ลูกปลาเดินมามองเจ้าตัวน้อยที่กำลังมีความสุขกับการดื่มนมแม่อยู่พอดีกับที่ทัศน์ดนัยเปิดประตูเข้ามา เขาเห็นเพื่อกำลังให้นมบุตรก็เอ่ยขอโทษทันที"เอ่อ แพรพี่ขอโทษไม่รู้ว่าแพรกำลังให้นมเจ้าตัวน้อยน่ะ พี่ไปรอห้องข้างๆนะเสร็จแล้วบอก""ไม่เป็นไรค่ะพี่ทัศน์ แพรต่างหากที่ต้องขอบคุณพี่กับลูกปลาสำหรับทุกเรื่อง""เอาล่ะๆ มีอะไรก็เรียกนะแพร ไปค่ะที่รักให้แพรกับเจ้าตัวน้อยมีเวลาส่วนตัวกัน" แพรชมพูยิ้มให้เพื่อนสาว ลูกปลาจูงมือสามีไปห้องวีไอพีข้างๆ เมื่อเข้ามาได้คนตัวโตก็ไม่รอคว้าร่างบางของเมียมาจูบให้หายคิดถึงทันที เขาเฝ้าแพรชมพูมาเก้าวันแล้ว ตอนนี้ลูกชายเขางอแงอยากรักคนตรงหน้าใจจะขาด "ปลาขา เรากลับไปเตรียมห้องให้แพรกันดีกว่านะคะคนสวย เดี๋ยวเย็นๆค่อยมาใหม่ วันนี้วันหยุดหมอแพรวเขาคงมาหาแพร เราไปบ้านกันนะคะ""พี่ทัศน์มีอะไรหรือเปล่าคะ"ทัศน์ดนัยจับมือบางมากุมเป้ากางเกงของตนเองที่ตอนนี้ข้างในร้อนจนระอุแล้ว ยิ่งลูกปลานอนอยู่ข้างๆแต่ทำอะไรไม่ได้เขายิ่งมีความต้องการ ก่อนจะเอ่ยอ้อนเมีย"ปลาขา ผัวคิดถึงเมีย ดูสิคะลูกชายพี่งอแงหนักมาก มันบ่นคิดถึงน้องสาวทุกวันเลย แพรจะไม่ให้พี่น้องเขา
ภูริทัศน์อยู่ที่แคนาดาสองอาทิตย์ ทางด้านเมืองไทยทัศน์ดนัยตอนนี้กำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ในร้านคาเฟ่แห่งหนึ่ง เขารับแพรชมพูกลับบ้านแล้ว ทัศน์ดนัยเลือกซื้อบ้านหลังใหม่ที่ไกลจากเขตโซนเดิมที่เขาอยู่ ลูกปลาสอบใบขับขี่ผ่านแล้ว เขาซื้อรถให้เป็นชื่อเมีย เพราะคนที่นั่งตรงหน้าเขานี่แหละทำให้ทัศน์ดนัยเปลี่ยนแผนทั้งหมด ที่เดิมทีจะให้อยู่บ้านสามหลังนั้นเขาก็ไม่เอาแล้ว อาภูให้น้าเดชตามเฝ้าเขา คิดว่าเขาเป็นไก่อ่อนเหมือนไอ้พีหรือไง เขาแม้จะดูไม่เอาไหนในสายตาคนในครอบครัวแต่จริงๆแล้วทัศน์ดนัยมีกิจการของตนเองไม่น้อย ธุรกิจสีเทาเองก็มี เขามีคนของตัวเองอาภูให้ลูกน้องตามเขา เขาเองก็มีคนของตัวเองเช่นกันเดชนั่งอยู่ตรงกันข้ามกับเพื่อนของลูกชายนาย เขาตามคุณทัศน์มาหลายวันแล้ว เห็นคุณทัศน์เข้าออกโรงพยาบาลยังไม่ทันได้คำตอบ อยู่ๆเขาก็ถูกหิ้วไปนอนอยู่ในห้องที่ผับสามวัน จนวันนี้คุณทัศน์เพิ่งให้คนหิ้วเขามา ใช้คำว่าหิ้วไม่แปลกนักเพราะเขาถูกหิ้วมาจริงๆ"ลุงเดชตามผมทำไม อาภูต้องการอะไรจากผม""คือว่านายอยากรู้ที่อยู่คุณแพรครับ""อาภูต้องการที่อยู่เพื่อนผมไปทำไม แพรกับอาภูเกี่ยวข้องอะไรกันหรือครับลุงเด
