เธอพยายามดิ้นให้หลุดจากเงื้อมมือของเขา “เอาล่ะ ฉันสัญญาว่าจะไม่หลอกคุณไม่ใช่เหรอ? ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจ… คุณหลับไปนานมาก โรคกลัวเชื้อโรคของคุณไม่แสดงอาการเหรอ? แมรี่เตรียมโจ๊กไว้ให้คุณแล้ว ฉันเหนื่อยจากการดูแลคุณในช่วงสองวันที่ผ่านมา ฉันต้องการนอน"ก่อนที่เธอจะทันได้พูดจบ มาร์คก็เริ่มรู้สึกไม่สบายตัว เขาลุกขึ้นและวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ แอเรียนถอนหายใจด้วยความโล่งอกพลันหลับตาลงและปล่อยให้ความคิดของเธอค่อย ๆ เข้าสู่สภาวะสงบ ในไม่ช้าเธอก็ผล็อยหลับไปวันรุ่งขึ้น มาร์คไปที่ออฟฟิศทันทีที่ตื่นนอน เธอตรงดิ่งไปที่โรงแรมของธัญญ่าและนายา นายาและธัญญายังอยู่แถว ๆ นี้ ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถเพิกเฉยต่อพวกเขาได้ เธอเป็นคนพาพวกเขามาและพวกเขาไม่ได้คุ้นเคยกับใครในเมืองหลวงนี้นายาเป็นผู้หญิงบ้าน ๆ เธอไม่ได้วางแผนที่จะสนุกสนานมากเกินไปในเมืองหลวง เพราะเธอไม่มีเงินพอที่จะใช้เงินอย่างฟุ่มเฟือย เธอเพียงต้องการพาลูลู่ไปเที่ยวชมสถานที่ต่าง ๆ อากาศกำลังดี ไปไหนก็สะดวก ธัญญ่าตั้งใจจะพาคุณปู่ไปเที่ยวชมเมืองหลวง แต่แผนของเธอล่าช้าเนื่องจากบาดแผลของชายชรา ตอนนี้พวกเขาเริ่มสนุกได้แล้วธัญญ่านึกถึงข้อเสนอของเอริกที่จ
เอริกตบหลังเธอเบา ๆ “ไม่จำเป็นต้องคิดเงินจำนวนเล็กน้อยแบบกับฉันหรอก ถือว่าเป็นเกียรติของฉันในฐานะเจ้าภาพของเธอ ไปกันเถอะ ฉันจะพาเธอไปที่ชายหาด มันค่อนข้างใกล้จากที่นี่”ชายชรายิ้มทันทีเมื่อเห็นปฏิกิริยาของเขา “หลานเขย…”ธัญญ่าและเอริกตกตะลึงในเวลาเดียวกัน ธัญญ่าหน้าแดง “คุณปู่! คุณสิ่งเหล่านี้ไม่ได้นะคะ! ริคกี้เป็นแค่เพื่อน ไม่… ไม่ใช่แฟนของฉัน…”เอริกที่รู้สึกอึดอัดเหมือนกันจึงเดินออกไปก่อนในความคิดของชายชรา ใครก็ตามที่แตะต้องหลานสาวของเขาคือแฟนของเธอในรถ ชายชราพูดกับเอริกอย่างจริงจังว่า “ธัญเป็นเด็กดี เชื่อฟังมาก เธอเป็นเด็กดี”เอริกปฏิเสธไม่ได้ “ผมรู้ครับ”ชายชราดูภูมิใจมาก “นายต้องดูแลเธอให้ดี”เอริกกำลังปวดหัวเล็กน้อยเพราะไม่แน่ใจว่าจะอธิบายเรื่องนี้กับชายชราอย่างไร ธัญญ่าก็เขินอาย “ริคกี้ คุณก็รู้ว่าคุณปู่ของฉันเป็นอย่างไร… คุณจับไหล่ฉัน เขาเลยเข้าใจผิด ได้โปรดอย่าสนใจเขาเลย…”เอริกส่ายหัวและยิ้มอย่างขมขื่น “ไม่เป็นไร ฉันไม่รังเกียจหรอก ฉันพอจะเข้าใจ" เขายังทนเธอที่เรียกเขาว่า "ริคกี้" ได้เลย แค่นี้ไม่เป็นอะไรหรอกไวท์ วอเตอร์ เบย์ คาเฟ่ตั้งอยู่ใกล้ทะเลจึงใช้เวลาไม่นา
