공유

บทที่ 12

작가: สาวน้อยจับปลา
“คุณจะรีบไปไหน? เดี๋ยวทุกคนก็เป็นเพื่อนร่วมงานกันแล้ว ทำความรู้จักกันเอาไว้ก่อนจะดีกว่า”

ในตาของหวังซวี่มีแววตาเยือกเย็นแวบเข้ามา จากนั้นก็ริเริ่มยื่นมือออกไปที่ฉู่เฉิน แล้วพูดอย่างโอ้อวดว่า “ผมแนะนำตัวเองหน่อยนะ ผมหวังซวี่ ตอนนี้เป็นผู้จัดการการตลาดแผนกสอง เป็นเพื่อนร่วมงานและหัวหน้าของรั่วเวยน่ะ”

ฉู่เฉินเห็นถึงรอยยิ้มอันชั่วร้ายนี้ และเข้าใจได้ในทันที เขาจึงยื่นมือออกไป แล้วพูดอย่างไร้อารมณ์ว่า “ฉู่เฉิน”

เมื่อเห็นทั้งสองจับมือกัน กัวรุ่ยก็อดไม่ได้ที่จะแอบมองอย่างดีใจที่คนอื่นต้องประสบกับความโชคร้ายอย่างลืมตัวขึ้นมา

ซึ่งต้องรู้ก่อนว่า ความแข็งแกร่งของหวังซวี่นั้นเลื่องลือมาก เขาเคยจับมือกับหวังซวี่อยู่ครั้งหนึ่ง แล้วนิ้วมือก็แทบจะหัก จากนั้นผ่านไปสามวันก็ปวดขึ้นมา นี่ยังเป็นผลมาจากการออมมือแล้วของหวังซวี่

คนบ้านนอกที่อยู่ตรงหน้าคนนี้กำลังจะทำให้ตัวเองดูโง่เขลาเสียแล้ว

และเป็นดังที่คาดไว้ ในขณะที่ฉู่เฉินและหวังซวี่จับมือกัน ฉู่เฉินก็รู้สึกได้ถึงพลังมหาศาลที่บีบเขาอยู่

แต่เมื่อมองดูการแสดงออกของหวังซวี่ มันก็เต็มไปด้วยการล้อเล่นและคาดหวัง

เขาก็แค่อยากให้ฉู่เฉินอับอายขึ้นมาในตอนที่อยู่ต่อหน้าของถังรั่วเวยเท่านั้น และหากสามารถทำให้เขาคุกเข่าลงไปด้วยความเจ็บปวดจนต้องอ้อนวอนร้องขอชีวิตจากเขาก็จะเป็นการดีที่สุด

แต่สิ่งที่ทำให้เขาผิดหวังก็คือ ไม่ว่าเขาจะเพิ่มแรงลงไปที่มือมากเท่าไหร่ ฉู่เฉินก็ยังคงมีท่าทีที่ไม่สะทกสะท้านแต่อย่างใด

ไอ้หนุ่มนี้เป็นคนแบบไหนกัน?

เขาอุทานขึ้นมาในใจ

วินาทีต่อมา รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็แข็งทื่อไป และสิ่งที่เข้ามาแทนที่ความประหลาดใจ ก็คือความเจ็บปวดจนบิดเบี้ยวไปหมด

เพราะเขาพบว่ามือของฉู่เฉินเหมือนกับคีมเหล็ก มือที่แข็งแกร่งก็กลับเข้ามาโจมตีเข้าที่มือของเขา

เจ็บ มันเจ็บมากเหลือเกิน!

เขารู้สึกว่ามือของตัวเองถูกบดขยี้ และเขาก็จะดึงมันกลับมาโดยไม่รู้ตัว แต่กลับพบว่าขยับไม่ได้เลย

เมื่อเห็นการแสดงออกถึงความเจ็บปวดของเขา ฉู่เฉินก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ผู้จัดการหวัง คุณไม่เป็นไรใช่ไหม? ทำไมถึงเหงื่อออกเยอะขนาดนี้ล่ะ?”

“คุณ……ปล่อยมือ” หวังซวี่แทบจะกระอักเลือด แล้วกัดฟันพูด

“แบบนี้จะไม่ดีหรือเปล่าครับ?”

