลงซิ่วและสวีโจวซึ่งเป็นนักบู๊ที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดานักบู๊ของตระกูลหลงที่เขาส่งออกไปเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ส่วนที่เหลือก็ไม่ชัดเจนนักแต่ในเวลานี้หลงซิ่วไม่รู้ว่าสวีโจวและคนอื่น ๆ ได้กลายเป็นวิญญาณที่ตายแล้วในมือของหลินเฟิง ด้วยความพยายามผลักดันของจวงฉุน ไม่มีใครหนีไปได้สักคนเหลือเพียงจวงฉุนเท่านั้น และเพื่อความอยู่รอด เขาจึงได้กลายมาเป็นคนทรยศหากหลงซิ่วรู้เรื่องนี้เกรงว่าเขาจะตบจวงฉุนคนไร้ประโยชน์คนนี้จนตายไปซะเลยแทนที่จะชื่นชมเขาเพราะเขาพาอิ่นนั่วเจียมาอยู่เคียงข้างเขา"เอาล่ะ"หลงซิ่วยืนขึ้นและโบกมือให้อิ่นนั่วเจียอย่างด้วยสีหน้านิ่งเฉย“ผมได้เตรียมคนและอุปกรณ์ไว้แล้ว อยู่ในห้องส่วนตัวใต้ดินชั้นสอง ถานหง คุณไปเตรียมตัวก่อนเถอะ”“รอผมถามคำถามอิ่
“ฉันคือลูกน้องของเธอ? คุณหลงซิ่ว นี่มันเรื่องอะไรกัน? ฉันจำได้ว่าไม่มีข้อกำหนดนั้นในสัญญาของเราหรอกมั้ง?”อิ่นนั่วเจียขมวดคิ้วและมองไปที่หลงซิ่วหลงซิ่วสับสนเป็นอย่างมาก แต่ไม่ได้พูดอะไรยังคงเป็นถานหงที่ตอบคำถามของอิ่นนั่วเจียด้วยเสียงหัวเราะ“อิ่นนั่วเจีย เธอช่างไร้เดียงสาเกินไป เธอคิดจริงๆ เหรอว่าตระกูลหลงจะเต็มใจยอมรับเธอ เพราะพวกเขาเห็นคุณค่าในชื่อเสียงและความสามารถของเธอจริงๆ”ถานหงส่ายหน้าอย่างดูถูกและกล่าวว่า:“ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน ตระกูลหลงจะยอมรับเธอได้ยังไง?”“อ่อใช่ ไม่ว่าฉันหรือตระกูลหลง ก็ไม่ได้โกหกเธอ เพราะฉันคือผู้รับผิดชอบบริษัทบันเทิงของตระกูลหลงที่เธอเข้าร่วมมาโดยตลอด”“ดังนั้นตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป อิ่นนั่วเจีย เธอต้องเชื่อฟังฉัน เข้าใจไหม?”“ฉันให้เธอถ่ายหนังอะไร เธอก็ต้องไปถ่าย”"เดี๋ยวนะ"อิ่นนั่วเจียยื่นมือออกไปและขมวดคิ้ว:“ถานหง เธอพูดรุนแรงเกินไปแล้ว ฉันจำได้ว่าฉันไม่เคยทำให้เธอขุ่นเคืองมาก่อน ทำไมเธอถึงตั้งใจจะจัดการกับฉันขนาดนั้น?”“ถึงขั้นยอมทุ่มเงินสองหมื่นห้าพันล้านบาทเพื่อดึงตัวฉันมาจากหลี่ซื่อกรุ๊ปด้วย”“จุ๊จุ๊จุ๊”เมื่อได้ยินคำพูดของอิ่นนั
“บ้าเอ๊ย ฉันไม่สามารถทนได้จริงๆ ติดต่อน้องหลินให้ฉัน ฉันจะเข้าแทรกแซงเรื่องนี้ด้วย!”...วันต่อมาในบาร์ใต้ดินแห่งหนึ่งทางตอนใต้ของเมืองจิงจวงฉุนและอิ่นนั่วเจียที่สวมหมวกและหน้ากากไว้ และดูเรียบง่ายมากรีบเดินทางมาที่นี่ ที่นี่คือ “สถานที่นัดพบ” ที่หลงซิ่วพูดถึงควบคู่ด้วยเสียงดนตรีอันไพเราะและฝูงชนที่เต้นรำจวงฉุนและอิ่นนั่วเจียเดินผ่านทางเดินและมองเห็นหลงซิ่วกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะ พร้อมคาบบุหรี่อยู่ในปากเมื่อเห็นว่าอิ่นนั่วเจียมาจริง ๆ ดวงตาของหลงซิ่วก็เป็นประกายบุหรี่ในปากของเขาหล่นลงพื้นโดยไม่รู้ตัวแม้ว่าอิ่นนั่วเจียจะสวมเพียงชุดเดรสยีนส์ซึ่งทำให้เธอดูเป็นเด็กสาวมากในวันนี้ แต่หุ่นที่น่าสะพรึงกลัวของเธอก็ยังทำให้ หลงซิ่วที่กำลังนั่งอยู่ตรงโต๊อย่างไม่ใส่ใจก็ต้องกลืนน้ำลายลงคอ"เชี่ย ไม่เสียแรงที่เป็นซูเปอร์สตาร์ประเทศมังกรจริงๆ นะ!"