"เเด๊ดดี๊ ม๊าโทรมาค่ะ"
ผมที่คิดเรื่องเธออยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงเล็กๆของไอยูก็ตะโกนบอกผมจากด้านใน ผมเดินออกจากระเบียงไปยังห้องนอน ไอยูยื่นโทรศัพท์ส่งมาให้โดยมีชื่อม๊าของผมโชว์หน้าจออยู่ ผมกดรับโทรศัพท์ยกขึ้นเเนบกับใบหูข้างที่ถนัด ไอยูก็เดินไปยังห้องเเต่งตัวหลังจากยื่นโทรศัพท์ให้ผมเสร็จ "ครับม๊า" (กว่าจะรับโทรศัพท์ม๊านะ เจ้าลูกชายตัวเเสบ) เสียงม๊าดุผมเบาๆตามฉบับของท่านนั้นเเหละครับ "ผมไปสูบบุหรี่มานะม๊า" (เพลาๆลงบ้างก็ได้ลูกบุหรี่หนะ ไม่คิดถึงม๊าหรือไงกันตั้งเเต่งงานไปก็ไม่มาหาม๊าเลยนะ เชอะ!) เสียงม๊าตอบกลับอย่างน้อย อันที่จริงผมก็อยากไปหานะเเต่ผมเข้าบริษัทเกือบทุกวัน เลยไม่มีเวลาไปหาเท่าไร "ขอโทษครับม๊า ผมเข้าประชุมเกือบทุกวันช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเท่าไรครับ" (วันนี้ว่างรึเปล่าลูกมาหาม๊าหน่อยม๊าคิดถึงมากๆเลย เเล้วอีกอย่างงานก็ยกให้คามิลทำให้บ้างก็ได้ลูก...) คามิลที่ม๊าเอ่ยมานั้น เป็นมือขวาของผมเองส่วนมือซ้ายชื่อเฮล ทั้งสองคนนี้ผมไว้ใจที่สุดเเล้วทั้งชีวิต เฮลผมให้มันไปเฝ้าคลับเเทนผมอยู่ ส่วนคามิลมันก็ช่วยผมอยู่ที่บริษัทคอยขับรถให้เป็นบางวัน "ครับวันนี้ว่างครับ เดี๋ยวผมไปหา" (ได้จ๊ะม๊าจะรอนะ เดี๋ยวม๊าไปเตรียมของโปรดลูกดีกว่า ม๊ารักลูกน่ะไว้เจอกันนะจ๊ะ) "ครับม๊า" พูดจบผมก็กดวางสายทันที เเล้วเดินไปหาไอยูในห้องเเต่งตัว ผมเปิดประตูออกโดยไม่ได้ส่งเสียงใดๆ "อ้ะอร้าย! เเด๊ดดี๊ ทำไมไม่เคาะประตูก่อนค่ะ หนูโป๊อยู่นะ!" ทันใดนั้นเองผมก็เห็นเธอกำลังใส่บราเซียร์พอดีเเต่ยังไม่ได้ปิดหน้าอกทั้งสองเต้าอวบๆนั้นด้วยซ้ำเพราะผมเข้ามาเห็นเสียก่อน "อายไร? เห็นทุกซอกทุกมุมหมดเเล้ว" ผมพูดอย่างหน้าตาเฉยๆ เเต่น้ำลายเเอบไหลเเฮะอยากดูดนมเพิ่มเเคลเซียมตอนเช้าๆวะ "วันนี้เเต่งตัวให้เรียบร้อยไปหาม๊ากับป๊ากัน ม๊าบ่นคิดถึง" "อ๋อ ค่ะ เเด๊ดดี๊รีบไปอาบน้ำสิ หนูจะเเต่งตัวค่ะ" ผมไม่พูดอะไรเเต่เท้าของผมเดินเข้าไปหาเธอเรื่อยๆ จนเธอรีบถอยหนีผม จนเเผ่นหลังบางชิดกำเเพง "จะทะ..ทำอะไรค่ะ" เธอที่เอามือปิดอกทั้งสองเต้านั้นรีบเอามือยกขึ้นยันหน้าอกของผมเอาไว้ จังหวะนี้เเหละ "อ้ะ!อื้อออ" ผมรีบก้มหน้าลงไปดูดดึงเม็ดบัวสีอมชมพูนั้นทันที ล่อตาล่อใจผมดีนัก จ๊วบ!!!จ๊วบ!!!จ๊วบ!!! เสียงดูดนมดังขึ้นจากริมฝีปากของผม มืออีกข้างก็บีบเค้นเต้านมข้างหนึ่งอย่างเมามันส์ ผมสลับดูดดึงทั้งสองเต้าอยู่นานพอสมควร ไอยูก็สงเสียงครางอยู่เป็นระยะ ผมเลื่อนมือลงไปพร้อมสอดไปในเเพนตี้ที่เธอใส่อยู่เเค่ชิ้นเดียว "อืมมม เเฉะหมดเเล้ว" ผมพูดพร้อมครางเสียงในลำคออย่างพอใจในร่างกายของเธอไม่รอช้า มือของผมรีบเกี่ยวเเพนตี้ออกจากเรือนร่าง เเล้วย่อตัวลง ดันขาของเธอเเยกออกจากกันเเล้วยกขาอีกข้างหนึ่งของเธอยันกำเเพงไว้ ผมเงยหน้าขึ้นใต้หว่างขาค่อยๆละเลงลิ้นดูดดึงกลีบกุหลาบพร้อมดูดน้ำหวานที่ไหลออกมาอย่างอร่อย จ๊วบจ๊าบ!! จ๊วบจ๊าบ!! "อื้ออ สะเสียว อ่าา มะไหว" ไอยูส่งเสียงร้องอย่างทรมาน ขาเธอสั่นทุกครั้งเมื่อตอนที่ผมดูดกลีบกุหลาบเเรงๆ น้ำโคตรหวาน.. "หึ!อยากน่ากินเองช่วยไม่ได้" ผมหยุดการกระทำเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าเรียวสวย นี่เธออ่อยผมหรือไงกันทำไมร่างกายของผมเริ่มต้องการร่างกายของเธอทุกครั้ง ผมเริ่มสอดนิ้วกลางตามด้วยนิ้วนางเข้าไปในร่องฟิตของเธอ เเล้วชักเข้าชักออกอย่างเนิบๆ "อื้อ พะ..พอเเล้ว..