แชร์

บทที่ 2009

ผู้เขียน: จุ้ยหลิงซู
ฟู่จาวหนิงมองออกไป เห็นชายหนุ่มร่างสูงสง่าคนหนึ่ง

นางรู้สึกว่า นี่น่าจะเป็นซางจื่อ

เพราะเขามีความสง่าราศีที่ยากจะบรรยาย บางทีอาจมีสาเหตุจากการเติบโตและอยู่เป็นเวลานานในสถานที่แห่งนี้

"ข้าจะไปเดี๋ยวนี้"

เซียวหลันยวนพยักหน้า เขาสวมหน้ากาก

ซางจื่อหันหน้ามองมาทางฟู่จาวหนิง คารวะให้เล็กน้อย

"เชิญท่านอ๋องพาพระชายาไปด้วยกัน ฮูหยินเฉิงพาองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นเข้าไปแล้ว"

"ได้"

เซียวหลันยวนกวักมือมาทางฟู่จาวหนิง

ฟู่จาวหนิงเดินออกมา

"คนนี้คือซางจื่อหรือ?"

"ใช่แล้ว"

"ดูสง่าราศีดี" ฟู่จาวหนิงมองแผ่นหลังซางจื่อที่จากไป

"อื๋อ?" เซียวหลันยวนบีบมือนาง "เจ้านี่จริงๆ เลย อย่าชมผู้ชายคนอื่นต่อหน้าข้านักได้ไหม"

"ก็แค่ชื่นชมเท่านั้นไม่ได้หรือ?"

"อืม ไม่ได้"

ฟู่จาวหนิงกลั้นขำ "ท่านเองก็พอเถอะ นี่ขนาดคนข้างกายเจ้าอารามก็ยังหึงเนี่ยนะ"

แต่ว่า ฮูหยินเฉิงพาองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นไปหาเจ้าอารามแล้ว ฟู่จาวหนิงเองก็รู้สึกว่าต้องรีบไป ไม่เช่นนั้นให้เจ้าอารามรอนานคงจะเสียมารยาท

"เสี่ยวเยว่ ไป๋หู่ นำของขวัญติดไปด้วย"

เซียวหลันยวนเห็นไป๋หู่กับเสี่ยวเยว่อุ้มกล่องไว้คนละใบ "เจ้าเตรียมของขวัญไว้สองชิ้นเลยหรือ?"
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2548

    "เลิกพูดไร้สาระได้แล้ว เตรียมจุดไฟ"เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างตะคอกเสียงต่ำขึ้นมากวนฟู่ตกตะลึง เจ้าลัทธิยังอยู่กับพวกเขาทางนั้นนะ นี่ยังเตรียมให้เริ่มจุดระเบิดอีกหรือ?แต่เพียงไม่นานเขาก็มีปฏิกิริยาขึ้นมา เจ้าลัทธิจะต้องคิดหาวิธีปลีกตัวออกมาแน่แบบนี้ก็สามารถทำให้พวกอ๋องเจวี้ยนไม่มีเวลาเตรียมตัว ขอบเขตการทำลายก็ถูกจำกัดให้แคบลงมาด้วยครั้งนี้ถ้าเขาสังหารอ๋องเจวี้ยนได้ คุณความดีของเขาก็มหาศาลล่ะทีนี้กวนฟู่ทำสัญญาณมือทันทีเหล่าสาวกที่อยู่ด้านหลังอาวุธเหล่านั้น ก็เริ่มลงมือทันทีสัญญาณมือของกวนฟู่ทำออกมาอย่างลับๆคนเหล่านั้นก็หลบไปทำอะไรอยู่ด้านหลังอาวุธบนรถนั่น มองเห็นไม่ชัดแต่เซียวหลันยวนรู้ว่าเจ้ากระบอกทรงกลมที่ตั้งอยู่บนรถนั่นต้องเป็นอาวุธแน่นอนที่จงใจนำออกมาตอนนี้โดยเฉพาะ จะต้องมีพลังประหัตประหารที่รุนแรงแน่ๆเขาส่งสัญญาณมือให้พวกจงเจี้ยนทันทีนี่เป็นสัญญาณลับของพวกเขาเองจงเจี้ยนพอเห็นสัญญาณมือเขา ก็ออกคำสั่งเสียงต่ำกับคนที่อยู่ข้างๆคำสั่งกระจายออกไปอย่างรวดเร็วเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างต่อสู้กับเหล่าองครักษ์ขึ้นมาแล้ววิชายุทธ์ของเขาเดิมทีก็สูงกว่าองครักษ์พวกนี้มาก กา