“ทิฟฟ์ หยุดแกล้งฉันสักทีได้ไหม?” แอเรียนพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “แจ็คสันก็ใจดีกับเธอมากเหมือนกันไม่ใช่เหรอ? ฉันสังเกตว่าสไตล์การแต่งตัวของเธอได้เปลี่ยนไปหลังงานหมั้น เสื้อผ้าที่เธอใส่ตอนนี้เป็นเสื้อผ้าล่าสุดจากแบรนด์หรูในฤดูกาลนี้ เสื้อผ้าเหล่านี้ราคาอย่างน้อยสองสามพัน ช่างฟุ่มเฟือย!”ทิฟฟานี่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องสารภาพว่า “เธอพูดถูก ฉันมีงบประมาณจำกัดตั้งแต่ครอบครัวของฉันล้มละลาย แน่นอนว่าฉันจะหวนไปชีวิตที่เหมือนเจ้าหญิงของฉัน ตอนนี้ฉันมีคนที่ยินดีจะจ่ายให้ฉัน เธอนั้นแหละที่โง่ เธอมีเงิน แต่เธอจะไม่ใช้มัน มาร์คให้เงินเธอ 150,000 ดอลลาร์ แต่เธอก็ยังกลัว 150,000 ดอลลาร์เปรียบเสมือนเงินสำรองสำหรับเขา อย่างน้อยเธอควรดูว่าอีกฝ่ายมีเงินเหลืออยู่หรือไม่ มันเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลหากเธอจะลังเลเช่นนั้นถ้าเขาไม่รวย แต่ในทางกลับกัน กับคนอย่างมาร์ค มันค่อนข้างโง่เขลาที่เธออยากจะเก็บเงินแทนเขา”นายาค่อย ๆ รู้สึกแปลกแยกจากการสนทนา แอเรียนจึงไม่คุยเรื่องเงินกับทิฟฟานี่ต่อ “นายา ไปซื้อชุดใหม่ให้ลูลู่สักสองชุด ฉันไม่เคยให้อะไรเขาเลย ฉันคิดว่าเสื้อผ้าเด็กตรงนั่นดูดีมาก”นายารีบคัดค้าน “ไม่เป็นไร
มาร์ครออยู่ข้างนอกประตูห้องน้ำตลอดเวลาเลยเหรอ?เธอไม่สามารถใส่ใจกับความเขินอายได้ เธอคว้าเสื้อผ้า ปิดประตู แล้วรีบสวมเสื้อผ้าก่อนจะเดินออกไปแล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดูเหมือนว่ามาร์คไม่มีแผนที่จะทำอะไรกับเธอเลยและวันนี้อารมณ์ของเขายังดูอ่อนโยนเป็นพิเศษ “เธอพักผ่อนให้เพียงพอเถอะ ฉันมีงานต้องทำ ราตรีสวัสดิ์"เธอสามารถบอกได้ว่าเขาใช้ความอ่อนโยนเพื่อดักจับเธอ มันแปลกเกินไป เธอขนลุกเมื่อได้ยินเขาอวยพรให้เธอฝันดีเป็นครั้งแรก เธอเคยชินกับคำพูดที่เลือดเย็นและชั่วร้ายจากเขา คำว่า "ราตรีสวัสดิ์" ทำให้เธอตื่นตระหนก หัวใจของเธอเต้นผิดจังหวะทุกครั้งที่เธอได้ยินเขาพูดมันธัญญ่ากระโจนเข้าสู่ความวิตกกังวลอย่างรุนแรงในตอนดึก เธอนอนไม่หลับ การตายของคุณปู่ของเธอได้ทำร้ายเธออย่างรุนแรง เธอรับไม่ได้ ค่ำคืนอันเงียบสงัดราวกับความตายที่รอเธออยู่ เธอกำลังจะบ้าและต้องการการปลอบโยน ด้วยความสิ้นหวังและวิตกกังวล เธอจึงกดเข้าไปที่บัญชีโซเชียลมีเดียของเอริก เธอพิมพ์ลงไปในแอพเมสเซนเจอร์ว่า ‘ริคกี้ คุณปู่ของฉันจากไปแล้ว ญาติคนเดียวของฉันจากไป ฉันทนไม่ได้…’เธอกดปุ่ม "ส่ง" หลับตาลงและสะอื้นเบา ๆริงโทนของเธอดั