ทัศน์ดนัยวางสายไปแล้ว อณาคินที่เพิ่งจะเสร็จกามกิจกับสาวน้อยที่เขาหิ้วมาเมื่อคืนแล้วร่วมสวาทกันถึงโต้รุ่งก็หยิบธนบัตรมาวางแล้วไล่เธอกลับไป เขาไปแวะธารธารารีสอร์ตมา ได้เจอกับยายเด็กลูกอินทร์ลูกสาวหัวหน้าคนงานไร่ไอ้ภู อณาคินสาดซัดใส่เด็กที่เขาหิ้วมาอย่างเอาเป็นเอาตาย เพราะคิดว่ากำลังระบายอารมณ์กับยายเด็กปากดีนั่น นึกถึงเรื่องเมื่อวานเขายังขุ่นเคืองไม่หาย ยายเด็กนั่นตบเขาจังเบ้อเร่อ กล่าวหาว่าเขาแต๊ะอั๋งเธอ ทั้งๆที่คุณเธอเป็นฝ่ายลื่นไถลมาหาหาเขาเอง แต่อะไรๆก็เหมาะเจาะเหลือเกิน พอดีมือเชียวนมใหญ่เป็นบ้าเพียะ!!!เสียงฝ่ามือกระทบใบหน้าหล่อเหลา อินทิราตบหน้าคนที่เพิ่งจะจับหน้าอกของเธอ ไอ้บ้านั่นรู้ว่าเธอลื่นแทนที่จะหลบกลับขยำอีก โรคจิต"ไอ้แก่โรคจิต ไอ้ลามก ไอ้เลว""เธอเป็นฝ่ายลื่นมาเองนะ เด็กมอมแมมที่ไหนกันวะ ไอ้แทนยายเด็กนี่คนงานใหม่หรือ ไอ้ภูเลี้ยงคนแบบนี้ไว้หรือไง""เอ่อ ลูกสาวคุณอำนาจหัวหน้าคนงานครับคุณคิน"อณาคินนึกถึงคนที่กล้าตบหน้าเขาแถมด่าเขาอีกด้วย ด่าหยาบคายพอว่า เรียกเขาไอ้แก่นี่พอเลย"อินทิรา ลูกอินทร์หรือ ไร่ไอ้ภูน่าเที่ยวขึ้นมาหน่อยแล้วตั้งแต่วันที่
เสียงภูริทัศน์เรียกเขาให้มาหาเดชจึงยักไหล่ก่อนจะเดินเข้าบ้าน เจ้านายบอกให้เขาไปที่ฟาร์มวัวเอาเอกสารไปให้เสมียนที่นั่น พาลูกสาวบุญเติมไปด้วยเพราะกระแตเรียนจบแล้วต้องไปฝึกงานที่รีสอร์ตอีกสาขา เดชหน้าเซ็งทันทีนายครับ ลูกอินทร์หรือลูกจันทร์ไม่ดีกว่าหรือ เด็กสองคนนั้นเรียนเก่งมารยาทดี ลูกไอ้เติมนี่ปากก็หมาดีไม่ดีไล่แขกหมดอีก""มึงเป็นอะไรกับเด็กมัน ไอ้เดชไอ้กระแตนี่ลูกสาวมึงได้เลยนะ 45แล้วมานั่งรังเกียจเดียดฉันท์เด็กขนเพิ่งขึ้น""ขนเพิ่งขึ้นหรือเตียนเพระโดนกระแทกจนพรุนเหลือแต่ตอไม่ขึ้นแล้วก็ไม่รู้"ภูริทัศน์อ่อนใจ เมียก็หายังไม่เจอ คนสนิทก็ปัญหาเยอะ ช่วงนี้เขาไม่ได้ทำบุญหรือไง สงสัยต้องหาเวลาทำบุญครั้งใหญ่แล้วมั้ง ส่วนไอ้คินก็ไม่รู้อะไรกับลูกหัวหน้าคนงานอยางยายลูกอินทร์นักหนา มาทีไรทะเลาะกับยลูกอินทร์ทุกทีสิน่า ปวดหัวจริงๆปรี๊นนนนนนนนนนนน ปรี๊นนนนนนนนนนนน เสียงบีบแตรรถดังลั่นอยู่หน้าบ้าน บุญเติมออกมาดุก็เห็นว่าเป็นพี่เดชคนสนิทของเจ้านายจึงได้รีบเขยกๆขาที่เป๋เดินออกมา กระแตได้ยินเสียงรถก็รู้ว่าใครแต่แสร้งไม่รู้ตะโกนด่าออกไป"แม่งใครวะมาบีแตรดังลั่น บีบหาพ่อหาแม่มึง
