Chapter22

[มุมมองของเควิน]

“ท่านครับ คุณต้องการอาหารเรียกน้ำย่อยไหม?” พนักงานเสิร์ฟขอครั้งที่ n

นี่เริ่มกวนประสาทฉันแล้วจริงๆ พนักงานเสิร์ฟคนนี้เข้ามาหาเราสองสามครั้งแล้วเพื่อถามว่าเราอยากกินอะไร และทุกครั้งที่เธอทำ เธอจะครอบคลุมมุมมองของฉันเกี่ยวกับนีน่า

“เราไม่ต้องการอะไรในตอนนี้ ขอขอบคุณ." ฉันพูดโดยไม่สบตา สายตาของฉันจับจ้องไปที่นีน่าคนเดียว ฉันคิดถึงเธอ

“เอาล่ะ คุณต้องการเริ่มอาหารจานหลักทันทีหรือไม่” พนักงานเสิร์ฟถามอีกครั้ง แต่ฉันไม่สนใจที่จะตอบเธอ ฉันกำลังหมกมุ่นอยู่กับสิ่งอื่น

“ท่านครับ เรามีอาหารชุดใหม่สำหรับสองคน มาพร้อมกับสามจาน อาหารเรียกน้ำย่อยคือริซอตโต้กุ้ง อาหารจานหลักคือสเต็กย่าง และของหวานคือซูเฟล่กำมะหยี่สีแดง” พนักงานเสิร์ฟพูดต่อเมื่อฉันไม่ได้บอกให้เธอทำ

ฉันเริ่มรำคาญแล้วจริงๆ เขาไม่ปล่อยให้เราอยู่คนเดียวเหรอ?

“ไม่ เราสบายดี ไว้ก่อน." ฉันพยายามทำเสียงสุภาพเท่าที่จะทำได้ เธอกำลังทดสอบความอดทนของฉันจริงๆ

"ตกลงแล้วคุณอยากดื่มอะไรไหม” เธอถามอีกครั้ง

ฉันทำมันหาย.

“ฉันไม่ได้บอกคุณว่าฉันไม่ต้องการอะไร? ให้ฉันบอกคุณนี้อีกครั้ง ฉันไม่ต้องการอะไรแล้ว เข้าใจไหม คุณเข้าใจไหม?"

คราวนี้ฉัน