Chapter 15

เอซ...และแล้วในที่สุด วันนี้ก็มาถึง คะแนนเสียงส่วนใหญ่จากคณะกรรมการลงมติเป็นเอกฉันให้กับที่ผม ผู้สมัครอีกคนเป็นลูกชายของกรรมการอีกท่านหนึ่ง และถึงแม้ว่าเขาจะแพ้ แต่เขาบอกว่าเขาพอใจกับการตัดสินใจของทุกคน และยอมถอยออกมาด้วยความยินดี ในที่สุดผมก็ต้องเข้ามาบริหารบริษัทของพ่อในฐานะซีอีโอคนใหม่ของ ไนท์ คอร์ป

ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลยเมื่อเห็นพ่อนั่งปรบมือในห้องประชุมและดูมีความสุขเมื่อผมได้รับคะแนนโหวต ดูเหมือนพ่อจะมีความสุขมากเมื่อเทียบกับวันที่ผมเรียนจบหรือวันที่ผมได้รับรางวัลระดับชาติสำหรับการประดิษฐ์นวัตกรรมทางด้านมลพิษของผม

น้องสาวของผมยืนอยู่ที่มุมห้องกับแม่ที่นั่งบนรถเข็นพวกเขาปรบมือให้ผม ช่วงเวลานั้นควรจะเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดในชีวิต แต่อย่างใรก็ตามผมกลับรู้สึกว่างเปล่าและรู้สึกถึงภาระอันหนักอึ้งผมกำลังรับผิดชอบในสิ่งที่ผมไม่พร้อมและไม่ต้องการ แต่ก็ต้องทำเพื่อครอบครัว...

งานเลี้ยงฉลองจัดขึ้นที่ห้องจัดเลี้ยง ผมมองดูพ่อเดินไปรอบๆ คุยกับเพื่อนร่วมงานคนโน้นคนนี้อย่างความสุข นี่เป็นครั้งแรกที่อารมณ์ของเขาสะท้อนออกมาบนใบหน้า ครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นอารมณ์ของพ่อคือตอนที่ผมย้ายออกจา