กระแตเดินเข้าบ้านไม่สนใจพ่ออีกเลย คนตัวโตนั่งกระดกไม่สนใจอะไร มีทวงบุญคุณที่เกิดมาเป็นลูกไอ้เติมซะด้วย ไอ้เด็กแก่แดดเอ๊ย สองคนนั่งก๊งกันต่อจนเที่ยงคืน เสียงเพลงที่ทั้งสองคนร้องต่อท่อนกันทำเอากระแตนอนไม่ได้"โอ้เหล้าจ๋าไหนลองหันมายิ้มหน่อยสิ ยิ้มสิ ยิ้มสิที่รักยิ้มนาน""อย่าด่วนใจดำทำรำคาญ ฉันจะแต่งงานกับเธอใต้แสงเดือน"เคล้งๆๆๆ เสียงถังสเตนเลสถูกโยนมากลางวงเหล้า สองหนุ่มหันมามอง ใบหน้าทั้งคู่แดงก่ำ กระแตเท้าเอวเป่าปากก่อนจะสบถออก"จะตีหนึ่งแล้ว หอนอะไรกันนักกันหนาห๊ะ เลิกๆถ้าไม่เลิกจะสาดน้ำให้"เปาะแปะ เปาะแปะ เปาะแปะ ซู่ๆๆๆๆๆๆๆๆฝนลงเม็ดห่าใหญ่ทำเอาสองขี้เมาต้องเข้ามาในบ้าน บุญเติมที่เดินไม่ไหวกระแตก็ประคองเข้าห้อง ส่วนอีกคนนอนเหยียดยาวที่เก้าอี้ไม้ตัวยาวที่ห้องกลาง เสียงกรนดังลั่นบุญเติมหลับทันทีที่หัวถึงหมอน พรุ่งนี้กว่าจะฟื้นคงบ่าย กระแตถอนหายใจจากนั้นก็ออกไปดูเพื่อจะหาหมอนให้อีกคน สาวน้อยออกมาจากห้องแต่ไม่เห็นคมเดชแล้ว ไปไหนล่ะ อย่าบอกว่าขับรถกลับไปนะเมาแบบนั้นแล้วฝนก็กำลังตกขับรถอันตรายมาก เดินออกไปดูหน้าบ้านเห็นรถจอดอยู่ อ้าวแล้วคนไปไหน เสียง
กระแตที่ตอนนี้ถูกคนตัวตนตัดตัวความหวานอย่างไม่รู้อิ่ม ฟังใบหน้ากับซอกคอขอบคุณสงสัยมาจนถึงเนินอก ก่อนจะสบตากับคนตัวเล็กใต้ร่างแล้วอีกครั้งด้วยน้ำเสียงกระเส่ารัญจวน"กระแตจ๋าเป็นของลุงเดชเถอะนะได้ไหมเป็นเมียลุงนะคนดี ลุงสัญญาจะเลิกทุกอย่างแล้วสร้างครอบครัวกับหนู ได้ไหม"คมเดชไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทำไมถึงได้สัญญาออกไป หรือที่จริงแล้วเขาชอบยายตัวจี๊ดนี่ แต่แค่ไม่อยากยอมรับความจริงกันแน่ กระแตโอบท้ายทอยเขาไว้ก่อนจะรั้งให้เขาโน้มลงมาหา คมเดชจูบคนตัวเล็กอย่างกระหาย เขาจูบเหมือนสูบวิญญาณจนกระแตต้องทุบหลังเขาประท้วง"อื้อ" บึกๆๆๆ คมเดชยอมปล่อยก่อนจะหอมแก้มแล้วเลื่อนใบหน้าลงมาครอบครองเม็ดบัวอีกรอบ กระแตได้แต่ครางออกมา เขาทำเธอเสียวซ่านไปหมด สาวน้อยวัยกำดัดถูกคนโตกว่าตะล่อมให้ความร่วมมือ ไม่นานใบหน้าคมเข้มก็อยู่กลางเรียวขาคู่งาม ผิวสีน้ำผึ้งเวลาที่สะท้อนกับแสงไฟวอร์มหัวเตียง ขนอ่อนๆกระทบแสงราวกับละอองหมองสีทองเกาะยอกหญ้ายามเช้า กระแตส่ายสะโพกหนีเรียวลิ้นที่ทำให้เธอเสียวจนต้องหวีดร้องออกมา"อ๊าย ละ ลุงเดชขา ไม่ไหวหนูเสียว ทำเถอะแต่ไม่ไหวแล้ว อ๊า"คมเดชจึงละจากดอกไ
ตอนนี้คมเดชกำลังไส้สบตากับบุญเติมอยู่ คนอ่อนกว่ากำมือแน่น นี่มันหมายความว่ายังไง่ ทำไม่พี่เดชมาอยู่ในห้องลูกสาว แล้วแต่งตัวหมิ่นเหม่แบบนี้หรือว่าไม่ใช่อย่างที่คิด"เอ่อ พี่เดชพี่มาอาบน้ำไปทำงานหรือ ทำไมไม่ไปห้องผมล่ะ""เฮ้อ..