ตอนที่ 64

ตกดึกผู้กองสิงห์ไปหาอดีตเมียที่บ้านอีกครั้งพร้อมกับสภาพเมามาย ทว่าผิดสังเกต ภายในบ้านไม่มีไฟส่องสว่างสักดวง

นอนแล้ว?

นี่เพิ่งตีหนึ่ง ราตรีจะนอนเร็วขนาดนั้นเชียว

แต่งหน้าทำผมตลอด กว่าจะอาบน้ำทำอะไรเสร็จก็ปาไปสองชั่วโมง

กำลังจะเดินอ้อมไปทางด้านหลัง เขาปีนต้นมะขามแล้วเข้าทางหน้าต่างซึ่งอยู่ทางด้านบน ราตรีคงไม่ทันรู้ว่าเขาเข้าไปในบ้านเธอผ่านที่ตรงนี้

ลูกกุญแจที่คล้องด้านหน้าประตูเอาไว้สะดุดตา ดึงความสนใจของเขากลับมา

ห้ามให้ใครเข้าไปในบ้าน และอีกความหมายก็คือ คนในบ้านไม่สามารถออกมาได้ด้วยหากไม่ปีนหน้าต่างอย่างที่เขาทำ

หากเขาเป็นคนธรรมดา ชาวบ้านทั่วไป ก็คงเข้าใจว่าบ้านไม่มีคนอยู่แค่นั้น แต่เขาเป็นตำรวจย่อมวิเคราะห์ได้ว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากล

หยิบมือถือออกมาต่อสายหาแม่ของลูก ก็พบว่าราตรีปิดเครื่อง

ผู้กองหนุ่มยืนครุ่นคิด เขาว่าตัวเองได้กลิ่นแปลกๆ แล้วล่ะ

ทักหาเพื่อนตำรวจที่เข้าเวรเพื่อให้อีกฝ่ายช่วย

(ว่าไงสิงห์)

"ดูสัญญาณมือถือหมายเลขนี้ให้หน่อยว่าล่าสุดอยู่ที่ไหน"

(เค ครึ่งชั่วโมงนะ)

"อืม" นานขนาดนั้นเขาคงกลับไปรอที่บ้าน เพราะมั่นใจว่าเวลานี้ราตรีไม่อยู่ในบ้านแน่นอน และคงไปแอบหลบที่ไหนส