ฉู่เฉินพูดด้วยใบหน้าที่จริงใจ “ผมรู้สึกเหมือนรู้จักกันมานานกับผู้จัดการหวัง เห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน จับนาน ๆ หน่อยก็ไม่เป็นไร”

เห็นอกเห็นใจกับลุงแกสิ!

หวังซวี่แทบจะร้องไห้ และพูดด้วยสีหน้าน่าเกลียดอย่างหาที่เปรียบมิได้ว่า “ปล่อยมือ นายรีบปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้!”

“นี่นายฉู่ นายกำลังทำอะไรอยู่น่ะ?” กัวรุ่ยสุดท้ายก็สังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ จึงรีบตะคอกขึ้นมาทันที

“ในเมื่อผู้จัดการหวังไม่ต้องการจับมือผมให้นานกว่านี้อีกนิด งั้นก็ช่างมันเถอะ” ฉู่เฉินยิ้มอย่างสนุกสนาน แล้วดึงพลังไปจากมือ

“ตูม……”

ความเฉื่อยขนาดใหญ่ทำให้หวังซวี่ถอยหลังไปสองสามก้าว แล้วล้มลงอย่างแรงในที่สุด

กัวรุ่ยรีบช่วยเขาลุกขึ้นมา แล้วพูดกับถังรั่วเวยด้วยท่าทางโกรธว่า “รั่วเวย หนุ่มคนนี้ที่เธอพามาทำเกินไปแล้วนะ นายน้อยหวังจับมือกับเขาอย่างมีน้ำใจ แต่เขากลับผลักนายน้อยหวังล้มลง”

และใบหน้าอันงดงามของถังรั่วเวยก็เปลี่ยนไปทันที

หวังซวี่จะยอมรับว่าตัวเองสู้ฉู่เฉินไม่ได้ได้อย่างไร เขาฝืนยิ้มแข็ง ๆ แล้วพูดขึ้นว่า “ไม่เป็นไร อย่าไปโทษเขาเลย เป็นผมเองที่ไม่ระวังจนล้มไป”

“พอแล้ว สายแล้ว นายรีบเข้าไปสัมภาษณ์เถอะ ห้องโถงสัมภาษณ์อยู่ที่ชั้นห้า”

ฉู่เฉินพูดอ๋อขึ้นมา แล้วหันตัวเดินเข้าไปทันที

หวังซวี่มองแผ่นหลังของเขาด้วยสายตาเย็นชา แล้วพูดด้วยรอยยิ้มเหยียดหยามว่า “ไอ้โง่ ถ้านายสามารถเข้ามาในบริษัทของเราได้ ฉันจะใช้นามสกุลของนายเลย!”

คนอื่น ๆ ได้ยินแบบนี้ก็หัวเราะเสียงดังขึ้นมา

ถังรั่วเวยมีสีหน้าที่คาดหวังขึ้นมา ราวกับว่าได้เห็นฉากที่ฉู่เฉินโดนไล่ออกมาในเวลาอันสั้น

ทันทีที่ฉู่เฉินก้าวออกจากลิฟต์ของชั้นห้า ก็มีสายโทรเข้าเบอร์แปลกเข้ามา “สวัสดีค่ะ ผู้อำนวยการฉู่หรือเปล่าคะ?”

อีกฝั่งของสายเป็นหญิงสาวคนหนึ่ง เสียงของเธอนั้นชัดแจ๋วและไพเราะ และน้ำเสียงก็แสดงความเคารพเป็นอย่างยิ่ง

“คุณคือ?” ฉู่เฉินพูดอย่างงุนงง
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1155

