บทที่ 10

หลิงเฟิงไม่สนใจเสียงรอบข้างและพูดต่อ

“ใช่ ผลิตภัณฑ์ดูแลสุขภาพที่ผลิตโดยบริษัทหลี่ห่าว ชาบำรุงสุขภาพ ถูกต้องตามมาตรฐานการตรวจสอบคุณภาพระดับชาติ และผสมผสานกับยาจีนสมัยใหม่ การบริโภคในระยะยาวสามารถป้องกันโรคประสาทหลายชนิดได้อย่างมีประสิทธิภาพ"

"คุณมีเวลาห้านาทีเพื่อทำยอดขายสองล้านให้ผม"

ในเวลาเดียวกัน ทำเนียบรัฐบาลเมืองชางไห่

จ้าวมู่จือผู้นำเมืองชางไห่ถือโทรศัพท์ของเขาอย่างตื่นเต้นและพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทาว่า

“เป็นราชาแห่งความมืด! เป็นราชาแห่งความมืดจริงๆ! เขายังไม่ลืมฉัน!”

ในตอนนั้นจ้าวมู่จือเป็นเพียงพ่อครัวส่วนตัวที่ทำอาหารให้กับหลิงเฟิงในค่ายทหาร

มีวันหนึ่งหลิงเฟิงเห็นว่าเขาทำอาหารได้ไม่เลวเลย แล้วชมแบบไม่ได้คิดอะไร ทำให้เขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งทันที!

หลายปีผ่านมา เขาถูกย้ายไปเป็นผู้นำเมืองเมืองชางไห่โดยตรง และความเร็วในการเลื่อนตำแหน่งของเขานั้นเร็วมาก

หลิงเฟิงอาจลืมความเมตตานี้ไปแล้ว แต่จ้าวมู่จือจำได้ขึ้นใจ ดังนั้นเขาจึงให้ข้อมูลติดต่อแก่อีกฝ่ายก่อนจะจากมา

ไม่คาดคิดว่าราชาแห่งความมืดผู้ยิ่งใหญ่จะยังเก็บรักษาไว้จนถึงปัจจุบัน

“เสี่ยวหลิว!” เมื่อคิดได้แบบนั้น เขาเลยเรียกเลขาเข้ามาทันที

“ช่วงนี้รัฐบาลเมืองของเราไม่ใช่ว่ากำลังจัดซื้อชุดใบชาเหรอ?”

เลขาจางเสี่ยงหลิวพูดว่า “ใช่ค่ะ ผู้นำเมืองจ้าว พวกเราเริ่มต้นออกแบบร่างผลิตภัณฑ์แล้ว ทั้งหมดล้วนเป็นชาล้ำค่าจากทุกที่ ทั้งยังเป็นระดับสูงด้วยค่ะ!”

“หยุดทั้งหมด แล้วซื้อชาบำรุงทั้งหมดจากบริษัทหลี่ห่าว ต้องเร็วที่สุด รีบสั่งซื้อเลยตอนนี้!"

จ้าวมู่จือพูดอย่างเด็ดขาด

เสี่ยวหลิวอึ้งไปครุ่หนึ่ง ในใจมีคลื่นลูกใหญ่ รู้ดีว่าผู้นำเมืองจ้าวแต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยยุ่งเกี่ยวเกี่ยวกับการจัดซื้อจัดจ้างแบบนี้เลย

ยักษ์ใหญ่ทางธุรกิจหลายรายเคยจับตาดูมันหมูชิ้นนี้มาก่อน ใช้การเชื่อมสัมพันธ์หลากหลายและให้ของขวัญ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ผู้นำเมืองจ้าวพยักหน้าตกลง

แต่ตอนนี้ คนนั้นแค่โทรมาครั้งเดียวก็ทำให้จ้าวมู่จือเปลี่ยนท่าทีพลิกแบบร้อยแปดสิบองศาเลย!

คือเทพที่ไหนกันแน่? ถึงได้มีอำนาจมาก!

......

