ทำใจ 12

บ้านอัมรินทร์

“อะไรกันคะ” ร่างระหงออกจากบ้านแล้วต้องยิ้มกว้างเมื่อเห็นดอกกุหลาบขาวช่อโตที่เธอชอบ

“นายให้เอามาให้คุณครับ” เทเลอร์ในชุดสูทสีดำราคาแพงยื่นช่อดอกไม้ในมือให้หญิงสาว

“...ขอบคุณค่ะ” แพรพิมพ์ ผิดหวังเล็กน้อยก่อนจะยิ้มและรับดอกไม้จากชายหนุ่ม

“งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” ชายหนุ่มผู้เจียมตัวก้มหน้าแล้วเดินออกจากบ้านทันที

“ดะ…เดี๋ยว!”

“ว้าย!!!”

แพรพิมพ์เดินตามเทเลอร์ แต่ด้วยความรีบร้อนทำให้สะดุดขาตัวเองล้ม

“คุณพิมพ์!!”

ดีที่เทเลอร์คว้ารับตัวเธอไว้ได้ทัน ทำให้ร่างบางอยู่ในอ้อมแขนแกร่งของชายหนุ่ม

สองสายตามองประสานกันอย่างลึกซึ้ง

“เจ็บตรงไหนไหมครับ” เทเลอร์รีบดึงสติตัวเองก่อนจะปล่อยหญิงสาวพร้อมสำรวจร่างกายเธออย่างละเอียด

“วันนี้พี่ว่างไหม” แพรพิมพ์พูดเสียงสั่น

“คุณพิมพ์มีอะไรให้ผมรับใช้ครับสั่งมาได้เลย” เทเลอร์พูดด้วยเสียงนิ่งเรียบ ก้มหน้ารอรับคำสั่ง...

 “อย่าทำแบบนี้ได้ไหม” แพรพิมพ์เดินเข้าไปใกล้ ๆ เทเลอร์ แต่เทเลอร์กลับถอยหนี

“อย่าทำแบบนี้เลยครับ “

“ทำไมคะเพราะอะไร?” แพรพิมพ์ไม่ฟังที่เขาพูดแต่กลับเดินตรงเข้าไปหา

“เพราะคุณคือผู้หญิงของนาย!” เทเลอร์พูดเสียงแผ่วย้ำเตือนใจตัวเองว่าคนตรงหน้าคือว่าที่นายหญิงของเขา ไม่ใช่อดีตคนรักผู้หญิงที่เขารักอีกต่อไป

“แต่พิมพ์!...มะ...”

“ยัยพิมพ์!!” ไม่ทันที่หญิงสาวจะได้พูดต่อ เสียงผู้เป็นแม่ก็ดังขึ้นพร้อมปรายตามองชายหนุ่มอย่างดูถูกเหยียดหยาม

“...แกมาที่นี่ทำไม!” คุณหญิงแพรวพรรณ จ้องหน้าเทเลอร์อย่างไม่พอใจ

“คุณปืนให้ผมเอาของขวัญมาให้คุณพิมพ์ครับ”

“หมดธุระแล้วผมขอตัวก่อน” สิ้นคำพูดเทเลอร์ก็เดินออกไปทันที

“...” แพรพิมพ์ได้แต่มองตามหลังชายหนุ่มตาละห้อย

“นางเด็กไม่รักดี!”

“แกนี่มันไม่รักดีเหมือนแม่แก! ฉันอุตส่าห์หาผู้ชายดี ๆ ให้แต่แกมันตาต่ำ! ต่ำเหมือนแม่แก!!” แพรวพรรณพูดพร้อมทุบตีหญิงสาวที่เอาแต่ยืนนิ่งเงียบไม่พูดตอบโต้ใด ๆ

“จำใส่หัวแกไว้! ต้องแต่งงานกับคุณปรเมศวร์คนเดียว ไม่งั้นอย่าหวังจะได้เจอแม่แกอีก!” สิ้นคำพูดแพรวพรรณเดินกลับขึ้นไปบนห้อง อย่างหัวเสีย

“อึก!!” หญิงสาวเอื้อมมือขึ้นปาดน้ำตาตัวเองแล้วหอบดอกไม้ช่อโต กลับขึ้นไปบนห้อง

“เพื่อแม่พิมพ์จะอดทน” แพรพิมพ์ถูกแพรวพรรณที่มีศักดิ์เป็นป้าเลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็ก

เพื่อให้หญิงสาวทำตามคำสั่งแพรวพรรณถึงกับทำร้ายน้องสาวแท้ ๆ จนตอนนี้ พราวฟ้า ที่นอนแน่นิ่งหลังจากที่คลอดลูกสาวคนเล็ก เพราะเสียเลือดมากทำให้กลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา

เพราะตอนนั้นเธอยังเด็กจึงถูกป้าแท้ ๆ จัดการสมบัติทุกอย่างพร้อมกับไล่พ่อและน้องสาวแรกเกิดออกจากบ้าน

เพื่อให้ตัวเองได้ในสิ่งที่ต้องการ ถึงแพรพิมพ์จะไม่ได้อยากทำแต่ก็ต้องยอมหมั้นกับปรเมศวร์เพราะไม่อาจทนเห็นแม่ตายไปต่อหน้าต่อตาได้

ถึงรู้ว่าผู้เป็นป้าจะแค่ขู่แต่มีหลายครั้งที่ แพรวพรรณลงมือทำร้ายแม่ที่นอนนิ่งต่อหน้าต่อตาเพราะความกลัวเธอเลยต้องยอมทำตาม

“โธ่เว้ย!!!” เทเลอร์ได้แต่ตะโกนออกมาสุดเสียงเมื่อทำอะไรไม่ได้

โชคดีที่เจ้านายไม่รู้ถึงเรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างตนกับแพรพิมพ์

และรู้อยู่เต็มอกว่าแพรพิมพ์ทำไปเพราะมีเหตุผลแต่เขาโมโหตัวเขาเองที่เกิดมาจนเลยช่วยอะไรเธอไม่ได้!

เรื่องทุกอย่างเลยจบแบบนี้ และต้องยอมเปิดทางให้เจ้านายหนุ่มได้มาดูแลเธอผู้ซึ่งเป็นดั่งดวงใจ

ถึงจะรู้ว่าเจ้านายมีนิสัยยังไง แต่เพราะเจ้านายกับคนรักรู้จักกันมานานและเขาเชื่อว่าเจ้านายจะเป็นคนที่ดูแลเธอได้ดีกว่าตัวเอง เขาเลยยอมตัดใจและเป็นฝ่ายเดินถอยออกมา

“พี่ขอโทษ!” เมื่อตั้งสติได้ เทเลอร์ขับรถออกจากตรงนั้นทันทีเพราะตอนนี้หญิงสาวกำลังมองจากหน้าต่างห้องมายังรถที่เขานั่งอยู่

เพราะรู้ว่าหญิงสาวยังตัดใจจากตัวเองไม่ได้วิธีเดียวที่จะทำให้เธอเลิกรักคือต้องเป็นคนเลวในสายตาเธอ! ทำทุกอย่างให้เธอเกลียด!

รถสปอร์ตหรูขับออกจากรั้วบ้านอัมรินทร์ ด้วยความเร็วสุดเข็มไมล์

จะมีเพียงแค่สายตาละห้อยของหญิงสาว ที่ยืนร้องไห้น้ำตาเม็ดใสไหลอาบสองแก้ม หัวใจดวงน้อยเหมือนโดนเข็มทิ่มแทงมันทั้งจุกทั้งเจ็บแต่เธอก็ไม่สามารถทำอะไรได้!! นอกจากทำใจ!