ห้องสมุด
ค้นหา
หน้าหลัก / มาเฟีย / อดีตรักร้ายของคุณชายมาเฟีย / บทที่ 96

แชร์

บทที่ 96

ผู้เขียน: นัวร์เนีย
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-12-09 23:03:07
กว่าจะหาทางไล่กลับบ้านไปได้แต่ละคน ลูเซียต้องนั่งกอดอกจิ๊ปากแล้วจิ๊ปากอีก

คนแรกก็พ่อกับแม่ที่เห่อหลาน

“พ่อกับแม่กลับไปนอนได้แล้ว”

“แม่ยังตาใสปิ๊งอยู่เลย สี่ทุ่มเมืองไทยเท่ากับห้าโมงเย็นฝรั่งเศส แม่อยู่เล่นกับหลานได้จนถึงตีสองตีสามแหนะ”

มิเชลละสายตาจากการมองโนเอลวิ่งตามรถของหลานชายต้อยๆ มาตอบ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
บทที่แล้ว บทต่อไป

บทล่าสุด

  • อดีตรักร้ายของคุณชายมาเฟีย   บทที่ 97

    “ปั้นขอโทษแทนลูกด้วยนะคะ ไม่รู้จะสอนยังไงแล้ว” กระทั่งผู้เป็นแม่ยังยอมแพ้ “ไม่เลยค่ะ น้องไข่หวานฉลาดและน่ารักมาก ฉันยังอยากมีลูกแบบนี้เพิ่มอีกสักคน” เธออยากมีลูกสาว แม้ลูกชายตัวน้อยจะเป็นละมุนบอยและอ่อนหวานสำหรับหม่ามี้อย่างชาลีขนาดไหน แต่การมีลูกสาวไว้คอยจับแต่งตัวเป็นอีกหนึ่งความฝัน “อยากมีล

  • อดีตรักร้ายของคุณชายมาเฟีย   บทที่ 96

    กว่าจะหาทางไล่กลับบ้านไปได้แต่ละคน ลูเซียต้องนั่งกอดอกจิ๊ปากแล้วจิ๊ปากอีก คนแรกก็พ่อกับแม่ที่เห่อหลาน “พ่อกับแม่กลับไปนอนได้แล้ว” “แม่ยังตาใสปิ๊งอยู่เลย สี่ทุ่มเมืองไทยเท่ากับห้าโมงเย็นฝรั่งเศส แม่อยู่เล่นกับหลานได้จนถึงตีสองตีสามแหนะ” มิเชลละสายตาจากการมองโนเอลวิ่งตามรถของหลานชายต้อยๆ มาตอบ

  • อดีตรักร้ายของคุณชายมาเฟีย   บทที่ 95

    พวงกุญแจเครื่องบินไม่ได้หายาก มันถูกวางไว้บนเบาะบริเวณที่ลูกนั่งริมกระจก ชาลีเข้าใจว่าคลาวด์อาจจะเล่นแล้วเผลอวางและลืมเอง ติ๊ง! ลิฟต์โดยสารเปิดออกบนห้องพักชั้นบนสุด เมื่อบอดีการ์ดทำหน้าที่อารักขาหน้าห้องเปิดประตูให้เข้าไปข้างในคนตัวเล็กก็ชะงักกับความผิดปกติภายในห้องพัก นอกจากไฟทุกดวงจะถูกปิด แ

  • อดีตรักร้ายของคุณชายมาเฟีย   บทที่ 94

    การเดินทางมาที่วัดใช้เวลานานพอสมควร แต่เมื่อถามถึงเหตุผลว่าทำไมต้องเป็นวัดริมแม่น้ำเจ้าพระยาแห่งนี้ ลูเซียกลับตอบสั้นๆ ว่าเพื่อนของเขาแนะนำ เพราะเป็นวัดที่ครอบครัวฝ่ายแม่ยายของเซนอุปถัมภ์ เมื่อก้าวเท้าลงจากรถยนต์พร้อมกับลูกชาย สายตาของลูกก็เอาแต่มองไปยังชุมชนฝั่งตรงข้ามวัดด้วยความสนใจ จนผู้เป็นพ่อ

  • อดีตรักร้ายของคุณชายมาเฟีย   บทที่ 93

    ‘มันไม่ใช่หลานกู!! ลูกมึง มึงก็เลี้ยงเอง!!’ เสียงของนิ่มผู้เป็นแม่แท้ๆ เอ่ยขึ้นก่อนจะสะบัดหน้าเดินหนีออกจากบ้านไปบ่อนท้ายหมู่บ้าน แต่ยังไม่ทันจะได้วิ่งไปคว้าลูกที่ถูกยายผลักล้มหน้าคะมำขึ้นจากพื้น เสียงของพงศ์ก็ตะโกนเรียกมาจากหน้าบ้าน ‘ชาลี!! เอาเงินมาให้กูซื้อข้าว กูหิวข้าว’ พงศ์ส่งเสียงดังพร้อม

  • อดีตรักร้ายของคุณชายมาเฟีย   บทที่ 92

    เงียบ... ไม่มีใครตอบเธอได้สักคน หรือการโกรธเกลียดใครสักคนมันไม่ต้องมีเหตุผลรองรับ “ต่อไปอย่ามายุ่งกับพวกเราอีก วันนี้พ่อกับแม่คงเห็นแล้วว่าพ่อน้องคลาวด์ทำอะไรได้บ้าง” ไม่อยากจะขู่บุพการีไปมากกว่านี้ เพราะตายไปก็ไม่ได้อยากกลายเป็นเปรต “เผื่อพ่อแม่จำไม่ได้ ตั้งแต่ฉันเกิดมาพ่อกับแม่ก็ทิ้งฉันให้ยายเ

บทอื่นๆ

บางทีคุณอาจจะชอบ

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status