แอเรียนกังวลจึงบอกกับเธอว่า “ทิฟฟ์ บอกความจริงฉันมา ระหว่างเธอกับแจ็คสันมีอะไรกัน? เธอจะยอมแพ้เพราะแค่เรื่องเงินไม่ได้นะ ถ้าพวกเธอชอบกันก็แค่ตกลงแต่งงานกัน แต่ถ้าเธอแค่เล่นสนุกเพื่อเงิน หรือเสื้อผ้า หรือรถ ก็หยุดซะ ฉันกลัวว่าเธอจะลงเอยด้วยความเจ็บปวด ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้คิดไปเอง ; ผู้ชายที่ไหนจะเอาอาหาร เอารถมาให้เธอถ้าเขาไม่ได้คิดอะไรกับเธอ!”ทิฟฟานี่รู้สึกเหมือนกำลังจะเป็นบ้า เธอกลัวที่จะบอกแอเรียนว่ามาร์ครู้เรื่องที่เธอท้องแล้ว และเธอก็ไม่อยากจะบอกว่าจริง ๆ แล้วก็เป็นมาร์คที่ซื้อรถคันนี้ให้ แต่นอกเหนื่อจากนั้น เธอสงสัยว่าลิเลียนจะเป็นคนที่ก่อเรื่องทั้งหมด… เธอกลัวว่าถ้าแอเรียนยังไม่เลิกถาม เธอคงจะปกปิดทั้งหมดไม่ไหวแล้ว เธอไม่ใช่คนที่เก็บความลับเก่ง ทำไมทุกคนถึงยัดเยียดให้เธอต้องอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ด้วย? “มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะแอริ” เธอตอบด้วยความกังวลใจ “เลิกถามสักทีเถอะน่า” แอเรียนรู้สึกได้ว่าทิฟฟานี่ไม่อยากพูดถึงมัน มันคงเป็นคำถามที่ส่วนตัวเกินไป เธอจึงไม่ถามต่อ “โอเค ฉันจะไม่ถามอีก เธอไม่ใช่เด็กแล้ว เธอควรรู้ดีแก่ใจว่าเธอทำอะไรอยู่ แต่จำไว้นะว่าฉันอยู่ตรงนี้เสมอ ถ้าเธอต้อง
ทิฟฟานี่รู้สึกผิด ใช่ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอทะเลาะกับลิเลียนแล้วรู้สึกผิด เธอพูดไปแบบนั้นเพราะความโกรธ เธอเลยไม่สามารถหยุดยั้งคำพูดตัวเองได้ แต่อย่างไรก็ตาม ลิเลียนก็ล้ำเส้นเกินไปจริง ๆ ทิฟฟานี่จำเป็นที่จะต้องเคลียร์ปัญหาก่อนที่เธอจะยอมรับว่าตัวเองผิด เธอยอมรับความเจ็บ สูดหายใจเข้าลึก ๆ และพูดว่า “มาร์คจะให้เงินเธอโดยไม่มีเหตุหรอ? เงินที่เขาให้มานั้นเพื่อแอริ ถูกไหม? แม่ไม่คิดว่าแม่เอามาใช้เองแบบนี้มันไม่เกินไปหน่อยหรอ?”ลิเลียนยิ้มเยาะเย้ย “เรื่องแค่นี้เอง เงินจำนวนนั้นขนหน้าแข้งมาร์คไม่ร่วงหรอก เธอไม่คิดว่าการเลี้ยงข้าวปั้นและดูแลแอเรียนจะคุ้มกับเงินนั้นหรอ? แอเรียนอาศัยอยู่ที่บ้านเรานะ ตอนที่เธอเรียนเธอก็ดูแลแอเรียน ลองมองในอีกมุมนึงสิ แอเรียนเป็นผู้หญิงที่ไม่มีครอบครัวเป็นของตัวเอง เธอมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับแอเรียนที่สุด เพราะฉะนั้นเราเปรียบเสมือนครอบครัวสำหรับเธอ แล้วแอเรียนก็พึ่งพาอาศัยเราตอนที่เธอท้อง มาร์คต่างหากที่ล้ำเส้น เอาเงินเขามาแล้วมันผิดตรงไหน? ไม่มีใครควรรู้สึกผิดในที่นี้”ทิฟฟานี่กัดฟันตัวเองจนเกือบแลกสลาย “นั่นเป็นตรรกะที่โคตรจะป่วย แม่ป่วย! ต่อให้มาร์คจะแย่กับแ
