บทที่ 47 ได้งานใหม่

มีนาย้ายกลับไปอยู่ที่อพาร์ทเม้นท์เดิมของตนเอง และตอนนี้ก็เริ่มปรับตัวได้มากขึ้น ตอนแรกเธอไม่ได้ทำงานอะไรแค่เพียงอยู่เฉยๆ และนั่งทบทวนตัวเองเงียบๆ และได้ส่งเรซูเม่สมัครงานเอาไว้แล้ว และสองอาทิตย์ต่อมาก็มีอีเมล์แจ้งให้เธอไปสัมภาษณ์งาน หลังจากนั้นมีนาก็ได้งานเป็นเลขาของเจ้าของบริษทขนาดกลางแห่งหนึ่ง เงินเดือนพอใช้ได้แม้จะไม่มากเท่ากับบริษัทเดิม แต่ก็พอใช้จ่ายและเหลือเก็บอยู่บ้าง

มีนาเริ่มต้นไปทำงานใหม่และพบเจอเพื่อนร่วมงานใหม่ๆ เจ้านายเป็นหนุ่มโสดที่หน้าตาดีและอัธยาศัยดี แต่เขาไม่มีท่าทีการ่อกอติกกับเธอ เขาดูเป็นคนบ้างานมาก มีนากับพ่อของเธอก็ได้คุยกันบ้าง พ่อมักจะโทรมาถามข่าวคราวของเธอ ส่วนลูน่าก็โทรมาเช่นกัน แต่มีนาบอกกับเธอไม่ให้พูดถึงเรื่องอื่นนอกจากเรื่องของเราสองคนเท่านั้น หล่อนไม่อยากจะรู้ข่าวคราวของคนบางคน เพราะกำลังทำใจให้ลืมเขาอยู่ และมันก็เป็นไปด้วยดี

ในทุกวันเธอเริ่มต้นวันใหม่เหมือนเช่นเคยที่ผ่านมาสมัยที่ยังอยู่ที่นี่ใหม่ๆ ไม่ต้องคอยดูแลใคร แค่เพียงชงกาแฟมานั่งดื่มถ้วยเดียวกับขนมชิ้นเล็ก ในตอนเช้าและหลังจากนั้นก็อาบน้ำอย่างไม่ได้เร่งรีบมากนัก เพราะที่ทำงานอยู่ไม่ไกลจากอ