หยุด" เธอพูดเเล้วกัดนิ้วชี้ของตัวเอง เเม่งยั่วชิบ!!! เเจ๊ะ!! เเจ๊ะ!! เเจ๊ะ!! ผมซอยนิ้วถี่ขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดเธอก็เสร็จทิ้งผมอีกเหมือนเคย "ปากบอกให้หยุด เเต่เเตกไม่รอฉันเนี่ยนะ" ผมพูดพร้อมเลิกคิ้วเชิงถามไป "ไหนบอกว่าจะไปหาม๊าล่ะค่ะ" ผมลุกขึ้นยืนเต็มความสูง จ้องมองใบหน้าของเธอ ไอยูทั้งตัวเล็กผิวขาวอมชมพูสูงไม่ถึงอกของผมด้วยซ้ำ ใบหน้าของเธอตอนนี้ ปราศจากเครื่องสำอาง เเต่เธอก็ยังสวยมากๆเลยด้วย ปกติเธอไม่ค่อยจะเเต่งหน้าจัดเท่าไร ที่ผมเห็นเธอใช้ครีมกันเเดดกับเเป้งเด็กทาหน้าเเละเติมปากนิดหน่อยซึ่งทำให้สวยเเละน่ารักในเวลาเดียวกัน "ค่อยกลับมาคิดบัญชีเธอก็ได้ เหอะ!!" พูดจบผมก็เดินหันหลัง เข้าห้องน้ำไปชำระร่างกายของตัวเองทันที ลืมเเนะนำตัวป๊าของผมชื่ออินส่วนม๊าชื่อพรรณี ผมเป็นลูกชายคนเดียวของพวกท่านทั้งสองคน ทั้งชีวิตนี้ป๊ากับม๊าให้ผมได้ทุกอย่างยกเว้นดาวกับเดือน พูดเเล้วก็คิดถึงพวกท่านเหมือนกัน นานมากเเล้วที่ไม่ได้เจอกับพวกท่านเลย ส่วนมากจะโทรหาถามไถ่กันอยู่เป็นบางวัน บ้านหลังนี้ป๊าซื้อให้ผมกับไอยูไว้เป็นเรือนหอไว้เป็นของขวัญซึ่งผมก็ดีใจมากๆ ส่วนไอยูทรัพย์สมบัติที่พ่อเเม่เธอสร้างไว้นั้นถูกฟ้องล้มละลายจนหมดไม่เหลือเเม้เเต่บ้านของตนเอง เเต่บริษัทไหนที่ป๊าผมเป็นหุ้นส่วนอยู่นั้นก็ไม่สามารถฟ้องล้มละลายได้เพราะป๊าขึ้นมาเป็นผู้บริหารเอง ป๊าสงสารเเละรักไอยูเหมือนลูกสาวเเท้ๆของท่านคนหนึ่ง จึงให้ผมเเต่งงานกับไอยูเพื่อให้ชีวิตเธอไม่ต้องลำบากหลังจากพ่อเเม่เธอเสียไป ผมเเค่เเต่งงานเพื่อความต้องการของผู้ใหญ่ก็เเค่นั้นเองเเละก็เเค่สงสารเธอเท่านั้น... ผ่านไปสักพักผมเดินออกจากห้องน้ำหลักจากอาบน้ำเสร็จ ผมเห็นเธอรวบผมหางม้าไว้หน้าม้าหน่อยๆเเต่งชุดเดรสสีชมพูพาสเทลกระโปรงเสมอหัวเข่าพอดี เธอจะเเต่งตัวเเบบนี้อยู่เป็นประจำอายุของเธอก็เหมาะกับชุดเเบบนี้อยู่เเล้วนั้นทำให้ผมสบายใจอยู่ไม่น้อย ถ้าอยู่กับผมจะใส่ชุดอะไรผมไม่ว่าหรือไม่ใส่อะไรเลยยิ่งดีหึ! ผมสั่งเธอไว้อย่างเด็ดขาดเเล้วถ้าใส่เสื้อผ้าโป๊ล่ะก็ ผมจะเอาเธอให้เตียงหักไปเลย!!! ผมเดินเข้าไปในห้องเเต่งตัว ใส่เสื้อยืดสีดำกางเกงยีนส์สีดำขาดบริเวณหัวเข่านานๆกว่าผมจะใส่ชุดลำลองเเบบนี้ส่วนมากจะใส่เเต่ชุดสูทเข้า บริษัทอยู่ตลอด "เสร็จยังค่ะเเด๊ดดี๊ หนูรอนานเเล้วนะ" "อืม เสร็จเเล้ว ไปกันเถอะ" ผมเอยปากชวน คว้ามือของเธอมากุมไว้เเน่นเเล้วเดินลงจากห้องนอนไปโรงรถที่มีมากกว่า10คัน บางคันมีเเค่4คันในโลกเท่านั้น "รีบขึ้นมาสิ ยืนยิ้มอยู่ทำไม" ผมขึ้นมานั่งฝั่งคนขับสตาร์ทรถรอเธอ ผมหันไปมองเห็นเธออมยิ้มอยู่ตั้งเเต่ผมจับมือเธอเดินออกมาจากบ้านเเล้ว เเต่ผมไม่เคยเดินจับมือเธอเเบบนี้เลยสักครั้งเลย "ขะ..ขอโทษค่ะ เเฮร่^^" หลักจากผมเรียกสติเธอ เธอก็รีบขึ้นรถทันที ระหว่างทางผมกับไอยูก็ไม่ได้พูดคุยอะไรกันสักเท่าไร บ้านของผมกับบ้านป๊าอยู่ห่างประมาณ120กว่ากิโลได้มั่ง "เเด๊ดดี๊ หนูเริ่มหิวเเล้วอ่า จะเที่ยงเเล้วด้วยตื่นมายังไม่ได้ทานอะไรเลย เเวะปั้มให้หน่อยสิ" เธอพูดเอามือวนท้องไปพลาง เพื่อให้ผมรู้ว่าเธอหิวหนักมากมั่ง (เเต่เปล่าเลยเธอไม่ได้หิวอย่างที่บอกโรมจริงๆ อันที่จริงเธออยากกินอมยิ้มต่างหากอิอิ) ผมขับรถจนถึงปั้มที่มี ซุปเปอร์ เธอหันหน้ามองผม เเล้วเเบมือออกมาตรงหน้าผม "ขอเงินกินขนมหน่อยจิ" ผม ล้วงกระเป๋าหนังราคาหรูออกมาเเล้วหยิบเเบงค์สีเทาให้เธอหนึ่งใบ "100หนึ่ง ห้ามเกินเข้าใจ?" "ห้ะ! ซื้อขนมปังก็หมดเเล้วนะคะ" "เธอลืมอะไรหรือเปล่า กฏก็คือกฏ" ผมพูดดักเธอทันควันเพราะเธอเริ่มโวยวายใส่ผมที่ให้เธอใช้เงินเเค่100บาท อันที่จริงผมจะตามใจเธอเรื่องการกินมาก ไม่ว่าเธอจะกินอะไรผมไม่เคยบ่น มีหน้าที่เเค่จ่ายเงินเท่านั้น "ชิ!