“หยุดนะ”ถังหว่านตบโต๊ะ ลุกขึ้นยืนพรวด พร้อมกับตะโกนหาชายสวมแว่นกันแดดเสียงดังลั่น “ปล่อยผู้หญิงคนนั้นเดี๋ยวนี้”พลังเสียงของเธอนั้นทำให้ทุกคนชะงักชายสวมแว่นกันแดดหันมองมาที่ถังหว่าน แล้วพูดเชิงขู่ว่า “สาวน้อย เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเธอ ออกไปจากที่นี่ซะ”ถังหว่านเอามือเท้าเอวแล้วพูดว่า “ทำไมถึงจะไม่เกี่ยวกับฉันล่ะ?” “คนที่คุณต้องการจะจับเป็นพี่สะใภ้ของฉัน”เธอพูดจบ ก็หันมามองที่หลินเฟิง “พี่ชายคะ พี่รีบไปช่วยสิ พี่สะใภ้กำลังจะถูกจับตัวไปแล้วนะ” “พรวด”น้ำชาพุ่งพรวดออกจากปากของหลินเฟิงเขารู้สึกว่าถังหว่านบ้าไปแล้ว ตัวเองเป็นคนยืนขึ้นเอง และก็เป็นคนหาเรื่องเข้าตัวเองแท้ ๆ “ทำไมฉันไม่รู้มาก่อนเลยว่าคุณหนูอิ่นมีแฟนแล้ว?” ชายสวมแว่นกันแดดขมวดคิ้วผู้หญิงคนนั้นเหลือบมองไปที่หลินเฟิงแล้วพูดว่า “ฉันไม่รู้จักพวกเขาเลยสักนิด”ชายสวมแว่นกันแดดเองก็ขี้เกียจจะเสียเวลา เขาเรียกลูกน้องที่อยู่ข้างหลังให้ไปจัดการทันที ชายสองคนเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว และกำลังจะลงมือทำร้ายถังหว่าน หลินเฟิงพูดเตือน “ฉันไม่อยากจะเข้าไปยุ่งเรื่องของพวกนาย พาคนของพวกนายรีบออกไปจากที่นี่ซะ” “ไอ้หนูนี่ไ
รับมือกับพวกอันธพาลพวกนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายนะตอนนี้ชายสวมแว่นกันแดดก็ได้ถอดแว่นออก แล้วพูดกับหลิวหย่งว่า "พี่หลิว ฉันชื่อหวังซ่วย""อะไรกัน เหล่าหวังเหรอ?"หลิวหย่งก็ตกใจ "ใครทำกับนายแบบนี้?""แม่งเอ๊ย ก็ไอ้เด็กนั่นไง" หวังซ่วยชี้ไปที่หลินเฟิงทันทีดวงตาของหนูน้อยคู่หนึ่งที่ดุร้ายสายตาจ้องมองเขาอย่างดุเดือด แล้วพูดว่า "ไอ้หนู เมื่อกี้เก่งมากไม่ใช่เหรอ? เดี๋ยวฉันจะทำให้แกรู้ว่า การตายไม่รู้ตัวนั้นเป็นยังไง"หลิวหย่งมองตามนิ้วชี้ของเขา แล้วก็ตกใจทันที"แม่งเอ๊ย ไม่ไปรักษาอาการป่วยของพี่ชายหน่อยเหรอ?"หลิวหย่งกลืนน้ำลายเอื้อกหนึ่งทันทีตอนแรกพี่ชายคนโตของเขา เซียวคุนเกือบตายในไป๋เช่าถัง เด็กคนนี้สามารถรักษาพี่ชายคนโตของเขาได้จนหายเซียวคุนยังพูดด้วยตัวเองว่า หลังจากนี้จะไม่ทำให้เด็กคนนี้ขุ่นเคืองใจคนหนึ่งคือเพื่อนกินของเขา และอีกคนคือผู้ที่ช่วยชีวิตพี่ชายคนโตของเขาเขารู้ดีว่า ใครที่ยั่วโมโหได้และใครที่เล่นไม่ได้"มึงหุบปากเดี๋ยวนี้"หลิวหย่งต่อยไปที่ด้านหลังศีรษะของหวังซ่วย"อา..." หวังซวยกุมศีรษะแล้วกรีดร้องจากนั้นก็มองไปที่หลิวหย่งด้วยสีหน้าสับสน "พี่หลิว ตีฉันทำไม
