Chapter27

Chapter27

“ว่าแต่ เถ้าแก่หาข้อแก้ตัวเรื่องยาแล้วใช่ไหม ฉันว่านะ สิงห์ต้องถามแน่ๆ”

“ถามมาสิ มีคำตอบอยู่แล้ว” เถ้าแก่สันต์ไม่กลัว “รีบไปนั่งในห้องรับแขกเถอะ สิงห์กับแพรน่าจะกินเสร็จแล้ว” สองผัวเมียเจ้าแผนการรีบเดินไปนั่งในห้องรับแขก เถ้าแก่สันต์นั่งอ่านหนังสือพระ ส่วนปานวาดนั่งอ่านหนังสือถักโครเชต์ อีกราวห้านาทีคนที่เพิ่งกินข้าวเสร็จได้เดินมายังห้องรับแขก

“พ่อกับแม่ทำแบบนี้ทำไมครับ”

“ทำไร” เถ้าแก่สันต์ทำไขสือ

“ก็เรื่องที่พ่อกับแม่วางยาปลุกเซ็กส์ใส่น้ำมะลิ ผมอยากรู้ว่าพ่อทำแบบนี้ทำไม”

“พ่อกับแม่หวังดีนะ นิสัยของสิงห์กับแพรคล้ายกัน พ่อก็กลัวว่าจะทะเลาะกันไง ก็เลยทำแบบนี้ แล้วผลก็ดีด้วย เห็นไหมล่ะว่าสิงห์กับแพรไม่ทะเลาะกันเลย” เถ้าแก่สันต์ตอบตามตรง ไม่ได้แก้ตัว

“ไม่มีพ่อแม่คนไหนคิดไม่ดีกับลูกหรอกนะสิงห์ อีกอย่างถ้าสิงห์กับแกระมีอะไรกันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกไม่ใช่เหรอเพราะเข้าหอกันแล้ว พ่อกับแม่ก็แค่ช่วยให้เรื่องมันง่ายขึ้นเท่านั้นเอง”

ปานวาดพูดเสริม สิงหนาทมองบิดามารดาแล้วอ่อนใจ จะโกรธก็คงโกรธไม่ได้ จะต่อว่าก็ทำไม่ได้อีก เพราะทุกคำของ