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2547

    "นั่นมันอะไรน่ะ?"พวกของจงเจี้ยนรู้สึกแปลกประหลาดมาก ยังไม่รู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไรแต่พวกเขาล้วนตระหนักได้ถึงความอันตรายแล้วของสิ่งนี้ถูกผลักออกมาโดยเฉพาะ ต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ ถ้าหากไม่มีบทบาทอะไรมากนัก พวกเขาคงไม่ผลักมันออกมาในเวลาแบบนี้"ไม่รู้สิ ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย" พวกของสือลิ่วเองก็รู้สึกแปลกประหลาดด้วยกระทั่งเซียวหลันยวนก็ยังรู้สึกว่า ตอนที่เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างมองเห็นสิ่งนี้ ก็ดูจะผ่อนคลายลงมาอย่างเห็นได้ชัดจนกระทั่ง ตอนที่สายตาของคนทั้งสองสัมผัสกัน เขาก็เห็นในสายตาเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างมีความภาคภูมิใจขึ้นมาหน่อยๆ แม้จะซ่อนไว้ลึกมาก แต่ก็ยังถูกเขาจับได้เซียวหลันยวนเองก็รู้สึกว่า พลังคุกคามของเจ้าสิ่งนี้น่าจะยิ่งใหญ่มหาศาลมาก ดังนั้นเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างจึงดูมั่นอกมั่นใจในอะไรบางอย่างกระบี่ของเขากวาดไปทางเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างด้วยมุมแปลกๆเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างกำลังเสียสมาธิเล็กน้อยเนื่องจากเจ้าสิ่งนั้น การปะทะกันของยอดฝีมือ การเสียสมาธิเพียงเล็กน้อยก็สามารถถูกอีกฝ่ายจับช่องโหว่ได้ทันทีดังนั้นกระบวนท่านี้ เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างจึงหลบไม่พ้นคมกระบี่นั่นฟันเข้าไปที่หน้

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2546

    ระเบิดเมื่อครู่นี้ เสียงดังสนั่นมาก คนที่คอยเฝ้าประตูเมืองถ้าละเอียดหน่อย จะต้องได้ยินแน่หลังจากได้ยินก็ควรจะออกมาดูเซียวหลันยวนชักกระบี่ ปลายกระบี่ชี้ไปทางเขา"ทำไม เจ้ายังรอว่าจะมีคนมาช่วยเจ้าเรอะ?"เจ้าลัทธิเทพทำลายล้าง รักตัวกลัวตายขนาดนี้แต่กลับรอให้คนอื่นมาช่วยอยู่ตลอดงั้นหรือ?ไม่รอให้เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างได้ตอบ เซียวหลันยวนก็ไสกระบี่ไปเบื้องหน้า แทงไปทางเขาแล้วเขาใช้กำลังภายในกรอกลงกระบี่ กระบี่ยังไม่ทันถึง แต่ปราณกระบี่ก็กดดันเข้ามาแล้วเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างเบี่ยงตัวออกข้างภายใต้ปราณกระบี่นี้ แต่เซียวหลันยวนจะยอมให้เขาหลบไปได้อย่างไร?ข้อมือพลิกเล็กน้อย ปลายกระบี่ก็แทงไปทางหัวใจของเขาทั้งสองคนปะทะกันอย่างแท้จริงเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างชักกระบี่อ่อนเล่มหนึ่งจากข้างเอวออกมา ฝักกระบี่เองก็เป็นหนังคุณภาพดี พอกระบี่ออกจากฝัก เขาก็ฝาฝักกระบี่ไปทางตาของเซียวหลันยวน ขณะเดียวกันก็สะบัดข้อมือ กระบี่อ่อนเล่มนั้นก็แยกออกเป็นสองเล่มทันทีดูเหมือนอ่อนมาก แต่ตอนที่เขาโบกเข้ามา ปราณกระบี่ก็ราวกับเส้นสายรุ้ง เปล่งประกายเย็นเยียบ เห็นได้ชัดว่าเป็นกระบี่ชั้นยอดเล่มหนึ่งแค่ปราณกระบ

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2545

    ฝ่ามือนี้ก็ทำเอาเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างรู้สึกเหมือนอวัยวะภายในถูกซัดปะทะ เลือดลมเขาปั่นป่วน คอหอยฝาดคาวหวานแต่ว่า เขาก็สะกดเลือดที่ทะลักขึ้นมาลงไป หมุนตัวพุ่งไปทางเมืองหลีอย่างไม่ลังเลอีกแค่นิดเดียวเท่านั้น ก็สามารถทำให้คนคุ้มกันหอเมืองเมืองหลีเห็นเขาได้แล้วขอแค่ทหารในเมืองออกมารับเขา ขวางเซียวหลันยวนไว้ก็เพียงพอแต่มันก็ขาดอีกแต่นิดเดียวเท่านั้น!ต้องโทษเจ้าอารามโยวชิงก่อนหน้านี้!ถ้าไม่ใช่เขาขวางเอาไว้ ตอนนี้เขาคงเข้าไปในเมืองหลีแล้วแต่ว่า เขายังมีโอกาสอยู่!เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างรู้สึกว่าเซียวหลันยวนที่อยู่ด้านหลังกำลังไล่เข้ามาอย่างเร่งด่วน เขากระตุ้นวิชาตัวเบาจนถึงขีดสุดไม่สนใจที่จะต่อสู้เลยทั้งที่ก่อนหน้านี้เขาคิดจะเอาชีวิตเซียวหลันยวนเสียขนาดนั้น ตอนนี้พอมาเจอเข้า ปะทะเข้าด้วยกัน แต่เขากลับยังคิดจะหนีอีก?ตอนนี้ กระทั่งตัวเซียวหลันยวนเองก็ยังไม่เข้าใจ ว่าเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างคิดอะไรอยู่กันแน่แต่เขาเองก็รู้ ว่าจะให้เขาเข้าไปในเมืองหลีไม่ได้"หยุดเดี๋ยวนี้นะ!"เซียวหลันยวนตะโกนออกไป ลูกกลอนสีดำเม็ดหนึ่งก็ขว้างไปทางแผ่นหลังของเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างนั่นเป็นระเบิดเ

