Share

Chapter 30

last update Last Updated: 2025-08-11 19:46:51

Chapter 30

ลิ้นใหญ่ที่ล่วงล้ำเข้ามาพันรัดเกี่ยวรั้งลิ้นนุ่ม กวาดชิมรสหวานที่อุดมซ่านในช่องปากสาว ไล้ตวัดลิ้นไปตามกระพุ้งแก้ม วกกลับมาแลกลัดลิ้นสาวที่ทำงานอย่างไม่เป็นภาษา ตอบโต้ไม่ได้ ถอยหนีก็ไม่พ้น

กวินภพจูบเธออย่างคนกระหายหิว เสมือนกับว่าเขาล้างโรยการจุมพิตสตรีมาเนิ่นนานหลายร้อยปี ตะกละตะกลามซอกซอนหารสหวานไม่หยุดหย่อน กวาดลิ้นไปทั่วช่องปากหอมๆ นั้น ทุกพื้นที่ไม่มีจุดไหนเลยที่ลิ้นของเขาเดินทางไปไม่ถึง โรมรันพันรัดลิ้นเล็กจนเพลงมีนาสะท้านเสียวสุดห้วงอารมณ์

ความหวานหอมของปากสาวที่เขากวาดต้อนหาความหวานอยู่นี้ ไปกระตุ้นความปรารถนาในร่างกายของเขาให้เดือดพล่านมากยิ่งขึ้น ตัวตนที่แสดงเอกลักษณ์ของความเป็นชาย ดิ้นไปมาอยู่ตรงเรียวขาสวย เขาไม่เคยมีความปรารถนาหญิงสาวคนไหนเท่าเธอมาก่อนเลย เพียงแค่จูบ แค่ลูบไล้ แค่ได้สัมผัสกาย กวินภพอยากจะนำแก่นกายใหญ่ ฝังลึกเข้าสู่กลีบสาว ทะลวงกระแทกให้สะใจ ทว่าอีกความคิดหนึ่งกับแย้งว่า เขามีเวลานั้นทั้งคืน ห้วงเวลานี้คือเก็บเกี่ยวความพิเศษที่ได้รับจากเธอ

น่าแปลกอยู่อย่างหนึ่งว่า เหตุใดการตอบโต้ ตอบสนองจูบของเพลงมีนาถึงไม่ได้เรื่องเช่นนี้ เธอจะล่าถอยยามที่เขาบุกโ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 88

    กวินภพทนเห็นภาพนั้นไม่ไหว เขาทนไม่ได้ที่มือเล็กๆ และร่างกายของเพลงมีนาสัมผัสและใกล้ชิดกับชายอื่น ทนได้ยินคำพูดที่ว่าเธอจะหนีจากเขาไปไม่ได้ ความหึงหวงจึงกระตุ้นให้เขาทำในสิ่งที่ใครๆ ไม่คาดคิด มือใหญ่กระชากแขนเรียวเล็กอย่างแรง แรงจนกระดูกข้อต่อตรงหัวไหล่กับแขนแทบหลุด จากนั้นก็ทั้งลากทั้งกระชากร่างบอบบางไปยังน้ำตกตูม...เสียงของมีน้ำหนักกระทบกับน้ำเย็นเฉียบ น้ำแตกกระจายเป็นวงกว้าง ร่างของเพลงมีนาลอยละล่องมากระทบกับสายน้ำในลำธาร คนที่โยนร่างงามก้าวลงมาในน้ำ เดินลุยน้ำไปยังร่างของคนที่โผล่พ้นน้ำ ไอแค่กๆ สำลักน้ำหน้าดำหน้าแดง“จำใส่หัวเอาไว้ด้วยว่า เธอคือเมียของฉัน เป็นของฉันคนเดียว คนอื่นไม่มีสิทธิ์”มือใหญ่ของคนขี้หึงจับตรงกลางศีรษะของเพลงมีนา แล้วจับกดจนใบหน้าสาวอยู่ใต้ผิวน้ำ เธอดิ้นรนสุดชีวิต มือทุบลงบนผิวน้ำจนน้ำกระจายกระเซ็นเป็นวงกว้าง เธอไม่ใช่ปลานะที่หายใจในน้ำ เพลงมีนาจึงสำลักน้ำและหายใจไม่สะดวกแล้วพอเขาดึงศีรษะเธอขึ้นมาเหนือน้ำ เพลงมีนาเกิดหอบหายใจแรง สูดลมหายใจเข้าไปในปอด ยังไม่ทันที่เธอจะสูดลมหายใจเต็มอิ่ม เขาก็กดศีรษะของเธอลงไปในน้ำใหม่“อื้อ...อื้อ...” เธอดิ้นและร้องอื้ออึงใน

