All Chapters of เมียชังผู้กองแสนร้าย: Chapter 1 - Chapter 10

"แม่ เดือนหน้าเสือต้องไปสมัครเรียนแล้วนะครับ" ปากบอกกับแม่ ส่วนตายังดูจอมือถือ สองมือกำลังเล่นเกมนอนบนแคร่ไม้หวายตัวยาวในบ้าน หากแต่ไม่ยาวพอส่วนสูงของเด็กชายวัยสิบเอ็ดย่างสิบสองขวบนามว่า 'เสือ' มีดีกรีเป็นถึงลูกชายตำรวจยศร้อยตำรวจเอกพ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่เขาสามขวบ ถึงอย่างนั้นเขาก็จะเทียวไปเทียวมาระหว่างสองบ้านทุกเย็นวันศุกร์แม่ไปรับที่บ้านพ่อเพื่อพามานอนค้างที่บ้าน เย็นวันอาทิตย์ไปส่งกลับบ้านพ่ออีกทีบ้านของพ่อกับแม่อยู่หมู่บ้าน 'คันคาย' แม่ 'คุ้มเหนือ' พ่อ 'คุ้มใต้' ไม่ไกลกันมาก ไปมาค่อนข้างสะดวก เมื่อก่อนแม่จะเทียวปั่นจักรยานไปรับไปส่ง แต่เดี๋ยวนี้แม่มีรถมอเตอร์ไซค์ขับแล้ว"เรียนที่ไหนล่ะเสือ ดูไว้บ้างยัง" คนเป็นแม่อย่าง 'ราตรี' วัยสามสิบสองปีถามออกมา ถือจานข้าวผัดที่เธอเข้าครัวทำอาหารเองมาวางบนโต๊ะญี่ปุ่นให้ลูกชาย เธอจะทำอาหารให้เสือกินเป็นประจำเวลาที่ลูกมาค้างด้วย ลูกชายเธอชมว่าเธอทำกับข้าวอร่อยมากเสือเห็นอย่างนั้นรีบปิดหน้าจอมือถือแล้วย้ายลงมานั่งข้างล่าง กินข้าวไปด้วยคุยกับแม่ไปด้วย"เสือว่าจะเรียนในอำเภอครับแม่" โรงเรียนมัธยมของรัฐบาล มีระดับการเรียนการสอนตั้งแต่ชั้นมั

ผู้กองสิงห์วางสาย ราตรีลูบผมลูกชายเบาๆ เธอรู้ว่าเสือไม่โอเคหรอกดูจากหน้าลูกแล้ว แต่ขัดคนเป็นพ่อไม่ได้"เสือเชื่อพ่อนะ พ่อเราย่อมหาอะไรที่ดีที่สุดเท่าที่พ่อคนนึงจะหาให้ลูกได้แล้ว" แต่วิธีการพูดของเขา ก็ผู้ชายเลี้ยงลูกคนหนึ่ง ค่อยพูดค่อยบอกไม่ค่อยเป็น ถ้าบอกให้ทำคือต้องทำ ไม่อธิบายขยายความ"เสือเข้าใจแล้วครับแม่" เหมือนเขาจะรู้แต่แรกว่ามันคงไม่สำเร็จ เพราะไม่มีสักครั้งที่เขาจะขัดพ่อได้ ราตรีอมยิ้ม ลูกชายเธอก็ไม่ได้ว่าจะดื้อสักหน่อย ถึงจะแย้งบ้างเพราะเขาโตแล้ว มีความคิดเป็นของตัวเอง แต่เสือก็ยังน่ารักกับพ่อกับแม่เสมอ พ่อแม่ว่ายังไงก็เอาตามนั้น "แต่เสือไม่โอเคที่พ่อว่าแม่ต่างหาก" มีอย่างที่ไหนมาบอกว่าแม่กรอกหูไอ้เสือ สาบาน แม่เอาแต่สอนให้เขาเชื่อฟังพ่อ เพราะแม่เลยที่ทำให้เขายอมเชื่อฟังพ่อได้ขนาดนี้ราตรีค่อยๆ คลายยิ้มเมื่อลูกว่าอย่างนั้น ก่อนจะแสร้งทำเป็นยิ้มต่อ"พ่อก็ไม่ได้ว่าอะไรแม่นี่" ตักข้าวขึ้นป้อนลูกชายเมื่อฝ่ายนั้นหยุดกิน เสือจับมือแม่เอาไว้เพราะต้องการพูดคุยก่อน"พ่อใจร้ายขนาดนั้นทำไมแม่ยังปกป้องพ่ออีกครับ ที่ผ่านมาพ่อว่าแม่มาตลอดเลยใช่ไหม""ไม่นะ พ่อไม่เคยว่าแม่เลยนี่" ราตรีรี

