แชร์

เพียงชั่ววูบ 2

ผู้เขียน: DILEMMA 28
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-18 09:51:57

ทางด้านวินตราเช้านี้ตาขวากระตุกแปลก ๆ ไหนจะจามติดกันถึงสองครั้ง เขาเลยแก้เคล็ดด้วยการเดินถอยหลังออกจากประตูห้องคอนโดยื่นเท้าขวาไปทางข้างหลังก่อนจะตามด้วยเท้าซ้าย อีกอย่างประวัติ รายละเอียดส่วนตัวของเจ้านายคนใหม่ของเขาก็ตั้งแง่ติดลบตั้งแต่ได้อ่านประโยคแรกจนถึงประโยคสุดท้าย และตั้งธงแดงในใจเอาไว้แล้ว จัดการกับคนไม่ได้ง่ายเหมือนจัดการเหมือนหมาแมว วินตราไม่ชอบการจัดการกับคนมากที่สุด รับมือได้ยาก อีกอย่างจิตใจมนุษย์ยากแท้หยั่งถึง ขนาดเจ้านายคนเก่าที่ว่าดี สื่อยกย่องว่าเป็นพ่อตัวอย่างแต่พออยู่หลังกล้องเท่านั้นแหละ…สันดานที่แท้จริงโผล่มาให้เห็น ทั้ง ๆ ที่มีลูกสาวแท้ ๆ เฮ้อ!

แค่คิดว่าแต่ละวันต้องคอยรับมือกับพวกคนประเภทนี้ก็เหนื่อยแย่ละพักใจไม่ทันหายต้องตื่นมาสู้กับรบปรบมือกับความอยู่รอดปากท้องต้องมาก่อนเรื่องส่วนตัวเขาจัดการกับความคิดของตัวเองก่อนจะเตรียมตัวออกไปทำงานด้วยสภาพหัวใจที่ห่อเหี่ยว

เมื่อวินตรามาถึงบริษัทก็เข้ามารายงานตัวแผนกประชาสัมพันธ์ก่อนจะเดินไปรายงานตัวกับแผนกบุคคลและเดินหายเข้าไปในห้องประธานบริษัทเป็นลำดับสุดท้ายไม่ต้องสัมภาษณ์อะไรทั้งนั้นมาถึงทำบัตรเริ่มงานได้เลยเรียกได้ว่าอภิสิทธิ์ก็ว่าได้…แต่วินตราก็ไม่ได้อยากรับอภิสิทธิ์นี้เท่าไหร่ดูจากเจ้านายคนใหม่ของเขาที่ต้อนรับเลขาคนใหม่ด้วยการพาดเท้าทั้งสองข้างไว้บนโต๊ะทำงานแถมบนโต๊ะยังเต็มไปด้วยเปลือกถั่วลิสงวินตราสีหน้าราบเรียบกล่าวคำทักทายพร้อมกับค้อมตัว 45 องศา

“สวัสดีครับผมวินตราเลขาใหม่ของท่านประธาน”

“ไม่เห็นจะตรงปกเลยสักนิด” เดนีสชี้ไปยังประวัติส่วนตัวที่กรอกเพื่อทำประวัติในนั้นมีรูปถ่ายของเขาติดอยู่รูปนั้นเป็นรูปที่เขาถ่ายเมื่อหกเดือนที่แล้วมันจะเหมือนเดิมได้ยังไงตั้ง 6 เดือนคนเรายังไงก็ต้องเปลี่ยนแปลงอยู่แล้วไม่ว่าด้านใดด้านหนึ่งก็ตามแถมยังต้องปรับเปลี่ยนตัวเองไปตามสภาพแวดล้อมที่เจออีกตัวอย่างเช่นเจ้านายตรงหน้าวินตราคิดในใจแต่ไม่ได้ตอบคำถามโง่ๆนั้นออกไป

