ตอนที่8.

ตอนที่8.

“คราวนี้คงไม่ให้ไปแค่กวาดเส้นผมเส้นเดียวที่ตกอยู่หน้ากระจกหรอกนะ...” สายรุ้งเดินหน้างอเข้าไปในห้องแล้วก็ต้องร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อเห็นร่างสูงมีเพียงผ้าขนหนูผืนเล็กปกปิดกายเปลือยเปล่าท่อนล่างเท่านั้น

“ว้าย คนบ้าน่าเกลียดที่สุด”

“หึหึ อะไรน่าเกลียดเธอสิน่าเกลียดเข้ามาไม่ดูตาม้าตาเรือ “

“เอ๊ะ นี่คุณ ก็คุณเรียกฉันเข้ามาจะมาว่าฉันไม่ดูตาม้าตาได้ไง ตัวเองต่างหากไม่รู้จักแต่งตัวให้เรียบร้อยรู้ก็รู้ว่าจะมีคนเข้ามา” สายรุ้งขึ้นเสียงใส่เขามือก็ยังปิดหน้าปิดตาไว้แน่นกลัวว่าจะเห็นอะไรที่น่าหวาดหวั่น...

จัสตินมองเธอยิ้มๆ แล้วเดินมาคนตัวเล็กที่ยืนปิดหน้าปิดตาอยู่กลางห้อง ชายหนุ่มบอกกับตัวเองว่าอย่าหลงเสน่ห์ของสายรุ้งแม้ในใจจะกระหวัดถึงเธอตลอดเวลาก็ตาม แต่ตอนนี้เขาไม่อาจจะทนได้อีกต่อไปเมื่อรู้สึกอึดอัดเหมือนถูกบีบรัดจนกายแกร่งปวดร้าวไปหมดแล้ว...

“ทำอะไร...”

“ว้าย คุณ...” สายรุ้งอุทานออกมาอย่างตกใจเมื่อมือเย็นๆ ของคนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จเอื้อมมาแตะมือของเธอ ความเย็นที่ส่งผ่านมาจากมือหนาทำให้เธอรู้สึกหนาวยะเยือกไปถึงขั้วหัวใจเลยทีเดียว สายรุ้งสะบัดมือออกแล้วยืนห่างจากเขาไปหนึ่งก้าว

“ทำไมแค่นี้ก็ตกใจด้วย”

“ก็จะไม่ตกใจได้อย่างไรมือคุณเย็นมาก”

“นั่นสิ นั่นล่ะที่ฉันต้องเรียกเธอมาช่วยฉัน...” จัสตินกล่าวเนิบๆ น้ำเสียงฟังดูชอบกล แต่สายรุ้งไม่อยากจะสนใจนักเธออยากออกไปจากห้องนี้มากกว่า

“ให้ฉันช่วยอย่างไรคะ”

“ก็แค่... ทำแบบนี้...” จัสตินเสียงพร่าเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้ามาแล้วตวัดเอวบางเข้าหาตัวอย่างรวดเร็วก่อนจะก้มลงมาหาคนที่มัวแต่ยืนตะลึงอยู่ทันทีทันใด...

“อื้อออ...” ริมฝีปากหยักได้รูปบดเคล้าลงมาบนกลีบปากระเรื่อร่ายจุมพิตเร่าร้อนปิดเสียงครางประท้วงอย่างตระหนกของเธอด้วยลีลาที่เหนือกว่าทำให้คนอ่อนเดียงสาในเกมรักหลงเพริดไปกับจุมพิตของเขาได้อย่างง่ายดาย ความเย็นยะเยือกที่สายรุ้งได้สัมผัสก่อนหน้านี้กลับกลายเป็นความร้อนผะผ่าวแผ่ซ่านไปทั้งร่าง ไม่เฉพาะร่างของเธอเท่านั้นแต่มันลามไปถึงคนตัวโตที่ผิวกายเย็นเยียบเมื่อครู่ก่อนให้กลายเป็นความร้อนรุ่มอย่างไม่อาจหักห้ามได้

มือร้อนผ่าวสอดเข้าไปในชายเสื้อยืดตัวสวยเพื่อสัมผัสผิวกายเนียนละมุนมือและมันก็ไม่ทำให้เขาผิดหวัง สายรุ้งมีผิวเรียบลื่นมือและยังนุ่มอักด้วย จัสตินลูบไล้สะเอวบางอย่างหลงใหล กลิ่นกายสาวหอมสะอาดละมุนละไมโดยที่น้ำหอมจากกายหญิงสาวที่เขาเคยผ่านมามิอาจสู้ได้ เพราะมันหอมออกจากกายของเธออย่างแท้จริง

“หวานเหลือเกิน ดีเหลือเกินรุ้ง...” จัสตินครางในลำคอเมื่อผละริมฝีปากร้อนๆ ของตนมาตามแก้มใสแดงปลั่งราวมะเขือเทศสุก ชายหนุ่มรู้สึกปวดร้าวแทบระเบิดเพียงแค่ได้จูบได้สัมผัสเรือนกายหอมละมุนของเธอ

