บทที่ 35 พระชายาถูกสามีลงโทษ nc ตอนต้น

ดวงเนตรคู่คมจ้องซูเฟยด้วยแววตาเอาเรื่องปราดหนึ่ง รับสั่งหานจิ้งให้ไปดึงกริชคู่ใจออกจากผนังไม้แกะสลัก ก่อนหมุนตัวเดินอุ้มชายาตัวน้อยออกไปจากโถงรับรองตำหนักซูเฟย

‘กรี๊ดด สามีกร้าวใจมากวันนี้ คำพูดเมื่อตะกี้คือพระเอกสุดๆแบบนี้แสดงว่าต้องหายโกรธแล้วแน่ๆ เลย’ มู่ซูซินดีใจที่สุดเลย รีบซบหน้ากับบ่ากว้างอย่างออดอ้อน

คนตัวโตหลุบตามองร่างนุ่มนิ่มในอ้อมแขนก่อนแค่นเสียงขึ้นจมูกเบาๆ หึ!

ซูเฟยถูกหลานชายข่มขู่ถึงกับหน้าชาไม่คาดฝันว่าฉีอ๋องที่ยังประชวร จะลุกขึ้นจากเตียงตามมาปกป้องชายาถึงในวังหลัง กระทั่งกล้าลงมือทำร้ายนางกำนัลในตำหนักของนาง

“ฉีอ๋อง! เจ้าจะกำแหงมากเกินไปแล้วนะ” ซูเฟยแผดเสียงตามหลังหลานชาย ทว่าอีกฝ่ายไม่สนใจนางด้วยซ้ำ แต่เป็นเหวินกงกงที่เดินมาถ่ายทอดรับสั่งของฉีอ๋องแทน

“เรียนซูเฟย ท่านอ๋องรับสั่งว่าหากทรงไม่พอพระทัยก็ให้ไปร้องเรียนเอากับฝ่าบาทพะย่ะค่ะ” กล่าวจบก็เชิดคางสะบัดหน้าเดินจากไปปล่อยให้ซูเฟยแค้นใจจนแทบกระอักเลือด

ระหว่างที่ถูกคนตัวโตอุ้มออกมาจากตำหนักของซูเฟยเพื่อไปขึ้นรถม้า มู่ซูซินเงยหน้ามองพระพักตร์อันหล่อเหลากร้าวใจของสามีด้วยสายตาหวานเยิ้ม รู้สึกอบอุ่นหัวใจที่ไ