"เอาล่ะ คุณหลินตามสบายเลย ฉันไม่กวนคุณแล้ว" หลิวหย่งยิ้มแล้วพาน้องชายตัวเองจากไปถังหว่านเหลือบมองบัตรทองของหลินเฟิงแล้วพูดว่า "โอเค คุณเก็บบัตรจริงๆ เหรอ? อย่าบอกนะว่าคืนนี้คุณยังอยากนอนเตียงเดียวกับฉัน?"หลินเฟิงโบกมือ "คุณพูดไร้สาระอะไร? ถ้าฉันไม่เก็บบัตรทองนี้ เขาจะไม่ไปแน่ๆ""เชอะ"ถังหว่านเม้มริมฝีปาก "ยังไงก็ตาม คุณช่วยชีวิตเซียวคุนตอนไหน?"หลินเฟิงตอบอย่างใจเย็น "ตั้งนานมาแล้ว ฉันเจอเขาที่ไป๋เช่าถัง เลยช่วยชีวิตพี่ชายของเขาไว้"ถังหว่านพยักหน้าอย่างครุ่นคิดหยิ่นนั่วเจียพูดกับหลินเฟิงว่า "ผู้ชายคนนี้เพิ่งจะขอบคุณคุณไป""ฉันชื่อหยิ่นนั่วเจีย ยังไม่รู้เลยว่าคุณชื่ออะไร?""หลินเฟิง"หลินเฟิงลูบคางของเขา ดวงตาคู่นั้นจ้องมองดูเธออย่างชัดเจน "คุณหยิ่นเคยแสดงหนังมาก่อนไหม?""โอ้...คุณคือนักแสดงหญิงแห่งอาณาจักรมังกรเหรอ?" ถังหว่านตกใจ นึกขึ้นได้ว่าเป็นภาพยนตร์ที่หยิ่นนั่วเจียแสดง"หยิ่นนั่วเจียยิ้มและพยักหน้า "ใช่"ถังหว่านรีบหยิบปากกาออกมาแล้วพูดว่า "ไม่คิดว่าจะได้พบดาราดังที่นี่""มา มา มา...รีบเซ็นชื่อให้ฉันหน่อย เซ็นบนเสื้อเลย"หลินเฟิงมองไปที่ถังหว่านที่พูดจ้อ ราวกั
"อืม" ถังหว่านหมดคำจะพูดเธอต้องยกเลิกการหมั้นของเธอด้วยแต่ปัญหาคือมันเป็นไปไม่ได้เลยหากต้องการยกเลิกการหมั้นแบบเด็ดขาด ต้องหาคนที่แข็งแกร่งกว่าคนตระกูลหลง หรือไม่ก็คนที่สนับสนุนได้หลินเฟิงคือคนที่เธอเลือกคนแรกไม่เพียงแต่แข็งแกร่ง แต่ยังน่าเชื่อถืออีกไม่ว่ายังไงก็ตามเธอก็ปล่อยหลินเฟิงไปไม่ได้เวลานี้ ฉินหยินโทรมา"ฮัลโหล?""คุณหลิน คุณอยู่ที่ไหน?""หาดเทียนซุ่ย มีเรื่องอะไรไหม?" หลินเฟิงถามฉินหยิงรีบตอบ "หลินเฟิง ก่อนหน้านี้คนที่ให้ฉันหาเจอแล้วนะ เธออยู่ที่เจียงโจว""อะไรนะ? ดีจัง"ในใจหลินเฟิงตื่นเต้นมากหลายปีมานี้ ในที่สุดก็พบลูกสาวของอาจารย์ตัวเอง อาจารย์จะได้ตายตาหลับซะที"เธออยู่ไหน?" หลินเฟิงรีบถาม"เดี๋ยวฉันส่งข้อมูลของเธอให้" ฉินหยิงบอกแป๊บเดียว หลินเฟิงก็ได้รับข่าวที่ฉินหยิงส่งมาหลินเฟิงอ่านข่าวในโทรศัพท์หลินเสวี่ยฮุ่ย อายุ 20 ปี เรียนอยู่ที่มหาลัยเจียงโจวหลายปีมานี้ถูกรับเลี้ยงโดยสถานเลี้ยงเด็กซันชาย พอ 3 ขวบถูกตระกูลหลินแห่งเจียงโจวรับเลี้ยงไปเปลี่ยนที่อยู่บ่อย สามปีที่แล้วคุณพ่อหลินเสียชีวิตด้วยอาการป่วย และแม่ของหลินก็พาหลินเสวี่ยฮุ่ยกับหลิ
หลินเฟิงมองบนแล้วพูดว่า "สมองคุณวันๆคิดอะไรอยู่?""