เติมมีเรื่องต้องคุยกันว่ะ ขอใส่เสื้อผ้าก่อน""อ่ะ อ่อๆๆ ครับพี่"บุญเติมออกไปรอด้านนอก กระแตเดินมาหาพ่อพร้อมกับส่งน้ำอุ่นให้ดื่ม"ดื่มก่อนพ่อแล้วไปอาบน้ำอาบท่าค่อยมาคุยกัน""ไอ้แต ลุงเดชเขาแค่ยืมห้องน้ำมึงอาบน้ำใช่ไหมวะ""ไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวค่อยมาคุย เหม็นกลิ่นเหล้าคลุ้งไปหมด สภาพพ่อนี่ดูได้ที่ไหนกันล่ะ"บุญเติมพยักหน้าก่อนจะเข้าห้องไปอาบน้ำ ส่วนกระแตที่เตรียมอาหารเรียบร้อยก็เขาไปในห้องตัวเอง สามีหมาดๆกำลังอาบน้ำอยู่ เธอตื่นมาซักเสื้อผ้าเขาแต่เช้า อบแห้งรีดให้เรียบร้อย คมเดชที่เปิดประตูมาเห็นคนตัวเล็กเตรียมเสื้อผ้าให้ก็รู้สึกอบอุ่น ปกติเขาไม่สนใจตัวเองเท่าไหร่ส่งแม่บ้านซักให้ ในไร่แห่งนี้นอกจากนายแล้ว เขาก็คือคนที่มีอำนาจรองลงมา คมเดชเดินมากอดกระแตจากทางด้านหลัง ก่อนจะฝังจมูกโด่งลงที่ซอกคอระหง กระแตหมุนตัวกลับมาหาเขา ร่องรอยที่เขาทิ้
บ้านใหญ่คมเดชที่จอดรถเรียบร้อยก็เดินมาหาแม่บ้านทันที เขาต้องการเจอนายเดี๋ยวนี้"พี่จันทร์ นายล่ะ""อยู่ห้องทำงานแหนะ เรียกหาคุณเดชแต่เช้าแล้วค่ะ""อ้อขอบคุณครับ แล้วนี่พี่ทำอะไรอยู่ไหม ฉันมีเรื่องไหว้วาน"ป้าจันทร์ส่ายหน้า เดชเลยเอ่ยในสิ่งที่เขาไหว้วานทำเอาคนแก่กว่าเอามือทาบอก นี่ไปได้กันตอนไหนเนี่ย ห่างจนแทบจะเป็นพ่อลูกกันได้เลย คนสมัยนี้รักข้ามรุ่นกันเลยหรือไง"ได้ๆ คุณเดชอย่าห่วงเลย เดี๋ยวเสร็จแล้วอิฉันจะไปจัดการให้ค่ะ"คมเดชเดินไปที่ห้องทำงานของภูริทัศน์ เขากำลังดูแผนงานในมืออยู่ สาขาใหม่ที่จะเปิดต้องการคนมาดูแล กระทั่งลูกน้องคนสนิทเข้ามาภูริทัศน์จึงเงยหน้าแล้วเอ่ยถาม"เดี๋ยวมาของมึง กูโทรตั้งแต่สิบโมง นี่จะบ่ายแล้วเพิ่งเสด็จมา แหม่ข้าวใหม่ปลามันจริงนะมึง""แหม่คนมีเมียนี่ครับนาย ไม่ใช่พวกเมียทิ้งหอบเสื้อผ้าหนีจะสี่ปีแล้วยังหาไม่เจอ""ไอ้เดช ไอ้เวรอ้อนตีนหรือมึงน่ะ""เอาน่านายใจเย็นๆ ผมมีเรื่องที่นายอยากรู้มาบอกด้วย""อืม แล้วเรื่องมึงกับลูกสาวบุญเติมล่ะจะเอาไง""ผมให้พี่จันทร์แกเอาวันเดือนปีเกิดผมกับเมียไปให้หลวงพ่อดูฤกษ์แต่งงานแล้วครับ นายเป็นเถ้าแก่ไปสู่ขอกระแตให้
แพรชมพูยิ้มให้เขา พีรดลกับมะนาวมาขอโทษเธอทันทีที่ออกจากโรงพยาบาล เดิมทีเธอไม่อยากให้อภัยทั้งคู่ แต่ทั้งบ้านไม่ได้มีแค่เธอกับสามี ยังมีคุณพ่อคุณแม่สามีอีก พวกท่านอายุมากแล้ว หากลูกหลานไม่ปรองดองอาจส่งผลกระทบได้ อีกอย่างคุณพ่อเพิ่งผ่าตัดกลับมาพักฟื้นได้ครึ่งเดือน แพรชมพูเลยยอมให้อภัยทั้งสองคน ส่วนลูกสาวยังเด็กไม่รู้ถึงจิตใจคดเคี้ยวของผู้ใหญ่ เธอเองก็ไม่อยากให้ลูกโตมาแบบเด็กที่มีอคติ จากนั้นก็เอ่ยกับภูริทัศน์"คุณป๋า แพรคงไปงานเลี้ยงพี่ทัศน์ไม่ไหว