บทที่ 16 อย่ามาทำตรงนี้นะ

เมื่อเห็นใบหน้าเล็ก ๆ ของลูกสาวที่เต็มไปด้วยความอิดโรยบนใบหน้านั้น สุดท้ายเจิ้งชิวจือก็ทำได้แต่ถอนหายใจยาว

“ขอโทษนะลูก มันเป็นความผิดของแม่เอง ที่ทำให้ลูกต้องเดือดร้อนไปด้วย!”

เธอเองก็รู้ว่าตัวเองไม่ควรไปปลูกฝังเรื่องการกลัวผู้ชายให้ลูกสาวบ่อย ๆ สุดท้ายแล้วไม่ช้าก็เร็วเธอก็ต้องแต่งงานอยู่ดี แต่เธอก็แค่กลัว! กลัวว่าลูกสาวจะสับสนจนโดนทำร้ายให้เจ็บปวดอีก!

“เดือดรงเดือดร้อนอะไรกันคะ รอแม่ผ่าตัดสำเร็จแล้ว คุณหมอบอกว่าไม่แน่ว่าแม่อาจลุกจากเตียงเดินได้ปกติก็ได้! พอถึงตอนนั้นแม่ต้องทำเกี๊ยวให้หนูด้วยนะ หนูอยากกินแล้วเนี่ย”

“ได้เลยจ้า” เจิ้งชิวจือพยักหน้า ทันใดนั้นก็นึกอะไรขึ้นได้ “แล้วแฟนของลูก ให้เขาเข้ามาเถอะ แม่อยากเจอสักหน่อย”

สวี่ชิงฮวนชะงักไปชั่วครู่ แล้วหันหน้าหนีไปหยิบแอปเปิ้ลขึ้นมาเริ่มปอกด้วยความร้อนตัว “เขายุ่งมาก มีเรื่องที่บริษัทเยอะแยะเลย”

“พ่อของลูกในตอนนั้นก็เป็นแบบนั้นแหละ”

“แม่!” เธอขัดจังหวะเบา ๆ “ไม่ใช่ว่าทุกคนจะเป็นเหมือนเขานี่คะ”

อย่างน้อยสัญชาตญาณก็บอกสวี่ชิงฮวนว่า ฟู่เยี่ยนฉือไม่ใช่คนแบบนั้น

พอคำพูดนี้เข้าหูเจิ้งชิวจือ ยิ่งฟังดูเหมือนลูกสาวกำลังแก้ต่างแทนแฟนตัวเองเสียมากกว่า! เธอทำสีหน้าเคร่งขรึมลงทันที ถึงแม้ว่าจะไม่ได้พูดอะไรอีก แต่ก็ไม่ยอมรับแอปเปิ้ลที่สวี่ชิงฮวนส่งให้

ท้องฟ้าด้านนอกค่อย ๆ มืดลง

มีคนดูแลแม่ของเธอทางนี้แล้ว พรุงนี้เช้าตัวเองก็ยังต้องกลับไปที่บริษัท เพราะงั้นจึงรอให้เธอหลับซะก่อน สวี่ชิงฮวนถึงจะออกจากโรงพยาบาลไป

หลังจากเดินออกไป เธอก็หายใจเข้าลึก ๆ โบกแท็กซี่ไปยังบ้านของฟู่เยี่ยนฉือตามคำแนะนำของเขา

เพิ่งขึ้นรถมาได้ไม่นาน โทรศัพท์มือถือในกระเป๋าก็ดังขึ้น

ก้มดูก็เห็นหมายเลขที่ไม่คุ้นเคย

“กลับหรือยัง?”