คิดถึงคุณอยู่" ถังหว่านยิ้มหลินเฟิงไม่ได้พูดอยู่พักหนึ่งพลบค่ำ ทั้งสามคนก็มาถึงร้านอาหารเล็กๆที่แม่ของหลินเสวี่ยฮุ่ยทำงานอยู่ทันทีที่หลินเฟิงเดินเข้าไป เด็กหญิงหน้าตาน่ารักก็ทักทายเขา"นั่งตามสบายเลยค่ะ"หลินเฟิงมองใกล้ๆ เด็กสาวตรงหน้าเขาคนนี้หน้าตาคล้ายกับอาจารย์เขาจริงๆถังหว่านกระแอมเบาๆ หลินเฟิงถึงได้สติกลับมาทั้งสามหาที่นั่งมุมหนึ่งเจอ หลินเฟิงพลิกเมนูแล้วพูดสั้นๆว่า "เอาเมนูเด็ดของร้านคุณ""ค่ะ รอสักครู่นะคะ" หลินเสวี่ยฮุ่ยเก็บเมนูแล้วรีบวิ่งไปที่ห้องครัวหลินเฟิงมองไปรอบๆ แม้สถานที่นี้จะตกแต่งเรียบง่าย แต่คนมาทานข้าวก็ไม่น้อยเลยในเฉพาะสั่งอาหารตอนนี้ ร้านเล็กๆก็ค่อนข้างคึกคัก"คุณหลิน เป็นยังไงบ้าง? คนนี้ตรงกับที่คุณบรรยายไว้เลย" ฉินหยิงถาม หลินเฟิงพยักหน้า "น่าจะใช่ เด็กคนนี้เหมือนอาจารย์ของฉันมาก""งั้นคุณคิดจะทำยังไง? เปิดเผยตัวตน? บอกเธอว่าคุณเป็นศิษย์พี่เหรอ? หรือบอกว่าเป็นคนปล่อยกู้?" ถังหว่านถามหลินเฟิงครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วพูด "ไม่ได้คิดไว้ เห็นความเป็นอยู่ของเธอตอนนี้ดูหาเลี้ยงตัวเองได้""ฉันไม่จำเ
หลินเสวี่ยฮุ่ยขมวดคิ้ว ปัดมือแล้วสะบัดแขนของชายหัวล้านออก"เฮ้ สาวน้อยอารมณ์ฉุนเฉียวแฮะ" ชายหัวล้านไม่ได้โกรธแต่กลับยิ้มเขายื่นมือไปจับหลินเสวี่ยฮุ่ย แต่หลินฟานรีบลุกขึ้นแล้วตะโกน "พี่ชาย พี่ชาย""น้องสาวของฉันยังเด็กไม่ค่อยรู้เรื่อง พวกคุณอย่าถือสาเธอเลย""คุณพูดบ้าอะไร? ไสหัวไปเลย"ชายหัวล้านผลักหลินฟานเบาๆ จนกระเด็นไปอีกด้าน"พี่หลง พวกเราจ่ายเงินนะ จ่ายเงินยังไม่โอเคเหรอ?" จ้าวเชียวหยุนไม่อยากก่อเรื่อง รีบหยิบเงินอีกพันออกมาจากเคาน์เตอร์ชายหัวล้านรับเงินแล้วแต่ยังไม่หยุดยังอยากยื่นมือไปหาหลินเสวี่ยฮุ่ยหลินฟานลุกขึ้นอีก"พี่ใหญ่ นี่ให้เงินไปแล้ว พวกเราอย่าทำแบบนี้เลย""พ่า" ชายหัวล้านตบหน้าเขาหลินฟานโดนตีแล้วสับสนเล็กน้อย"พี่ใหญ่" หลินเสวี่ยฮุ่ยรีบไปพยุงพี่ชายตัวเองหลินฟานจ้องมองเขา "หลีกไป"คนที่มาทานข้าวรอบๆร้านเห็นแบบนี้ก็รู้ว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีแน่ๆค่อยๆทยอยออกไปทีละคนหลินฟานหันกลับมาและพูดต่อ ลูกน้องด้านหลังของชายหัวล้านถีบไปที่หน้าเขา"หุบปาก แล้วคุกเข่าซะ"หลินฟานกัดฟันเดินโซเซแล้วลุกขึ้นจากพื้น"พี่ชาย มีอะไรก็พูดกันดีๆนะ""ใครให้แกลุกขึ้นมา? ให้
หลินเฟิงได้ยินแบบนี้ก็หัวเราะออกมา ผู้หญิงสองคนนี้คนไหนบ้างที่เขาสามารถเอาเปรียบได้?“ผู้หญิงสองคนนี้ไม่ได้เป็นอะไรกับผม คุณลองดูสิว่าพวกเธอใครยินยอมจะไปกับคุณ?”