คุณป๋าบอกพี่ทัศน์ให้แพรหน่อยนะคะ""แพรไปหาหมอเถอะ แพรไม่สบายกินข้าวไม่ได้มาสามสี่วันแล้วนะ คุณป๋าเป็นห่วงค่ะ""แพรไม่เป็นไรค่ะ แพรแค่เอ่อ"แพรชมพูไม่เอ่ยออกไป เธอหน้าแดงจนภูริทัศน์ต้องดันไหล่บางออกเพื่อมองหน้าภรรยาเด็กของเขา ก่อนจะเอามืออังที่หน้าผากเพราะเห็นเธอหน้าแดง "แพรเป็นไข้หรือคะ หน้าแดงมากเลยตัวร้อนหรือเปล่าขอคุณป๋าดูหน่อยค่ะ""แพรไม่เป็นอะไรค่ะ เอ่อคือแพรคิดว่าแพรท้อง เพราะประจำเดือนแพรยังไม่มาเลยตั้งแต่วันที่เราสองคนเอ่อ มีอะไรกัน แพรเลยซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจปรากฏว่าท้องจริงๆ"นี่เป็นข่าวดีที่สุดของเขา
เจ้าตัวน้อยได้สองเดือนแล้ว พรุ่งนี้ทัศน์ดนัยและลูกปลาจะรับช่วงกิจการของตระกูลต่อ งานเลี้ยงจะจัดขึ้นที่โรงแรมของรามเมศวร์ แพรชมพูกลับไปอยู่บ้านของภูริทัศน์เรียบร้อยแล้วหลังจากที่อยู่เป็นเพื่อนลูกปลาได้เดือนกว่า คุณย่าของทัศน์ดนัยมาอยู่ด้วย เพราะคุณพ่อของเขาผ่าตัดเรียบร้อยไม่มีอาการข้างเคียง คุณทิมต้องการมาพักฟื้นที่บ้านของบุตรชาย ลูกปลาไม่ติดใจเพราะพ่อสามีปกติดีกับเธอมากๆ ส่วนคุณนวลปรางแม่ของทัศน์ดนัยรู้ตัวว่าทำไม่ดีกับสะใภ้ไว้มากก็อยากขอโอกาส ลูกปลาไม่ใช่คนใจแคบแต่ก็เจ็บแล้วจำ แม้ว่าจะไม่อาจแสดงออกว่าไม่พอใจแต่ก็พยายามที่จะไม่สนิทสนม โชคดีที่สามีเข้าใจและไม่ตำหนิเรื่องที่เธอไม่เคารพแม่สามีเท่าที่ควร จึงมีเพียงคุณนายทับทิมย่าของสามีที่มาดูแลลูกชายและหลานสะใภ้กับเหลนคนแรกของตระกูล วันนี้ทุกคนนั่งทานมื้อเช้ากันอยู่คุณพ่อของทัศน์ดนัยเอ่ยขึ้นมากระหว่างทานข้าว"เจ้าทัศน์ หลังจากพรุ่งนี้เปิดตัวแกแล้วพ่อจะวางมือนะ""พ่อยังแข็งแรงดีอยู่ทำไมรีบวางมือล่ะครับ""พอดีอาภูของแกเขาชวนไปอยู่ที่เพชรบูรณ์ พ่อว่าจะพักผ่อนสักที เรื่องงานอะไรไม่เข้าใจแกก็โทรหาพ่อได้นี่""เอาน่า
รถเลี้ยวออกไปจนลับสายตาลูกอินทร์จึงเดินเข้าบ้านเพื่อไปอาบน้ำ สาวน้อยไม่รู้เลยว่ามีคนขบฟันและคาดโทษเธออยู่ในใจ กามโรคหรือเป็นเอดส์หรือ ยายลูกอินทร์ตัวดี ปากคอนับวันยิ่งร้ายกาจ อย่าให้ได้อยู่ใต้ร่างเขานะ พ่อจะเอาให้ครางจนหมดแรงเลยเชียว อนาคิณเดินกลับขึ้นไปนอนเพราะยังมึนจากพิษไข้อยู่ เขาคงปล่อยให้แม่ตัวแสบรอดไปก่อนหนึ่งวันเมื่ออาบน้ำเรียบร้อยก็มานั่งเล่นหน้าบ้าน อินทิรานั่งดูซีรีย์จนกระทั่งล่วงเลยมาเกือบเที่ยง อนาคิณตื่นมาก็ออกมายืนอยู่ที่ระเบียง มองลงไปข้างล่างเขาเห็นแม่ตัวแสบในชุดเสื้อยืดตัวเล็กทำให้มองเห็นความอวบอิ่มภายใต้เสื้อยืดนั่น หนุ่มใหญ่ถึงกับกลืนน้ำลาย