Share
บทที่ 597 ประเภทคนชั่วที่สามารถล้างสมองยายคนอื่นได้
Bab terkait
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 598 ช่องว่างระหว่างชนชั้น
พอพูดจบแอเรียนก็หมุนตัวบนส้นเท้าของเธอและจากไปด้วยสีหน้าบูดบึ้งอย่างเห็นได้ชัดทันใดนั้น มาร์คก็เอื้อมมือออกไปและรีบดึงข้อมือของเธอไว้ “คุณย่าแค่ล้อเล่น ได้โปรดอย่าสนใจคำพูดของเขาเลย” เขาอธิบาย “ฟังนะ เธอจะกลับบ้านที่คฤหาสน์เทรมอนต์กับฉันหลังจากปาร์ตี้นี้จบลงไหม? นานแล้วที่เธอไม่ได้กลับมาที่เมืองหลวง การใช้เวลากับคุณย่าของเธอเป็นสิ่งที่เกินกำหนดมานานระหว่างเธอสองคน นอกจากนี้ แมรี่และเฮนรี่ต่างก็แสดงความประสงค์ที่จะเห็นเธอกลับบ้านนะ”แอเรียนสะบัดมือออกจากมือเขาด้วยความลำบากใจ “เดี๋ยวค่อยว่ากัน ตกลงไหม?” เธอฝืนตอบพลางหลบสายตาเขา “ฉันจะไปอยู่กับทิฟฟ์ เธอตื่นเต้น”มาร์คปล่อยเธอไปเงียบ ๆ เขารู้ว่าทิฟฟานี่มีความหมายต่อภรรยาของเขามากแค่ไหนซัมเมอร์และแอตติคัสได้ออกจากห้องไปแล้วเมื่อตอนที่เธอกลับมาที่ห้องพัก เมื่อธัญญ่าเห็นเธอกลับมา จู่ ๆ ธัญญ่าก็พูดขึ้นว่า “อืม พี่แอริ? ฉันรู้สึกว่าเราแตกต่างจากคนอื่นมาก… ทุกคนสวมสูท ทักซิโด ชุดราตรี และต่าง ๆ และพวกเราก็ดู อืม บ้านนอกจัง? พวกเราน่าอายไปหน่อยไหม?”ทิฟฟานี่โบกมือปฏิเสธ “โอ้ ใครจะมาสนใจ? เสื้อผ้าเป็นเพียงผิวชั้นที่สองที่มนุษย์ยกย่องมัน หาก
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 599 ดูเถิด แชมป์แห่งศิลปะการเตะคุณปู่
แอเรียนพยักหน้าหงึกหงักก่อนจะกระโดดไปที่บันไดเลื่อนเพื่อไปชั้นล่างการยืนยันจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของโรงแรมว่าไม่มีชายชราคนใดออกจากอาคารเป็นข่าวที่โล่งอก หลังจากให้คำแนะนำกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยแล้ว เธอก็เดินขึ้นบันไดและตามหาทีละชั้นไม่กี่ชั้นต่อมาเธอก็หอบอย่างหนักมาร์คได้สั่งให้บอดี้การ์ดของเขาหาดูเช่นกัน แต่พวกเขาถูกกำชับให้ระมัดระวังตัวเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้งานพิธีต้องหยุดชะงักนาฬิกากำลังจะตีเวลาเที่ยงในไม่ช้า อีกไม่กี่นาที ทิฟฟานี่ ดาวเด่นของวันจะต้องร่วมพิธีกับแจ็คสัน แต่คุณปู่แอนเดอร์สันยังคงถูกตามหาอยู่ ในช่วงเวลาวิกฤตินี้แอเรียนยังได้รับโทรศัพท์จากเอริกซึ่งถามทันทีว่า “วันนี้ธัญญ่าไม่ได้ตามคุณไปที่เมืองหลวงเหรอ? แล้วเธอไม่ได้พาคุณปู่ไปด้วยเหรอ?”"คุณรู้ได้อย่างไร?" แอเรียนถาม “คุณกำลังจะจองโต๊ะสำหรับงานแต่งงานหรืออะไร? เดี๋ยวก่อน คุณอยู่ที่ไหนกันแน่?”เอริกทำเสียงไม่พอใจเล็กน้อย “เขารู้ไหมว่าปู่ของเขาทิ้งเขาไปแล้ว? วันนี้ผมแพ้อากาศและยาที่ผมกินเมื่อเช้านี้ทำให้ผมไม่พร้อมสำหรับงานนี้ ผมกำลังพักผ่อนอยู่ในห้องรับแขกบนชั้นแปดและคุณปู่ของเขาก็เข้ามาที่นี่ได้อย