ชายหัวล้านได้ยินแบบนี้ก็รู้สึกดีใจ เดิมคิดว่าไอ้หนุ่มคนนี้มีความสามารถอะไร วุ่นวายอยู่นานที่แท้ก็คือคนปอดแหก“ฮ่าฮ่าฮ่า งั้นฉันก็ไม่เกรงใจแล้ว”ชายหัวล้านเดินเข้าไปทันที จากนั้นยื่นมือออกไปจับฉินอิ๋งที่อยู่ใกล้เขามากที่สุดเมื่อเห็นว่ามือของเขาจะแตะโดนใบหน้าของฉินอิ๋งฉินอิ๋งลงมือในทันทีรวดเร็วราวกับฟ้าร้องมือข้างหนึ่งจับข้อมือของเขาเอาไว้ มืออีกข้างหนึ่งออกแรงฟาด“แกร่ก” เสียงดังก้องแขนของชายหัวล้านถูกหักกะทันหัน“อ๊าก…..” เสียงร้องโอดครวญจนแทบจะขาดใจชายหัวล้านพยายามดิ้นรนสุดชีวิต อยากจะดึงแขนของตัวเองกลับแต่ข้อมือของฉินอิ๋งเหมือนกับเลี่ยมด้วยเหล็กล็อกเขาเอาไว้แน่น“พวกแกสองคนมองอะไรอยู่? รีบเข้ามาสิ”ชายหัวล้านตวาดใส่ลูกน้องสองคนที่อยู่ด้านหลังด้วยความโมโหลูกน้องสองคนไม่กล้าลังเลแม้แต่น้อย จากนั้นก็ตะโกนอย่างเดือดดาลแล้วพุ่งเข้าไปทันทีร่างกายของหลินเฟิงเหมือนกับวิญญาณ ปรากฏตัวตรงหน้าพวกเขาสองคนในทันที
“เฉินหลงคนนั้นจะต้องไปเรียกคนมาแน่นอน ลูกน้องใต้อำนาจของเขามีมากมาย ถึงเวลาถ้าหากถูกพวกเขาล้อมเอาไว้ พวกคุณก็หนีไปพ้นแล้ว”ในตอนนี้ถังหว่านพูดขึ้น: “คุณป้าวางใจได้ค่ะ เขาเรียกคนได้ พวกเราก็ไม่ใช่ว่าเรียกไม่ได้”“อิ๋งอิ๋ง เรียกคน ฉันจะดูสิพวกเขาคนเยอะ หรือว่าพวกเราคนเยอะ”ฉินอิ๋งพยักหน้า จากนั้นล้วงโทรศัพท์ออกมาโทรหาพี่ใหญ่ของตัวเอง“นี่……”จ้าวเฉียวอวิ๋นเห็นพวกเขาไม่คิดจะจากไป แถมยังจะเผชิญหน้ากับเฉินหลง ชั่วขณะจึงไม่รู้ว่าจะเกลี้ยกล่อมอย่างไรหลินเฟิงสายตาจ้องมองอยู่ที่หลินเสวี่ยฮุ่ยอยู่ตลอดสาวน้อยก็สังเกตเห็นถึงสายตาของเขาแล้วถึงแม้ไม่ได้มีสายตาโรคจิตเหมือนเฉินหลง แต่ถูกจ้องอยู่แบบนี้ตลอดในใจก็มีความหวาดกลัวเล็กน้อยเธอจึงหลบไปด้านหลังของพี่ชายตัวเองอย่างอดไม่ได้ผ่านไปครู่หนึ่ง เฉินหลงพาลูกน้องกลุ่มใหญ่มุ่งหน้ากลับมา“เพล้ง” ประตูกระจกของร้านของกินเล่นถูกไม้เบสบอลตีจนแหลกละเอียดคนกลุ่มใหญ่บุกเข้าไปในร้านขายของกิน ที่เหลืออีกยี่สิบกว่าคน ทำได้แค่รออยู่ด้านนอกทำให้โซนของกินแน่นขนัดร้านค้าหลายร้านที่อยู่รอบ ๆ ตกใจจนรีบปิดร้านจ้าวเฉียวอวิ๋นปกป้องลูกทั้งสองคนเอาไว้ที
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ความโกรธบนใบหน้าของหลงหยวนก็ค่อยๆ หายไปเขาหัวเราะกะทันหัน เสียงหัวเราะนั้นชั่วร้ายมาก“หลินเฟิง นายเก่งจริงๆ นายกล้าทำให้ฉันอับอายแบบนี้”ในตอนนี้บนโต๊ะของหลงหยวนมีโทรศัพท์มือถือจอกว้างตั้งไว้อยู่และบนโทรศัพท์ กำลังเปิดข่าวประจำวันไว้อยู่ในวิดีโอที่ข่าวเผยแพร่ออกมาหลงซิ่วที่คลุ้มคลั่งถูกเซนเซอร์บังเอาไว้ กับถานหงราชินีนักร้องเมื่อฟังเสียงกรีดร้องอันแหลมสูงของถานหงในวิดีโอ หลงเยียนก็หันกลับมามองลูกน้องของเขาด้วยสายตาที่เย็นชา“ทันหงกับหลงซิ่วล่ะ ให้พวกเขามาพบฉัน!”"นี่......"ผู้คุ้มกันตระกูลหลงลังเลเล็กน้อย ยิ้มอย่างกระอักกระอ่วนแล้วพูดว่า:“เมื่อข่าวนี้แพร่สะพัดออกไป เราจึงส่งคนไปตามหาพวกเขา สุดท้ายก็พบพวกเขาในบาร์ใต้ดินที่คุณหลงซิ่วมักไปเยี่ยมเยียน”“รอให้พวกเราพบคุณหลงซิ่วและถานหง พวกเขาก็ตายไปแล้ว...”“......”เมื่อได้ยินเช่นนี้ รอยยิ้มดุร้ายบนใบหน้าของหลงหยวนก็ยิ่งเข้มข้นมากขึ้น“หลินเฟิงนะหลินเฟิง นายประกาศสงครามกับฉันเหรอ? ฆ่าหลงอวี่และหลงเซี่ยว และทำให้ตระกูลหลงของฉันต้องอับอาย ฉันจะเก็บหนี้เลือดทั้งหมดนี้ไว้เป็นหลักฐาน!”"ไม่ช้าก็เร