สายตาไล่ต่ำลงมาก็เห็นแม่ตัวดีใส่กางเกงขาสั้นอวดเรียวขาขาวเนียน น่าจูบน่าไซร้เป็นบ้าอนาคิณจึงพาตัวเองเดินลงมาจากชั้นสองก่อนจะเดินมาหาคนที่กำลังกินขนมและดูซีรีย์อยู่ อินทิรารู้สึกว่ามีคนกำลังมองเธออยู่จึงละสายตาจากจอแล้วเงยหน้า เธอสบตากับเขาเห็นเขาจ้องเธออยู่จึงเอ่ยถาม"อาคิณมีอะไรไหมคะ จะพูดก็รีบพูดอินทร์ไม่ว่าง""เธอแต่งตัวแบบนี้อ่อยฉันหรือเปล่า"อนทิรามองหน้าหนุ่มใหญ่วัยใกล้เคียงคุณพ่อที่หลงตัวเองขั้นสุดก
แพรชมพูต้องทำการรีโนเวทและออกแบบตึกของราเมศจึงยังอยู่ที่กรุงเทพ ภูริทัศน์กลับไปเพชรบูรณ์เพื่อที่จะเอาชื่อเมียกับลูกเข้าทะเบียนบ้านที่นั่น แพรอยู่เป็นเพื่อนลูกปลาเนื่องจากทัศน์ดนัยไม่ยอมกลับบ้านใหญ่ เขาเลือกที่จะอยู่บ้านที่ตัวเองซื้อมาด้วยน้ำพักน้ำแรง ตอนนี้ทัศน์ดนัยย้ายออกจากบ้านหมอแพรวมาอยู่บ้านตนเองเรียบร้อยแล้ว เจ้าตัวน้อยพระพายวิ่งเล่นในสนามหญ้าหน้าบ้านจนเหงื่อท่วม ขณะที่ลูกปลาอุ้มลูกชายเดินรับแสงแดดยามเช้า แพรชมพูเดินออกมาเรียกให้ไปทานข้าว ทัศน์ดนัยจ้างพี่เลี้ยงจากศูนย์มาดูแลเมียกับลูก แพรชมพูคอยดูแลช่วงที่ยังอยู่ที่นี่อีกด้วย"ปลาไปกินมื้อเช้ากันก่อน พระพายขาไปล้างมือด้วยค่ะ พี่แก้วคะแพรวานพาพระพายไปล้างมือหน่อยค่ะ""ค่ะคุณแพร คุณหนูไปล้างมือกันนะคะ""ป้าแก้วขา วันนี้คุณพ่อจะกลับมาแล้วค่ะ""งั้นคุณหนูต้องรีบล้างมือมาทานข้าวนะคะ จะได้อาบน้ำแต่งตัวสวยๆไปบ้านคุณย่า ดีไหมคะ""ดีค่ะ ไปค่ะล้างมือๆกัน"เสียงเจื้อยแจ้วเอ่ยกับพี่เลี้ยง ลูกปลาส่งตาหนูน้อยให้เพื่อนสาวก่อนที่จะไปจัดการตัวเอง เมื่อเรียบร้อยทุกคนก็มาที่โต๊ะอาหาร ทัศน์ดนัยลงมาจากชั้นสองเพื่อรับมื้อเ
ภูริทัศน์ที่อุ้มพระพายอยู่ส่วนแพรชมพูอุ้มลูกชายของทัศน์ดนัย พีรดลเหมือนโดดเดี่ยวทำไมทุกคนปฏิบัติต่อเขาราวกับว่าเขาทำผิดร้ายแรง กระทั่งหมอเกื้อมาถึงก็ให้พยาบาลเข็นเปลเด็กมาเพื่อที่จะใส่เจ้าตัวน้อยแพรชมพูพาสามีกับลูกไปหาหมอแพรว เพราะเกื้อกูลบอกว่าหมอแพรวคลอดลูกผู้ชายเมื่อตอนตีห้า ทั้งสี่คนจากมาปล่อยให้เป็นเรื่องภายในครอบครัวของทัศน์ดนัย ทางด้านพีรดลก็กลับไปยังห้องที่มะนาวพักฟื้นอยู่ มะนาวมีสัญญาณเตือนว่าจะคลอดพีรดลเลยหยุดสนใจเรื่องอื่นก่อน เขารีบกดเรียกพยาบาลทันที ไม่นานมะนาวก็ถูกเข็นเข้าห้องเตรียมคลอด พีรดลนั่งรอหน้าห้องเดินไปเดินมา ไม่มีใครสักคนที่จะมาอยู่เป็นเพื่อนคอยปลอบใจเขาเห็นแพรชมพูเป็นห่วงลูกปลา ยังมีหมอเกื้ออะไรนั่นอีก คอยดูแลลูกปลาไม่ห่าง แต่พอเป็นเขากลับไม่มีใครเลย เขาทำอะไรผิดไป เขาต้องทบทวนตัวเองหรือไม่ ร่างสูงนั่งก้มหน้าไหล่ตกหมดความสง่างาม กระทั่งมีรองเท้าหนังสีดำเงามายืนอยู่ตรงหน้า พีรดลเงยหน้าก็สบสายตากับพ่อตัวเอง"คุณป๋า..ผม......""แกทบทวนตัวเองนะเจ้าพี ถึงเรื่องของฉันกับแพรจะไม่เกี่ยวกับแกแต่คำพูดแกทุกคำที่พูดกับเมียฉันลองทบทวนว่ามีคำไห