“ในรูปดูติ๋มๆไร้เดียงสาแต่ตัวจริง…แน่ใจเหรอว่าจะทำหน้าที่นี้ได้” อายุอานามมากกว่าเขาเพียง 3 ปีแล้วยังไง? เขาเป็นประธานบริษัทอีกฝ่ายเป็นลูกน้องเดนีสเลยไม่ให้ความสนใจกับวัยวุฒิแม้ว่าประวัติการศึกษาการทำงานจะยาวเหยียดก็ตามของแบบนี้มันต้องวัดกันที่หน้างานพร้อมตั้งตัวเป็นปรปักษ์อย่างชัดเจนออกมาทางสีหน้าถ้าแก่กว่าเป็นรอบอย่างคุณนิติพลที่มีศักดิ์เป็นอาหรือน้องพ่อเขาเดนีสก็พอจะลดราวาศอกแหกคอกให้น้อยลงหน่อยแต่นี่อายุมากกว่าไม่เท่าไหร่ใครจะสอนงานใครยังไม่รู้เลย…

เฮอะ…แววตาและสีหน้ามีความเหยียดหยามอยู่ในนั้น

เดนีสยกขาที่พาดออกพร้อมกับปัดมืออย่างลวกๆลุกขึ้นเดินอ้อมมานั่งอยู่บนโต๊ะทำงานพลางเอนตัวยื่นหน้าเข้ามาใกล้คุณเลขาคนใหม่ใบหน้าฉายความเคลือบแคลงสงสัย

“ตำแหน่งนี้ใช่ว่าใครจะทำก็ได้” เจ้าตัวพูดพร้อมกับกอดอกแต่วินตรายังยืนตัวตรงแน่วสีหน้าราบเรียบเหมือนเดิมวินตราทำได้เพียงถอนหายใจออกมาเบาๆความจริงอยากจะกอดอกและเชิดหน้าใส่เจ้านายที่ทำตัวเหมือนเด็กไม่รู้จักโตไม่รู้จักการวางตัวทำตัวเกกมะเหรกจนท่านเจ้าสัวต้องส่งเขามาช่วยเหลือเหมือนเข็นครกขึ้นภูเขาแถมยังเป็นครกซังกะบ๊วยอีกต่างหาก

“ครับ” วินตราตอบรับสั้นๆอีกอย่างคุณนิติพลสมกับเป็นเลขามากฝีมือรายละเอียดแผนงานต่างๆก็เก็บครบไม่มีหล่นคนมาสานต่องานไม่ต้องเคว้งจัดการต่อได้เลยโต๊ะทำงานของเขาอยู่ด้านหน้าห้องทำงานผู้บริหารตรงข้ามเป็นเลขาอีกคนที่ทำหน้าที่ประสานงานการนัดหมายล่วงหน้าเมื่อนัดพูดคุยเจรจาที่บริษัทคุณนุชหรือปรียานุช

“ไหนลองร่ายรายการที่ฉันจะต้องทำวันนี้มาสิ” เดนีสกอดอกอย่างผู้ชนะอีกอย่างคุณเลขาคนใหม่เพิ่งมาถึงจะทันอ่านกำหนดการพวกนั้นได้ยังไงเขารอเงี่ยหูฟังใจจดใจจ่อริมฝีปากแสยะยิ้ม

“วันนี้ 10 สิบนาฬิกาพบปะกับคู่ค้าจากบริษัท xx ที่ XX

บ่าย 2 นาฬิกาเข้าไปดูโรงผลิตส่วนปาร์ตี้ก่อนหน้านี้คุณนิติพลได้จองไว้แล้วท่านประธานอยากจะฟังแบบสามวันล่วงหน้าก่อนไหมล่ะครับ”

เดนีสอ้าปากค้างวินตราชนะน็อค! เต้งเสียงระฆังดังภายในหัวของเดนีส

“การพูดคุยครั้งนี้ท่านประธานต้องทำความเข้าใจหัวข้อในการพบปะพูดคุยกันครั้งนี้เหมือนเป็นการเสนอขายสินค้าไปในตัวรอสักครู่นะครับ” วินตราค้อมหัวพร้อมกับเดินออกไปที่โต๊ะทำงานของตัวเองหยิบเอาแฟ้มที่มีรายละเอียดวัสดุที่ใช้มากางวางไว้บนโต๊ะท่านประธาน

