EP 22/1 ลูกไม่มีพ่อ

[22]

ลูกไม่มีพ่อ

ช่วงบ่ายวันเดียวกัน

อรุณฉายเปิดดูเงินจำนวนหนึ่งในกระเป๋า มันเพิ่มขึ้นมามากโขเพียงข้ามวัน มือเรียวแตะตรงลำคอโล่งๆ ของตัวเอง ใจหายเมื่อสร้อยคอที่มารดาเคยให้ เหลือไว้เพียงตั๋วรับจำนำแผ่นบาง

“แม่คะ...หนูจะไถ่คืนมาแน่ๆ แม่อย่าโกรธหนูนะ” บอกมารดาที่ไม่ได้อยู่ตรงหน้าแล้วหยิบมือถือขึ้นมา หลายข้อความที่เธอส่งไป มารดาอ่านแต่ไม่เคยตอบกลับสักที มารดาที่รักคงยังโกรธอยู่ ไม่เป็นไรหรอก เธอทนได้

วันนี้เธอไม่ได้เข้าสวน เพราะร่างกายไม่ไหว มันเพลียเกินจะกล่าว เธอมีเรื่องสำคัญต้องคุยกับย่าด้วย ถือโอกาสไปคุยวันนี้เลยก็แล้วกัน

ว่าที่คุณแม่เดินลัดเลาะสวนกล้วยมาจนถึงเรือนไม้ของย่า บ้านช่องห้องหับยังเงียบเชียบอยู่เช่นเดิม เธอรวบรวมความกล้า ก้าวขาขึ้นบันไดไปหาย่าอีกครา หลายเดือนแล้วกระมังที่ไม่ได้เจอท่าน ได้แต่หวังว่าท่านจะสบายดี

ย่าพร้อมยังนั่งเอนหลังอยู่ที่เดิม จานของว่างยังวางอยู่ใกล้ๆ ดวงตาของหญิงชราได้เพ่งมองคนที่กำลังเดินขึ้นเรือนมา วูบหนึ่งหัวใจคนแก่ได้วูบไหว ยามเ