ทัศน์ดนัยที่ยอมฟังลูกปลาเกลี้ยกล่อมก็จะยอมไปพบหน้า่บิดาสักครั้ง ภูริทัศน์เองส่งลูกสาวให้กับแพรชมพูก่อนจะเดินมาหาลูกปลาที่นอนอยู่ ในเปลเข็นเด็กลูกชายเจ้าทัศน์หน้าเหมือนพี่ทิมพ่อของเจ้าทัศน์ราวกับถอดแบบคุณปู่ออกมา ก่อนจะขออุ้มเจ้าตัวน้อย ลูกปลาพยักหน้ากับสามี"เฮ้อ ถอดพี่ทิมมาราวกับแกะ แกหน้าเหมือนพ่อนะเจ้าทัศน์แต่ลูกแกเหมือนพ่อแกมากกว่าแก""ครับอาภู..ว่าแต่พ่อจะมาโรงพยาบาลเมื่อไหร่ครับ""อาจจะวันนี้มั้ง เอ่อลูกปลา คุณป๋ารู้ว่าลูกปลาเป็นห่วงแพรคุณป๋าดีใจที่แพรมีเพื่อนแบบหนู แต่ว่าเรื่องของแพรกับคุณป๋าไม่ใช่เพราะว่าคุณป๋าอยากกีดกันเจ้าพีแต่ว่าคุณป๋ารักแพรจริง""รักหรือคะ ตั้งแต่เมื่อไหร่พวกเราเจอกับคุณป๋าครั้งแรกเองนะคะ"ภูริทัศน์ส่งบุตรชายให้กับทัศน์ดนัยก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆแพรชมพู เขาจับมือเธอขึ้นมาจูบก่อนจะสารภาพ"คุณป๋ารักแพรตั้งแต่เห็นรูปที่ลุงเดชเอามาให้ดู พอพวกหนูมาถึงเจ้าพีเขาแสดงออกว่าชอบแพรคุณป๋าก็แค่ตามน้ำ แต่สายตาเจ้าพีมองใครคุณป๋ารู้ดี""แล้วทำไมคุณป๋าไม่จีบแพรดีๆคะ ทำไมต้องทำให้แพรมีตราบาปด้วย อีกหน่อยถ้าคุณป๋าไปชอบใครอีกก็ไล่ปล้ำเขาอีกอย่างนั้นหรือคะ"ภูริ
ภูริทัศน์ขับรถมาถึงโรงพยาบาลเขาจอดหน้าประตูเพื่อให้แพรชมพูกับลูกสาวลงไปก่อน จากนั้นตัวเองก็เอารถไปจอด แพรชมพูยืนรอเขากระทั่งภูริทัศน์เดินมาถึงเขาก็รับลูกสาวมาอุ้มเอง ทั้งสามคนพากันเข้าไปในโรงพยาบาล พระพายที่เพิ่งจะมีคุณพ่อก็อยากอวดจึงเรียกพี่ๆน้าๆพยาบาลเสียงดังใสแจ๋ว "น้าจิ๊บขา น้าเกลขา พระพายมาแล้วค่ะ พระพายมีคุณพ่อด้วย"พยาบาลที่เคาน์เตอร์หันมาตามเสียงเจื้อยแจ้วก็เห็นคุณภูริทัศน์ลูกค้าวีไอพีของโรงพยาบาลอุ้มหนูน้อยพระพายมา เคยสงสัยเหมือนกัน ทำไม่ลูกชายคุณลุงประภาสกับน้องพระพายใบหน้าเหมือนกันมาก ที่แท้ก็เป็นพ่อลูกนี่เอง จริยาหรือน้าจิ๊บยิ้มหวานให้คุณพ่อกับลูกสาวก่อนจะทักทายเขากับแพรชมพู"สวัสดีค่ะคุณภู สวัสดีค่ะน้องแพร พระพายคนสวยของน้าจิ๊บเสียงใสเชียวอารมณ์ดีเพราะคุณพ่ออุ้มใช่ไหมคะ""ใช่ค่ะ พระพายมีคุณพ่อแล้ว""น้าเกลดีใจด้วยนะคะ พระพายของน้าเกลมีคุณพ่อแล้ว แถมคุณพ่อหล่อมากๆ คุณแม่ก็สวยมากๆ พระพายน้าเกลเลยเป็นเด็กผู้หญิงที่สวยมากเช่นกันค่ะ"กรณัฐฐาหรือน้าเกลเอ่ยกับเด็กน้อยด้วยน้ำเสียงสดใส พระพายกอดคอคุณพ่อยิ้มอายๆจนคนที่มาหาหมอต่างอมยิ้มกับความอวดพ่อของเจ้าต