แอเรียนกลัวว่าเอริกจะเอาเปรียบธัญญ่าทำไม? เธอกลัวว่าพวกเขาจะเมาจนมีเซ็กส์กัน!อย่างไรก็ตาม ธัญญ่าดูสบายดี เธอจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก “เอ่อ... เธอช่วยไปเตรียมตัวให้พร้อมและไปโรงพยาบาลกับฉันได้ไหม? เราต้องทำขั้นตอนงานศพของคุณปู่แอนเดอร์สันให้เสร็จโดยเร็วที่สุด เธอจะเอาขี้เถ้าของเขากลับไปด้วยไหม?”ธัญญ่ากอดผ้าห่มของเธอและเงียบก่อนจะตัดสินใจ “ไม่ ปู่บอกว่าเขาต้องการให้ขี้เถ้าของเขาถูกโปรยลงทะเล นั่นคือความปรารถนาสุดท้ายของเขา หนูต้องทำให้สำเร็จเพื่อเขา จากนี้ไป หนูจะอยู่ด้วยตัวเอง มันค่อนข้างเจ็บที่ต้องคิดเกี่ยวกับมัน… ชีวิตเคยยาก แต่หนูไม่เคยต้องอยู่คนเดียว… ตอนนี้… หนูไม่สามารถผ่อนคลายได้ มันเจ็บจริง ๆ มันเหมือนกับว่าหนูหมดความหวัง พี่แอริ หนูเจ็บปวด”แอเรียนเห็นอกเห็นใจความเจ็บปวดของธัญญ่า เธอเคยผ่านมันมาแล้ว “ไม่เป็นไร มันจะดีขึ้น เชื่อฉัน ไม่ว่าประสบการณ์ของเธอจะเจ็บปวดแค่ไหน มันจะดีขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป เวลาเป็นยาที่ดีที่สุด ฉันสัมผัสมันมาแล้ว ลุกขึ้นไปอาบน้ำแล้วไปกันเถอะ”ธัญญ่าฝืนยิ้มเล็กน้อย เธอลุกขึ้นและเดินเข้าไปในห้องน้ำ ทันใดนั้น เธอก็วิ่งออกไปพร้อมกับยาสีฟันเต็มปาก “ไม่นะ
นี่เป็นปัญหาที่ยากเป็นพิเศษ แอเรียนไม่อยากเห็นความผิดหวังบนใบหน้าของแมรี่ แต่เธอคงอยู่ไม่ได้ “หนูจะกลับมานะแมรี่”ทิฟฟานี่นั่งลงบนเตียงที่เพิ่งปูใหม่ “อย่าไปสนใจเธอเลย แมรี่ นายท่านของคุณเป็นคนงี่เง่า ไม่น่าแปลกใจเลยที่แอริจะเย็นชากับเขา แอริจะกลับมาอยู่เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม”แมรี่ถอนหายใจ “เฮนรี่ขอให้ฉันถามแบบนั้น เขาไม่ชอบพูดและเป็นคนเย็นชา เขาคล้ายกับนายท่านในแง่นั้น อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้เย็นชาไปเสียหมด เขายังคงมีมนุษยธรรม ฉันจะไม่พูดอะไรสักคำถ้าเป็นเหมือนกรณีนี้ เธอควรมาบ่อย ๆ นะแอริ ฉันหวังว่าเธอจะอยู่ตลอดไปในครั้งต่อไปและอยู่กับนายท่าน บ้านหลังนี้รู้สึกไร้ชีวิตชีวาเมื่อไม่มีเธอ”แอเรียนนึกถึงการที่มาร์คล้มป่วยหลังจากเหน็ดเหนื่อยมาเป็นเวลานานและล้มป่วยอย่างกะทันหัน เรื่องนี้รบกวนเธอมาก ใจเธออ่อนล้าไปนานแล้ว เมื่อเธอพบว่าเขาไม่ได้นอนหลับสบายเป็นเวลานาน เธอตกใจมาก เธอไม่เคยคาดคิดว่าเธอจะมีอิทธิพลต่อเขาเป็นอย่างมาก นี่อาจเป็นการแก้แค้นและการทรมานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ทุกคนเคยสัมผัส ปัญหาจะไม่ได้รับการแก้ไขหากเธอหลีกเลี่ยงเขาไปตลอดชีวิต เธอต้องประเมินความสัมพันธ์ของเธอกับมาร์คอีกคร