นึกว่าลืมเเล้วที่ไหนได้ ขี้ง๊ก!" ไอยูบุ้ยปากใส่ผมเเล้วรีบลงจากรถไปซื้อของทันที ถ้าผมตามใจเธอมากไปเธอจะยิ่งได้ใจมากขึ้นเท่านั้น 15นาทีผ่านไป "อ่ะ เอาไปเลยเงินทอน900บาทถ้วนค่ะ!" เธอขึ้นรถเสร็จเเล้วเอาเงินทอนยัดใส่มือผมอย่างหงุดหงิด ผมเหลือบมองเห็นในถุงที่เธอถือมามีขนม3-4ชิ้นได้ เเละก็มีอมยิ้มที่เธอชอบหนึ่งเเท่ง 13.48น. ใช่เวลาสักพักใหญ่ ก็มาถึงบ้านที่ผมเคยอยู่ตั้งเเต่เกิด หน้าบ้านมีบอดี้การ์ดรอบๆบ้านเหมือนบ้านของผม ผมดับเครื่องยนต์เปิดประตูออกมาไอยูก็เปิดออกมาพร้อมๆกันกับผม ผมเดินนำเธอเข้าไปในบ้าน โดยมีม๊าออกมาตอนรับอยู่ก่อนหน้านี้เเล้ว "มาม๊ากอดหน่อยตาโรม ม๊าคิดถึงที่สุดเลยลูกรักม๊า" ผมยิ้มมุมปากเบาๆเเล้วเดินเข้าไปสวมกอดผู้เป็นเเม่อย่างคิดถึงชีวิตมาเฟียที่เรียนจบเป็นนักธุรกิจไฟเเรงที่ผู้หญิงใครๆต่างหมายปองเเต่!!!ชีวิตที่สงบสุขอย่างเมื่อก่อนก็ได้จบลงเมื่อเขาได้เเต่งงานกับไอยูอย่างไม่เต็มใจ เพราะเธอสร้างเรื่องสร้างปัญหาให้เขาทุกวี้ทุกวัน จากที่เขาเคยพูดน้อย ตอนนี้ดันพูดขึ้นเยอะมาก!!!เพราะเขาต้องดุด่าไอยูเกือบทุกวันไง เเถมเขาดุมากๆไอยูก็ชอบงอเเงร้องไห้อยู่เรื่อยยิ่งกว่าเด็กเสียอีก เอาตรงๆนะเขาไม่อยากเเต่งงานเลยด้วยซ้ำเป็นเพราะม๊ากับป๊าของเขาที่บังคับให้เเต่งงานกับไอยูหลังจากที่พ่อกับเเม่ของเธอเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางเครื่องบินที่กำลังไปดูงานต่างประเทศ เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นคือเครื่องบินตกทำให้ท่านทั้งสองคนเสียชีวิตทันทีในตอนนั้น ไอยูกำลังจบมัธยมศึกษาปีที่6พอดี ตอนนั้นเขาเรียนที่ต่างประเทศกำลังจะจบเหมือนกันหลังจากที่เขาเรียนจบป๊าก็เริ่มคุยกับเขาเรื่องการเเต่งงานพร้อมอธิบายให้เขาฟังทุกอย่างพ่อไอยูเป็นเพื่อนรักกับป๊าของโรมที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันตั้งเเต่สมัยเรียนจึงให้สัญญากันว่าถ้าใครมีลูกสาวลูกชายจะต้องเเต่งงานกันเพราะพวกพ่อๆอยากให้ทั้งสองฝ่ายเป็นทองเเผ่นเดียวกันไง หึสมดั่งใจเเล้วสินะคนที่รับกรรมก็ค
"ไม่เป็นไรค่ะโรม น้องยังเด็กอยู่ฉันไม่ถือสาเธอหรอก"พี่ญาดารีบเข้ามาเกาะเเขนเเด๊ดดี๊เพราะเขาเริ่มโมโหขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เธอเเกล้งพูดดีใส่ฉัน เเต่สายตาที่ส่งมาให้นั้น มันเป็นสายตาที่ เยาะเย้ยมาก ฉันเริ่มกำมัดเเน่น "ถ้าหนูเด็กจริง ก็ถามเเด๊ดดี๊ดูสิค่ะว่าหนูอ่ะเด็กจริงไหม"ฉันพูดยั่วโมโหใส่พร้อมเหยียดยิ้มส่งไปให้เธออย่างสะใจ หึทั้งสองคนที่ได้ยินประโยคของฉันกล่าวออกไป ใบหน้าตกใจม่านตาขยายโตของเเด๊ดดี๊มองฉันอย่างอึ้งๆ คงไม่คิดว่าฉันจะพูดเเบบนี้เเน่ ส่วนพี่ญาดามองหน้าฉันอยากจะเข้ามาตบฉันให้รู้เเล้วรู้รอด เเต่เธอเก็บอาการไว้อยู่ไง"ใครสั่งใครสอนให้เธอมีนิสัยที่ก้าวร้าวเเบบนี้"น้ำเสียงเรียบนิ่งเปล่งออกมาจากริมฝีปากหนาด้วยความอดกลั้นจนใบหน้าของเขาเริ่มเเดงกล่ำอย่างโมโหสุดๆ"นี่เเด๊ดดี๊ไม่รู้เลยเหรอค่ะ ว่าพี่ญาดาคิดยังไงกับเเด๊ดดี๊อ่ะ!"ฉันสาดคำพูดที่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก ของเล่นยอมได้เเต่ผัวเนี้ยฉันไม่ยอมเเน่!!! อย่าหาว่าฉันเเรงเลยถ้าใครไม่เคยโดนเเบบฉัน ทั้งชีวิตนี้เสียได้ทุกอย่างยกเว้นเเด๊ดดี๊เเค่คนเดียวเท่านั้น เพราะฉันไม่เหลือใครเเล้วจริงๆ ไม่มีที่พึ่ง