ตีสี่แพรชมพูตื่นขึ้นมาเพื่อทำมื้อเช้าให้ลูกสาว วันนี้มีอีกคนหนึ่งมากินด้วย ร่างบางขยับคนนอนกอดลืมตาขึ้นเอ่ยน้ำเสียงอู้อี้"เพิ่งตีสี่เอง...นอนต่อเถอะแพร""แพรจะลงไปต้มข้าวต้มกุ้งให้คุณป๋ากับพระพายค่ะ วันนี้ต้องไปหาลูกปลา คุณป๋าที่ผ่านมาลูกปลากับพี่ทัศน์คอยห่วงใยใส่ใจแพร""ขอโทษนะแพร วันนั้นถ้าคุณป๋าไม่งี่เง่าไม่อารมณ์เสียจนทำให้แพรน้อยใจและหนีมา แพรกับลูกก็คงไม่ลำบากนานขนาดนี้"คนตัวเล็กลุกขึ้นก่อนเท้าแขนเรียวคร่อมตัวสามีเอาไว้หนึ่งมือ อีกมือลูบใบหน้าคมคายก่อนจะเอ่ยถ้อยคำอ่อนโยน"เรื่องมันผ่านไปแล้ว ตอนนั้นเราแทบไม่รู้จักกันเลย อย่าลืมสิคะเราเจอกันไม่ถึงอาทิตย์ ขอแค่จากนี้ไปเราสองคนมีอะไรให้คุยกัน อย่าไม่พูดจนเป็นเรื่องใหญ่โต""คุณป๋ารักแพรนะ ตกหลุมรักตั้งแต่วันแรกที่เห็นรูป และรักมากขึ้นทุกวัน ตอนนี้มีพระพายอีกคน คุณป๋ารักทั้งแพรและลูกของเรารวมถึงลูกในอนาคต ที่คุณป๋าจะขยันทำทุกคืนอีกด้วย"แพรชมพูมองค้อนเขา ไฟวอร์มกระทบใบหน้าหวานจนภูริทัศน์อดใจไม่ไหว เขาโอบแผ่นหลังของเธอแล้วพลิกลงไว้ใต้ร่างหนา ก่อนจมอบจุมพิตแสนหวาน แขนเรียวยกขึ้นโอบรอบท้ายทอยหนา ยอมรับ
ภูริทัศน์หอมแก้มของเธอก่อนจะเอ่ยน้ำเสียงออดอ้อน"เรื่องนี้ช่างมันเถอะเราไม่คิดถึงมันแล้ว เอาเป็นว่าลูกเจ้าพีก็คือหลานคุณป๋าเท่านั้นพอ ส่วนเรื่องส่วนตัวของแพรกับทั้งสองคนคุณป๋าจะไม่ก้าวก่ายในทุกๆเรื่อง""แพรขอบคุณมากนะคะ""ครับเมีย แพรจ๋าหิวจังเลย"ร่างสูงส่งสายตาออดอ้อนมายังคนบนตักแพรชมพูโอบรอบคอเขาก่อนจะเอ่ยหยอกล้อทั้งที่จริงๆเธอรู้ว่าเขาหิวอะไร"เดี๋ยวแพรสั่งอาหารให้ รอไหวไหมคะหิวมากไหม หื้ม""เมียจ๋า หิวแพรค่ะอยากกินทั้งตัวเลย""พระพายหลับอยู่ทำไม่ได้ค่ะ""ห้องข้างๆไง น่านะคนดีของผัว เมื่อตอนบ่ายคุณป๋ารักแพรไปแล้ว ตอนนี้อยากถูกแพรรักบ้าง คุณป๋าชอบเวลาที่แพรรักคุณป๋าแพรเร่าร้อนสุดๆ อยากให้แพรทำให้ได้ไหมคะ""คนหื่น อื้อ"ภูริทัศน์จูบคนตัวเล็กดูดดื่ม แพรชมพูยอมตามใจเขากระทั่งปากอุ่นงับเอาปลายถันผ่านเนื้อผ้าเธอถึงกับผวา เมื่อเขาถอนจูบออกมาเธอจึงเอ่ยเสียงกระเส่า"รอบเดียวนะคะ เดี๋ยวลูกตื่นมาไม่เจอจะขวัญเสีย""ครับเมีย ไปห้องเล็กกันนะ มังกรคุณป๋ามันร้อนอยากมุดถ้ำเข้าไปแหวกว่ายธาราสวรรค์เต็มทีแล้ว""คุณป๋าอ่ะ ลามก"ภูริทัศน์อุ้มเมียสาวเข้าไปห้องข้างก่อนจะปลดชุดนอนสีหวาน