ตอนที่5.

ตอนที่5.

“อะไรของแกยะนังวิว ฉันหลังขดหลังแข็งแต่งหน้าทำผมให้หล่อนแล้วยังไปหาชุดนี้มาให้กว่าจะได้รู้มั้ยฉันต้องชักแม่น้ำกี่สาย เสียเงินไปกี่บาทเขาถึงยอมขายให้ ปกติแซมมี่ไม่เคยได้ซื้อเลยนะเสื้อผ้าเนี่ย มาเสียเงินซื้อชุดแถมตัวเองก็ไม่ได้ใส่” แซมมี่เท้าสะเอวจิ้มนิ้วชี้ลงบนหน้าผากมนของเพื่อนรักอย่างหมั่นไส้เมื่อวิกานดาลากเธอมาเข้าห้องน้ำ

“งั้นเปลี่ยนชุดกัน แกถอดชุดแกมาแล้วแกใส่ชุดนี้แทนฉัน”

“ประสาทบ้าบอ ฉันจะยัดใส่เข้าไปได้ยังไงชุดเล็กนิดเดียว ถึงฉันจะหุ่นสแลนเดอร์แต่ชุดมันเล็กกว่าฉันไปหนึ่งไซซ์แกจะให้ฉันยัดลงไปได้ยังไงยะ” แซมมี่เท้าสะเอวมองหน้าเพื่อนรักอย่างหมั่นไส้

“แล้วฉันจะทำไงดีล่ะทีนี้ ฉันไม่เอาแล้วจะกลับบ้าน..”

“นี่นังวิว ตอนแรกจะเอาๆ พอมาตอนนี้จะเปลี่ยนใจ ตกลงแกจริงจังแค่ไหนเนี่ย”

“ก็ตอนแรกจริงจังแต่ตอนนี้กลัวนี่หว่า ฉันกลัวว่าเขาจะจำฉันได้แล้ว.. แล้วไม่พอใจไล่ฉันออกจากงานหรือไม่อาจจะหาว่าฉันมาหารายได้พิเศษแล้วพาลเกลียดฉัน...” วิกานดามีท่าทางเครียดอย่างเห็นได้ชัดจนแซมมี่อดสงสารไม่ได้

“โอเค กลับก็กลับ แต่คราวหน้าไม่ต้องมาให้ช่วยนะ นังนี่ทำฉันเสียเวลาไปเที่ยวกับหนุ่มๆ” บ่นเพื่อนรักแล้วเดินนำหน้าออกไปก่อน

“ขอฉันเข้าห้องน้ำแป๊บนะแซมมี่”

“เออ จะรอข้างนอกนะ..” แซมมี่ร้องตอบมาแล้วเดินออกไป

วิกานดารีบทำธุระส่วนตัวก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยความรู้สึกที่ดีขึ้น กลับไปตั้งหลักก่อนนะยายวิว.. หญิงสาวบอกตัวเองแล้วก็ต้องชะงักกึกจนเกือบจะล้มเมื่อพอเดินเลี้ยวโค้งออกมาจากห้องน้ำเธอก็เกือบจะชนเข้ากับใครคนหนึ่ง ดีที่เขาวงแขนของใครคนนั้นเกี่ยวเอวเล็กของเธอไว้ได้ไม่เช่นนั้นเธอคงได้ล้มตึงขายหน้าคนในผับแน่ๆ และกลิ่นกายแบบนี้เธอจำได้ติดจมูก...

คุณธีร์... หญิงสาวครางในอกแล้วค่อยๆ มองตามแขนแข็งแรงเรื่อยมายังอกกว้างและใบหน้าของเขา ดวงตากลมโตที่ตกแต่งงดงามเบิกกว้างเล็กน้อยลมหายใจติดขัดขึ้นมาทันที...

คุณพระคุณเจ้าหัวใจนังวิวจะวาย คนอะไรหล่อวัวตายควายล้มหล่อไม่สนใจใคร หล่อจนเธอแทบใจสลาย...

“ขอโทษครับที่ไม่ทันระวัง..” เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยด้วยภาษาไทยชัดเจนพร้อมทั้งค่อยๆ พยุงให้เธอยืนจนมั่นคงเขาจึงละวงแขนจากเอวของเธอ วิกานดาใจเต้นแรงร้อนผ่าวไปทั้งกายมึนงงไปหมดว่าตนกำลังจะทำอะไรคิดอะไร..

“เป็นอะไรมากไหมครับ ให้ผมช่วยอะไรไหม..”

“เอ้อ มะ ไม่ค่ะ แค่ฉันตกใจนิดหน่อย” เสียงแหบพร่าเล็กน้อยเพราะรู้สึกว่าลำคอมันแห้งผากปากก็ดูจะแห้งเป็นขุยทำให้วิกานดาเผลอเลียริมฝีปากตัวเองซึ่งเธอไม่รู้เลยว่าการกระทำของตนนั้นทำให้คนมองรู้สึกอย่างไร...

“ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลยเพิ่งเคยมาที่หรือครับ”

“อะ เอ่อ ค่ะ ฉันเพิ่งเคยมา”

“มากับใครหรือครับ หรือว่ามาคนเดียว..”