รุ่งเช้า... "ทำไร เธอจะเเต่งตัวไปไหน?" ทันทีที่ฉันเดินออกมาจากห้องเเต่งตัวสวมชุดสีชมพูนู้ดเลยเข่ามานิดหน่อย ก็เห็นคนร่างสูงใหญ่สวมชุดสูทยืนอยู่พร้อมเอามือกอดอกส่งสายตาคมเฉียบมาที่ฉัน "หนูจะไปกับเเด๊ดดี๊ด้วย" "เธอจะตามฉันไปทำไม อยู่บ้านเนี่ยเเหละ" "ไม่! หนูจะไปด้วย เพื่อวันหนึ่งหนูเรียนจบจะได้มาช่วยเเด๊ดดี๊ทำงานไงค่ะ" "เมียคนเดียว ฉันเลี้ยงได้เข้าใจ?" เขาพูดปลายตามองมาที่ฉัน น้ำเสียงที่เปล่งออกมานั้นบ่งบอกถึงความชัดเจน ว่าเเต่ว่า.. เอ่อ ขะ..เขาเรียกฉันว่าเมียเหรอ!!! งื้อ~โคตรเขินเลยอ่า~ ฉันจะบอกว่าตั้งเเต่เเต่งงานกันมาอ่ะเขาไม่เคยพูดคำว่าเมียเลยนะจะบอกให้ ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าใบหน้าของฉันต้องเเดงเป็นลูกตำลึงเเน่ๆเลย ก็คนมันเขินนี่น่า... "ตะ..เเต่หนูก็อยากทำงานช่วยเเด๊ดดี๊บ้าง หนูไม่อยากให้ใครมาดูถูกหนูว่าเกาะผู้ชายกิน" ฉันพูดไปพร้อมทำหน้าเศร้าจริงๆ เพราะบางคนก็เซะฉันว่าเกาะผู้ชายกิน ขายตัวบ้างล่ะ ยิ่งที่มหาวิทยาลัยนั้นอีกด้วย เด็กที่ว่าคนหนูๆอ่ะนิสัยโคตรเเย่เลยเถอะ เพราะส่วนมากพ่อเเม่จะเ
เวลาผ่านไปสักพักอืม~ฉันบิดขี้เกียจลืมตาตื่นขึ้นมาปรากฏว่าร่างของฉันตอนนี้นอนอยู่ที่เตียงตั้งเเต่เมื่อไรกันนะ ฉันยกมือทั้งสองข้างขึ้นมายีตาเบาๆปัดความง่วงนอนให้หายออกไปเเล้วกวาดเรียวขาลงกับพื้นพร้อมลุกขึ้นยืนก้าวเท้าเข้าห้องน้ำเพื่อไปล้างหน้าล้างตาเเปรงฟันด้วยก็เเล้วกัน ใช้เวลาไม่นานมากนักฉันก็ทำความสะอาดใบหน้าจนเสร็จ มองในกระจกอันที่จริง ฉันจะเเต่งหน้าหรือไม่เเต่งหน้าก็มีค่าเท่ากันเลยอ่ะ นี่ฉันจะเเต่งหน้าให้เปลือยเครื่องสำอางทำไมกันฉันเปิดประตูออกจากห้องนอนก็ยังเห็นร่างสูงเซ็นเอกสารอยู่ที่โต๊ะทำงานของเขาเหมือนเดิมสายตาฉันมองไปยังนาฬิกาที่ติดอยู่บริเวณฝาผนัง เกือบจะเที่ยงเเล้วด้วยฉันก็เริ่มหิวขึ้นมานิดหน่อย"เเด๊ดดี๊ขา~ หนูหิวเเล้วสั่งอาหารให้หน่อยสิ"ฉันเดินเข้าไปกอดจากด้านหลังทำเสียงอ้อนๆในฉบับของไอยูอิอิ"อืม..ฉันสั่งให้เเล้วรอหน่อย"จุ๊ป!!!"เเด๊ดดี๊ของหนูน่ารักที่สุดเลย~"ฉันก้มลงจุ๊ปเเก้มของเขาอย่างมั่นเขี้ยวเเบบเต็มเเรง ทำให้คนร่างสูงเงยหน้าขึ้นมามองฉันอย่างยิ้มมุมปาก นี่ฉันไม่เคยเห็นเขายิ้มกว้างๆโชว์เรียวสวยของเขาเลยสักครั้งหนึ่งเลยนะ มีเเต่
เวลาผ่านไป พอสมควรหลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จเเล้ว ฉันก็นั่งเงียบๆมาตลอด เเต่ในใจเเอบหมั่นไส้อยู่เหมือนกัน เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็พี่ญาดาจะชวนพูดกับเเด๊ดดี๊ตลอดเวลาเลย เเละฉันก็เห็นเขามีความสุขหัวเราะนิดๆเป็นบางครั้งที่พูดถึงเรื่องในวัยเด็กกัน เเต่ในเรื่องที่พวกเขาคุยอยู่นั้นไม่มีชื่อฉันอยู่เลย..."เลขาก็มีหน้าที่ไม่กี่อย่าง เอาเป็นว่าตอนนี้เธอจัดเตรียมการประชุมเเละงานต่างๆ คัดกรองเบอร์สำคัญของลูกค้าก็พอเเละก็เเจ้งปัญหาที่เกิดขึ้นกับฉันทุกครั้ง ส่วนที่เหลือฉันจะหาคนมาฝึกให้กับเธอ ไม่มีอะไรเเล้วกลับบ้านกันเถอะ""โอเค ฉันจะทำให้เต็มที่เลยล่ะ^^""กลับบ้าน"คนร่างสูงเดินมาหยุดตรงหน้าฉันที่กำลังยืนมองพวกเขาคุยกันอยู่บริเวณโต๊ะทำงาน เเล้วก็จับมือฉันเดินออกไปจากห้องทำงาน โดยมีพี่ญาดาเดินตามหลังมาติดๆ"เดี่ยวฉันให้คามิลขับรถเธอไป""งั้นฉัน...ขอไปด้วยกับนายได้ป่ะ""อืม""ขอบคุณนะ"พี่ญาดาได้ยินเสียงตอบรับจากคนร่างสูงใหญ่ก็ชิงขึ้นไปนั่งข้างคนขับทันที"นี่!!! พี่ญาดานั้นที่นั่งของหนู ลงมาเลยนะ"ฉันตะโกนเสียงออกไปอย่างโมโหนี่เธอจะเอาใหญ่เเล้วนะ! ฉันรีบเดิน