หลงซิ่วอดไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบเธอกับถานหง หลังจากคิดดู นี่มันไม่ใช่คนระดับเดียวกันด้วยซ้ำ!แม้ว่าถานหงจะเป็นราชินีเพลงประเทศมังกร หน้าตาก็คล้ายๆกันแต่เมื่อเทียบกับอิ่นนั่วเจียสาวสวยที่อยู่แต่ในจอ ถานหงยังด้อยกว่าเยอะมากเพียงแค่ออร่าอันส
สำนักงานใหญ่กลุ่มเผิงกวง เมืองจิงขณะนั้นเผิงกวงฉี่กำลังคาบซิการ์ไว้ในปากอย่างเรื่อยเปื่ยอ ฟังการโต้เถียงขัดแย้งระหว่างตัวแทนจากทั่วทุกแห่งในการประชุมแม้ว่าเผิงกวงฉี่จะดูเป็นปกติ แต่ในใจเขากลับโกรธมากพวกขยะพวกนี้ได้แต่โทษกันไปมา และต่างคนต่างหาผลประโยชน์แม้แต่เผิงกวงฉี่ก็ยังคิดว่า ควรจะกำจัดคนไร้ประโยชน์เหล่านี้ และส่งเสริมให้คนอื่นขึ้นมาเป็นผู้นำภูมิภาคดีไหมขณะที่กำลังคิดแบบนี้ โทรศัพท์มือถือของเผิงกวงฉี่ก็ดังขึ้นกะทันหันเสียงโทรศัพท์ทำให้ห้องประชุมเงียบลงทันที“คุณหลินโทรมาครับ คุณเผิงกวงฉี่”ผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ ยื่นโทรศัพท์ให้ด้วยความเคารพเมื่อคิดว่าเป็นหลินเฟิง เผิงกวงฉี่ก็รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมากไม่พูดไม่ได้ว่ายาหยกโมราของหลินเฟิงมีประสิทธิภาพมากจริงๆ ควบคู่กับน้ำพุร้อนที่เจียงโจว ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองดูหนุ่มลงเรื่อย ๆ และร่างกายก็เต็มไปด้วยกำลังวังชาแม้แต่ผู้หญิงคนใหม่ที่หามาช่วงนี้ ก็ไม่สามารถทำให้เขาพึงพอใจได้ช่วงนี้เขากำลังคิดว่าควรจะหาเพิ่มอีกสักหน่อย เพื่อสร้างทายาทให้กับตระกูลเผิงของเขาสองเดือนที่แล้ว นี่เป็นสิ่งที่เขาไม่กล้าคิดมาก่อนด้วยซ้ำ“ฮัลโหล
“ฉันจะโอนเงินสองหมื่นห้าพันล้านบาทเข้าบัญชีของคุณทันที ทางที่ดีคุณให้อิ่นนั่วเจียออกจากหลี่ซื่อกรุ๊ปโดยเร็วที่สุด ให้เธอมาพบฉันที่เมืองจิง”"ฮ่าฮ่าฮ่า......"ถานหงที่อยู่ปลายสายหัวเราะอย่างโอเวอร์“ฉันต้องการให้อิ่นนั่วเจียคุกเข่าอยู่แทบเท้าฉัน! ยังมีหลินเฟิง ฉันจะทำให้หลินเฟิงและหลี่ซื่อกรุ๊ปบ้าบออะไรนั่นได้ชำระในสิ่งที่ควรจ่าย!”หลังจากพูดจบโทรศัพท์ก็วางสายไปและภายในเวลาไม่กี่นาที ข้อความเงินสดเข้าบัญชีจำนวนสองหมื่นห้าพันล้านบาทก็ปรากฏบนโทรศัพท์มือถือของจวงฉุนทันทีเมื่อมองดูข้อความบนโทรศัพท์ ลมหายใจของจวงฉุนก็เร็วขึ้นอย่างมาก เขาไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนี้ในชีวิตของเขามาก่อนแต่เมื่อเขาเงยหน้ามองไปทางหลินเฟิง ก็รู้สึกเหี่ยวเฉาทันทีเขารู้ว่าเงินจำนวนนี้จะไม่มีวันมาถึงเขาด้วยซ้ำ อีกทั้งเรื่องที่อิ่นนั่วเจียเข้าร่วมตระกูลหลงเป็นเรื่องโกหกทั้งหมดเขาแค่อยากหลอกเอาเงินก้อนนี้มาจากหลงซิ่ว เพื่อใช้รักษาชีวิตของตัวเองเอาไว้ก็เท่านั้นเอง“ตอนนี้โอนเงินก้อนนี้เข้าบัญชีของหลี่ซื่อกรุ๊ปเถอะ”หลินเฟิงไม่พูดมาก บังคับจวงฉุนให้ดำเนินการบนโทรศัพท์มือถือของเขาโดยตรงหลังจากนั้นไม่นาน เงิน
