Mag-log inShare
ตอนที่ 37 เพื่อรอยยิ้ม 2
Huling Na-update:
2025-07-27 10:32:17
Pinakabagong kabanata
ฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา ตอนที่ 42 เกิดใหม่ในร่างเดิม 2
ไป๋เจียเจียร้องให้แทบขาดใจ น้ำเสียงของนางคล้ายกำลังอ้อนวอนสวรรค์ขอให้นางได้กลับตัว ทุกคนที่มองต่างไม่เชื่อว่าไป๋เจียเจียจะมีใจให้หวงซีซวนเพียงนี้ “หวงซีซวนเป็นข้าที่ผิดเอง ฮื้อ ฮื้อ…” ความรู้สึกโทษตัวเองถาโถมเข้าใส่นางราวกับทะเลคลั่ง “เจียเอ๋อร์ชาตินี้เป็นข้าเองไม่เหมาะสมกับเจ้า…ข้าขอร้องเจ้า ให้ความผิดของข้าในชาตินี้กลายเป็นเถ้าถ่านไปพร้อมกับร่างของข้า ชาติหน้าข้าจะชดเชยทุกอย่างให้เจ้า ตามหาเจ้า เราจะชมทะเลดาวใต้แสงจันทราด้วยกัน"เสียงของหวงซีซวนแหบแห้งแผ่วเบา แม้จะมีคำพูดมากมายที่อยากจะเอื้อนเอ่ยทว่าตอนนี้เขาเพียงกุมมือของหญิงสาวถ่ายเทความอบอุ่นผ่านฝ่ามือที่เยือกเย็น “ไม่ ๆ ๆ ท่านจะต้องไม่เป็นอะไร” ไป๋เจียเจียเสียใจอย่างรุนแรง คล้ายมีคนคว้างหัวใจนางออกมาบดขยี้เสียงร้องไห้ของนางบอกถึงความเจ็บปวดทรมานเสียดแทงเข้าไปถึงในกระดูก นางมองดูพิษอสูรค่อย ๆ กัดกร่อนร่างกายของหวงซีซวนจนกลายเป็นเถ้าถ่าน ปลิวล่องไปตามสายลม นางลนลานพยายามคว้าไม่ให้มันหลุดลอย ทั้งที่อยู่ในอ้อมกอดของแต่นางก็ไม่สามารถหยุดยั้งได้ ชาติที่แล้วโชคชะตาลิขิตให้นางลืม ไยชาตินี้ถึงให้นางจดจำได้เพีย
ฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา ตอนที่ 42 เกิดใหม่ในร่างเดิม 1
ตะวันฉายแสงพ้นผ่านอีกคืน ไป๋เจียเจียแทบไม่ได้นอนเพราะดูแลเด็กทารกแรกเกิดก่อนกำหนดด้วยตนเอง แม้จะอ่อนแรงทว่ารุ่งเช้านางก็อุ้มเด็กน้อยออกมารับแสงตะวัน ชำเลืองดูมองไปเห็นร่างของหวงซีซวนยังอยู่ที่เดิม สีหน้าของชายหนุ่มซีดเซียวไร้สีเลือด การปะทะเมื่อวานคาดว่าชายหนุ่มคงได้รับบาดเจ็บเช่นเดียวกัน ลางสังหรณ์ผุดขึ้นมาในใจ คาดว่าหวงซีซวนอาจจะได้รับพิษอสูร ฉับพลันดั่งมีมีดปักลงมากลางใจ เสียงกรีดร้องของเจินไป๋เจียภายในจิตใจดังกึกก้องประหนึ่งโดนสายฟ้าฟาด ไป๋เจียเจียยืนตัวสั่นเทานางไม่เข้าใจกับท่าทีของตนเองหรือวิญญาณของเจินไป๋เจียยังคงเหลืออยู่ในร่าง นางส่งเด็กให้ชิงอีด้วยมือที่สั่นเทาก่อนจะก้าวเท้าเข้าไปใกล้หวงซีซวน ทุกย่างก้าวเป็นไปอย่างยากลำบากทว่าอีกใจก็แทบจะถลาเข้าไปดูชายหนุ่ม เมื่อนั่งลงข้างกายนางหยิบมือของชายหนุ่มขึ้นมาจับชีพจร แทบไม่เหลือร่องรอยของการมีชีวิต อวัยวะภายในโดยทำลายด้วยพิษอสูรจนแทบไม่เหลือชิ้นดี “ซีซวน ทำไมท่านดื้นรั้น ทำไมท่านไม่บอกข้า” นางเอ่ยถามทั้งที่ตนเองก็ไม่เข้าใจว่าไยนางเอ่ยเช่นนั้น น้ำตาเริ่มเอ่อล้นขึ้นมา ภายใต้จิตใจที่ใกล้จะล่องลอย หวงซีซวนได้
ฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา ตอนที่ 41 ลาจาก 2
