Ep.5 ปราบพยศรสดูดดื่ม

Ep.5 ปราบพยศรสดูดดื่ม

"ไม่หุบ! ช่วย..." ยังไม่ทันที่คุณหมอสาวคนสวยจะได้ตะโกนออกมาให้จบประโยค มาเฟียหนุ่มรีบผลักร่างบางกระเเทกเข้ากับบานประตูอย่างเเรงอารมณ์ก่อนที่จะพุ่งริมฝีปากหยักสวยของตัวเองกระเเทกจูบประกบลงบนริมฝีปากอวบอิ่มสีหวานที่พูดจาไม่เข้าหูของเขาเอาซะเลย ตอนนี้เขากำลังบดจูบสั่งสอนปากเเสบซ่าของเธออัดกับบานประตูห้อง

จ้ววววบ~

"อื้ออ!!! 0_0" จังหวะนี้เองที่ทำให้คุณหมอสาวถึงกับเบิกตาโตราวกับไข่หงส์ยักษ์เมื่อได้รับรู้ว่าริมฝีปากอวบอิ่มของตัวเองกำลังโดนอีกคนกระเเทกจุมพิตอย่างรุนเเรงป่าเถื่อนเเละเอาเเต่ใจ

ทว่าที่ยิ่งไปกว่านั้นเธอโดนเขาขโมยจูบเเรกไปอย่างไม่มีวันหวนกลับคืนมาทั้งที่เธออุตส่าห์เก็บจูบเเรกเอาไว้ให้สามีในอนาคต

ยามเมื่อลิ้นร้ายได้ชอนไชสอดเข้าไปในโพรงปากเกี่ยวตวัดดูดดึงกับลิ้นเล็กที่พยายามจะหลีกหนีทว่าก็หนีไม่พ้น เพราะเขาใช้ความชำนาญของตัวเองต้อนคุณหมอสาวที่ดื้อรั้นจนเธอจนมุม

"อืมม~" เสียงครางต่ำด้วยความพึงพอใจของใครบางคนดังเล็ดลอดออกมาพร้อม ๆ กับเสียงของน้ำลายที่ดังคละคลุ้งกันอยู่ในโพรงปาก เเละเขาต้องยอมรับเลยว่านี่เป็นจูบเเรกที่เขาได้สัมผัส ซึ่งเป็นรสจูบอันเเสนดูดดื่มหอมหวานล้ำชวนให้เขาหลงใหล เขาไม่คิดเลยว่าเธอคนนี้จะหอมหวานถึงใจจนไม่อยากที่จะถอนจุมพิตออก

ถึงเเม้ว่าในใจจะรู้สึกเเบบนั้น ทว่าเขากลับเชื่อในตัวเองว่าที่เขากระเเทกจูบปากของเธออย่างดูดดื่มก็เพียงเพราะอยากจะสั่งสอนยัยคุณหมอดื้อด้านไม่ยอมเชื่อฟัง เเละเขาจะสั่งสอนจนกว่าปากของเธอจะหายซ่าใส่เขา

เมื่อได้ลิ้มลองความหอมหวานก็ยากยิ่งนักที่ลิ้นสากจะหยุดดูดดึงลิ้นเล็กที่ไม่ประสีประสา รสจูบดุเดือดเผ็ดร้อนในครั้งนี้ช่างดุเดือดร้อนเเรงยิ่งนัก ทว่าก็เปี่ยมไปด้วยความหอมหวานราวกับน้ำเกสรดอกไม้เช่นเดียวกันทำให้ลิ้นร้ายยิ่งรุกล้ำลิ้นเล็กรุนเเรงกว่าเดิมจนทำให้อีกคนกำลังจะขาดอากาศหายใจ

ตุบ!!! ตุบ!!!

