บทที่ 2180

จงเจี้ยนลงกลอนประตูห้องฟืน ไปหยิบของเข้ามา

เพียงแต่ หลังจากที่นางหยิบของเหล่านั้นที่เสี่ยวเซ่อต้องการ ก็มานั่งลงบนบันไดหินหน้าเรือน สีหน้าดูเลื่อนลอยหน่อยๆ

ผู้ดูแลเห็นก็เป็นห่วงเขา เข้าไปมองเขาผาดหนึ่ง เห็นเขาวางตะกร้าอาหารอยู่ข้างตัว ในอ้อมแขนมีชุดกระโปรงหญิงสาวชุดหนึ่งอยู่ สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไปทันที

"จงเจี้ยน นี่เจ้าจะทำอะไรน่ะ?"

"จะส่งไปให้แม่นางคนนั้น ท่านอ๋องไม่ได้บอกว่าห้ามส่งนี่" จงเจี้ยนตอบ

"ส่งอะไรกัน! ท่านอ๋องแม้จะไม่บอกว่าห้ามส่ง แต่ท่านอ๋องก็ไม่ได้บอกว่าให้ส่งให้นาง! เจ้าอย่าตัดสินเองโดยพลการ เอาของกลับไปซะ"

ผู้ดูแลจงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกต่อต้านแม่นางแปลกหน้าที่ท่านอ๋องพากลับมาเป็นครั้งแรก

จะดีกับสาวน้อยคนนั้นมากไปหรือใส่ใจมากไปไม่ได้ ไม่เช่นนั้นพระชายาเข้าใจผิดขึ้นมาจะทำอย่างไรกัน?

ผู้ดูแลจงจึงจะไปหยิบตะกร้าอาหารในทันที ขณะเดียวกันก็จะแย่งชุดกระโปรงในอกจงเจี้ยนไปด้วย แต่จงเจี้ยนกอดชุดกระโปรงไว้ รีบหิ้วตะกร้าอาหาร เลี่ยงหลบผู้ดูแล

"ท่านพ่อ อย่าโวยวายน่า แม่นาคนนั้นดูน่าสงสารจะตาย จวนอ๋องของเราก็ไม่ใช่ปฏิบัติกับใครแบบทรมานอย่างเย็นชาเสียหน่อย ส่งของให้นางเสียหน่อยจะเป็