ถานหงกำลังหัวเราะเยาะตัวเองเธอวางแผนมาเป็นเวลานาน โดยต้องการใช้ตระกูลหลง เพื่อแก้แค้นหลินเฟิง อิ่นนั่วเจียและคนอื่นๆติดไม่ถึงว่านี่จะเป็นผลลัพธ์สุดท้ายแม้แต่หลงซิ่วซึ่งได้รับการยกย่องว่าทรงพลังอย่างยิ่ง ก็ไม่สามารถต้านทานได้ในขณะนี้เขาถูกโยนลงพื้นอย่างไม่ใส่ใจเหมือนกับตะพาบน้ำแต่ทว่าถานหงกลับไม่รู้ว่าหลงซิ่วยังไงก็เป็นถึงรองหัวหน้าฝ่ายธุรการแนวหลังของสำนักหลงผาน ความแข็งแกร่งของเขาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าคนอื่นเพียงแค่ด้อยกว่าหลินเฟิงมากไปหน่อยก็เท่านั้นเองยิ่งกว่านั้นเขายังมีความเย่อหยิ่งมากเกินไป เขาไม่ได้พาลูกน้องของเขามาด้วย เมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากันครั้งนี้ ดังนั้นจึงถูกหลินเฟิงเอาชนะได้อย่างง่ายดายหลินเฟิงเตรียมยาพิษไว้สำหรับหลงซิ่วโดยเฉพาะเมื่อหลงซิ่วต้องการใช้พลังชี่แท้ พิษก็จะออกฤทธิ์พิษนี้จะไม่ฆ่าหลงซิ่วทันที แต่จะทำให้เขาเกิดความปรารถนาอันแรงกล้าในตอนแรกเขาสามารถต้านทานด้วยความมุ่งมั่นและพลังชี่แท้ของเขาได้ แต่เมื่อพิษค่อยๆ รุกรานร่างกาย เขาก็สูญเสียสติทั้งหมดไปหลังจากระบายความโมโห ก็เสียชีวิตทันทีเขากล้าใช้กลอุบายสกปรกกับหลินเฟิง ดังนั้นหลินเฟิงก็ไม่มีทา
“เพียงแค่วางยาคุณหลงซิ่ว เพื่อดูว่าคุณมีพละกำลังพอที่จะเป็นลูกผู้ชายหรือเปล่า”หลินเฟิงมองไปที่หลงซิ่วที่สวมสูทสีชมพู แต่งเนื้อแต่งตัวเกินความพอดี รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาจริงใจอย่างยิ่ง"แก......"“เอาล่ะ เอาล่ะ ผมรู้ว่าคุณทรมาน วางใจได้ ผมไม่มีทางไม่สนใจคุณ”ขณะพูดหลินเฟิงดีดนิ้วชายสองคนในชุดสูทก้าวออกมาจากด้านหลังของหลินเฟิง หามหลงซิ่วขึ้นและพาเขาไปที่ชั้นใต้ดินที่สองคนเหล่านี้คือคนของเผิงกวงฉี่ส่วนเผิงกวงฉี่ก่อนหน้านี้ เขาได้นำลูกน้องสี่หรือห้าคนของเขาไปที่ชั้นใต้ดินที่สอง ที่มีโซฟาสีชมพูขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์ถ่ายภาพตั้งนานแล้วภายในห้องมีชายเปลือยกาย 2 คนล้มลงในแอ่งเลือดเมื่อถานหงเดินเข้ามาในห้องส่วนตัวด้วยรอยยิ้มอาฆาตบนใบหน้า เห็นชายที่นั่งอยู่บนโซฟารอยยิ้มบนใบหน้าของเธอแข็งทื่อ และกลายเป็นร่องรอยของความกลัวและความตื่นตระหนก“ถานหง ผ่านไปเพียงไม่กี่วัน เธอก็ได้พบกับที่พึ่งใหม่แล้วเหรอ?”เผิงกวงฉี่นั่งสูบบุหรี่ซิการ์อยู่บนโซฟา และมองไปที่ถานหงอย่างไม่ใส่ใจ"ฉัน......"ถานหงรู้สึกสับสนในเวลานี้ เผิงกวงฉี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?หรือว่า...หัวใจของถานหงรู้ส