“คือมากับ.. เอ่อ..” 

แล้วนังแซมมี่อยู่ไหนวะ... วิกานดาได้สติมองหาเพื่อนรักเลิกลัก แล้วก็พบว่าแซมมี่ยืนโบกไม้โบกมือทำท่าส่งสัญญาณอะไรบางอย่างให้เธอ วิกานดาทำตัวไม่ถูกกลัวว่าเขาจะจำแซมมี่ได้และกลัวว่าตนจะเผลอแสดงความรู้จักเขาไป

เอาวะเป็นไงเป็นกัน ลองอ่อย คุณธีร์ดูสักตั้งไหนๆ เขาก็มายืนตรงหน้าแล้ว.. วิกานดาส่งสัญญาณให้แซมมี่รู้ว่าไม่ต้องห่วงแล้วหันมายิ้มเก้อๆ ให้ธีร์

“มากับเพื่อนนะค่ะ แต่เพื่อนมีธุระกลับไปแล้ว แล้วคุณล่ะคะมากับใคร คุณเอ่อ...”

“ผมธีรเทพ นามสกุลยาวมากเอาแค่ว่าเรียกผมว่าธีร์ก็พอ”

“ค่ะคุณธีร์ ฉันวิกกี้ค่ะ ยืนดีที่ได้รู้จัก..” โชคดีที่แซมมี่ให้เธอใส่คอนแท็กเลนส์สีเขียวเทาแบบสีทูโทนและแต่งหน้าให้เธอเข้มแบบปกปิดโครงหน้าเดิมไปจนเธอเองก็แทบจะจำตัวเองไม่ได้ และหวังว่าธีร์จะจำเธอไม่ได้เช่นกัน...

“ยินดีที่ได้รู้จักครับ คืนนี้คุณพอจะว่างมั้ยครับ ผมอยากหาเพื่อนคุยสักคน..” ธีร์เข้าเรื่องทันทีเล่นเอาคนที่ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนว่ามันจะง่ายขนาดนี้ถึงกับใจเต้นไม่เป็นส่ำ ความยินดีโห่ร้องอยู่ในอก...

“แค่คุยเหรอคะ..”

ว๊ายยตายแล้วเธอพูดอะไรของเธอยายวิว...

วิกานดาอยากจะตบปากตัวเองเสียนัก นี่เธอกินอะไรเข้าไปเนี่ยถึงได้กล้าถามเขาไปแบบนั้น วิกานดารู้สึกหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีนี่หากว่ารองพื้นไม่หนาเธอคงได้หน้าแดงก่ำต่อหน้าเขาแน่ๆ 

“แล้วคุณอยากจะทำมากกว่าคุยหรือครับ..” ธีร์ส่งสายตาพราวพรายมาให้ วิกานดารู้ว่าเขาเป็นเสือผู้หญิงและรักสนุกแค่ไหนแต่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมาอยู่ในสถานะของหญิงสาวที่เขาจะเกี้ยวพาราสีจึงทำตัวไม่ค่อยถูก แต่งานนี้เธอคงถอยไม่ได้แล้วหญิงสาวจึงยิ้มหวานให้เขา

“ถ้าคุณคิดว่าเราน่าจะทำอะไรมากกว่าพูดฉันก็ไม่ขัดค่ะ..”

“ผมชอบคุณจังเปิดเผยชัดเจนดี..”

“ฉันก็ชอบคุณค่ะ คุณหล่อและตรงไปตรงมาดี”

“ถ้าอย่างนั้นเราไปคุยกันที่คอนโดผมดีกว่า คุณจะขัดข้องไหม..”

โอ้ ตายแล้ว ทำไมมันง่ายขนาดนี้ ทำไมเขาหลงเสน่ห์เธอง่ายดายเช่นนี้แล้วจะต้องทำอย่างไรต่อไปล่ะนี่ 

วิกานดายิ้มค้างแล้วรีบเมินหน้าหนีดวงตาคมที่ทอดมองมาด้วยใจเต้นระส่ำ 

จะไปต่อหรือจะพอแค่นี้ล่ะวิกานดา.. หญิงสาวถามตัวเองในใจอย่างไม่ค่อยจะเป็นตัวของตัวเองนัก แล้วหญิงสาวก็สะดุ้งน้อยๆ เมื่อเขาเตะแขนของเธอเบาๆ

“เชิญทางนี้ครับ รถผมอยู่ด้านนี้..”

สรุปว่าเธอจะตามเขาไปที่คอนโดใช่ไหมวิกานดา.. หญิงสาวทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียวอยากจะหยุดทุกอย่างไว้ตรงนี้แล้วเดินจากไป แต่...

“อะ เอ่อ ค่ะ..” ในที่สุดหญิงสาวเดินตามแรงจับจูงของเขาไปอย่างง่ายดาย วิกานดาหันไปมองด้านหลังของตนก็เห็นแซมมี่โบกมือให้ไวๆ พร้อมทั้งยกนิ้วให้ว่าเยี่ยมมาก มันจะเยี่ยมมากหรือเปล่าเธอก็ไม่อาจจะรู้ได้ รู้แต่ว่าตอนนี้เธออ่อนปวกเปียกแทบจะเดินไม่ไหวแล้ว...