แพรเกลียดคุณ

สามชั่วโมงรถก็มาถึงรีสอร์ตของเขา แม่บ้านมาต้อนรับแต่ภูริทัศน์ไม่สนใจอุ้มร่างที่หลับใหลเดินเข้าบ้าน มะปรางลูกสาวแม่บ้านที่แอบรักเจ้านายเห็นภาพตรงหน้าก็กำมือแน่น นายไม่เคยพาผู้หญิงมาที่นี่ แต่วันนี้นอกจากพามายังอุ้มลงมาอีกด้วย แม่นี่เป็นใครกันท่าทางยังเด็ก หึ พวกนักศึกษาหาเสี่ยเลี้ยงสิท่า หึคงตอแหลน่าดูนายถึงได้หลงขนาดพามาบ้านที่เขาใหญ่

"ยืนทำอะไรนางปราง นายมาไม่เห็นหรือไง ยังไม่ตามไปรับใช้อีก"

"หึ แม่ สงสัยนางนั่นคงอ่อนยั่วนายล่ะสิ แหม่อุ้มกันมาเชียว ไปเอากันที่ไหนมาจนหมดแรงล่ะ"

"อีปรางกูเตือนมึงก่อนนะ อย่าหวังสูงนายเขาไม่สนใจมึงหรอก อย่าทำให้กูเสียคนตอนแก่"

"หึ มันก็ไม่แน่หรอก ยังไงนายก้เป็นผู้ชาย บางทีแม่อาจเป็นแม่ยายพ่อเลี้ยงก็ได้ ฉันมีอะไรสู้นังคนที่นายอุ้มมาไม่ได้บ้าง แห้งก็แห้งตัวเท่าลูกหมา คงของใหม่แหละเดี๋ยวนายก็ทิ้ง หึ"

"อีปราง!!"

"โว้ย จะตวาดฉันทำไม่ แม่ประสาอะไรไม่สนับสนุนลูกตัวเอง วันไหนฉันเป็นเมียนายขึ้นมา แม่อย่ามาพึ่งฉันก็แล้วกัน หึ"

มะปรางสะบัดหน้าใส่ป้าปริมแม่ตัวเองก่อนจะเดินไปที่บ้านพักของนาย มาถึงก็ยืนรอนาย2ชั่วโมงยังไม่ออกจากห้อง