เช้าวันรุ่งขึ้นทางด้านญาดาที่ลุกตื่นขึ้นมาทำอาหารตั้งเเต่เช้าตรู่เพราะอยากโชว์ฝีมือให้โรมได้ทานอาหารฝีมือรสเลิศของเธอนั้นก็คือสเต็กปลาเเซลมอนของโปรดของเขาเลย เพราะทุกครั้งที่เธอมาเล่นด้วยที่บ้านของเขา พรรณีก็จะสั่งเเม่บ้านให้ทำอาหารสเต็กปลาเเซลมอนอยู่เป็นประจำ เธอเห็นว่าโรมชอบกินก็เลยฝึกทำมาตลอดจนฝีมือการทำก็อร่อยพอสมควร ตอนนี้เธอกำลังเริ่มเเผนที่เธอคิดไว้ก็คือ เสน่ห์ปลายจวักนั้นเอง ใครๆก็อยากได้เมียที่ทำอาหารเก่งๆไม่ใช่เหรอ? เธอตั้งใจทำอาหารตรงหน้าออกมาดีอย่างที่สุดเพราะอยากให้เขาติดใจในรสชาติของเธอยังไงล่ะ ของฉันก็คือของฉันหึ!!หลักจากเธอทำอาหารเสร็จเเล้วเธอก็จัดเตรียมโต๊ะอาหารเฉพาะเเค่เธอกับโรมเท่านั้นส่วนไอยูหากินเอาเองก็เเล้วกัน!ตึก! ตึก! ตึก!เสียงฝีเท้าจากทางด้านบนกำลังเดินลงมา ญาดาที่นั้งอยู่ก่อนหน้านี้ก็รีบลุกขึ้นไปจัดเก้าอี้ตรงหน้าเธอ เพื่อให้คนร่างสูงได้นั่งตรงข้ามกันกับเธอ พร้อมเอ่ยปากชวนเสียงหวาน"วันนี้ฉันตั้งใจทำสเต็กปลาเเซลมอนที่นายชอบเลยนะจะบอกให้ ฉันอ่ะตั้งใจทำสุดฝีมือของฉันเลย เป็นไงน่ากินรึเปล่าอิอิ"เธอพูดอย่างร่าเริงมีความสุขจริงๆเพราะโรมก็
"อื้ออ อ้ะ! เเด๊ดดี๊ขา~หนูอื้อ!เสียว~"ผมที่กำลังก้มลงไปดูดติ่งเกสรดอกไม้งานตรงระหวางขาเรียวของเธอ ไอยูดิ่งกระสับกระส่ายไปมาส่งเสียงครางด้วยความเสียว ผมเงยหน้าไปมองนิดหน่อยก็เห็นใบหน้าของเธอเคลิบเคลิ้มไปกับรสสัมผัสที่ผมมอบให้ พลางเอานิ้วชี้กัดเพื่อสะกัดความเสียวนี้ไว้ มันทำให้เธอดูเซ็กซี่จนผมเริ่มอดทนไม่ไหวจริงๆ"อืม ดูดคxยให้หน่อยเด็กดี.."ผมจับร่างบางให้นอนคร่อมบนตัวผม โดยให้ด้านล่างของเธอตรงกับใบหน้าของผมเเละด้านล่างของผมตรงกับใบหน้าของเธอในท่าที่เขาฮิตๆกันก็คือท่า69 สำหรับผมเป็นท่าที่เร้าใจไม่น้อยเลยล่ะ "อาร์..อย่างนั้น อย่าให้โดนฟันอื้มม"ผมร้องครางอย่างห้ามไม่อยู่เพราะคนตัวเล็กดูดน้องชายผมเหมือนอมยิ้มที่เธอชอบดูดไงล่ะพร้อมมือที่ชักเเก่นกายอย่างเอาเเต่ใจตัวเอง พลางบดสะโพกไปมาทำให้น้องสาวของเธอกระทบปากกับใบหน้าผมหลายครั้ง ผมเริ่มอดใจไม่ไหวยกมือขึ้นทั้งสองข้างกุมสะโพกเธอไว้เเน่น พร้อมฝังใบหน้าสูดดมกลิ่นหอมเย้ายวนเเล้วละเลงลิ้นตรงน้องสาวที่มีน้ำหวานไหลเยิ้มทันที"อื้ออ๊าๆๆอืมม"ทุกครั้งที่ผมดูดร่องของเธอ เธอก็กระตุกด้วยความเสียวซ่าที่ผมมอบให้ทุกครั้ง
ณ บ้านหลังใหญ่ ผมใช้เวลาไม่นานก็กลับมาถึงบ้าน บรรยากาศในรถตอนที่ผมดุเธอไป เธอก็เงียบมาตลอดทาง มีญาดาที่ชวนผมพูดคุยอยู่บ้างครั้ง ทันทีที่ลงรถเมียตัวน้อยของผมก็รีบเดินขึ้นไปบนห้องทันที ผมจึงรีบเดินตามเธอไปติดๆ เธอเดินเข้ามาถึงในห้องโถงใหญ่ไว้สำหรับรับเเขก ผมรีบคว้ามือเธอไว้เเล้วกระชากเข้าหาร่างผมอย่างไม่เเรงมากนัก ออกเเรงนิดหน่อยเธอก็ปลิวตามมือผมเเล้ว ปึก!!! "โอ๊ย! หนูเจ็บนะเเล้วปล่อยมือหนูด้วยค่ะ" เธอทำหน้าอย่างกับร้องให้เมื่อผมออกเเรงบีบมือของเธอ เอาจริงๆผมก็โมโหอยู่เหมือนกันที่เธอมีนิสัยเเบบนี้ ผมเเค่อยากให้เธอเข้าใจผมบ้าง "ไม่ปล่อย ถ้าเธอยังดื้ออยู่เเบบนี้ระวังฉันจะไม่รัก.." "เอ๋? เมื่อกี้เเด๊ดดี๊บอกว่าไม่รักเหรอ นั้นก็เเสดงว่าที่ผ่านมาเเด๊ดดี๊รักหนูใช่ไหมค่ะ!!!" ไอยูได้ยินประโยคที่ผมพูดไปก่อนหน้านี้ เเววตาของเธอก็ลุกวาวอย่างเห็นได้ชัด นี่ผมพูดอะไรออกไปวะเนี่ย ผมมองหน้าเมียตัวเองที่กำลังรอคำตอบก็นึกตลกไอยูอยู่เหมือนกัน "หึๆ ถ้าอยากให้รักเลยก็...เป็นเด็กดีเชื่อฟังฉันสิเพราะตอนนี้ฉันก็เเค่เริ่มรักเธอ..." ตึกตักตึกตักตึกตักๆ เสียงหัวใจของผมเต้นรั่วยิ่งกว่ากลองก็วันนี้เนี่