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 87

    เจ้าของไร่ค้างหมัดกลางอากาศ ปล่อยมือที่กำคอเสื้อจักรพงษ์ แล้วผลักร่างของอีกฝ่ายจนหงายท้องไปกึ่งนั่งกึ่งนอนบนพื้นดิน หันหน้ามามองเพลงมีนาด้วยสายตาประหัตประหาร ความโกรธแล่นพล่านจนเนื้อตัวของเขาสั่นไปหมด“เธอว่าอะไรนะ” คำถามมาพร้อมกับเสียงเหี้ยม ดวงตาลุกโชน “เธอว่าใครไม่ใช่ผัวเธอ ใครไม่ใช่”เขาถามคำถามให้ชัดเจนยิ่งขึ้น น้ำเสียงกัมปนาทก้องป่า ใบไม้ไสวตามแรงสั่นสะเทือน“ก็คุณไงล่ะ คุณไม่ใช่ผัวฉันแล้วฉันก็ไม่ใช่เมียคุณด้วย ฉันเป็นแค่นางบำเรอสนองตัณหาของคุณเท่านั้น มันจะแปลกอะไรที่ฉันจะมีอะไรกับใครก็ได้ มันไม่ได้ผิดศีลข้อไหนสักหน่อย”แม้ว่าเพลงมีนาจะกลัวและสะดุ้งสุดตัวเมื่อได้ยินเสียงอันน่าสะพรึงกลัว แต่ทว่าความโกรธและความไม่พอใจก็มีมากพอๆ กัน เธอจึงโต้กลับไปแบบไร้สติ“แสดงว่าเธอเคยนอนกับไอ้ต้อมใช่มั้ย”กวินภพกัดฟันถาม เส้นเลือดปูดขึ้นตรงแก้มตามรอยขบกัด มือทั้งสองข้างกำแน่น ดวงตาของเขานั้นไม่ต้องพูดถึง สามารถปลิดชีวิตของคนรอบข้างได้อย่างไม่ยาก“มันก็แล้วแต่คุณจะคิด”เพลงมีนาเลี่ยงไม่ตอบ ก้าวขาสั่นๆ ไปยังร่างของจักรพงษ์ที่แทบจะลุกไม่ขึ้น เพราะโดนไปหนักเอาการ ภาพของเพลงมีนาที่เข้าไปประคองร่างข