ชีพจรมังกร...จะเป็นจื่อเสวียนรึเปล่านะ? -อิ่นนั่วเจียตกใจอย่างมาก และไม่ทราบว่าจื่อเสวียนกลายมาเป็นชีพจรมังกรที่หลงซิ่วพูดถึงได้อย่างไรดูเหมือนว่าตระกูลหลงจะต้องการสิ่งที่เรียกว่าชีพจรมังกรอย่างมากและครั้งนี้หลงซิ่วช่วยเหลือถานหง ในที่สุดก็รู้เป้าหมายชัดเจนแล้วพวกเขามาที่นี่เพื่อสิ่งที่เรียกว่าชีพจรมังกรในมือของหลินเฟิง!หลังจากคิดเรื่องนี้ออก ใบหน้าของอิ่นนั่วเจียก็ไม่แสดงความรู้สึกใดๆ ออกมาเลย นอกจากความคิดอันลึกซึ้งในทางกลับกัน จวงฉุนกลับถามหลงซิ่วด้วยสีหน้าสับสน:“คุณหลงซิ่ว ชีพจรมังกรคืออะไร?”“ชีพจรมังกรนั้นคือ…”หลงซิ่วไม่ต้องการตอบคำถามของจวงฉุน แต่เห็นว่าอินนั่วเจียยังคงจมอยู่กับความคิดเขาอธิบายอย่างเรียบง่ายว่า:"มีการกล่าวกันว่าชีพจรมังกรเป็นที่มาของโชคลาภของประเทศมังกร"“หากรวบรวมชีพจรมังกรครบทั้งแปดเส้นได้ ก็จะกลายเป็นราชาแห่งมังกรตัวจริงได้ ตามประวัติศาสตร์แล้ว ชีพจรมังกรเหล่านี้เป็นของตระกูลหลงของเรามาโดยตลอด”“เพราะเหตุนี้สถานที่นี้จึงเรียกได้ว่าเป็นประเทศมังกร”“แล้วนามสกุลของเราคือหลง (หลง แปลว่า มังกร) เข้าใจแล้วยัง?”“เราแค่อยากนำสิ่งที่เดิมเป็น
ดังนั้นการร่วมมือกับถานหง เพื่อจัดการกับอิ่นนั่วเจียและหลินเฟิงจึงเป็นเพียงงานเสริมเท่านั้นจุดประสงค์ที่แท้จริงของหลงซิ่วคือเพื่อสำรวจหรือแม้กระทั่งเอาชีพจรมังกรที่อยู่รอบตัวหลินเฟิงออกไป!มีเพียงแค่เอาชีพจรมังกรมาอยู่ในมือ หลงหยวนก็สามารถใช้พละกำลังของเขา จัดการกับหลินเฟิงอย่างกล้าหาญได้และเรื่องของชีพจรมังกรมีเพียงหลงซิ่วและสวีโจวซึ่งเป็นนักบู๊ที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดานักบู๊ของตระกูลหลงที่เขาส่งออกไปเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ส่วนที่เหลือก็ไม่ชัดเจนนักแต่ในเวลานี้หลงซิ่วไม่รู้ว่าสวีโจวและคนอื่น ๆ ได้กลายเป็นวิญญาณที่ตายแล้วในมือของหลินเฟิง ด้วยความพยายามผลักดันของจวงฉุน ไม่มีใครหนีไปได้สักคนเหลือเพียงจวงฉุนเท่านั้น และเพื่อความอยู่รอด เขาจึงได้กลายมาเป็นคนทรยศหากหลงซิ่วรู้เรื่องนี้เกรงว่าเขาจะตบจวงฉุนคนไร้ประโยชน์คนนี้จนตายไปซะเลยแทนที่จะชื่นชมเขาเพราะเขาพาอิ่นนั่วเจียมาอยู่เคียงข้างเขา"เอาล่ะ"หลงซิ่วยืนขึ้นและโบกมือให้อิ่นนั่วเจียอย่างด้วยสีหน้านิ่งเฉย“ผมได้เตรียมคนและอุปกรณ์ไว้แล้ว อยู่ในห้องส่วนตัวใต้ดินชั้นสอง ถานหง คุณไปเตรียมตัวก่อนเถอะ”“รอผมถามคำถามอิ่