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 600 คำเตือน การทะเลาะวิวาทของแมวอาจส่งผลให้ผมร่วงและชุดฉีกขาด
ถ้าแอเรียนไม่กังวลว่าจะทำลายพิธีหมั้นของทิฟฟานี่ เธอก็คงจะเหวี่ยงหมัดไปแล้วพูดตามตรง แม้แต่แอเรียนก็ยังรู้สึกไม่สบายใจที่เธอกลายเป็นคนขี้โวยวายตั้งแต่เกิดเหตุการณ์แอรี่ คินซีย์ในตอนนั้น ดูเหมือนว่าวิธีที่ดีที่สุดในการแก้ปัญหาที่อาจต้องใช้หมัดของเธอคือการใช้กำปั้นของเธอโดยไม่พูดอะไรอีกเลย บางครั้ง การกระทำก็สำคัญกว่าคำพูด… อย่างแท้จริงเธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อทำให้ตัวเองสงบลง “บอกฉันที คุณได้ตีชายชราบนชั้นแปดก่อนหน้านี้หรือไม่? และก่อนที่คุณจะพยายามดูหมิ่นฉัน ไม่ ฉันจะไม่สนใจเรื่องไร้สาระของคุณ ฉันมีวีดีโอจากกล้องวงจรปิดติดตัวและบอกตามตรงว่าฉันต้องการแก้ไขปัญหานี้ในวันนี้ ไม่อย่างนั้นคุณจะไปไหนไม่ได้ อยากเดิมพันดูมั้ยล่ะ?"ความตกตะลึงจากการถูกเปิดเผยผ่านสายตาของผู้หญิง ถึงกระนั้นเธอก็ฟื้นความสงบของเธออย่างรวดเร็ว “พูดบ้าอะไรนังบ้านี่? ชายชราคนนั้นเริ่มมันโดยการชนฉัน!” เธอโต้แย้ง “นอกจากนี้ ฉันหยุดสงสัยไม่ได้แล้ว ใครให้เธอพูดกับฉันแบบนี้ ฮะ? เธอคิดว่าฉันจะถูกหยุดโดยผู้หญิงบ้าบางตัวเหรอ? หรือเธอจะบอกฉันว่าชายชราคนนั้นคือคุณปู่ของเธอ? ฉันหมายความว่าเขามีกลิ่นเหม็นของราชินีสวัสดิการแบ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 601 เธอเริ่มก่อน
มาร์คเหลือบมองคุณปู่ของธัญญ่าและเข้าใจถึงสิ่งที่เกิดขึ้น เขาขดริมฝีปากเป็นรอยยิ้มจาง ๆ เมื่อเขานึกถึง 'ความป่าเถื่อน' ของแอเรียน เขาประหลาดใจกับมุมใหม่ของผู้หญิงของเขา เธอเป็นเหมือน… แมวป่าตัวน้อย?นายาผลักกล่องยาให้มาร์ค "คุณเทรมอนต์ แอริก็บาดเจ็บเหมือนกัน รบกวนคุณดูแลเธอด้วย”มาร์คใช้สำลีชุบแอลกอฮอล์เช็ดแผลของแอเรียนแอเรียนรู้สึกเจ็บที่บาดแผลแต่อายเกินกว่าจะเปล่งเสียงออกมา ใบหน้าที่หล่อเหลาของมาร์คดูใหญ่ขึ้นต่อหน้าต่อตาเธอ ออร่าของเขาเปล่งประกายมากขึ้นเมื่ออยู่ใกล้กันในขณะที่เขาแตะสำลีก้านบนแก้มของเธอ สีหน้าของเขาเคร่งขรึมและตั้งใจ เธอไม่รู้ความคิดที่วนเวียนอยู่ในหัวเขาและสงสัยว่าเขารู้สึกอับอายด้วยการกระทำของเธอหรือไม่“แอริ เธอไม่คิดว่าความดื้อรั้นของเธอมาช้าไปหน่อยเหรอ?”เขากำลังโทษเธอใช่ไหม? ด้วยความรำคาญแอเรียนจึงหลีกเลี่ยงมือของเขา “ฉันไม่ได้ดื้อรั้น ฉันพยายามเจรจากับผู้หญิงคนนั้น แต่เธอปฏิเสธที่จะแก้ไขปัญหาอย่างเป็นมิตร ฉันไม่สามารถทำอะไรได้เลย ดูจากรูปลักษณ์ของเธอแล้ว บอกได้เลยว่าเธอรวย ถ้าฉันไปแจ้งความกับตำรวจ อย่างมากที่สุดเธอก็แค่คงโดนตบที่ข้อมือ ถ้าอย่างนั้น คุณปู่แ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 602 น่าอายขายขี้หน้า