    “ไสหัวไปซะ!” ฉู่เฉินขมวดคิ้วและตะโกน สายตาของเขาเย็นชา และเผยจิตสังหารออกมา“อะไร? แกกำลังไล่พวกเรางั้นเรอะ?”เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทุกคนที่อยู่ที่นั่นก็ดูประหลาดใจและสงสัยว่าพวกเขาได้ยินผิด“ไอ้ขี้เหร่ แกกล้าอวดดีขนาดนั้นเลยเหรอ แกเชื่อไหมว่าฉันจะฆ่าแก”ทันใดนั้น ทุกคนก็โกรธฉู่เฉินอย่างมากแม้ว่านี่จะเป็นเมืองหลวง แต่พวกเขาก็เป็นสมาชิกของตระกูลหวัง พวกเขาข่มเหงผู้ที่อ่อนแอและข่มเหงคนหนุ่มสาวเป็นประจำทุกวัน จึงเป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะหยิ่งผยองลำพองใจ พวกเขาคุ้นเคยกับแววตาหวาดกลัวและยอมจำนนของคนอื่น ๆ มาเป็นเวลานานคำพูดของฉู่เฉินทำให้พวกเขาโกรธมาก จนอยากจะถลกหนังเขาและหั่นเขาเป็นชิ้น ๆ!“ฉันจะพูดอีกครั้ง ไปให้พ้น! ไม่เช่นนั้นจะฆ่าอย่างไม่ปราณี!“ สายตาเย็นชาของฉู่เฉินกวาดไปทั่ว เต็มไปด้วยจิตสังหาร“ฆ่าอย่างไม่ปราณี?”“ฮ่า ๆ แกทำให้ฉันขำเป็นบ้า แกคิดว่าแกตัวเองคู่ต่อสู้ของพวกเราได้จริงเหรอ?”ชายหนุ่มหลายคนในชุดสูทมองขึ้นมาและหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ดวงตาของพวกเขาเยาะเย้ย ไม่สนใจเขาเลยฉู่เฉินส่ายหัวและถอนหายใจ คนพวกนี้มีสมองเอาไว้กั้นหูเท่านั้น เขาเพิ่งให้โอกาสพวกเขาไปเมื่อ

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1154

    ……ภายในเมืองหลวงที่คึกคัก บนถนนที่กว้างและราบเรียบกลุ่มบุคคลที่โดดเด่นเดินไปมาในเมือง โดดเด่นเหมือนฝูงนกยูงรำแพนหาง และดึงดูดสายตาที่อยากรู้อยากเห็นมากมายอย่างไรก็ตาม เครื่องแต่งกายของพวกเขาแตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง โดยที่เย่ชิงชานสวมชุดสีขาวล้วน ดูบอบบางและงดงามเฉียวหานอวี้สวมชุดยาวสีม่วงแดง แสดงออกถึงท่าทางที่กล้าหาญและมั่นใจหนิงชิงเสว่ที่ยังเยาว์วัยและสวยงามในชุดสีน้ำเงิน ฉู่เหมิงเหยาผู้บริสุทธิ์และสวยงาม อ่อนโยนและเงียบขรึมมีเพียงฉู่เฉินที่สูงใหญ่และสง่างามในชุดสีดำเท่านั้นที่โดดเด่นออกมา ใบหน้าที่คมคายและเฉียบคมของเขาส่งออร่าของความเฉยเมยที่ทำให้เขาดูไม่เข้ากับคนอื่น ๆ“หนุ่มหล่อคนนั้นเป็นใคร? ทำไมเขามากับผู้หญิงมากมายขนาดนั้น?” พฤติกรรมของทั้งกลุ่มดึงดูดความสนใจของบางคนได้อย่างชัดเจนคนเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นชายหนุ่มและหญิงสาว แต่งกายด้วยเสื้อผ้าหรูหราและเครื่องประดับสีสันสดใส บ่งบอกถึงภูมิหลังครอบครัวมีฐานะ“ผู้ชายคนนั้นดูอ่อนแอมาก แต่ผู้หญิงที่อยู่รอบ ๆ เขาแจ่มเป็นบ้า” คนที่รู้จักฉู่เฉินกระซิบเตือน ไม่เต็มใจที่จะก่อเรื่องฉู่เฉินเดินไปข้างหน้าคนเดียว โดยไม่สนใจคนร