หัวใจของแอเรียนค่อย ๆ เต้นช้าลงเมื่อแมรี่เดินขึ้นไปชั้นบน เธอไม่เคยคาดหวังว่าการตั้งครรภ์ของเธอจะถูกเปิดเผยเร็วขนาดนี้ มาร์คจะมีปฏิกิริยาอย่างไรเมื่อเห็นเธอ?เธอไม่ทันได้มีเวลาให้คิดนานก่อนที่แมรี่จะกลับมาชั้นล่าง “แอริ นายท่านขอให้เธอไปพบเขาข้างบน นายท่านเพิ่งตื่น”แอเรียนส่งสายตาที่มั่นใจให้ทิฟฟานี่ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นและมุ่งหน้าขึ้นไปชั้นบน เธอรู้สึกได้ถึงเดจาวูเมื่อเธอเดินเข้าไปที่ห้องนอนที่เคยเป็นของเธอและมาร์ค ห้องนั้นเต็มไปด้วยกลิ่นของมาร์ค ด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่รู้กลิ่นนั้นไม่ทำให้แอเรียนหนักใจอีกต่อไปมาร์คไม่ได้อยู่บนเตียงแต่เธอได้ยินเสียงน้ำไหลจากในห้องน้ำ เสียงไม่เหมือนกับเขากำลังอาบน้ำ เขาน่าจะแค่ล้างหน้าแปรงฟันมากกว่าเธอเดินไปหยุดที่หน้าหน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศสและรอเขาอย่างอดทน 10 นาทีผ่านไป มาร์คเดินออกมาจากห้องน้ำโดยยังสวมชุดนอน ผมเขาไม่ได้หวี ผิดกับลุคปกติของเขา ภาพลักษณ์สบาย ๆ ของผมเขาทำให้เขาดูกระเซิงและสบายตัวเขาเหลือบมองเธออย่างไม่สนใจจากนั้นก็เดินไปที่หัวเตียงและจิบชาดำที่แมรี่เตรียมไว้ให้ “มีอะไรก็พูดมา”แอเรียนหยิบเงินสดและกุญแจรถออกมาและวางมันไว้ที่โต๊ะเล็ก ๆ
แอเรียนคิดไม่ออกเหมือนกันว่ามาร์คกำลังคิดอะไรอยู่ เธอเองก็แปลกใจเหมือนกันว่าทำไมเขาถึงไม่ได้พูดถึงลูกเลย แต่พอนึกได้ว่าเขาเป็นคนที่เย็นชา ทุกอย่างก็ชัดเจนขึ้น ผู้ชายแบบนั้นคงไม่คิดอะไรมากกับลูกจากสายเลือดตัวเองแค่คนเดียวหรอก เขาบอกว่าเขารักเธอ นั่นเป็นคำโกหกรึเปล่า? หรือ… นั่นมันเป็นเรื่องอดีตไปแล้ว? ทิฟฟานี่ระบายความผิดหวังของเธอกับรถ Audi ตอนที่พวกเขาออกมาจากคฤหาสน์ เทรมอนต์ “ถ้าฉันมีเงินมากพอที่จะปฏิเสธ ฉันจะไม่ยอมขับรถคันนี้อีก ใครอนุญาตให้มาร์คได้มีเงินเยอะขนาดนี้? ในเวลาแบบนี้เราไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากว่าต้องก้มหัวยอมพวกคนเลว รวมถึงแม่ของฉันด้วย ขืนถ้าเธอยังอยู่ต่อที่บ้านเรา แม่จะต้องคิดทำอะไรไม่ดีอีกแน่ ๆ ถึงเวลานั้นเราอาจจะไม่มีปัญญาแก้ปัญหาที่แม่จะสร้าง ภายในวันสองวันฉันจะช่วยเธอหาห้องใหม่ มันจะดีกว่าหากเธอย้ายออก ฉันจะไปเยี่ยมเธอบ่อย ๆ และฉันจะคอยไปรับไปส่งเธอที่ทำงานทุกวัน ฉันไม่ได้พยายามจะไล่เธอออกนะ ; ฉันต้องบอกให้เธอเข้าใจฉันในจุดนี้ก่อน เธอรู้ว่าฉันทำเพราะหวังดีกับเธอใช่ไหม?”ครั้งนี้แอเรียนไม่ปฏิเสธความช่วยเหลือ การย้ายออกเป็นความคิดที่ดี แค่มีลิเลียนอยู่ด้วยทิฟฟานี่