ทิฟฟานี่ก้าวไปข้างหน้าและยื่นเงินของโคลอี้ให้ธัญญ่า "เก็บมันไว้ อย่าปฏิเสธเงินฟรี คิดเสียว่าสุนัขกัด ไม่มีประโยชน์ที่จะคิดคำนวณกับคนอย่างเธอ เธอมีที่พักไหม? เดี๋ยวฉันจองห้องให้ ใจเย็น ๆ น้า มาสนุกกันในอีกสองสามวันข้างหน้ากันเถอะ”“พักที่โรงแรมนี้สิ” แจ็คสันแนะนำ “ผมจะบอกแผนกต้อนรับให้เตรียมห้องสองสามห้องให้พวกคุณ โรงแรมนี้เป็นของครอบครัวผม ไม่ต้องเกรงใจ”ทิฟฟานี่มองแจ็คสันอย่างตกใจ เธอยังคงค่อนข้างมืดมนเกี่ยวกับความมั่งคั่งของครอบครัวเวสต์ พวกเขาเป็นเจ้าของโรงแรมขนาดใหญ่นี้จริง ๆ ครอบครัวเวสต์ดูเหมือนจะมีหุ้นส่วนอยู่ในทุกที่จู่ ๆ มาร์คก็คว้าไหล่แอเรียนไว้ "ไปกันเถอะ กลับบ้านกับฉัน”“ฉันไม่ต้องการ” แอเรียนสะบัดเขาออกไปมาร์คก้มศีรษะลงพลางกระซิบข้างหูแอเรียน “แมรี่ไม่สบายเมื่อไม่นานนี้ เธอไม่ต้องการเจอเขาเหรอ? เขาเคยคลั่งไคล้เธอมากนะ”แอเรียนกัดฟัน "ก็ได้ ฉันจะไป ฉันจะไปพบแมรี่กับเฮนรี่ จากนั้นฉันจะกลับโรงแรม ฉันจะไม่อยู่ในคฤหาสน์เทรมอนต์”แจ็คสันไอแห้ง ๆ “เอ่อ… อย่างที่คุณเห็น ธุรกิจกำลังเฟื่องฟูในโรงแรมนี้ เรามีห้องว่างเหลือไม่มากแล้ว มันจะดีกว่าถ้าคุณอยู่ในคฤหาสน์เทรมอนต์”แอ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 603 อย่าทำแบบนี้
แอเรียนรู้สึกผิดเล็กน้อยเมื่อความคิดของเธอถูกเปิดเผย เธอกลัวเกินกว่าจะสบตามาร์ค “ฉัน… ฉันจะไม่อยู่ ยังไม่หมดแค่นี้ ฉันจะพาคุณย่าไปด้วย แม้ว่าย่าของฉันจะยืนกรานที่จะอยู่ คุณกล้าที่จะสารภาพทุกอย่างที่ได้ทำลงไปไหม? คุณจะทำให้เธอหัวใจวายถ้าเธอค้นพบความจริงในวันหนึ่ง! อย่าเผาสะพาน ได้โปรดกรุณาปล่อยและอย่ายุ่งกับครอบครัวของฉัน ตกลงไหม? ฉันจะไม่พูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต แต่ขอแค่วาดเส้นที่ชัดเจนระหว่างเรา โอเค? ฉัน… ฉันไม่เห็นทางที่เราจะอยู่ด้วยกันเลยจริง ๆ…”แม้ว่ามาร์คจะรู้มานานแล้วว่าคำสัญญาของแอเรียนที่จะกลับไปคฤหาสน์เทรมอนต์เป็นเพียงคำสัญญาที่ไม่เต็มใจ แต่เขาก็ยังรู้สึกไม่สบายใจกับคำพูดของเธอ พวกเขาไม่สามารถขีดเส้นแบ่งที่ชัดเจนระหว่างพวกเขาได้ เขาถึงขีดจำกัดแล้วที่จะปล่อยให้เธอจากเขาไปนาน ๆ แต่เธอก็ยังกระโดดดีใจในทุกโอกาสที่มีเพื่อทิ้งเขา ความสับสนวุ่นวายของอารมณ์ที่ซับซ้อนหมุนวนอยู่ในจิตใจของเขา เขาถอดแว่นตาออกแล้วโยนมันลงบนพื้นก่อนที่จะดึงเธอเข้ามาหาเขา “เธอไม่เห็นทางที่เราจะอยู่ด้วยกันเลยเหรอ? และฉันคิดว่าฉันเป็นคนเลือดเย็น เลือดของเธอเย็นกว่าของฉันมาก นี่ผ่านมากี่ปีแล้ว? เธอคิดว่าจ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 604 กลับมาเถอะ แอริ