“ดูเหมือนว่าคุณจะได้เจอกับอิ่นนั่วเจียจริงๆ นะ”หลงซิ่วที่อยู่ปลายสายพูดอย่างใจเย็นว่า:“ผมลืมบอกคุณไปว่าตอนนี้อิ่นนั่วเจียเป็นสมาชิกของหลี่ซื่อกรุ๊ปแล้ว เธอเต็มใจที่จะออกจากหลี่ซื่อกรุ๊ป และร่วมมือกับตระกูลหลงของเราจริงๆ เหรอ?”เมื่อได้ยินสิ่งที่หลงซิ่วพูดจวงฉุนสั่นสะเทือนไปทั้งตัวเกือบหัวใจวายเพราะความโมโหในที่สุดเขาก็ได้ลิ้มรสว่าการถูกหลอกเป็นอย่างไรหากหลงซิ่วเล่าเบื้องหลังของอิ่นนั่วเจียให้เขาฟังก่อนหน้านี้เขาจะพาผู้คนมาที่นี่เพื่อมาหาอิ่นนั่วเจีย และตกหลุมพรางได้ยังไง?ตอนนี้มันสายเกินไปที่จะพูดอะไรอีกแล้วร่องรอยแห่งความโกรธเริ่มผุดขึ้นในใจของจวงฉุนหากพูดว่าเมื่อครู่เพียงแค่โกหกหลงซิ่ว เขาก็มีความกดดันอยู่ไม่น้อยเมื่อเขาได้ยินว่าหลงซิ่วปกปิดเรื่องของอิ่นนั่วเจียกับเขา เขาก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันทีหากคุณไม่ได้บอกผมให้ชัดเจนก่อนที่คุณจะจากไปผมจำเป็นต้องตกไปอยู่ในมือของหลินเฟิงงั้นเหรอ?จวงฉุนตัดสินใจ คำพูดก็ราบรื่นมากขึ้น“ใช่ครับ คุณอิ่นนั่วเจียบอกผมเอง แต่ว่า...”"แต่ว่าอะไร?"หลงซิ่วที่ปลายสายโทรศัพท์ขมวดคิ้วเล็กน้อย“แต่คุณอิ่นนั่วเจียบอกว่าเธอได้เซ็น
จวงฉุนคิดว่าคำพูดนี้สมบูรณ์แบบไร้ที่ติขณะที่จวงฉุนกำลังจมอยู่กับจินตนาการของเขา หลินเฟิงก็ยื่นมือออกไปและโบกไปมาตรงหน้าจวงฉุน“การปล้นทำลายของพวกนายในครั้งนี้ ได้ทำลายสินค้าของหลี่ซื่อกรุ๊ปของฉันมูลค่าสองหมื่นห้าพันล้านบาทเต็มๆ เพียงแค่นายสามารถชดเชยเงินสินค้าเหล่านี้ให้เราได้ ฉันก็จะไม่ถือสาเอาความ”"สองหมื่นห้าพันล้านบาท?"เมื่อได้ยินตัวเลขนี้ อิ่นนั่วเจียที่อยู่ข้างๆ ก็เปิดริมฝีปากสีแดงของเธอออกครู่หนึ่ง เธอก็ส่ายหัวอย่างจนปัญญาหลินเฟิงกำลังพยายามกรรโชกเงินอยู่เหรอ!"เป็นไปไม่ได้!"เห็นได้ชัดว่าจวงฉุนก็ตกใจกับจำนวนเงินมหาศาลนี้อย่าว่าแต่ยี่สิบห้าล้านบาทเลย แม้แต่ห้าพันล้านบาทเขาก็ยังไม่มี จะอุดรูโบ๋นี้ได้อย่างไรหลินเฟิงรีดไถมากเกินไปจริงๆ“แน่นอนว่าหลี่ซื่อกรุ๊ปของฉันไม่สนใจเงินจำนวนน้อยๆ นี้ แต่ฉันแค่อยากเห็นท่าทางของคุณ”“เป็นไงบ้าง?”หลินเฟิงจ้องมองจวงฉุนด้วยความสนใจอย่างยิ่ง ต้องการดูว่าคนๆ นี้จะหาเงินได้มากเท่าไหร่เพื่อเอาชีวิตรอดได้ในเมื่อเสียหายหนึ่งหมื่นล้านบาท หลินเฟิงต้องหาชดเชยมาจากที่อื่น"ดี...ดีครับ!"จวงฉุนรู้ดีว่าวันนี้เขาไม่มีสิทธิ์ต่อรองกับหลิ