ฉีเฟยหันชำเลืองมองไปยังหวงซีซวน ดวงตาอันงดงามของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความอ้อนวอน หากนางปฏิเสธคาดว่าคืนนี้คงนอนไม่หลับเพราะสบายใจ ฉีเฟยจึงตัดสินใจตวัดพลังนำร่างของหม่าจื่อเหลียนลอยขึ้นฉับพลันร่างไร้สติหม่าจือเหลียนก็วางอยู่ตรงหน้าไป๋เจียเจีย“เกิดอะไรขึ้น!!" หญิงสาวรีบเข้าไปดูอาการหม่าจื่อเหลียนทันที แม้จะตกตะลึงกับสิ่งที่ได้พบก็รีบสงบสติอารมณ์ ชีพจรของหม่าจื่อเหลียนอ่อนแรงนางไม่อาจจะใช้โอสถต่ออายุขัยเพราะยังมีเด็กอยู่ในครรภ์หม่าจื่อเหลียน โอสถตัวนี้ต่ออายุได้เพียงคนที่มีอายุแล้วเท่านั้น “ฉีเฟยช่วยประครองพลังลมปราณของนาง ข้าจะเอาเด็กออกมา” หวงซีซวนมองไปยังหม่าจื่อเหลียนสลับกับไป๋เจียเจีย หญิงสาวไม่ชำเลืองมองกลับมาแม้แต่น้อย ในชาตินี้วาสนาของเขากับนางคงเป็นฝันเท่านั้น ชาตินี้เขาไม่หวังอะไรขอเพียงหม่าจื่อเหลียนกับลูกปลอดภัยก็พอ ดูจากสีหน้าของไป๋เจียเจียแม้จะดูเคร่งเครียดทว่าก็แฝงความมั่นใจอยู่หลายส่วน ไม่นานก็มีเสียงทารกร้องดังจ้า อุแว้!! อุแว้!! เสียงยินดีของไป๋เจียเจียและคนรอบข้างดังแว่วมาแสดงว่าทั้งสองปลอดภัยแล้ว หวงซีซวนปิดตาลงอย่างเบาใจ บุรุษที่เคยองอาจแข็ง
ฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา ตอนที่ 41 ลาจาก 1
เรือดาวล่องลอยเข้าไปในป่าลึกเรื่อย ๆ ทิวทัศน์เมฆล่องลอย พริ้วไหวไปกับสายลมยังคงงดงาม หญิงสาวลูบไล้ขนขาวอ่อนนุ่มของจิ้งจอกน้อยปล่อยความรู้สึกล่องลอยไปพร้อมกับเรือดาว “คุณหนู ฉีเฟยหยุดอยู่ตรงน้ำตกตรงโน้นเจ้าค่ะ ตรงนั้นน่ามีถ้ำด้วย” ชิงอีเรียกไป๋เจียเจียตามคำสั่งของนาง “เช่นนั้น ก็ลงจอดเถิด” เรือดาวค่อย ๆ เคลื่อนตัวต่ำลงจอดอย่างนิ่มนวล เมื่อไป๋เจียเจียลงมาเรือดาวก็พบกับแม่ทัพอู๋โหย่วอี้ ยืนรอรับ“ท่านมาที่นี่ได้อย่างไร” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงระคนตกใจเล็กน้อย ชายหนุ่มไม่ตอบพลางส่งสายตาชำเลืองมองไปยังบนฟากฟ้า ข้างบนมีหงส์สองตัวกำลังบินโฉบไปมาทักทายกันอย่างยินดี “ข้าเป็นอนุชาฮ่องเต้องค์ปัจจุบันของดินแดนเมฆา” นั่นเป็นคำตอบเพื่อบอกว่าเขาเองก็เป็นคนสายเลือดมังกร“นั่นไม่ใช่คำตอบ ทำไมท่านมาอยู่ที่นี่” ไป๋เจียเจียมาฝึกตนต้องการความสงบ หากมีบุรุษอื่นอยู่ร่วมด้วยนางจะมีความสงบได้อย่างไร“ข้าก็ต้องการมาฝึกตนเช่นเดียวกัน” ตูบ! เสียงต่อสู้ดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่ว สายตาอู๋โหย่วอี้หรี่ลงอย่างมีความหมาย“คาดว่าคงมีผู้ติดตามองค์หญิงมาเพิ่มกระมัง” ไป๋เจียเจียขมวดคิ้วไย
ฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา ตอนที่ 40 ลืมเลือนบ้าง 2