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1153

    “อืม พวกเราจะไม่ทอดทิ้งนายแน่นอน!”เสียงเจี๊ยวจ๊าวของกลุ่มสาว ๆ ทำให้ฉู่เฉินหมดหนทาง แต่ที่สำคัญกว่านั้น มันทำให้หัวใจของเขาอบอุ่นขึ้นมา“เสี่ยวซือโถว เมื่อเป็นอย่างนั้น พวกเรามาเตรียมพร้อมกันเถอะ ฉันอยู่เฉย ๆ มาหลายวันแล้ว”เฉียวหานอวี้ถูกำปั้น และกระตือรือร้นที่จะพยายามทำอะไรสักอย่างพี่สาวคนอื่น ๆ ก็ตื่นเต้นเช่นกัน ราวกับว่าพวกเธอเห็นภาพของคนหลายคนที่เข้ามาในเมืองหลวงเป็นกลุ่มสถานการณ์นี้ทำให้ฉู่เฉินตกตะลึง“พี่ ๆ ได้โปรดรอก่อน เรื่องนี้ต้องดำเนินการทีละขั้นตอน และฉันกำลังจะทำสำเร็จในไม่ช้า ยังไม่สายเกินไปที่จะดำเนินการเมื่อฉันทำสำเร็จ และอีกอย่าง... ฉันไม่ใช่พี่น้องร่วมสายเลือดของคุณจริง ๆ” ฉู่เฉินขมวดคิ้วและพูดความเกลียดชังของคน ๆ หนึ่งต้องได้รับการจัดการด้วยตัวเองในที่สุด และไม่ให้พี่ ๆ มาเกี่ยวข้องได้ เพราะพวกเธอไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรเลยในเรื่องนี้“จะเป็นอะไรถ้านายไม่ใช่น้องของฉัน? นายเติบโตมาในสถานรับเลี้ยงเด็กกับพวกเราตั้งแต่ยังเด็ก และแม้ว่านายไม่ใช่น้องร่วมสายเลือดของฉัน แต่พวกเราก็ปฏิบัติกับนายเหมือนเป็นน้องชายของพวกเรา”เฉียวหานอวี้เอื้อมมือไปจับแขนเสื้อข

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1152

    “ประสบการณ์ของฉันก็เรียบง่ายมาก ในกองไฟของสถานรับเลี้ยงเด็ก ฉันได้รับการช่วยเหลือจากชายชราคนหนึ่ง หลังจากนั้น ฉันก็ติดตามชายชราไปฝึกวรยุทธ หลังจากประสบความสำเร็จในการฝึกฝน ฉันก็ออกมาเพื่อล้างแค้นให้กับคุณปู่ผู้อำนวยการและทุก ๆ คน ฉันได้ติดตามเบาะแสทีละขั้นตอนไปจนถึงเมืองหลวง และนั่นคือทั้งหมด”ฉู่เฉินกางมือออกกว้าง แสดงให้เห็นว่าพูดจบแล้ว“แค่นั้นหรือ ไม่มีอะไรเลยเหรอ? เสี่ยวซือโถว นายปฏิบัติกับเราเหมือนคนนอกและปฏิเสธที่จะบอกความจริงกับเรา”เฉียวหานอวี้พูดขึ้นอย่างรวดเร็วก่อนหน้านี้ เหล่าพี่สาวได้ใช้สายตากดดัน โดยหวังจะเกลี้ยกล่อมให้ฉู่เฉินเปิดเผยข้อมูลเพิ่มเติม แต่คิดไม่ถึงว่า ฉู่เฉินจะพูดเพียงไม่กี่คำพวกเธอรู้สึกเหมือนว่าแผนของพวกเธอล้มเหลว“เสี่ยวซือโถว ถ้านายไม่พูด พวกเราก็รู้กันดี แล้วก็รู้ว่าตระกูลฉู่ เป็นหนึ่งในแปดตระกูลใหญ่ในเมืองหลวงในอดีต เป็นตระกูลเดิมของนาย นายตั้งใจไม่บอกความจริงกับพวกเรา เพราะไม่อยากทำให้พวกเราต้องเดือดร้อนใช่ไหม? ”หลินอีนัวจ้องมองฉู่เฉินและพูด“ถ้าไม่เคยรู้มาก่อน ก็คงจะดีกว่า เพราะถ้ารู้แล้ว แต่ไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย และจะกลายเป็นภาระสำ