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 86

    เพลงมีนากับจักรพงษ์เดินมาถึงเพิงพักท้ายไร่ ทว่าทั้งคู่ไม่ได้หยุดนั่งเหมือนกับที่ควรจะเป็น แต่กลับเดินไปยังหลังพุ่มไม้ใหญ่ที่เป็นแนวเขตป่า เขาและเธอเดินไปตามทางเล็กๆ ที่ทอดยาวไปยังจุดหมาย ตลอดสองข้างทางมีต้นไม้น้อยใหญ่ขึ้นรกครึ้ม เถาวัลย์ห้อยระโยงระย้า เสียงนกที่อาศัยอยู่ร้องประสานเสียง กระรอกตัวน้อยวิ่งไปตามกิ่งไม้ ลิงห้อยโหนไปมาจากต้นไม้ต้นหนึ่งไปยังต้นไม้อีกต้นหนึ่ง บ่งบอกถึงธรรมชาติอันอุดมสมบูรณ์สองหนุ่มสาวเดินมาจนถึงน้ำตกที่มีความสูงห้าร้อยเมตร เป็นน้ำตกที่ไม่มีคนงานคนใดมาใช้ เนื่องจากต้องเดินเท้าเข้ามาราวสองร้อยเมตรกว่าจะถึง คนงานในไร่จึงหันไปใช้น้ำตกที่อยู่ใกล้กับคอกม้ามากกว่า อยู่ใกล้และเป็นน้ำตกที่ใหญ่กว่า“ดูสิพี่ต้อม มันออกดอกแล้วนะ ต้นโน้นก็ออกผลแล้วด้วย”เพลงมีนาชี้ไปยังพืชผักสวนครัวที่เธอแอบมาปลูกไว้ โดยมีจักรพงษ์เป็นคนหาสถานที่ในการเพาะปลูก และหาต้นกล้ามาให้เธอ ใบหน้าตื่นเต้นดีใจ ปลื้มอกปลื้มใจกับการออกดอกออกผลของพืชผักและต้นไม้เหล่านั้น“ดีใจอย่างกับเด็กไปได้ กะอีกแค่ต้นมะลิออกดอกกับต้นมะเขือมันออกลูก” จักรพงษ์ปากร้ายใจดีอดที่จะเหน็บแนมสาวร่างเล็กคนนี้ไม่ได้“แหม...ก็ค

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 85

    เพลงมีนายกถาดอาหาร ลุกขึ้นยืนแล้วเดินห่างโต๊ะที่รังเกียจเธอ เท้าเล็กๆ นำพาร่างของสาวผู้น่าสงสารมาหยุดยืนเกือบถึงด้านหน้าโรงครัว กวาดสายตาหาโต๊ะว่างที่เธอพอจะนั่งได้ แต่ทุกโต๊ะก็เต็มหมดทุกโต๊ะ จะมีเพียงโต๊ะเดียวที่ว่าง มีที่นั่งเหลืออีกหลายที่ แต่ทว่าโต๊ะนั้นก็เป็นโต๊ะที่ไม่ต้องการให้เพลงมีนาไปนั่งเช่นกัน เป็นโต๊ะที่เจ้าของไร่นั่งทานอาหารอยู่กับเมธาวีเพลงมีนาเปรียบเสมือนเรือน้อยลอยเคว้งกลางทะเล“เพลง มานั่งกับพวกฉันดีกว่า ยังมีที่นั่งอีกหลายที่” จักรพงษ์เดินมาหาเพลงมีนา พร้อมกับกล่าวชวนด้วยความสงสาร“ขอบคุณพี่ต้อมมากนะคะ” เพลงมีนากล่าวขอบคุณคนที่ชวนจากใจ แม้ว่าจักรพงษ์ชอบดุ ชอบต่อว่าเธอด้วยถ้อยคำไม่รักษาน้ำใจ แต่เขาก็มีน้ำใจกับเธอเสมอ สองหนุ่มสาวจึงเดินไปยังโต๊ะที่ถนนสายอื่นๆ นั่งทานอาหารกลางวัน เพลงมีนาเลือกที่จะนั่งใกล้ๆ ร่างของจักรพงษ์ เพราะเขาเป็นคนเดียวที่เธอสนิทที่สุดวันนี้กวินภพเลือกที่จะมาทานมื้อกลางวันในโรงครัวมากกว่าจะทานอาหารในบ้านหลังใหญ่เช่นทุกวันที่ผ่านมา โดยเขาเองก็ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองจึงทำเช่นนั้น เจ้าของไร่ปรายตามองเพลงมีนาที่พูดคุยกับลูกน้องถนนสายที่สองอย่างสนิทสนม พ