มาร์คกัดฟันตัวเอง เขาไม่เคยนึกหาเหตุผลว่าทำไมแอเรียนจึงย้ายออกจากคฤหาสน์ เทรมอนต์ 10 ปี เป็นเวลาที่นานมากที่เธอไม่ได้ออกจากคฤหาสน์ เทรมอนต์ เลย แต่ตอนนี้เธอจะไปซะอย่างนั้น ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยคิดว่าทำไม เขาไม่เคยขอร้องให้เธออยู่ต่อด้วยซ้ำ พอได้ฟังคำเตือนของแอรี่แล้วเขาถึงได้เข้าใจ เธอย้ายออกเพราะเรื่องที่พวกเขาทะเลาะกันเรื่องวิลจริง ๆ เหรอ? ดวงตาของแอรี่เป็นประกายด้วยรอยยิ้มแห่งชัยชนะเมื่อเธอเห็นแววตาที่ซับซ้อนขึ้นเรื่อย ๆ บนใบหน้าของมาร์ค “โอเค พี่มาร์ค อย่าไปนึกถึงมันเลย ลองชิมของหวานที่ฉันเอามาให้ดีกว่า อร่อยนะ ฉันชอบขนมร้านนี้ตั้งแต่เด็ก ฉันจะอยู่รอพี่เลิกงาน หลังจากนั้นเราไปหาอะไรทานกัน ดีไหม?” มาร์คไม่ปฏิเสธขนมที่แอรี่ป้อนเขา แต่อย่างไรก็ตาม ขนมที่ควรจะมีรสชาติหวานกลับไร้รสชาติ อย่างกับว่าเขากำลังเคี้ยวยางอยู่ เฮเลนและฌอง คินซีย์ เดินตามกันออกมาจากสำนักงานกิจการพลเรือน “นี่คือ… จุดจบของเราจริง ๆ เหรอ?” ฌองพูดแบบไม่อยากจะเชื่อ พวกเขาใช้ชีวิตด้วยกันมามากกว่าครึ่งชีวิตของกันและกัน เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเฮเลน ที่แต่ก่อนเคยขาดเขาไม่ได้ จะเป็นคนยุติความสัมพันธ์นี้ เขานึกว่าเธอขอ
เฮเลนหยิบโฉนดทรัพย์สินและบัตรธนาคารออกจากกระเป๋าเงินของเธอ “นี่คือเงินออมของแม่ทั้งหมดที่แม่ออมไว้ระหว่างที่อยู่กับพวกคินซีย์ตลอดระยะเวลาหลายปีนี้ การหย่าร้างของแม่กับฌองนั้นจบด้วยดี บริษัทและบ้านเป็นของเขา ส่วนแม่ได้รับ 80% ของเงินออมทั้งหมดรวมกับอสังหริมทรัพย์อีกสองที่ แม่ให้ลูกหนึ่งหลังกับเงินอีกครึ่งนึงของทั้งหมด แม่ตั้งใจว่าเงินที่เหลือในส่วนของแม่ แม่จะเอาไปก่อตั้งบริษัทเอง เมื่อแม่ตาย บริษัทก็จะเป็นของลูก แม่ไม่ได้เก็บมาเยอะเพราะหลัง ๆ นี้พวกคินซีย์ก็ค่อนข้างแย่เหมือนกัน รายได้เดียวก็มาจากการพยายามทำงานร่วมกับมาร์คเพื่อเอาตัวให้รอด อย่าคิดมากกับเรื่องนี้เลย ตอนนี้ลูกกำลังต้องใช้เงิน”แอเรียนมองไปที่สิ่งของในมือเฮเลนแต่เธอไม่ได้ตอบรับทันที อสังหาริมทรัพย์คงจะมีมูลค่าอย่างน้อยสองสามแสน รวมถึงเงินในบัตรนั้นก็คงจะมีจำนวนไม่น้อยกว่ามูลค่าของอสังหริมทรัพย์ หากว่าพวกคินซีย์ไม่ได้ตกอับจำนวนเงินคงจะมากกว่าสองสามเท่า ใช่ สิ่งของเหล่านี้กำลังเป็นสิ่งที่เธอต้องการพอดี แต่ว่าเธอไม่ได้อยากได้มันจากเฮเลนในส่วนของเฮเลน แอรียนหวังว่าผู้หญิงคนนี้จะหายไปจากโลกนี้และไม่ติดต่อเธอกลับมาอีก นี่คือข