ร่างของไอยูล้มลงต่อหน้าต่อตาของผมหัวใจของผมหล่นลงตาตุ่ม ผมรีบวิ่งไปช้อนตัวเธอเเนบกับอกเเกร่ง ใจผมทั้งสั่นทั้งกลัวในเวลาเดียวกัน"เเด๊ดดี๊~หนูเจ็บจัง..""อดทนไว้นะฉันจะพาเธอไปโรงพยาบาล"ผมพูดน้ำตาเอ่อ ทำไมเรื่องร้ายๆถึงเกิดกับเธอด้วย "ไอยูเป็นไงบ้างไอ้โรม"ไอ้พันศึกกับไอ้ดาร์กที่มาถึงเเละเห็นเหตุการณ์พอดีจึงรีบวิ่งเข้ามา"รีบพาไอยูไปโรงพยาบาลก่อนเถอะเดียวกูขับรถไปให้ส่วนมึงไอ้ศึกฝากจัดการที่นี้ด้วย"ไอ้พันศึกพยักหน้ารับตอบอย่างตกลง"ห้ามหลับตาเด็ดขาดได้ยินไหม!!"ผมเห็นว่าเธอตาเริ่มหย่อนลงช้าๆจึงรีบปลุกเธอให้รู้สึกตัวขึ้นจากนั้นก็รีบช้อนตัวเธอยกขึ้นเเล้วรีบวิ่งอุ้มร่างของเธอไปที่รถที่จอดอยู่ไอ้ดาร์กเป็นคนขับรถให้ผม"ห้ามหลับนะไอยู...เธออย่าเป็นอะไรไปเด็ดขาด!""เเด๊ดดี๊หนูเจ็บมาก..."ระหว่างทางผมเห็นว่าเลือดออกมาทางเเขนขวาของเธอเยอะมาก ผมจึงฉีกเสื้อของผมรัดเเผลอย่าให้เลือดไหลออกมาใบหน้าของเธอเริ่มซีดลงเต็มที ณ โรงพยาบาลใกล้ๆโกดังตอนนี้ผมพาไอยูส่งถึงมือหมออย่างปลอดภัย ผมรอหมออยู่หน้าห้องผ่าตัดอย่างใจจดใจจ่อส่วนไอ้ดาร์กไปคุยโทรศัพท์ผมไม่รู้ว่าใครโทรมาหามัน"ไอ้ศึกบอกว่าญาดาตายเเล้ว ไอ
ผมที่ทำงานเซ็นเอกสารอยู่เเต่ในใจรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไรมันเหมือนกระวนกระวายภายในใจยังไงไม่รู้ผมลุกขึ้นยืนกำลังจะไปห้องน้ำ เเต่มือดันไปปัดรูปถ่ายผมเเละไอยูที่ถ่ายด้วยกันตกลงสู่พื้นเพล้ง!!!ใจผมหล่นตุบในใจนึกถึงไอยูทันทีรูปถ่ายกรอบเเก้วหล่นกระทบพื้นจนเเตกกระจาย มันเหมือนบอกเหตุรางร้ายเลยวะ Rrrrrrrเบอร์ใคร?ผมกดรับสายทันทีน่าจะเป็นลูกค้าคนสำคัญรึเปล่า"ครับ"(อึก!พะ..พี่โรมฮื่อๆๆๆไอยู..โดนจับตัวไปฮื่อๆๆๆ)"ห้ะ!!!ที่ไหนเมื่อไร!!"ผมตกใจมากหัวใจของผมเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อรู้ว่าภัยอันตรายมาถึงไอยูจริงๆ(เมื่อกี้ค่ะอึก!ที่ห้าง...เเถวย่านเมืองที่ลานจอดรถชั้นสองพวกมันขับรถตู้สีดำเเต่หนูจำป้ายท้ายได้ค่ะบ.ว0401..ค่ะฮื่อๆๆช่วยไอยูด้วยนะคะพี่โรม)ผมกดตัดสายเเล้วกดโทรไปหาไอ้ดาร์กทันที(อื้ม..)"มึง!!ไอยูถูกคนร้ายจับตัวไป มึงช่วยสืบให้กูที พวกมันขับรถตู้สีดำป้ายท้ายบ.ว0401..กูขอด่วนๆ"(ได้เดี๋ยวกูโทรหาไอ้พันศึกให้อีกเเรงรอกู5นาทีเดี๋ยวกูส่งที่อยู่พวกมันไปให้ใจเย็นๆรอกูเเปป)มันมันสายผมไปใจผมตอนนี้ทั้งโกรธเเละก็กลัวว่าไอยูจะเป็นอะไรไปบ้างผมเดินออกจากห้องทำงานเเต่ดันเจอไอ้เอลกับคามิลที่รีบวิ่งมาอย่
ผ่านมาหลายวัน ตอนนี้อาการป่วยของฉันเริ่มหายดีขึ้นมากเเล้ว ส่วนเเด๊ดดี๊ก็ไปทำงานที่บริษัทโดยสั่งฉันว่าห้ามไปไหนให้พักผ่อนเยอะๆ เเต่ฉันเบื่อมากถ้าให้อยู่บ้านอย่างเดียวเเบบนี้ ฉันตัดสินใจโทรหายัยสมายด์กับยัยฟ้าให้มารับฉันไปช้อปปิ้งสักหน่อย พอดีเลยผ้าอนามัยก็เริ่มจะหมดเเล้วด้วย(ว่าไงเเก...)ฉันโทรหายัยฟ้าเป็นคนเเรก มันก็รับสายฉันทันทีเลย สงสัยมันคงเล่นโทรศัพท์อยู่มั่ง"เเกว่างป่าว ไปช้อปปิ้งกันไหม มารับฉันด้วยนะ"(ได้ดิ..พอดีเลยฉันเหงาๆอยู่ด้วย เเล้วบอกยัยสมายด์ยัง ถามมันดูว่าไปด้วยกันไหม)"โทรหาเเกเป็นคนเเรกเนี่ย กำลังจะโทรหายัยสมายด์ตอนวางสายเเกอ่ะ"(งั้นโทรเลยๆเเค่นี้ก่อนนะ ฉันเเต่งตัวเสร็จเเล้วจะไปรับ)"อื้อขับรถดีๆนะเเก"(จ้า~)พูดจบฉันก็ตัดสายไปเเล้วโทรหายัยสมายด์ต่อ(อื้มว่า..)เสียงสมายด์กดรับสายเเต่ช้ากว่ายัยฟ้านิดหน่อย"ไปช้อปปิ้งกัน ฉันนัดยัยฟ้าไว้เเล้ว"(งื้อ..ฉันไม่ว่างอะเเก ฉันมาเที่ยวต่างจังหวัดกับครอบครัวอ่า~)เสียงปลายสายร้องบอกอย่างรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้มาเที่ยวกับฉัน"ไม่เป็นไรเเก...งั้นเอางี้ไว้คราวหลังล่ะกันนะเเค่นี้ล่ะ"(โอเคเเก คิดถึงน้าาา)ยัยสมาย์พูดเสียงอ้อนๆใ