เสียงที่ทั้งทุ้มลึกและน่าดึงดูดของฟู่เยี่ยนฉือ ช่างน่าจดจำซะเหลือเกิน สิ่งที่เธออยากได้ยินกลับยากที่จะพูดออกมา

“อื้ม ฉันถึงแล้ว”

“ทางนี้ยังมีงานสังคมอีกสักพักเลย ผมจะกลับค่ำหน่อยนะ คุณเข้าไปก่อนเลย” เขาเงียบไปสักพักก่อนจะพูดว่า “รหัสผ่านประตูคือ FX0825”

ทันทีที่ได้ยินตัวเลขชุดนี้อีกครั้ง เธอก็ชะงักตามจิตใต้สำนึกอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบตกลงไป

พอผ่านประตูเข้าไป สวี่ชิงฮวนเปลี่ยนรองเท้าไปด้วยก็คิดถึงความหมายแฝงของเลข 0825 นี้ไปด้วย น่าจะมีความลึกซึ้งกว่าที่ตัวเองคิดไว้ในตอนแรกแน่ ๆ! เขาไม่ไปลบรอยสัก แล้วก็ไม่ได้เปลี่ยนรหัสผ่านด้วย นี่ก็แสดงให้เห็นว่าฟู่เยี่ยนฉือยังคงมีคนคนนี้อยู่ในใจแน่ๆ

เพราะงั้นพอเขาบอกว่าต้องการคู่แต่งงาน คงจะเป็นเพราะอยากจะทำให้คนที่อยู่ในใจคนนี้โกรธจริง ๆ ฟู่เจียเจียที่พูดออกมา คนๆนั้นเป็นหัวหน้าทนายที่ชื่อว่าเซี่ยหว่านอวี่

เพราะถ้าคุณเห็นรหัสล็อกประตูบ้านของฟู่เยี่ยนฉือแล้ว F ย่อมาจากคำว่าฟู่ ส่วน X ย่อมาจากคำว่าเซี่ย มันอธิบายได้อย่างแตกฉานอย่างสมบูรณ์แบบเลยล่ะ

สวี่ชิงฮวนก็อธิบายความรู้สึกในเวลานี้ไม่ถูกเช่นกัน อืม เป็นไปได้ว่าตัวเองอาจจะถูกเอาเป็นตัวตายตัวแทนสินะ

เดิมทีเธออยากจะถอดเสื้อคลุมแล้วตรงไปเปิดคอมพิวเตอร์ทำงาน แต่พอเงยหน้าขึ้น ถุงยางอนามัยถุงใหญ่ที่ผู้ช่วยของฟู่เยี่ยนฉือส่งมาให้ที่หน้าประตูนั่นกลับถูกดึงดูดสายตาไปซะแล้ว

บอกว่าถุงใหญ่ก็ไม่ถือว่าพูดเกินจริง กล่องแดง ๆ เขียว ๆ ข้างในอย่างน้อยก็มีสิบกว่ากล่อง

สวี่ชิงฮวนสำลักไปโดยไม่รู้ตัว ใบหน้าๆเล็กเริ่มแดงจนร้อนในทันใด รีบออกไปจากตรงนี้ราวกับว่าต้องหลบไวรัสยังไงยังงั้น

ซอฟต์แวร์ภายในของบริษัท พอฟู่เจียเจียเห็นว่าสวี่ชิงฮวนออนไลน์อยู่ ก็รีบส่งข้อความไปหาในทันที

[เสียงผู้ชายคนนั้นตอนที่โทรคุยกันเป็นใครฮะ?]

[หมอที่โรงพยาบาล] สวี่ชิงฮวนเลือกที่จะไม่บอกเรื่องนี้กับเธอ มันไม่ใช่เรื่องที่น่ายินดีอะไร สัญญาก็แค่หนึ่งปี ตัวเองควรจะปิดบังให้มิดชิดจะดีกว่า

ทำได้เพียงตอบกลับไปเพียงหนึ่งประโยค เธอก็ไปเปิดไฟล์ของโครงการหัวเย่ทำงาน เริ่มตรวจสอบทีละอย่าง

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ทันใดนั้นเสียงปลดล็อกประตูก็ดังขึ้น

สวี่ชิงฮวนยืนขึ้นและเดินไป ไม่ทันที่จะพูด ร่างกายสูงยาวของฟู่เยี่ยนฉือกดเธอเข้ากับกำแพงห้องรับแขกเสียดื้อ ๆ จากนั้นจูบที่มีกลิ่นแอลกอฮอล์ฉุนแรงก็จู่โจมอย่างดุเดือด!

“อื้อ...... ฟู่ ประธานฟู่! อย่ามาทำตรงนี้นะ ขอร้องล่ะ...…”