ในบริษัท หลังจากที่หลิงเฟิงมอบหมายงานแล้ว เขาก็วางสายลง

เสี่ยวเหม่ยอึกๆ อักๆ พูดออกมาว่า “พี่เฟิง จ้าวมู่จือคนนี้ในสายของพี่ คือผู้นำของเมืองชางไห่มั้ยคะ?”

หลิงเฟิงพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า

“อดีตน้องชายคนหนึ่งของฉัน ได้ยินมาว่าเขาได้ย้ายไปที่เมืองชางไห่แล้ว ด้วยผงงานและความสามารถของเขา เขาไม่น่าจะมีปัญหาในการเป็นผู้นำเมืองนะ”

“ว้าว! แม่ง โกหกจนติดเป็นนิสัยแล้วมั้ง! "

ซู่ฉวนหัวเราะหนักมากแล้วพูดออกมา

“โทรแค่ครั้งเดียว ก็ทำให้ผู้นำเมืองจ้าวช่วยนายชื้อชาบำรุงสุขภาพสองล้านแล้วเหรอ? นายคิดว่านายเป็นใครกัน? เทพสงครามมังกรฟ้าที่อายุน้อยที่สุดในประเทศมังกร หรือว่านายทหารนักการเมืองในท้องถิ่นเหรอ!

“ไม่ใช่ทั้งหมด แต่ว่าเมื่อก่อนพวกเขาเป็นน้องชายของผม”

หลิงเฟิงตอบตามความจริง

แต่กลับทำให้หลายคนหัวเราะเยาะเย้ยมากขึ้น!

“ฉันเห็นว่าปกติหลิงเฟิงจะเป็นเงียบขรึม ยังคิดว่าเขาเป็นคนใหม่เหยียบอยู่บนพื้นดินนึกไม่ถึงว่าจะเป็นคนพูดจาเพ้อเจ้อขนาดนี้”

“ตอนนี้พวกคนหนุ่มสาวชอบฝันกลางวันกันหรือไง!”

“จุ๊จุ๊ สิ่งที่เราเกลียดที่สุดในที่ทำงานคือคนแบบนี้ที่พูดเรื่องไร้สาระไง!”

เสี่ยวเหม่ยกับต้าจ้วงใบหน้าเต็มไปด้วยความอึดอัด คิดว่าหลิงเฟิงคิดเพ้อฝัน

“พี่เฟิง พี่ช็อกเพราะเรื่องอะไรมาหรือเปล่า? ถ้าอย่างไรพี่ก็ขอโทษผู้อำนวยการซู่ไปเถอะ ยังไงพี่ก็ลงทุนลงแรงให้บริษัทมาเยอะแล้ว ไม่ควรจะมาล้อเล่นกับเรื่องแบบนี้...”

“ขอโทษอะไร? นี่คือสิ่งที่เขาทำเพื่อเดิมพันกับฉัน ถ้าเขาทำไม่เสร็จก็ไสหัวออกไป! "

ซู่ฉวนขัดจังหวะตรงๆ "คนที่ไม่มีความสามารถยืนกรานที่จะแกล้งทำเป็น มีราคาที่ต้องจ่ายราคา!"

“ผู้อำนวยการซู่!”

ในเวลาเดียวกัน เพื่อนร่วมงานที่รับผิดชอบการรับโทรศัพท์จู่ๆ ก็ลุกขึ้นยืนและพูดเสียงดังว่า

“เลขาของรัฐบาลเมืองเพิ่งโทรหาเราและบอกว่าพวกเขาต้องการสั่งชาบำรุงหนึ่งหมื่นกิโลกรัม รวมเป็นเงินยี่สิบล้าน!”

ตูม!

ข่าวนี้เหมือนกับสายฟ้าฟาด ทำให้ทุกคนตกตะลึงทันที

คำสั่งจากรัฐบาลเมืองเหรอ?! อีกทั้งยังยี่สิบล้าน!!

หรือว่าหลิงเฟิงจะพูดเรื่องจริง! คนที่เขาโทรหาคือผู้นำเมืองจ้าวจริงๆ เหรอ?