ตอนที่7 ผู้หญิงที่อาสิงห์ชอบ

ที่จอดรถ

ตลอดทางที่ของขวัญเดินกับคนเป็นอา เธอก็กอดแขนออเซาะอาสิงห์ราวกับเป็นเด็กเลี้ยงของคนรวย แต่มันเป็นปกติของเธอกับอาสิงห์อยู่แล้ว เลยทำให้เธอไม่ได้ใส่ใจว่าคนจะมองยังไง

ครืด ครืด ครืด

เสียงสั่นของโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงทำให้สิงห์ล้วงขึ้นมาดู

"ว่าไง"

(ใช่มึงหรือเปล่าวะ ตอนนี้มึงอยู่ตรงที่จอดรถ CC MALL หรือเปล่า)

"รู้ได้ไง"

(ลองหันหลังดิ)

สิงห์หันตามอย่างที่คนปลายสายบอก

"สิงห์! มึงจริงๆด้วย บังเอิญโคตร"

"เออนั่นดิ บังเอิญฉิบหาย แล้วมึงมาทำอะไรวะปราณ"

ปราณคือเพื่อนในกลุ่มของสิงห์ คบกันมาตั้งแต่มหาลัยซึ่งตอนนี้ก็ยังคบกันอยู่ และกลุ่มของเขาจะเจอกันอยู่เป็นประจำ และจริงๆก่อนหน้าก็เพิ่งพูดคุยกันในกลุ่มว่าจะนัดเจอกันคืนนี้ แต่เห็นทีสิงห์คงไม่ได้ไป แต่กลับเจอปราณที่นี่ซะก่อน

"กูมาทำธุระ กูไม่คิดว่าจะเจอมึงก่อนเพื่อนคนอื่น แล้วมึงล่ะมาทำอะไร"

"กูก็มาเดินซื้อของ"

"หึ พาเด็กมาซื้อของเหรอ เด็กใหม่อ่อวะ? คนนี้ดูเด็กมากต่างจากที่ผ่านมามากเลยว่ะ แต่คนนี้โคตรน่ารัก มึงนี่ได้แต่เด็กเอ๊าะๆนะ"

ปราณกระซิบบอกกับเพื่อน

"เปล่าไม่ใช่เด็กกู"

"แล้วใครอ่ะ ถ้าไม่ใช่เด็กมึง"

ปราณปลายตามองหญิงสาวน่ารักข้างกายเพื่อน เขาคิดว่าคงเป็นเด็กของเพื่อนเลยพูดออกมาตรงๆ

"นี่หลานกู"

สิงห์พูดพร้อมหันมองหลานสาวที่ยืนเงียบอยู่ข้างๆ

"ฮะ หลาน?"

"สวัสดีค่ะ"

ทำให้ของขวัญยกมือไหว้ทันที

"สวัสดีครับ หลานมึงจริงดิ?"

ปราณทักทายกลับ แต่ทำหน้าไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่เลยถามย้ำไปอีกครั้ง เพราะจากที่เห็นไกลๆทั้งสองเดินเคียงคู่ออเซาะกันอย่างกับป๋ามากับเด็กเลี้ยง

"อืม ลูกพี่ขุน มึงก็เคยเจออยู่เมื่อนานมาแล้ว"

คำตอบของสิงห์ทำให้ปราณทำหน้านึก

"อย่าบอกนะว่าหลานสาวตัวเล็กของมึงในตอนนั้นที่ติดมึงยิ่งกว่าติดพ่ออีก ถ้าใช่ กูตกใจนะเนี่ย โตเป็นสาวขนาดนี้เลยเหรอ"

"อืม"

"ว่าแต่ชื่ออะไรนะครับ"

ปราณหันมาทำตาหวานใส่หลานสาวเพื่อน

"ชื่อของขวัญค่ะ"

"จำพี่ได้ไหม...เอ้ย ไม่สิ...จำอาได้ไหมครับ เราเคยเจอกันนะแต่นานมาแล้ว"

ปราณมองหลานสาวเพื่อนพร้อมรอยยิ้มร้าย ถ้าให้พูดตรงๆเพื่อนของสิงห์ทุกคนก็ไม่ธรรมดาในเรื่องผู้หญิง แต่ที่สิงห์ยังไม่อะไรเพราะยังไม่ได้มีอะไรที่มันถึงขั้นต้องเอ่ยปากเตือน

"หนูจำไม่ได้ค่ะ"

ของขวัญยิ้มเจื่อน เธอเคยเจอเพื่อนอาสิงห์อยู่แต่ก็ผ่านมานานแล้ว ถ้าถามตอนนี้เธอไม่รู้ว่าใครเป็นใครหรอก

