26 ผู้หญิงที่ผมรัก

t a l k อาวุธ

เมื่อสวมใส่เสื้อผ้าให้เธอเสร็จ ผมก็อุ้มร่างบางของแสนดีมานอนที่เตียง เธอหลับลึกมาก แทบไม่กระดิกตัว มีเพียงเสียงลมหายใจที่ดังออกมา

ผมเลื่อนผ้าห่มผืนหนาคุมร่างกายของเธอแล้วก้มจูบที่หน้าผากของแสนดี เอามือลูบที่หน้าผากของเธอยังแผ่วเบา

ทุกอย่างที่ผมทำในวันนี้ ผมเต็มใจทำมันออกมา และคิดว่ามันดีที่สุด เธอคือสิ่งล้ำค่าของสำคัญที่ผมไม่อยากให้หายไปจากชีวิต

ผมจับมือแสนดีมาคุมเอาไว้ พร้อมกับจ้องหน้าเมียตัวเอง ใช้ริมฝีปากจูบตามมือของเธอด้วยความรัก ผมชอบความหอมในตัวของเธอ

"เฮียขอโทษนะ เฮียเห*้ยจริงๆอย่างที่เธอบอก" ยิ่งจ้องหน้าเธอมากเท่าไหร่ ผมก็ยิ่งเห็นความเลวทรามของตัวเองมากเท่านั้น

"...."

"เธอไม่น่ามาเจอคนอย่างเฮียเลย คนอย่างเฮียไม่คู่ควรกับเธอเลยสักนิด เธอแสนดีจนคนอย่างเฮียไม่น่าได้ครอบครอง" ผมเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ที่ผมพูดออกไปแบบนั้น ผมรู้สึกผิดจริงๆ

ความรู้สึกมันแปลกไป ผมรู้สึกอยากร้องไห้ขึ้นมาดื้อๆ เสียใจกับทุกการกระทำ ที่ผมเคยทำในครั้งก่อนๆ

ถ้าหากย้อนไปได้ ผมจะไม่ทำเรื่องเลวระยำแบบนั้น ถ้าเธอไม่เปลี่ยนแปลงตัวเอง ถ้าผมไม่ย้อนกลับไปในจุดที่แสนดีเคยเป็น ผมคงไม่เห็นความน่ารักความแ