แอเรียนไม่ตอบ เธอหันหน้าไปด้านข้าง หลับตาและกำผ้าห่มแน่น แก้มของเธอแดงก่ำด้วยความโกรธและแผ่ไปทั่วร่างกายของเธอเป็นสีแดงสดสดใสเช่นเดียวกับวันนี้เขาบ่นพึมพำกับตัวเอง จากนั้นก็ทรุดตัวลงบนตัวเธอและหยุดเคลื่อนไหวในที่สุด แอเรียนก็ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเขา ร่างกายของเขารู้สึกร้อนมาก! เธอตื่นตระหนกทันทีจากนั้นก็ผ่อนคลาย เธอหยิบเสื้อผ้าบนพื้นและสวมชุดนอนให้เขา จากนั้นเธอก็โทรหาแพทย์ประจำครอบครัวเทรมอนต์คุณหมอรีบมาอย่างด่วน หลังจากตรวจร่างกายเสร็จ เขาสรุปว่า “คุณเทรมอนต์เหนื่อยเกินไปเป็นเวลานาน นอกจากนี้เขายังเป็นหวัดซึ่งทำให้มีไข้ ร่างกายของเขาถูกใช้งานมากเกินไป ดังนั้นเขาจึงหมดสติ อุณหภูมิลดลงเมื่อเร็ว ๆ นี้แล้ว มันเป็นเรื่องปกติที่จะเป็นหวัดภายใต้สภาพอากาศที่ไม่แน่นอนเช่นนี้”แอเรียนถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากทราบสาเหตุเบื้องหลังการเป็นลมของมาร์ค การเป็นหวัดไม่ใช่เรื่องใหญ่ เอริกก็เป็นหวัดเช่นกัน มันเป็นเรื่องปกติในฤดูกาลนี้ อย่างไรก็ตาม… มาร์คเหนื่อยเกินตัวได้อย่างไร? และเป็นเวลานานด้วย มันเพิ่งเป็นครั้งนี้ครั้งเดียว… เธอเกือบคิดว่าเธอเป็นต้นเหตุแล้ว!หลังจากฉีดยาและสั่งจ่
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 605 มีอะไรผิดปกติกับการขอถุงใส่อาหารกลับบ้านเหรอ?
เธอพยายามดิ้นให้หลุดจากเงื้อมมือของเขา “เอาล่ะ ฉันสัญญาว่าจะไม่หลอกคุณไม่ใช่เหรอ? ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจ… คุณหลับไปนานมาก โรคกลัวเชื้อโรคของคุณไม่แสดงอาการเหรอ? แมรี่เตรียมโจ๊กไว้ให้คุณแล้ว ฉันเหนื่อยจากการดูแลคุณในช่วงสองวันที่ผ่านมา ฉันต้องการนอน"ก่อนที่เธอจะทันได้พูดจบ มาร์คก็เริ่มรู้สึกไม่สบายตัว เขาลุกขึ้นและวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ แอเรียนถอนหายใจด้วยความโล่งอกพลันหลับตาลงและปล่อยให้ความคิดของเธอค่อย ๆ เข้าสู่สภาวะสงบ ในไม่ช้าเธอก็ผล็อยหลับไปวันรุ่งขึ้น มาร์คไปที่ออฟฟิศทันทีที่ตื่นนอน เธอตรงดิ่งไปที่โรงแรมของธัญญ่าและนายา นายาและธัญญายังอยู่แถว ๆ นี้ ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถเพิกเฉยต่อพวกเขาได้ เธอเป็นคนพาพวกเขามาและพวกเขาไม่ได้คุ้นเคยกับใครในเมืองหลวงนี้นายาเป็นผู้หญิงบ้าน ๆ เธอไม่ได้วางแผนที่จะสนุกสนานมากเกินไปในเมืองหลวง เพราะเธอไม่มีเงินพอที่จะใช้เงินอย่างฟุ่มเฟือย เธอเพียงต้องการพาลูลู่ไปเที่ยวชมสถานที่ต่าง ๆ อากาศกำลังดี ไปไหนก็สะดวก ธัญญ่าตั้งใจจะพาคุณปู่ไปเที่ยวชมเมืองหลวง แต่แผนของเธอล่าช้าเนื่องจากบาดแผลของชายชรา ตอนนี้พวกเขาเริ่มสนุกได้แล้วธัญญ่านึกถึงข้อเสนอของเอริกที่จ
Bab terbaru
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