จัสตินลากลิ้นร้อนมาตามลำคอระหงเรื่อยมาจนถึงเนินอกสาวที่ไหวกระเพื่อมตามแรงหอบหายใจของเธอพลางดันกายบางไปยังเตียงกว้างช้าๆ โดยที่สายรุ้งไม่อาจขัดขืนเพราะขณะนี้หญิงสาวมึนงงวาบหวามจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว กายชายเหมือนจะร้อนระอุเมื่อได้ลิ้มรสความหวานจากโพรงปากสาวอีกทั้งผิวกายเนียนนุ่มความหอมกรุ่นละมุนละไมมือก็ทำให้เขาแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่ ความร้อนที่ว่าร้อนอยู่แล้วก็ยิ่งร้อนระอุในกายราวจะแผดเผาให้เขามอดไหม้เพราะความต้องการที่อัดแน่นตรงแก่นกายแข็งขึงปวดร้าวจนเกินจะทานทน

“อือออ... อา คุณจ้า... อย่านะ อุ้ย...” หญิงสาวครางประท้วงเมื่อริมฝีปากร้ายกาจเลียไล้ที่ฐานอกอวบก่อนที่ปากหยักจะครอบครองยอด อกสีหวานอย่างหิวกระหาย มือหนาก็ฟอนเฟ้นทรวงสาวและสะโพกมน ทั้งมือและริมฝีปากร้ายกาจสร้างความปั่นป่วนให้แก่เธอจนหัวหมุนคิดอะไรไม่ออก

สายรุ้งไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาถอดเสื้อยืดตัวสวยของเธอออกไปจากร่างตอนไหน และตนมานอนบนเตียวกว้างกับเขาได้อย่างไร ทุกอย่างมันเกิดขึ้นรวดเร็วและสร้างความเสียวซ่านรัญจวนให้เธอจนไม่สามารถจะต่อต้านจัสตินได้เลย ไม่มีแรงแม้แต่จะออกแรงผลักเขาออกไปจากร่างของตนด้วยซ้ำ ร่างบางอ่อนระทวยอยู่ใต้ร่างแกร่งที่เปลี่ยนจากเย็นชืดเป็นร้อนระอุส่งผ่านมายังร่างของเธอจนร้อนพอๆ กับเขา มือหนาทั้งสองข้างก็โจมตีทรวงอกสาวและสะโพกมาอย่างเมามัน ทุกการเคลื่อนไหวของเรียวลิ้นที่ร่ายโลมอยู่ที่ยอดอกทั้งมือหนาที่เลื่อนต่ำลงมายังเนินดอกไม้ฉ่ำเยิ้มส่งกลิ่นเย้ายวนให้ภมรหนุ่มเข้าไปดอมดมดื่มกินน้ำหวานที่เอ่อนอง ใบหน้าหนุ่มละจากทรวงสาวอวบใหญ่อย่างตัดใจเพราะมีที่หมายใหม่เย้ายั่วให้ไปเชยชิม...

“อา... รุ้ง เธอให้ความรู้สึกดีจนไม่น่าเชื่อ... อืมมม หวาน...” เสียงทุ้มแหบพร่าชิดกลีบดอกไม้งามลิ้นร้อนแตะแต้มลงบนกลีบดอกไม้สีชมพูสดฉ่ำก่อนจะค่อยๆ แยกกลีบละมุนออกแล้วไล้ชิวหากวาดชิมน้ำหวานฉ่ำสลับกับดูดเลียเกสรสาวอย่างเอร็ดอร่อย เสียงลิ้นหนาตวัดเลียกลีบดอกไม้งามดังลั่นพอๆ กับเสียงครางกระเส่าของสายรุ้งซึ่งบิดกายส่ายพลิ้วอยู่กับที่นอนนุ่ม มือบางเอื้อมมาสอดเสยเรือนผมนุ่มสลวยของเขาอย่างรัญจวนใจ ความเสียวซ่านที่เธอได้รับมากมายจนเธอหายใจสะดุดและสูดอากาศเข้าปอดได้อย่างยากลำบาก... 

“อ๊า... คุณจ้า สะ เสียว... อะ  อื้อออ...” หญิงสาวครางกระเส่าเสียงดังอย่างไม่อาจหักห้ามเสียงครางของตนไว้ได้ ยิ่งเขาดูดไล้รุนแรงและตวัดเรียวลิ้นมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกร้อนระอุและเสียวซ่านเจียนขาดใจ ริมฝีปากบวมเจ่อเผยอคราง ส่วนริมฝีปากร้ายก็ยังดูดดื่มน้ำหวานจากร่างสาวไม่หยุดหย่อนพร้อมกับเอื้อมมือไปบีบเฟ้นยอดอกอวบอย่างเมามันหลงใหล