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2544

    "ทำไม หลายปีนี้คิดจะเอาชีวิตข้าอยู่ตลอด ตอนนี้พอข้ามาหาแล้ว เจ้ากลับไม่กล้าพบหน้าเรอะ?"คำพูดของเซียวหลันยวน ทำให้เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างตกใจมาก หยุดยืนหันตัวกลับเขาเห็นเซียวหลันยวนแล้วเป็นเซียวหลันยวนจริงๆเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างตกตะลึงมาก และเพราะตกตะลึงเกินไป หลังจากที่เขาหมุนตัวกลับมาตามสัญชาตญาณจึงไม่ได้ก้มหน้าต่ำลงปิดบังใบหน้า แต่ประจันหน้าตรงๆ กับเซียวหลันยวน"เจ้ายังไม่ตายอีกหรือ?"เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างทั้งตกตะลึงทั้งโกรธพริบตานี้ เขากระทั่งรู้สึกสิ้นหวังขึ้นมาด้วย"ทำไมเจ้าถึงได้สังหารยากเย็นขนาดนี้? ข้าจัดวางไว้ตั้งมากมาย ลงความคิดไปตั้งเท่าไร แต่ก็สังหารเจ้าไม่ได้เสียที? ดวงของเจ้ามันคืออะไรกันแน่!"หรือเป็นคนที่วิถีสวรรค์ปกป้องไว้หรือ?ตั้งแต่ที่เขาเกิดได้ไม่นาน ลัทธิเทพทำลายล้างก็เริ่มลงมือกับเขาแล้ว จากนั้นก็สังหารเรื่อยมาก็จนถึงตอนนี้ก็ยังสังหารไม่ได้เสียทีและเซียวหลันยวนก็เห็นใบหน้าของเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างแล้วใบหน้านี้ หล่อเหลาเอามากๆเหมือนคนอายุสามสี่สิบที่บอกว่าเหมือน เพราะยืนยันไม่ได้และใบหน้านี้ พอแค่มอง เซียวหลันยวนก็คิดไปถึงคนๆ หนึ่งถังอู๋เจวี

  • อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2543

    ตอนที่เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างออกจากเกี้ยว ซืออวี๋ชิงจวินอันที่จริงก็เห็นแล้วแต่ตอนที่เข้าจะเข้าไปขวาง คนชุดเขียวพวกนั้นก็เข้ามาพัวพันเขา อาวุธลับยาพิษ ทั้งหมดพุ่งเป้ามาทางตัวเขาชั่วขณะหนึ่ง ซืออวี๋ชิงจวินปลีกตัวออกมาไม่ได้เลยพอเห็นเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างบินแฉลบออกไป ในใจซืออวี๋ชิงจวินก็ขุ่นเคืองขึ้นไม่น้อยนี่ถ้าปล่อยให้อีกฝ่ายเข้าเมืองหลีไป ยิ่งไปกว่านั้นแม้แต่หน้าของอีกฝ่ายเขาก็ยังไม่เห็น นี่จะเป็นการสู้ที่เสียเปล่าทันทีตอนนี้เขาเองก็เห็นแล้วว่าซางจื่อกับพวกองครักษ์ล้วนบาดเจ็บ และรู้ว่าตอนนี้คนน้อยสู้คนมากไม่ไหว จึงใช้ฝ่ามือฟาดคนชุดเขียวออกไปหลายคน แล้วจึงยืนขวางตรงหน้าซางจื่อและคนอื่นๆ"ถอย" ซืออวี๋ชิงจวินออกคำสั่ง"นายท่าน ไม่ไล่ตามแล้วหรือ?"ซางจื่อร้อนรนขึ้นมาตอนนี้ถ้ายังให้เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างหนีเข้าเมืองหลี ถึงเวลาถ้าคนของอ๋องเจวี้ยนเข้ามา ก็คงจะช้าเกินไปแล้วจะให้เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างเข้าเมืองหลีไม่ได้!"ถอยก่อน"ซืออวี๋ชิงจวินกลับรู้ ว่าลำพังพวกเขาเหล่านี้ ขวางเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างไว้ไม่ได้จริงๆอีกฝ่ายจัดคนชุดเขียวไว้หลายสิบคนคอยขวางอยู่นอกเมือง ก็เพื่อป้องกัน

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status