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 84

    เป็นเวลาร่วมห้าวันที่เมธาวีเข้ามาทำหน้าที่เป็นสัตวแพทย์ดูแลลูกม้า และเป็นอีกห้าวันที่เธอเข้ามามีบทบาทต่างๆ ในไร่พฤกษา หรืออีกนัยหนึ่งคือทำตัวเหมือนนายหญิงของที่นี่ ไม่ว่าจะเป็นการดูแลกวินภพในเรื่องอาหารการกินทุกมื้อ ทำตัวราวกับว่าจะย้ายเข้ามาอยู่ในไร่พฤกษาด้วยการเคลื่อนย้ายเฟอร์นิเจอร์หรือของตกแต่งบ้านไปไว้ในจุดที่ตนเองพอใจ โดยที่กวินภพไม่ห้ามปรามแต่อย่างใด ปล่อยให้เธอทำตามอำเภอใจทุกอย่างยังไม่หมดเพียงแค่นี้ เมธาวียังจะเข้ามามีบทบาทในการทำงานในไร่มากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นขอดูบัญชีรายรับรายจ่ายของไร่พฤกษาทั้งหมด รวมถึงการควบคุมการเบิกจ่ายเงินของไร่อีกด้วย คนงานทั้งหลายจึงคิดไปในทางเดียวกันว่า พวกเขาคงจะได้นายหญิงเร็วๆ นี้และตลอดหลายวันที่ผ่านมาความสัมพันธ์ระหว่างกวินภพกับเพลงมีนาเกิดช่องว่างมากขึ้น เขาพูดกับเธอน้อยลง บางวันก็แทบจะไม่มองหน้า กลับบ้านก็ดึกดื่นค่อนคืน แม้แต่เพลิงเสน่หาที่แสนเร่าร้อนก็ไม่เคยเกิดขึ้นเลย ต่างคนต่างนอนหันหลังให้แก่กัน บางคืนเขาก็ไปนอนห้องรับรองห้องข้างๆ คล้ายกับว่าไม่ต้องการนอนร่วมเตียงเดียวกับเธอ สร้างความเสียใจและน้อยใจให้กับเธอยิ่งนัก รวมทั้งความอึด

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 83

    เขาไม่เพียงแค่ไม่ถนอมน้ำใจเธอ เจ้าของไร่ยังมอบความปวดร้าวทางด้านคำวาจาให้กับเพลงมีนาซ้ำลงไปอีก แล้วเธอจะไม่เจ็บปวดหัวใจได้ยังไง“เธอยกชามโจ๊กก็แล้วกันนะ ฉันจะยกปิ่นโตไปให้เธอเอง”เสียงของเมธาวีดังขึ้นท่ามกลางความเจ็บปวดของเพลงมีนา มือของผู้พูดเอื้อมไปจับหูปิ่นโตเถานั้น เดินตรงไปยังห้องครัวโดยมีร่างของเพลงมีนาเดินตามไป“จัดการถ่ายอาหารใส่จานได้แล้ว ป่านนี้พี่ทอร์ชคงหิวไส้จะขาดแล้ว” คำสั่งดังลอดผ่านปากของเมธาวีเมื่อเดินเข้ามาในครัว วางปิ่นโตเถาใหญ่ห้าชั้นลงบนโต๊ะเตรียมอาหารกลางห้อง เพลงมีนาจัดการตามที่เมธาวีสั่งอย่างไม่เกี่ยงงอน รู้ดีว่าตนเองไม่มีสิทธิ์มีเสียงใดๆ ในบ้านหลังนี้และคงไม่ใช่คนสำคัญของกวินภพ ต่างกับสาวตรงหน้าที่นั่งอยู่กลางใจเขาไม่มีเปลี่ยน“ฉันจะบอกอะไรเธออย่างนึงนะเพลง กับข้าวเช้าสำหรับพี่ทอร์ชหรือคนงานคนอื่นๆ ในไร่ไม่สมควรที่จะเป็นโจ๊ก ข้าวต้มหรือว่าอาหารเหลวทุกชนิด เพราะคนที่นี่ต้องใช้แรงในการทำงาน ไม่ได้ใช้สมองเหมือนคนทำงานออฟฟิศ ฉะนั้นอาหารเช้าจึงต้องหนักท้องเข้าไว้ เพื่อจะได้มีแรงทำงานไปจนถึงมื้อเที่ยง เธอเข้าใจที่ฉันพูดหรือเปล่า”เมธาวีได้ทีสั่งสอนเพลงมีนาที่กำลังถ่า

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status