ตอนที่ 19 ปลาร้าพาซวย

ในที่สุดก็จบที่โรงพยาบาล อวสานความตั้งใจที่อยากจะงาบเธอในคืนนี้ ทำไมมันถึงได้ซวยขนาดนี้วะ อยากจัดการเธอแต่กลับโดนส้มตำปูปลาร้าจัดการเสียนี่

“คุณเจย์เดน เป็นยังไงบ้างคะ” นริศรารีบเดินเข้ามาหาเขาทันทีที่ออกมาจากห้องพบแพทย์ รู้สึกผิดที่เป็นต้นเหตุให้คนตัวสูงแพ้อาหารจนผื่นขึ้นแดงเต็มหน้าเต็มตัวอย่างนี้

“ไม่เป็นอะไรแล้วแหละ” ถึงจะยังไม่เป็นอะไรก็เถอะ แต่เมื่อสักครู่ที่พบหมอ หมอบอกว่าถ้ากินเข้าไปเยอะกว่านี้ก็มีสิทธิ์ที่จะอาการหนักถึงขั้นอาเจียน หมดสติได้ “หมอฉีดยาแล้วก็จ่ายยาแก้แพ้ให้แล้ว ตอนนี้ก็แค่รอให้ผื่นแดงมันค่อยๆ ยุบหายไป”

“ฉันก็ตกใจแทบแย่ ไม่คิดว่าคุณจะแพ้ส้มตำ”

“ไม่ได้แพ้ส้มตำหรอก หมอบอกว่าแพ้ปลาร้า”

“แพ้ปลาร้า!” นริศราว่าพลางตกใจก่อนที่จะอมยิ้มและแอบหัวเราะ

“หัวเราะอะไร”

“ก็หัวเราะคนแพ้ปลาร้าน่ะสิ คนอะไรเนี่ย” จะบอกให้ว่าปลาร้าน่ะเป็นของเด็ดที่สุดแล้ว ทำไมแต้มบุญของเขาถึงได้น้อยอย่างนี้นะ

“น่าแปลกตรงไหน” เขาเอ่ยเซ็งๆ ไม่ได้เซ็งที่รู้ตัวว่าแพ้ปลาร้าหรอกนะ แต่เซ็งเพราะคืนนี้อดแอ้มเธอต่างหาก

“ฉันขอโทษนะคะ ที่เป็นต้นเหตุให้คุณเป็นแบบนี้” เธอแก้ตัวด้วยการขอโทษอย่างรู้สึกผิดจริงๆ ใบหน้