“นี่ครับ…คือรายละเอียดที่ท่านประธานต้องจดจำทำความเข้าใจไม่ใช่ท่องเหมือนนกแก้วนกขุนทองมีความรู้และเข้าใจในผลิตภัณฑ์บริษัทของตัวเองเป็นอย่างดี” เดนีสอ้าปากค้างเป็นรอบที่สอง

“อะไร…เรื่องพวกนี้ฉันต้องทำด้วยเหรอไงนายเป็นเลขาไม่ใช่เหรอไง”

“ผมเป็นเลขาก็จริงแต่ใช่ว่าจะสามารถพูดคุยรายละเอียดการลงทุนระดับสิบล้านหรือร้อยล้านได้นี่ครับพาร์ทเนอร์ยังไงก็ต้องอยากคุยกับท่านประธานมากกว่าเลขาติดสอยห้อยท้ายแบบผมอยู่แล้ว” แม้น้ำเสียงจะราบเรียบแต่แววตาที่มองมา…ทั้งเยือกเย็นแถมยังมองเหมือนว่าเขาเป็นตัวอะไรอีกเจ็บใจเจ็บใจ! เดนีสหัวเสียแต่เช้ามื้อเช้าก็โดนท่านเจ้าสัวเอ็ดมาตอนสายยังโดนคุณเลขาคนใหม่จัดการเสียยับเยินฮึ่ย! แต่เพราะความไม่ยอมแพ้เดนีสจึงเชิดหน้าคิดแผนการก่อกวนได้สำเร็จ

“ฉันอ่านเองไม่ได้หรอกพอดีสมาธิสั้นน่ะ” เจ้าตัวฉีกยิ้มมาดกวนมาให้แต่วินตรามีไม้เด็ดมากมายเตรียมพร้อมรับมือกับท่านประธานคนใหม่รอไว้อยู่แล้ว

“ไม่ต้องห่วงครับผมสรุปทุกอย่างอย่างละ 7 บรรทัดไว้ให้แล้วไม่เกินความสามารถของท่านประธานอย่างแน่นอน”

“…!…”

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG]   ตอนพิเศษ 3 ลูกหมาสามตัว 2 (จบ)

    “​พ่อครับแม่ครับอยู่ไหนครับ” ก่อนจะได้ยินเสียงแทรกเข้ามา“อย่าให้พ่ออยู่กับแม่ไม่งั้นแม่จะไม่สบาย”​“หา” เดนีสหน้าตื่นก่อนจะแง้มประตูแอบฟังต่อ สามพี่น้องพยักหน้าให้กัน“จริงแม่จะเสียงแหบและบ่นปวดเอวแล้วก็มีรอยยุงกัดเยอะด้วย” สามพี่น้องปรึกษาหารือกันเหมือนกำลังคุยเรื่องโลกแตกวินตราหัวเราะน้อยๆในลำคอก่อนจะมองพ่อหมาที่เงี่ยหูฟังลูกๆคุยกันสมน้ำหน้า! “พ่อชอบเล่นกับแม่แรงๆสงสารแม่พวกเราต้องปกป้องแม่ให้พ้นจากเงื้อมมือพ่อ” สามพี่น้องชูกำปั้นใส่กันสักพักแม่บ้านและพี่เลี้ยงก็มาตามเพราะปู่ย่ามารับไปเล่นบ้านใหญ่สามคนดีใจใหญ่เพราะว่าจะได้เจอลูกพี่ลูกน้องอีกหลายคนก่อนจะเฮโลลงบันไดไปข้างล่างเดนีสหัวคิ้วกระตุกโพล่งด่าในใจ ‘ไอ้ลูกเวร’ ส่วนวินตราหัวเราะท้องแข็งอยู่ข้างหลังเขาเมื่อเดนีสปิดประตูห้องสนิทพร้อมกับสีหน้าไม่สู้ดี “มิน่าพักหลังถึงทำตัวเป็นปรปักษ์กับฉันขนาดนั้นที่ไหนได้!” เดนีสโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงแต่ภรรยาสุดที่รักกลับขำจนตัวงอสองตาแดงเรื่อเพราะว่าหัวเราะมากจนเกินไป“ขำมากหรือไง”“ฮ่าๆฮ่า”​ วินตรายังขำไม่หยุดก่อนจะอุ้มภรรยาทุ่มลงบนเตียงกว้างด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์“อย่าหวังว่าคราวนี้จะรอด” “มะ

  • เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG]   ตอนพิเศษ 3 ลูกหมาสามตัว 1

    ส่วนวินตรากับเดนีสเองก็ถอนหายใจเช่นกันยังดีที่เดนอนอยู่อนุบาลสามส่วนแฝดพี่อีกคนอยู่คนละห้องไม่งั้นเรื่องราวคงวุ่นวายมากกว่านี้เป็นแน่พี่ชายทั้งสองหวงน้องสาวยังกะอะไรดีไม่น้อยไปกว่าพ่อหมาเลยนั่นคือเรื่องแรกแล้วก็มีเรื่องราวมากมายตามมาเป็นพรวนวีรกรรมสุดแสบที่ทำเอาวินตราหัวหมุนเป็นประจำโดยเฉพาะลูกชายคนโตที่ถอดแบบเขาออกมามากที่สุดวันนี้นัดกันว่าจะทานมื้อค่ำด้วยกันแต่เดนีสแวะไปเอาเค้กร้านโปรดที่เจ้าสามแสบชอบเลยช้ากว่ากำหนดการที่บอกเอาไว้ว่าจะตั้งโต๊ะอาหารหนึ่งทุ่มตรงแต่ตอนนี้ทุ่มครึ่งพ่อหมายังไม่เห็นแม้แต่เงาเดนอนวัยห้าขวบกอดอกรออยู่บนเก้าอี้ก่อนจะใช้นาฬิกาดิจิตอลของตัวเองต่อสายหาปลายทางวินตราเองก็นั่งรออย่างใจเย็นเช่นกัน“พ่อฮะจะกลับกี่โมงครับ” “อีกสิบนาทีถึงน่าไอ้ลูกชาย” “ระยะทางจากบริษัทถึงบ้านสามสิบห้าไฟแดงแต่ละแยกสองถึงสามนาทีถ้าขับด้วยความเร็วคงที่น่าจะกลับมาก่อนเวลาหนึ่งทุ่มตรงด้วยซ้ำ”“เฮ้! ไอ้ลูกหมาพ่อมีธุระนิดหน่อยตอนนี้จะถึงบ้านแล้วครับ” แม้น้ำเสียงตอนต้นจะติดโวยวายนิดหน่อยตามนิสัยของเจ้าตัวแต่พอเจอวินตราดุไปก่อนหน้าเลยอ่อนลงแต่ไอ้ลูกชายตัวดีเหมือนกำลังซักฟอกเขาเดนีสขุ่นเคือง

  • เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG]   ตอนพิเศษ 3 ลูกหมาสามตัว

    พอคลอดสองแฝดปุ๊ปคุณแม่ลูกสามอย่างวินตราก็ปิดอู่ทันทีอีกทั้งเดนีสเองก็ยินยอมพร้อมใจทำหมันเพื่อเป็นการให้คำมั่นสัญญาไปในตัวว่าเขาจะไม่ออกนอกลู่นอกทางจะรักแม่หมาเพียงคนเดียวไม่มีลูกนอกสมรสที่ไหนอีก!เดนอนวัยสองขวบเป็นพี่คนโตของสองแฝดชาย-หญิงซึ่งผู้ชายเป็น (New Male) เหมือนวินตราชื่อเดโนส่วนน้องเล็กเป็นเพศหญิงชื่อเดเลเนเป็นรุ่นหลานสามเดอ้อ…ห้าเดถ้านับลูกสาวของเดนิมที่ชื่อเดล่าและลูกชายชื่อเดโลเข้าไปด้วยเมื่อเด็กห้าคนมารวมตัวกันเมื่อไหร่ผู้ใหญ่ก็มักจะปวดหัวทุกทีคุณปู่คุณย่าก็พลอยหมั่นดูแลสุขภาพเพราะลูกชายคนสุดท้องอย่างเดนีนก็แว่วๆว่ากำลังจะมีหลานตัวน้อยให้ศศิภักดีเองเช่นกัน วินตราทำหน้าที่ของผู้บริหารและแม่ที่ดีได้อย่างไม่มีบกพร่องและสร้างสิ่งแวดล้อมในที่ทำงานสำหรับแม่ลูกอ่อนด้วยกลายเป็นว่าบริษัทในเครือศศิภักดีต่างเป็นบริษัทที่คนหนุ่มสาวรุ่นใหม่ต้องก็อยากจะตบเท้าเข้าทำงานและฝากชีวิตไว้ที่นี่กันทั้งนั้นเพราะผู้บริหารคำนึงถึงพนักงานเป็นหลักจึงทำให้เกิดสภาพแวดล้อมที่ดีต่อทุกเพศสภาพและทุกสถานะ ตอนนี้พวกเขาย้ายออกมาอยู่บ้านใหม่ที่ไม่ไกลจากบ้านใหญ่คุณปู่คุณย่าไปหาได้สะดวกและฝากหลานได้สะดวกเช่น

  • เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG]   ตอนพิเศษ 2 เรนเดียร์ตัวร้าย 3

    “อื้อ” ความจริงเดนีสอยากจะถ่ายภาพนี้ของวินตราเอาไว้ แต่เขาก็กลัวว่าจะหลุดออกไป จึงทำได้เพียงบันทึกภาพสุดแสนอีโรติกนี้เข้าสู่สมองให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เมื่อวินตรากระตุกเขาก็อมยิ้มดึงหางแมวออกดังเปาะ ก่อนกิจกรรมจะเริ่มวินตราได้ปูเตียงด้วยผ้าที่สั่งซื้อพิเศษ กันน้ำ พวกเขาเลยสามารถทำกิจกรรมเข้าจังหวะอย่างว่าได้สนุกสุดเหวี่ยง เมื่อช่องทางหลังขยายได้ที่แล้ว เดนีสก็ส่งลิ้นร้อนเข้าไปแหย่รูนั้นที่หุบอ้า ๆ อย่างเชื้อเชิญ แลบเลียช่องทางเหมือนเลียไอศกรีมรสโปรด ตวัดลิ้นเร็วช้าสลับกันตามแต่ใจจะนำพา วินตรากระเถิบตัวหนี ไม่ไหว! เขาเสียวแทบขาดใจ แถมเสียงครวญครางก็ดังขึ้นเรื่อย ๆ พร้อมกับอารมณ์วาบหวามที่กำลังพุ่งขึ้นสูงทุกวินาที แถมพ่อหมายังยกซดน้ำหวานจากช่องทางเหมือนตายอดตายอยาก วินตราเขยิบหนีครางเสียงกระเส่า“มะไม่ไหวอะ” ร่างกายเกร็งกระตุกส่วนหน้าหลั่งออกมาจนเปรอะเปื้อนไปทั่วหน้าขาและผ้าปูที่นอนแถมพ่อหมายังไม่หยุดระรัวลิ้นอีกวินตราหันไปกระชากผมที่เอาแต่ซุกก้นของเขาอย่างหื่นกระหายให้เงยหน้าขึ้นมา“เข้ามาได้แล้ว” เดนีสยันเข่าข้างนึงกับเตียงจับบั้นเอวนั้นที่แอ่นเชื้อเชิญเขาอย่างน่ารักค่อยๆสอดใส

  • เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG]   ตอนพิเศษ 2 เรนเดียร์ตัวร้าย 2