เธอนั่งเงียบ ๆ อยู่บนเตียงเป็นเวลานานก่อนที่เธอจะเริ่มหัวเราะตัวเอง จากนั้นเธอก็ลุกจากเตียงและอาบน้ำตามปกติเพื่อเตรียมตัวไปที่ร้านขณะแปรงฟัน เธอสังเกตเห็นหยดน้ำที่ด้านล่างของแก้ว แปรงสีฟันของมาร์คชื้นเล็กน้อยเช่นกัน นั่นหมายความว่าเมื่อคืนนี้ไม่ใช่ความฝัน เขามาที่นี่จริง ๆ และ… เขาใช้แก้วของเธออีกแล้ว!จิตใจของเธอมึนงง เธอโยนแปรงสีฟันของเขาลงถังขยะ เขาจากไปหลังจากที่ฉวยโอกาสเธอโดยไม่มีคำว่า "ลาก่อน" ด้วยซ้ำ เธอเป็นอะไรสำหรับเขา? เมื่อคืนเขาหลับสบายมากเลยใช่ไหมล่ะ? ไม่มีปัญหากับโรคนอนไม่หลับแล้ว? ในทางกลับกัน เธอกลับนอนไม่หลับและยังตื่นสายไปหนึ่งชั่วโมง!ขณะที่เธอกำลังแปรงฟันและบ่นกับตัวเอง เธอได้ยินเสียงเปิดประตูจากด้านนอก ร่างกายของเธอแข็งทื่อ จากนั้น มาร์คก็ปรากฏตัวที่ประตูห้องน้ำพลางถืออาหารเช้าของเธอ “เธอตื่นแล้วเหรอ? เร็ว ๆ เข้าและมากินอาหารเช้าด้วย ฉันจะไปส่งเธอที่ร้านและกลับไปที่เมืองหลวง ฉันขอโทษที่มาหาดึกไปหนอ่ย”เธอครางตอบกลับจากนั้นก็แปรงฟันอย่างแข็งทื่อต่อไป จิตใจของเธอวุ่นวาย เขายังคงอยู่ที่นี่และเพิ่งออกไปซื้ออาหารเช้ามา เขายังพูดบางคำที่ไม่ตรงกับนิสัยปกติของเขา เขาใ
ธัญญ่าเข้าไปใกล้หูของนายาแล้วถามเบา ๆ ว่า “พี่นายา ตามพัฒนาการแล้ว พี่คิดว่าร้านขนมจะปิดเร็ว ๆ นี้ไหม? สุดท้ายแล้วพี่แอริยังคงเป็นนางเทรมอนต์ เธอจะต้องกลับไปใช้ชีวิตที่หรูหราไม่ช้าก็เร็ว…”นายาหยุดครุ่นคิดแล้วพูดว่า “แอริบอกว่าเขาไม่เคยคิดที่จะจากไป มันคงจะเป็นข่าวดีถ้าเขากลับไปที่เมืองหลวง เธอไม่อยากให้เขาแก้ไขการแต่งงานของเขาเหรอ? อย่างไรก็ตาม เราไม่ต้องคิดมากตราบใดที่ร้านยังเปิดอยู่ แม้ว่าร้านจะปิด สิ่งเดียวที่ฉันกังวลก็คือมันคงเป็นเรื่องน่าเสียดาย อย่างไรก็ตาม เราสามารถหางานใหม่ได้เสมอ อย่าคิดมากเลย”ธัญญ่าส่ายหัว “แน่นอนว่าหนูต้องการให้พี่แอริแก้ไขการแต่งงานของเธอ หนูไม่ได้คิดมากเกินไป หนูแค่ถามเฉย ๆ ปู่ของหนูจากไปแล้ว… หนูอยู่ได้ด้วยตัวเอง หนูจะใช้เวลาทุกวันอย่างที่มันเป็น ตราบเท่าที่หนูสามารถผ่านมันไปได้ ถ้าแอริกลับเมืองหลวงและปิดร้านจริง ๆ หนูจะตามเธอไปที่นั้น หนูต้องการเก็บประสบการณ์ ไม่อย่างนั้นชีวิตของหนูจะน่าเบื่อเกินไป หนูออกจากที่นี่ไม่ได้เพราะคุณปู่ ตอนนี้หนูอยู่คนเดียวแล้ว หนูสามารถไปได้ทุกที่ที่ต้องการ…”นายาตบไหล่ธัญญ่าอย่างปลอบโยน “ปู่ของเธอคงรู้สึกผิดต่อเธอ นั่นเ