หญิงสาวตื่นขึ้นมาใบหน้าไร้สีสรรไม่สดใสเท่าไรนัก ทุกคนต่างรู้สึกได้ถึงความอึดอัดทว่าก็ไม่มีผู้ใดเอ่ยถามเพราะต่างคิดว่าหญิงสาวเพียงเหนื่อยและอ่อนล้าเท่านั้น ไป๋เจียเจียนั่งเหม่อมองไปยังท้องฟ้าที่แดงระเรือความมืดของรัตติกาลกำลังครอบงำเข้ามาแทนที่ พอแสงตะวันเริ่มจางหายแสงดวงดาวก็เริ่มเปล่งประกายขึ้นมาเรื่อย ๆ ไป๋เจียเจียรู้สึกว่านางกำลังลืมอะไรบางอย่างไปอีกฝากหนึ่งห่างจากจุดของหญิงสาวไม่ไกล หวงซีซวนยืนมองเหม่อมองไป๋เจียเจียอยู่เช่นเดียวกัน ใบหน้าอ่อนโยนยากจะบรรยายความรักที่มี จิงจวินเดินเข้ามายืนห่างจากชายหนุ่มอยู่ 4-5 ก้าว ปรายสายตามองแวบหนึ่งแล้วเอ่ยขึึ้น“เจ้าเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาไม่มีสายเลือดมังกรในกายจะเร่งฝึกตนไปเพื่อสิ่งใด” แม้จะน้ำเสียงจะแฝงเย้ยหยันทว่ากลับไม่ทำให้หวงซีซวนรู้สึกโกรธเคียง เขาเอ่ยตอบจิงจวินอย่างจริงใจ“ข้าเพียงอยากพยายามอยากจะไปยืนเคียงข้างนางอย่างสมศักดิ์ศรี” “เจ้ากับน้องหญิงสิ้นวาสนากันไปแล้ว ข้าไม่ต้องการให้เจ้ามาวนเวียนข้างกายนางอีก” แม้ช่วงที่ผ่านจิงจวินจะเห็นความพยายามของหวงซีซวนในการฝึกตนเองอย่างบ้าคลั่งก็ไม่ทำให้เขารู้สึกใจอ่อน“หากท่านส
ฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา ตอนที่ 40 ลืมเลือนบ้าง 1
หลังจากไป๋เจียเจียเร่งปรุงโอสถต่ออายุเพื่อให้จิงจวินส่งกลับไปยังเมืองหลวง ชดเชยให้ครอบครัวทหารที่สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักไปนางนอนพักผ่อนภายใต้แสงตะวันลอดผ่านเข้ามาฉายทอร่างของนางให้ความรู้สึกอบอุ่น พลันก็เกิดไอดินผุดขึ้นมาจากดินโอบกอดร่างของนางอย่างอ่อนโยนบาง ๆ จิ้งจอกน้อยไป๋หรงกระโดดขึ้นไปนั่งอยู่่ข้างกายหญิงสาว ปรายมองด้วยสีหน้ากังวล ฉีเฟยจึงพูดขึ้น “นางกำลังหล่อหลอมกายให้เป็นส่วนหนึ่งของพื้นดิน” จิ้งจอกน้อยเอ่ยถามขึ้น “จะเป็นอันตรายหรือไม่” “จะอันตรายได้อย่างไร ล้วนเป็นสิ่งที่ดีสำหรับนาง” “นางหลับไป 3 วันเต็มแล้ว” “เจ้ากังวลเกินไปแล้ว เจ้าแค่รู้สึกไม่ดีเพราะนางช่วยเจ้าใช่หรือไม่ ทุกอย่างล้วนมีสิ่งตอบแทนหากไม่ใช่เพราะเจ้านางเองก็ไม่สามารถเลื่อนขั้นเป็นปรมาจารย์เช่นเดียวกัน" ฉีเฟยพลางรู้สึกหงุดหงิดในความขี้ใจอ่อนของไป๋หรง จิ้งจอกน้อยหรี่ตามองฉีเฟยค้อน ส่วนไป๋เจียเจียหลับลึกคล้ายตกลงไปในหลุมอดีตฝันถึงยามที่เจินไป๋เจียยังมีชีวิต หวนไปถึงตอนหญิงสาวตกหลุมรักหวงซีซวนในครั้งแรกสบตาอย่างลึกซึ้ง เพื่อให้แต่งงานนางใช้อำนาจขอสมรสพระราชทานบังคับให้ชายหนุ่มแต่งงานด
Maaari mong magustuhan
พระชายาอย่าหนีข้าไป
ป่าดอกท้อ11.2K viewsหญิงหม้ายท้ายหมู่บ้าน
ต้นไม้แห้ง14.8K viewsพระชายาสุดหวงของท่านอ๋องคลั่งรัก
ชาไทยเย็น37.7K viewsซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้26.1K viewsพระชายามาเฟีย สะท้านวัง
จ้าวฮุ่ยอิง2.0K viewsข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง
ลิ่วเยว่64.5K viewsข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ
Bunmeebooks2.5K viewsข้าคือฮองเฮาที่ฮ่องเต้ไม่รัก
เด็กน้อยคว้าฝัน9.2K views