    ทางด้านเดนีสหลังจากทานมื้อเย็นกับพวกห้าสิงห์เขาก็แวะไปเอาของเล่นที่สั่งไว้เพื่อมาเล่นกับภรรยาโดยเฉพาะแต่รถดันติดเสียนี่…มาช้าเป็นชั่วโมงทั้งๆที่นัดกันดิบดีพอมาถึงห้องก็ต้องแปลกใจที่ข้างในมืดสนิทเดนีสเปิดไฟก่อนจะหอบกล่องอย่างทุลักทุเลเข้าไปในห้องนอนของตัวเองพร้อมกับเตรียมจะจ๊ะเอ๋แม่หมากลับกลายเป็นว่าแม่หมาหลับไปแล้วซะงั้น…เพราะแบบนี้เลยเปลี่ยนแพลนกะทันหันย่องเบาเหมือนแมวหนีไปอาบน้ำยังไงก็ต้องได้กินของหวานแหละน่าเดนีสผิวปากอาบน้ำขัดตัวอย่างสบายใจเฉิบพอเขาออกจากห้องนำ้มาเท่านั้นแหละ…เรนเดียร์ตัวน้อยที่แกล้งหลับกำลังหันมามองเขาด้วยสายตาทรงเสน่ห์อย่างล้นเหลือเรียวปากยังชุ่มฉ่ำไปด้วยลิปกลอสนั่งขาแบะเป็นตัวเอ็มหันหลังให้เขานั้น…เดี๋ยวก่อนนะก็ว่าละทำไมภาพนี้มันคุ้นๆโปสเตอร์นั้นรูปเมียรักเขานี่เองให้ตายจะบอกไอ้พวกนั้นไม่ได้เด็ดขาดจะได้ลืมๆไป “วินตรา!” เดนีสตะโกนเสียงเข้ม“อย่าบอกว่านายแบบคือนาย”“ใช่” เดนีสอ้าปากค้างก่อนจะสาวเท้าไปหาคุณภรรยากระโดดทับด้วยความหึงหวง “อะไอ้บ้าเจ็บ” “เจ็บสิจะได้จำ” เดนีสขบย้ำๆที่หัวไหล่มนอย่างมันเขี้ยวตอนนี้แม่หมาสวมเพียงเกาะอกแดงตัวจิ๋วที่กระชากนิดเดียวก็คงจะ

  • เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG]   ตอนพิเศษ 2 เรนเดียร์ตัวร้าย 1

    “ทำได้ทำได้แน่นอนฉันจะไม่สปอยลูกอีก”​ มือขวายกสามนิ้วแต่มือซ้ายกลับไขว้กากบาทอยู่ด้านหลังพอเห็นเมียรักไม่พูดอะไรก็ปรี่เข้าไปคลอเคลียขอความเห็นใจทันที“ฉันรู้ฉันผิดเอาเป็นว่าวันหลังจะไม่แอบให้ขนมอีกถ้าลูกหิวต้องหิ้วท้องรอเพราะไม่ทำตามกติกากลุ่มโอเคไหม?” วินตรากอดอกเหลือบตามองอย่างคาดโทษก่อนจะถอนหายใจออกมาแรงๆ “เด็กคนหนึ่งกว่าจะโตต้องเลี้ยงทั้งหมู่บ้านต้องเคารพกติกากลุ่มลูกเรามักน่ารักสำหรับเราเสมอแต่ใช่ว่าจะน่ารักสำหรับคนอื่นที่สำคัญหากไม่สอนให้เขาเคารพกฎหมู่กฎระเบียบเล็กๆน้อยๆพวกนี้จะสอนเขาเมื่อไหร่?”“ฉันรู้ๆฉันผิดไปแล้ว” พ่อหมาแทบจะกราบกรานเขย่าแขนเมียตัวเองขอความเมตตา “วันหลังฉันจะให้ตายตัดสินจะถามนายก่อนโอเคไหม” วินตราถอนหายใจก่อนจะสงบสติอารมณ์“วันหลังห้ามทำอีก” “ฉันจะจำไว้และจะไม่ทำอีก” ก่อนจะเข้าไปจุมพิตกระหม่อมภรรยาโอบกอดหลวมๆแม้ปากจะบอกว่าเข้าใจแต่สุดท้ายพ่อหมาก็คือพ่อหมาต่างก็ขบคิดหาวิธีที่ไม่ให้แม่หมาจับได้กลยุทธ์แพรวพราวมากขึ้นกลายเป็นถือหางลูกชายสุดๆในอีกยี่สิบกว่าปีให้หลังมีเพียงใบหน้าและแววตาที่เหมือนผู้เป็นแม่แต่นิสัยใจคอเหมือนรวมเอายีนด้อยและเด่นของพ่อแม่เข้าด้วยกั

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status