ห้าโมงครึ่งราตรีขับรถมอเตอร์ไซค์ไปส่งลูกชายที่บ้านพ่อเขา เธอจะไม่รอให้ถึงหกโมงเย็นที่พ่อของลูกจำกัดเวลามาเพราะไม่อยากมีปัญหา แม้เกินไปหนึ่งนาทีเขาก็จะว่าเธอมาที่ไม่รักษาคำพูด และขู่จะไม่ให้เธอพาลูกไปนอนด้วยอีก เธอจึงต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดเธอเป็นคนขับ ส่วนลูกชายนั่งซ้อนท้ายกอดเอวแม่ วางคางเกยบนไหล่เล็ก หากใครไม่รู้มาก่อนว่าสองคนนี้แม่ลูกกันคงคิดว่าเป็นแฟนก็ทั้งคู่หน้าตาไม่เหมือนกันสักนิด เสือได้พ่อมาหมด อีกอย่างเสือก็โตเป็นหนุ่มแล้วด้วย ส่วนราตรียังสาว ยังสวยเหมือนคนไม่มีลูก ในร้านคาราโอเกะหนุ่มๆ ยังเรียกหาหม้ายสาวสุดสวยอย่างราตรีเพียบ เพราะทั้งคำพูดคำจาดูอ่อนหวาน รูปร่างยังคงงดงามจอดรถที่หน้าบ้านทรงไทยยกสูงหลังหนึ่ง ยืนร่ำรากับลูกที่หน้าบ้าน ก็เห็นพ่อของลูกเดินลงมาจากบนบ้านกับใบหน้าดุของเขา ท่าทางดูสง่าแม้จะอยู่ในชุดลำลองธรรมดา เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงขาสั้นสีดำ ราตรีจึงบอกลูกชายว่าต้องไปแล้ว"เดี๋ยววันศุกร์แม่มารับอีกนะ" ประคองแก้มลูกชายรั้งลงมาหอมซ้ายขวาให้ชื่นใจ ทำประหนึ่งว่าเสือยังคงเป็นเด็กสำหรับเธอเสมอ ก่อนจะขับรถกลับบ้านไปเสือกำลังจะเดินเข้าบ้าน ก็เจอกับพ่อที่ยืนเอา

ก๊อก ก๊อก ก๊อกราตรีพันผ้าขนหนูตรงอกกำลังนั่งแต่งหน้าเพื่อจะไปทำงาน หันไปมองที่ประตูบ้านว่ามีใครมาหาเธอเวลานี้ เธอไม่ได้นัดใครเอาไว้นี่นาด้วยความเป็นผู้หญิงอยู่ในบ้านตัวคนเดียวมันนึกกลัว รีบลุกเดินไปส่องตาดู ประตูบานไม้มีช่องพอให้ส่องออกไปด้านนอกได้อยู่ว่าเป็นใครยืนอยู่ตรงหน้าบ้านชะงักไปพร้อมกับใจที่เต้นแรงมากเมื่อเห็นใบหน้าพ่อของลูก 'ผู้กองสิงห์' เขามาทำไมกัน ตั้งแต่เธอเลิกกับพ่อของลูกเขาก็ไม่เคยมาเหยียบที่บ้านเธอเลยสักครั้ง ก็มีแค่เธอที่เทียวไปรับไปส่งลูกก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!"เปิดประตู" คนที่มาเคาะดังกว่าเดิม และมั่นใจว่าราตรียังไม่ไปทำงาน ก็ไฟในบ้านเปิดสว่างขนาดนี้จึงออกปากเรียกราตรีรีบเดินกลับไปหยิบเสื้อผ้าเอามาสวมใส่ลวกๆ ได้เสื้อยืดสีครีมตัวโตกับกางเกงขาสั้นที่ไม่ได้สั้นมาก ตรวจดูความเรียบร้อยของตัวเองในกระจกว่าไม่โป๊จึงรีบเดินไปเปิดประตูแอรด..สองสายตาสอดประสานกัน ผู้กองหนุ่มถือวิสาสะเดินเข้าบ้านหลังเล็กขนาดสองชั้น ด้านบนเป็นไม้ ด้านล่างเป็นปูนเปลือย ตั้งแต่เขาเลิกกับแม่ไอ้เสือก็ไม่เคยมาเหยียบที่นี่อีกเลยกวาดสายตาดูรอบๆ ว่ามีอะไรผิดปกติ คนหน้าแปลกไม่มี ส่วนมากจะเป็นข้าวของเค

ราตรีออกจากบ้านเวลาหนึ่งทุ่ม กะไปถึงที่ทำงานไม่เกินสองทุ่ม เธอจะไปหาอะไรกินก่อนเข้างานมีรถมอเตอร์ไซค์สีชมพูคู่ใจขับออกจากบ้าน เสื้อแขนยาวกางเกงขายาวพร้อมเพราะเริ่มเข้าสู่หน้าหนาว ขับรถไปมือก็สั่นไปเดินทางประมาณยี่สิบนาทีก็มาแวะที่ร้านสะดวกซื้อในปั๊มน้ำมัน จอดรถแล้วลงไปซื้อของกิน เธอได้บะหมี่หมูสับมาหนึ่งถ้วยกับน้ำเปล่าอีกขวด นั่งกินบริเวณแถวๆ หน้าร้านนั่งกินไปก็คิดไปด้วย อาทิตย์หน้าเงินเดือนออก เธอก็จะรีบโอนไปให้ผู้กองสิงห์ แล้วหลังจากนั้นคือหมดเกลี้ยงบัญชี เธอจะเอาเงินที่ไหนใช้เพื่อเอาชีวิตรอดในเดือนหน้าไหนจะเวลาที่ลูกมาหาช่วงวันหยุด เกิดเสืออยากออกไปเที่ยวเธอจะทำอย่างไรดีหรือเธอต้องไปยืมเงินคนอื่น แล้วเธอจะไปยืมใครดี ทุกคนต่างก็มีภาระหน้าที่กันทั้งนั้นเธอเป็นเสาหลักในครอบครัวทำงานคนเดียว เวลาเงินออกก็จะให้พ่อให้แม่บ้าง แล้วก็เก็บไว้ซื้อของให้ลูกบ้าง พอพ่อแม่เสียก็มีแค่เสือที่เธอต้องดูแล แต่ยอมรับว่าจำนวนสองรอบล่าสุดมันเยอะมากเนื่องด้วยลูกโตขึ้น ค่าใช้จ่ายในส่วนนี้มันมากกว่าค่าใช้จ่ายในครอบครัวเสียอีก เธออาจต้องหางานทำเพิ่มหรือเปล่า แล้วเธอจะไปทำงานอะไรดี ราตรีกินจนหมดเกลี