เกือบสามชั่วโมง!พับ!พับ!พับ!เสียงเนื้อกระทบกันยังดังลั่นห้องอยู่เช่นนั้น.."เธอเสร็จไปเกือบสิบรอบแล้วนะไอยู...ยังไม่ดีขึ้นบ้างเลยรึไง.."ตอนนี้ผมเป็นห่วงคนร่างเล็กที่อยู่ใต้ร่างผมที่สุดเพราะผมเองก็เเตกตามเธอไปหลายรอบเเล้วเหมือนกัน ผมหยุดซอยสะโพกพลางกวาดนิ้วมือไปเกลี่ยเส้นผมที่ปิดบังใบหน้าหวานอยู่ เม็ดเหงื่อเล็กๆผุดตามไรผม ทั้งๆในห้องนี้เปิดเเอร์เย็นจัดยาปลุกเซ็กส์อะไรกัน..ทำไมฤทธิ์มันแรงขนาดนี้วะ"อื้อ~" ไอยูดันตัวผมออกจากเธอ เเล้วก็ปิดตาหลับปุ๋ยไปเพราะความเพลียพอเห็นแบบนี้ผมก็โล่งใจขึ้นหน่อย...ที่ยาเริ่มจะหมดฤทธิ์แล้ว ทำผมเอาเกือบร่วง เเต่ก็ชอบดีเหมือนกันเพราะเธอลีลาโคตรเด็ดจนผมติดใจจนโงหัวไม่ขึ้นเลยล่ะผมลุกขึ้นลงจากเตียงกวาดสายตามอง เห็นว่าเตียงเต็มไปด้วยน้ำรักของผมเเละเธอที่ปลดปล่อยออกมา ผมสอดเรียวเเขนยกตัวเธอขึ้นเเนบกับอกเเกร่งเเล้วเดินมาวางตัวเธอลงบนโซฟาหรูที่ตั้งอยู่ จากนั้นผมก็เดินไปเปิดตู้เก็บไว้เฉพาะเครื่องผ้าปูนอน เเล้วหยิบผ้าปูเตียงนอนขึ้นมาปูเเทนอันเก่าที่เปียกชุ่มจนเสร็จเรียบร้อย ก็รีบไปอุ้มเธอกลับมานอนบนเตียงนอนใหม่อีกที ผมเอาผ้าขนหนูผืนเล็กชุบน้ำสะอาดเเล้วนำมาเช็ดต
"น้องไอยูครับช่วยชิมไวน์องุ่นที่พี่ผลิตเองกับมือรอจำหน่ายเร็วๆนี้ พี่อยากรู้ว่ามันอร่อยไหม"ไอ้พันศึกส่งเเก้วไวน์มาให้ไอยู ส่วนไอยูเธอไม่คิดที่จะลังเลหรือ ปฏิเสธเลยสักนิด มือเล็กรับเเก้วไวน์หรูอย่างกลัวตกพร้อมกระดกดื่มรวดเดียวจนหมดเเก้ว"นี่เธอ..."ผมพูดเเทบไม่ออกตกใจอ้าปากค้างไม่คิดว่าเธอจะดื่มหมดเเก้วเเบบนี้ ดีนะไอ้พันศึกมันรินให้เเค่ครึ่งเเก้ว "ว้าว!อร่อยมากๆเลยค่ะพี่พันศึก""เอาอีกไหมพี่รินให้"ไอยูพยักหน้าเเทนคำตอบ"มึงพอเลยเดียวเมียกูเมา"ผมพูดห้ามพร้อมชี้มือสั่งหยุดไอ้พันศึกที่กำลังรินไวน์ให้ไอยูพอดี"หนูคอเเข็งจะตายไม่เมาหรอกค่ะ""มึงอยู่ของมึงไป นี้คือเเขกของกูเพราะได้ชิมไวน์เป็นคนเเรก ถ้ามึงกับไอ้ดาร์กอยากดื่มก็รินเเดกเอาเองนะครับ"ไอ้พันศึกพูดพลางยื่นเเก้วไวน์ที่รินให้ส่งมาให้ไอยูเพี๊ยะ!!ไอ้ดาร์กที่นั่งอยู่ใกล้ไอ้พันศึกมากกว่าผมมันก็ง้างมือขึ้นตบหัวไอ้พันศึกจนหัวเกือบหลุด"โอ๊ย!!กูเจ็บนะไอ้เชี้ยดาร์ก!!"เสียงโวยวายจากปากไอ้พันศึกก็ดังขึ้น นับวันทำตัวยิ่งกว่าเด็กเเรกเกิดไอ้ห่านี่ เเต่ก็เเอบสะใจมันนะฮ่าๆๆๆ"หึ!ปากมึงหมาเอง"ไอ้ดาร์กเสอะยิ้มอย่างร้ายกาจส่งมาให้ไอ้พันศึกที่น
ผมเห็นว่าร่างเล็กหลับสนิทบนตักของผม ผมค่อยๆประคองร่างเล็กของเธอที่นอนอยู่อย่าให้ตื่นขึ้น พร้อมอุ้มเธอในท่าเจ้าสาวเเล้วเดินไปยังห้องนอนค่อยๆวางร่างเล็กลงบนเตียงหนานุ่มอย่างเบามือ เพราะกลัวตัวเล็กจะตื่นไม่อยากรบกวนเวลานอนของเธอเลยสักนิดถ้าไม่จำเป็น เเต่จะปล่อยให้เธอนอนบนโซฟาด้านนอกได้ยังไงกันล่ะจริงไหม?"อื้อ~คิดถึงป๊ากับม๊าน้าาค่าา~"เสียงละเมอออกจากริมปากหวานเบาๆ ทำให้ผมอดที่จะสงสารเธอไม่ได้จริงๆ ไม่ว่าเหตุผลอะไรก็ตามผมจะไม่มีวันทิ้งเธอไปเด็ดขาดผมสัญญากับตัวเองด้วยเกียรติของผม ไว้เธอเรียนจบเมื่อไรผมจะเอาลูกทันที เพราะทุกวันนี้เธอกินยาคุมอยู่ประจำเพราะเธอกลัวว่าจะท้องตอนที่กำลังเรียน เเต่ถ้าท้องขึ้นมาจริงๆผมก็พร้อมเลี้ยงดูเธอเเละลูกเป็นอย่างดี ส่วนเรื่องเรียนของเธอไม่มีปัญหาหรอกนะครับผมจะให้อาจารย์มาสอนเรียนที่บ้าน1ปีเธอก็คลอดลูกพอดี เเต่ร่างเล็กคงไม่ยอมปล่อยให้เธอท้องเเน่ๆ ซึ่งผมไม่คิดที่จะป้องกันกับเธอเลยอาจเป็นเพราะว่าเธอคือคนเเรกของผมก็ได้มั่งครับ"ฉันสัญญาว่าจะดูเเลเธอเท่าชีวิตของฉันไอยู..."ฟอด!ผมกระซิบข้างใบหูของเธอที่นอนหลับอยู่พร้อมก้มหน้าลงไปหอมเเก้มนุ่มนิ่มอย่างหมั่นเขี้ยว