“ฉันคือลูกน้องของเธอ? คุณหลงซิ่ว นี่มันเรื่องอะไรกัน? ฉันจำได้ว่าไม่มีข้อกำหนดนั้นในสัญญาของเราหรอกมั้ง?”อิ่นนั่วเจียขมวดคิ้วและมองไปที่หลงซิ่วหลงซิ่วสับสนเป็นอย่างมาก แต่ไม่ได้พูดอะไรยังคงเป็นถานหงที่ตอบคำถามของอิ่นนั่วเจียด้วยเสียงหัวเราะ“อิ่นนั่วเจีย เธอช่างไร้เดียงสาเกินไป เธอคิดจริงๆ เหรอว่าตระกูลหลงจะเต็มใจยอมรับเธอ เพราะพวกเขาเห็นคุณค่าในชื่อเสียงและความสามารถของเธอจริงๆ”ถานหงส่ายหน้าอย่างดูถูกและกล่าวว่า:“ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน ตระกูลหลงจะยอมรับเธอได้ยังไง?”“อ่อใช่ ไม่ว่าฉันหรือตระกูลหลง ก็ไม่ได้โกหกเธอ เพราะฉันคือผู้รับผิดชอบบริษัทบันเทิงของตระกูลหลงที่เธอเข้าร่วมมาโดยตลอด”“ดังนั้นตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป อิ่นนั่วเจีย เธอต้องเชื่อฟังฉัน เข้าใจไหม?”“ฉันให้เธอถ่ายหนังอะไร เธอก็ต้องไปถ่าย”"เดี๋ยวนะ"อิ่นนั่วเจียยื่นมือออกไปและขมวดคิ้ว:“ถานหง เธอพูดรุนแรงเกินไปแล้ว ฉันจำได้ว่าฉันไม่เคยทำให้เธอขุ่นเคืองมาก่อน ทำไมเธอถึงตั้งใจจะจัดการกับฉันขนาดนั้น?”“ถึงขั้นยอมทุ่มเงินสองหมื่นห้าพันล้านบาทเพื่อดึงตัวฉันมาจากหลี่ซื่อกรุ๊ปด้วย”“จุ๊จุ๊จุ๊”เมื่อได้ยินคำพูดของอิ่นนั
“บ้าเอ๊ย ฉันไม่สามารถทนได้จริงๆ ติดต่อน้องหลินให้ฉัน ฉันจะเข้าแทรกแซงเรื่องนี้ด้วย!”...วันต่อมาในบาร์ใต้ดินแห่งหนึ่งทางตอนใต้ของเมืองจิงจวงฉุนและอิ่นนั่วเจียที่สวมหมวกและหน้ากากไว้ และดูเรียบง่ายมากรีบเดินทางมาที่นี่ ที่นี่คือ “สถานที่นัดพบ” ที่หลงซิ่วพูดถึงควบคู่ด้วยเสียงดนตรีอันไพเราะและฝูงชนที่เต้นรำจวงฉุนและอิ่นนั่วเจียเดินผ่านทางเดินและมองเห็นหลงซิ่วกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะ พร้อมคาบบุหรี่อยู่ในปากเมื่อเห็นว่าอิ่นนั่วเจียมาจริง ๆ ดวงตาของหลงซิ่วก็เป็นประกายบุหรี่ในปากของเขาหล่นลงพื้นโดยไม่รู้ตัวแม้ว่าอิ่นนั่วเจียจะสวมเพียงชุดเดรสยีนส์ซึ่งทำให้เธอดูเป็นเด็กสาวมากในวันนี้ แต่หุ่นที่น่าสะพรึงกลัวของเธอก็ยังทำให้ หลงซิ่วที่กำลังนั่งอยู่ตรงโต๊อย่างไม่ใส่ใจก็ต้องกลืนน้ำลายลงคอ"เชี่ย ไม่เสียแรงที่เป็นซูเปอร์สตาร์ประเทศมังกรจริงๆ นะ!"หลงซิ่วอดไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบเธอกับถานหง หลังจากคิดดู นี่มันไม่ใช่คนระดับเดียวกันด้วยซ้ำ!แม้ว่าถานหงจะเป็นราชินีเพลงประเทศมังกร หน้าตาก็คล้ายๆกันแต่เมื่อเทียบกับอิ่นนั่วเจียสาวสวยที่อยู่แต่ในจอ ถานหงยังด้อยกว่าเยอะมากเพียงแค่ออร่าอันส