"แย่จัง จำไม่ได้ไม่เป็นไรครับ งั้นจำไว้ใหม่ก็ได้ อาปราณนะครับ"

"ค่ะ อาปราณ"

ของขวัญตอบรับอย่างไม่คิดอะไร

"ว่าแต่คืนนี้มึงไม่ไปจริงเหรอวะสิงห์"

ปราณหันมาถามสิงห์อีกครั้ง เพราะคืนนี้นัดเจอกัน แต่สิงห์กลับพิมพ์บอกในกลุ่มว่าไม่ไป

"คิดว่าไม่ วันนี้ว่าจะพัก"

"เออๆ วันนี้มึงไม่ไปกูก็พอเข้าใจได้เพราะมึงเพิ่งกลับมา แล้วอีกสองอาทิตย์ที่เพื่อนนัดกันในกลุ่มอีกล่ะ มึงไปไหม?"

คำถามของปราณทำให้สิงห์นิ่งไป

"คงไม่"

"ทำไมวะ"

"จะอยู่กับขวัญ"

สิงห์ตอบกลับนิ่งๆ แต่กลับทำให้ของขวัญหัวใจเต้นตึกตัก เพราะคำตอบของอาสิงห์เหมือนอยากอยู่กับเธอ

"หมายถึงจะอยู่กับหลานสาว?"

"อืม"

"ทำไมวะ"

"พี่ขุนไม่อยู่ เลยต้องอยู่ด้วย"

"หลานมึงไม่ใช่เด็กๆแล้วนะเว้ย มึงแค่เอาหลานมาอ้างหรือเปล่า ที่ไม่ไปเพราะเหตุผลอื่นหรือเปล่า"

แต่คำพูดของปราณครั้งนี้ทำให้สิงห์นิ่งไปอีกครั้ง

"เปล่า ไม่มีเหตุผลอื่น"

"มึงแน่ใจนะ ที่ไม่ไปคงไม่ใช่เป็นเพราะน้ำฟ้า"

สิงห์มองหน้าปราณเมื่อปราณหลุดพูดชื่อของใครบางคนออกมา

'ใครคือน้ำฟ้า'

ของขวัญคิดอยู่ในใจ อยู่ๆก็นึกอะไรขึ้นมา เธอจำได้ว่าเคยเห็นข้อความจากใครบางคนส่งมาให้อาสิงห์ และชื่อก็เป็นชื่อน้ำฟ้า และเธอเห็นชื่อนี้มานานแล้วล่ะ ตอนแรกของขวัญไม่ได้คิดอะไรหรอก แต่ตอนนี้เริ่มคิดแล้ว

"เปล่าไม่เกี่ยวกับเธอ"

"หึ ถ้าไม่เกี่ยวทำไมเอาแต่หลบหลีกกัน หรือมึงยังคิดกับน้ำฟ้าอยู่"

"คิดเหี้ยไรล่ะ ก็รู้กันอยู่"

สิงห์สบถออกมาอย่างลืมตัว เหลือบมองหลานสาวเล็กน้อย

"ถ้ามึงไม่คิดอะไรมึงก็ไปสิ หรือกลัวว่าถ้าได้เจอกับน้ำฟ้ากลัวว่าจะกลับมารู้สึกแบบเดิมอีก"

"ก็บอกว่าไม่ไง"

"ใครๆก็รู้ว่าตอนนี้น้ำฟ้าตามตื้อมึงอยู่ และรู้ว่าน้ำฟ้าอยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม แต่หลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้นที่น้ำฟ้าไม่เลือกมึง มึงก็ไม่เป็นเหมือนเดิมกับน้ำฟ้าและรู้ว่ามึงไม่ได้ชอบน้ำฟ้าแบบเดิมแล้ว แต่มึงก็ยังเลือกที่จะหลบหน้าอีก ถ้ามึงไม่รู้สึกอะไรก็ควรจะเจอกันได้แล้วพวกเราเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันนะ มันควรจะอยู่กันครบทุกคนสักครั้งดิวะ ไม่ใช่ว่าขาดใครคนหนึ่งแบบนี้ไปเรื่อยๆ"

'หมายความว่ายังไงกัน'

'คนที่อาสิงห์เคยชอบเหรอหรือยังชอบอยู่'

คำพูดของเพื่อนอาสิงห์ดังก้องอยู่ในหู ของขวัญเม้มปากแน่นพยายามปรับสีหน้ากักเก็บความสงสัยไว้ และพยายามคุมสติความรู้สึกของตัวเอง เธอไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน เธอรู้แต่ว่ามีผู้หญิงมากมายเข้าหาอาสิงห์ และมีผู้หญิงมากมายที่อาสิงห์ควงเล่น แต่ไม่เคยรู้เลยว่าอาสิงห์จะมีคนที่ชอบและเคยรู้สึก