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1151

    ในคฤหาสน์หนานหวาง มีเสียงหัวเราะดังครึกครื้น พี่สาวทั้งห้าคนมารวมตัวกันและสนุกสนานกัน ฉู่เฉินก็สนุกเช่นกัน ในขณะนี้ คนทั้งหกคนอยู่ในลานบ้าน ชิมอาหารที่ฉู่เหมิงเหยานำมา และพูดคุยเกี่ยวกับประสบการณ์ของพวกเขาเริ่มจากพี่สาม เฉียวหานอวี้ เธอได้พบกับหมอเทวดาหลี่ซ่างได้อย่างไร ทำไมถึงได้รับเป็นลูกศิษย์ได้ ทักษะทางการแพทย์ของเธอพัฒนาขึ้นอย่างไรหลังจากนั้น เธอช่วยเหลือผู้ป่วยได้อย่างไรบ้าง เธอได้พบกับฉู่เฉินตอนไหน แล้วอะไรทำให้จดจำกันได้ และพูดถึงทุกอย่างอย่างละเอียด“ดังนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะน้องเจ็ดความจำเสื่อม พี่สามคงจะไม่ได้เจอเรา”หลังจากฟัง หลินอีนัวก็ถอนหายใจ“ใช่แล้ว พูดได้แค่ว่าโชคชะตาเล่นตลกกับผู้คน โอเค ฉันพูดจบแล้ว ถึงตาเธอแล้วนะ น้องห้า”เฉียวหานอวี้ส่งต่อบทสนทนาไปยังหลินอีนัวหลินอีนัว ก็ไม่ได้ปิดบังอะไรเกี่ยวกับเรื่องที่ถูกตระกูลหลินพาตัวไป เข้าสู่วงการบันเทิงได้อย่างไร พบกับฉู่เฉินตอนไหน ทำไมถึงมาแสดงหนังร่วมกันอีก และสุดท้ายทำอีท่าไหนถึงเข้าร่วมนิกายเมียวหยินได้หลังจากที่หลินอีนัว พูดจบ พี่สาวหลายคนก็ถอนหายใจว่าประสบการณ์ของหลินอีนัวนั้นค่อนข้างทรหด จากนั้นพวกเธอก็

  • เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต   บทที่ 1150

    “เอาล่ะ ไปกันเถอะ” เย่ชิงชาน หลินอีนัว และเฉียวหานอวี้ขึ้นรถคันที่สองไปแล้วด้วยความมึนงงชั่วขณะเมื่อเห็นเช่นนี้ หนิงชิงเสว่จึงรีบเข้าไปดึงฉู่เฉินอย่างสบาย ๆ“เสี่ยวซือโถว มานั่งด้วยกันเถอะ”“อืม”ฉู่เฉินตอบกลับ แล้วขึ้นรถที่อยู่ข้างหน้าเขา“ไปกันได้แล้ว” เมื่อมองไปที่เยว่ฟู่หลงที่ยังคงจ้องมองเขาอย่างซื่อบื้อ ฉู่เฉินก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพูด“โอเค อาจารย์”เยว่ฟู่หลงเหยียบคันเร่งและรถออฟโรดสีดำ ก็พุ่งออกไปเหมือนสัตว์ร้ายที่คำรามภายในสนามบินเมืองหลวงฉู่เหมิงเหยาลงจากเครื่องบิน หยิบสัมภาระของเธอ และเห็นฉู่เฉินรออยู่ที่นั่น ยืนอยู่ข้าง ๆ ฉู่เฉินคือผู้หญิงที่สวยงามสี่คน“พี่หก ทางนี้”ก่อนที่ฉู่เฉินจะพูด หนิงชิงเสว่ก็ตะโกนออกไปอันที่จริง แม้ว่าหนิงชิงเสว่จะไม่ตะโกน แต่ฉู่เหมิงเหยาก็คงจะเห็นแล้วเธอก้าวเท้าและเดินไปข้างหน้าเมื่อรู้ว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้พบกับพี่สาวคนอื่น ๆ ฉู่เฉินกังวลว่าอาจจะเกิดความอึดอัด ฉู่เฉินจึงรีบแนะนำทุกคนทันที“พี่หก นี่คือพี่สาม เฉียวหานอวี้ ศิษย์โดยตรงของหมอเทวดา หลี่ซ่าง นี่คือพี่สี่ หลินอี้นัว ศิษย์สายตรงของหัวหน้านิกายเมียวห

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status