แอเรียนแซวเล่น “อาจจะเป็นเธอก็ได้ที่ได้แต่งงานกับเขา เธอจะได้กินและใช้จ่ายได้เต็มที่”ทิฟฟานี่หัวเราะ เสียงหัวเราะเธอฟังดูร้ายกาจนิดหน่อย “ฮ่าฮ่า… ตอนนี้กระเพาะฉันติดอาหารเขาไปแล้ว ฉันคิดอยู่เหมือนกันว่าอยากจะเก็บเขาไว้ตลอดชีวิตเลย ดูสิ เขาทั้งสูง รวย และทำอาหารเป็นด้วย -- ผู้ชายแบบนี้จะหาได้จากที่ไหนอีก? และบางทีฉันก็ฝันเห็นเขา… ฮิฮิ… โป๊ เขาแต่งตัวเทห์มาก เขาต้องหุ่นดีแน่ ๆ เมื่อเขาถอดเสื้อผ้าออกมา! โชคดีที่ฉันหลงเสน่ห์เขาเพียงเล็กน้อย ไม่อย่างนั้นนะฉันกินเขาไปนานแล้ว!”แอเรียนขนลุก “โอ๊ย… เธอนี่นะ โอเค พอแล้ว ๆ ไปกินข้าวเถอะ”หลังจากที่ทิฟฟานี่วางสาย เธอก็รู้สึกได้ว่ามีใครบางคนยืนอยู่ข้างหลังเธอในขณะที่เธอยังคงยิ้มเป็นนัย ๆ จากการคุยโทรศัพธ์ พอเธอหันไปดูเธอก็พบว่าแจ็คสันกำลังจ้องมองเธอด้วยความตะลึง เธอรู้สึกราวกับว่าเส้นเลือดในสมองกำลังจะแตก เขาได้ยินทุกอย่างเลย!“เอ่อ… ฉันแค่ล้อเล่นนะ…” เธอตอบอย่างรวดเร็วพร้อมกับความรู้สึกที่อายจนอยากจะมุดดินหนี“เอ่อ… ผมก็แค่เดินผ่านพอดี ทานอาหารให้อร่อยล่ะ ผมจะ… กลับไปที่ห้องทำงานผมแล้ว” แจ็คสันคงจะตกใจกับคำพูดที่ชัดเจนของเธอจนเขาต้องใช้เวลา
ไบรอันอึกอัก “ครับ นายท่าน ผมจะไปส่งนายท่านเดี๋ยวนี้”ไบรอันขับรถไปที่ที่พักของแอเรียน พอไปถึงไบรอันก็ช่วยพยุงมาร์คที่เมามากขึ้นไปที่ห้องของแอเรียน ไบรอันไม่กล้าเคาะประตูหนักเกินไปจึงเรียกเบา ๆ “นายหญิง นายท่านมาหา…”ไม่มีเสียงตอบรับจากในห้อง มาร์คจึงเคาะประตูดัง ๆ “เปิดประตู!” ไบรอันตกใจและรีบหยุดการกระทำของมาร์ค แอเรียนกำลังท้องอยู่ เธอคงจะไม่อาจรับมือกับความกลัวแบบนี้กลางค่ำกลางคืนได้ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นเพราะสิ่งนี้มันจะสายเกินไปที่จะรู้สึกผิดในภายหลัง!แอเรียนตื่นขึ้นมาเพราะเสียงเคาะประตู เธอสอดดูที่ตาแมวก่อน เธอถอนหายใจเมื่อเห็นไบรอันกับมาร์ค ; เธอเปิดประตู ก่อนที่เธอจะทันได้พูดอะไร มาร์คก็โซเซมาหาเธอและกอดเธอไว้อย่างแน่นพร้อมกับพึมพัมอะไรบางอย่างที่ไม่อาจจับใจความได้“ผมไปก่อนนะ ฝากนายท่านด้วย” ไบรอันพูดเมื่อเห็นเช่นนั้นแอเรียนไม่ทันได้ตอบโต้ด้วยซ้ำก่อนที่ไบรอันจะปิดประตูแล้วหนีไป เธอเห็นได้ชัดว่ามาร์คเมามาก ด้วยความกังวล เธอจึงใช้มือนึงพยุงท้องตนเองและช่วยพยุงมาร์คอีกมือนึง “ช้า ๆ… ตามฉันมา…”ในตัวมาร์คยังมีเศษเสี้ยวของสติหลงเหลืออยู่ เขาจึงไม่ได้ทิ้งน้ำหนักทั้งหมดของตัวเขา