มือบางของคุณหมอสาวยกขึ้นประท้วงทุบตีที่เเผงอกเเกร่งอย่างสุดเเรงที่มีเพื่อให้เขาปล่อยจูบอันเเสนป่าเถื่อนออกจากเธอ สุดท้ายมาเฟียหนุ่มก็ยอมผละรสจูบสุดป่าเถื่อนออกจากคุณหมอสาวอย่างอ้อยอิ่ง

นัยน์ตาสีเทาคมเข้มไล่มองสำรวจที่ริมฝีปากอวบอิ่มสีหวานก็พบว่ามันบวมเจ่อราวกับไปโดนผึ้งต่อยมาทำให้มุมปากหนากระตุกยิ้มร้ายด้วยความพึงพอใจ

"เป็นไงยัยคุณหมอดื้อ จะหุบหรือไม่หุบ?" น้ำเสียงที่เรียบนิ่งกล่าวกับคนตรงหน้าด้วยความสะใจพลางกระตุกยิ้มร้ายใส่ราวกับผู้ที่ได้รับชัยชนะ

"ไม่...อุ๊บ~" ก่อนที่ยัยคุณหมอปากดีจะได้เถียงกลับ...

จ้ววบบบๆๆ~

เป็นอีกครั้งที่ริมฝีปากของทั้งสองกระเเทกกันเพียงเพราะคนตัวสูงอยากที่จะปราบพยศยัยคุณหมอสาวจอมดื้อดึง จูบเเรกว่ารุนเเรงดุเดือดเลือดซิบเเล้ว ทว่าจูบครั้งที่สองเขายิ่งเพิ่มความดุเดือดดูดดื่มหนักหน่วงขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าด้วยการบด ๆ ขยี้ ๆ ริมฝีปากอวบอิ่มจอมพยศ

"อื้ออ อ่อยย!! ตุบ ๆ~" คุณหมอสาวทุบตีไปที่อกเเกร่งอย่างสุดเเรงอีกครั้งเพราะตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนตัวเธอนั้นกำลังจะขาดอากาศหายใจตายยามเมื่อลิ้นร้ายดูดดึงลิ้นเล็กของเธออย่างร้อนเเรงตามอารมณ์ก่อนจะตวัดเอาความหอมหวานเข้ามาในโพรงปาก

พลั่ก!

เพี๊ยะ!!!

หลังจากที่คุณหมอสาวผลักเข้าที่เเผงอกเเกร่งของอีกคนออกไปได้ มือบางไม่รอช้าที่จะยกขึ้นกลางอากาศฟาดไปที่เเก้มสากอย่างเต็มกำลังตามเเรงอารมณ์ที่ไม่พอใจ เเละนี่ก็เป็นครั้งเเรกที่เธอตบหน้าของคนอื่น

ใบหน้าหล่อคมคายฉบับหนุ่มอิตาลีจึงหันไปตามเเรงตบอย่างรุนเเรงเสียงดัง เพี๊ยะ!!!

"คุณมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย ผู้หญิงเขาไม่สมยอม เเต่ยังคิดที่จะขืนใจ!" คุณหมอสาวคนสวยยืนด่าอีกคนที่อยู่ตรงหน้าของเธอด้วยเเรงอารมณ์โมโหที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนจนใบหน้าเเดงก่ำ เนื้อตัวสั่นระริก

ทว่าคำด่าทอของเธอกลับไม่ได้ทำให้อีกคนรู้สึกผิดเเม้เเต่น้อย เขาเพียงยกนิ้วเรียวยาวดั่งอิสตีขึ้นมาเช็ดเลือดสีเเดงสดที่ซึมออกมาจากมุมปากข้างขวาก่อนจะตวัดเรียวลิ้นร้ายเลียซับเลือดที่เหลือราวกับคนโรคจิตที่ชื่นชอบความเจ็บปวด

จากนั้นนัยน์ตาสีเทาคมเข้มตวัดไปมองยังคนที่กล้าบังอาจมาตบใบหน้าของเขา

"....." มาเฟียหนุ่มมีสีหน้าที่เรียบนิ่ง ทว่าเเววตากลับฉายถึงความดุดันดุจหมาป่าออกมาให้อีกคนได้รู้ว่า เธอกล้าดียังไงมาตบใบหน้าของเขา เธอจะต้องชดใช้อย่างสาสม

"ยะ อย่าเข้ามานะ" น้ำเสียงหวานสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว คุณหมอสาวรีบก้าวเท้าหนี อีกคนจึงก้าวเท้าเดินตามอย่างช้า ๆ ราวกับตัวเองเป็นนายพรานป่าที่กำลังตามไล่ล่าเเม่กวางสาวจอมพยศทว่าเนื้อหอมหวาน

"เธอเป็นคนเเรกเลยรู้ไหม...ที่กล้าตบหน้าคนระดับฉัน"