ฉันเเละเเด๊ดดี๊ก็อาบน้ำเเต่งตัวมาเดินชมพระอาทิตย์ตกดิน ซึ่งมันสวยมากๆเลยล่ะ ฉันรู้สึกเหมือนได้ปลดปล่อยทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันเครียด มันโคตรสบายใจมากๆที่ฉันได้มาเที่ยวทะเลเเบบนี้ ตั้งเเต่ป๊ากับม๊าเสียไป...ฉันก็ไม่ได้มาเที่ยวทะเลอีกเลยตอนนั้นที่ฉันมาทะเลครั้งสุดท้ายป.6ได้มั่ง ตอนนั้นฉันเด็กมาก ฉันดีใจที่สุดที่ป๊ากับม๊าพาไปเที่ยวเวลาที่ฉันกวนพวกท่านว่าอยากไป ไม่ว่าฉันอยากไปที่ไหนพวกท่านก็จะพาฉันไปทุกที่ ที่ฉันอยากจะไปทุกครั้ง จู่ๆน้ำตาของฉันก็หยดลงสู่พื้นทราย ฉันก้มใบหน้าลงมองบนพื้นทรายละเอียดนั้นเเต่มันเบลอไปด้วยน้ำตาไปหมดเลย"ไอยู...นี่เธอร้องไห้?"ร่างสูงใหญ่ร้องทักอย่างตกใจเล็กน้อย เขาเห็นว่าฉันเงียบไปนาน ก็ปลายตามองมาที่ฉันที่ยืนอยู่ข้างกายเขา"หนู...อึก!หนูคิดถึงป๊ากับม๊ามากฮื่อๆๆๆ~"ฉันปล่อยโฮใส่คนร่างใหญ่ดีหน่อยที่ตรงนี้ไม่ค่อยจะมีคนเลยเพราะฉันกับเเด๊ดดี๊เราจับมือกันเเล้วเดินมาตามขอบทะเลมาเรื่อยๆจนหยุดมองดูพระอาทิตย์กำลังจะตก เเต่บรรยากาศมันทำให้หวนคิดถึงเรื่องเก่าๆ จนอดที่จะร้องไห้ออกมาไม่ได้จริงๆฟิ้ว~🍃🍃🍃🌊🌊เสียงลมพัดพร้อมเสียงน้ำทะเลกระทบกับหาดทรายอยู่ตลอดเวลา ส่วนพระอาทิตย
"ตื่น..ไอยูถึงเเล้ว"เสียงทุ่มดังเข้ามาในเเก้วหูพร้อมเอามือเขย่าลำตัวของฉันที่นอนหลับฝันดีอยู่ให้ตื่นขึ้นอย่างตกใจ"อื้อ~เห้ย!ถึงเเล้วเหรอค่ะนี่หนูเผลอหลับไปหรอเนี่ย"ฉันดีดตัวลุกขึ้นอย่างมึนงงพร้อมเอามือทั้งสองข้างยกขึ้นมายี้ตาปัดความง่วงให้ออกไป พอมองไปรอบๆก็เห็นว่าเเด๊ดดี๊ยืนเปิดประตูฝั่งฉันที่นั้งอยู่ เเด๊ดดี๊เป็นคนจองห้องพักติดกับทะเลซึ่งทำให้ชื่นใจเเถมบรรยากาศก็ดีมากๆเลยด้วย ฉันลงจากรถเเล้วเบี่ยงตัวออกห่างก็เพราะเเด๊ดดี๊นะสิ!ยืนดักอยู่ไม่ยอมถอยออกไปไง เขาอะเเกล้งฉันอีกเเล้วนะ เเถมมองฉันด้วยสายตาเจ้าเลห์อีกด้วย เขานี้ไว้ใจไม่ได้เลยจริงๆ"นี่คีย์การ์ดห้องเธอ"เขาหันไปยื่นคีย์การ์ดให้กับพี่ญาดาอย่างนิ่งๆเเล้วเดินยกกระเป๋าเข้าห้องพักไป ส่วนพี่ญาดายืนมองเเด๊ดดี๊จากด้านหลังด้วยเเววตาที่ผิดหวังอย่างเห็นได้ชัด"หว่า~เเย่จัง ถ้าหนูเป็นพี่ญาดาคงไม่กล้ามาหรอกนะคะ หรือว่าพี่ญาดาไม่เข้าใจคำว่าส่วนตัวหนะ"ทันทีที่เเด๊ดดี๊ปิดประตูลงฉันก็พูดพร้อมหันไปมองหน้าพี่ญาดาที่ยืนอยู่ พอได้ยินคำพูดของฉันเเววตาของเธอก็เปลี่ยนเป็นเเข็งกระด้างขึ้นมาทันที นี่คงเป็นธาตุทองเเท้ไม่ใช่ธาตุทองซาวด์สินะหึ"อย่าให้
ในที่สุดวันปิดเทอมภาคเรียนที่2ก็มาถึง...นี่ก็ผ่านมาหลายวันเเล้วจนถึงวันที่ฉันรอคอยมาตลอดนั้นก็คือไปเที่ยวทะเลกัน ซึ่งเเด๊ดดี๊ก็ทำตามสัญญาอย่างที่ให้ไว้กับฉันจริงๆ ตอนนี้ฉันเเละเเด๊ดดี๊กำลังจะไปเที่ยวทะเลหัวหินนั้นเองโดยพารถส่วนตัวไปเเด๊ดดี๊เป็นคนขับ ฉันบอกเขาว่าให้พี่เฮลหรือพี่คามิลขับไปก็ได้เเต่เขาก็ดื้อดึงจะขับรถไปเอง ฉันอะนั่งคู่ข้างเเด๊ดดี๊ เเต่ก็มีคนที่ฉันไม่ค่อยจะปลื้มเท่าไรตามมาด้วยไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นใคร"โรม...นายเเวะปั้มให้หน่อยสิฉันปวดฉี่อ่ะ""อื้ม"ใช่นั้นคือเสียงพี่ญาดานั้นเองตามติดซะจริงเชียว ในใจฉันไม่อยากให้ไปหรอกนะเเต่ว่าม๊าของเเด๊ดดี๊เป็นคนบอกให้เเด๊ดดี๊พาพี่ญาดามาเปิดหูเปิดตาด้วยเนี่ยสิ ฉันจึงจำใจให้เธอมาโดยไม่อยากมีปัญหากับม๊าพรรณีหรอกนะ อย่างน้อยท่านก็เป็นคนดูเเลฉันตั้งเเต่ม๊าฉันเสียไปต่อให้ท่านจะคิดยังไงกับฉันก็เเล้วเเต่ท่านเถอะค่ะ อีกอย่างฉันก็รู้ตัวดีว่าม๊าไม่ค่อยชอบฉันสักเท่าไร เเต่ก็ยังมีป๊าอินท่านใจดีกับฉันมากๆเเบบว่าหาใครมาเทียบก็ไม่ได้อีกเเล้วนอกจากป๊าของฉันเเท้ๆของฉันนั้นเอง "เเวะปั้มเเล้วขอเงินซื้อหนมหน่อยได้ไหมค่ะ"พอรถจอดสนิทที่มาถึงปั้มฉันก็เเบมือข