สำนักงานใหญ่กลุ่มเผิงกวง เมืองจิงขณะนั้นเผิงกวงฉี่กำลังคาบซิการ์ไว้ในปากอย่างเรื่อยเปื่ยอ ฟังการโต้เถียงขัดแย้งระหว่างตัวแทนจากทั่วทุกแห่งในการประชุมแม้ว่าเผิงกวงฉี่จะดูเป็นปกติ แต่ในใจเขากลับโกรธมากพวกขยะพวกนี้ได้แต่โทษกันไปมา และต่างคนต่างหาผลประโยชน์แม้แต่เผิงกวงฉี่ก็ยังคิดว่า ควรจะกำจัดคนไร้ประโยชน์เหล่านี้ และส่งเสริมให้คนอื่นขึ้นมาเป็นผู้นำภูมิภาคดีไหมขณะที่กำลังคิดแบบนี้ โทรศัพท์มือถือของเผิงกวงฉี่ก็ดังขึ้นกะทันหันเสียงโทรศัพท์ทำให้ห้องประชุมเงียบลงทันที“คุณหลินโทรมาครับ คุณเผิงกวงฉี่”ผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ ยื่นโทรศัพท์ให้ด้วยความเคารพเมื่อคิดว่าเป็นหลินเฟิง เผิงกวงฉี่ก็รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมากไม่พูดไม่ได้ว่ายาหยกโมราของหลินเฟิงมีประสิทธิภาพมากจริงๆ ควบคู่กับน้ำพุร้อนที่เจียงโจว ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองดูหนุ่มลงเรื่อย ๆ และร่างกายก็เต็มไปด้วยกำลังวังชาแม้แต่ผู้หญิงคนใหม่ที่หามาช่วงนี้ ก็ไม่สามารถทำให้เขาพึงพอใจได้ช่วงนี้เขากำลังคิดว่าควรจะหาเพิ่มอีกสักหน่อย เพื่อสร้างทายาทให้กับตระกูลเผิงของเขาสองเดือนที่แล้ว นี่เป็นสิ่งที่เขาไม่กล้าคิดมาก่อนด้วยซ้ำ“ฮัลโหล
“ฉันจะโอนเงินสองหมื่นห้าพันล้านบาทเข้าบัญชีของคุณทันที ทางที่ดีคุณให้อิ่นนั่วเจียออกจากหลี่ซื่อกรุ๊ปโดยเร็วที่สุด ให้เธอมาพบฉันที่เมืองจิง”"ฮ่าฮ่าฮ่า......"ถานหงที่อยู่ปลายสายหัวเราะอย่างโอเวอร์“ฉันต้องการให้อิ่นนั่วเจียคุกเข่าอยู่แทบเท้าฉัน! ยังมีหลินเฟิง ฉันจะทำให้หลินเฟิงและหลี่ซื่อกรุ๊ปบ้าบออะไรนั่นได้ชำระในสิ่งที่ควรจ่าย!”หลังจากพูดจบโทรศัพท์ก็วางสายไปและภายในเวลาไม่กี่นาที ข้อความเงินสดเข้าบัญชีจำนวนสองหมื่นห้าพันล้านบาทก็ปรากฏบนโทรศัพท์มือถือของจวงฉุนทันทีเมื่อมองดูข้อความบนโทรศัพท์ ลมหายใจของจวงฉุนก็เร็วขึ้นอย่างมาก เขาไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนี้ในชีวิตของเขามาก่อนแต่เมื่อเขาเงยหน้ามองไปทางหลินเฟิง ก็รู้สึกเหี่ยวเฉาทันทีเขารู้ว่าเงินจำนวนนี้จะไม่มีวันมาถึงเขาด้วยซ้ำ อีกทั้งเรื่องที่อิ่นนั่วเจียเข้าร่วมตระกูลหลงเป็นเรื่องโกหกทั้งหมดเขาแค่อยากหลอกเอาเงินก้อนนี้มาจากหลงซิ่ว เพื่อใช้รักษาชีวิตของตัวเองเอาไว้ก็เท่านั้นเอง“ตอนนี้โอนเงินก้อนนี้เข้าบัญชีของหลี่ซื่อกรุ๊ปเถอะ”หลินเฟิงไม่พูดมาก บังคับจวงฉุนให้ดำเนินการบนโทรศัพท์มือถือของเขาโดยตรงหลังจากนั้นไม่นาน เงิน