Share

ไม่ชอบหน้า 13

last update Last Updated: 2025-03-24 18:25:51

หลายเดือนผ่านไป

“อีกสองอาทิตย์จะเปิดเทอมแล้วสินะ”

ฉันนั่งมองชุดนักศึกษาที่เพิ่งจะไปซื้อมาเมื่อวันก่อนกับหนูน้อยเบบี๋

ที่ตอนนี้ดูจะไม่น้อยแล้วละ รอยเต็มคอทุกวันแบบนั้น แต่ฉันก็ไม่ได้อะไรหรอกเพราะคุณกันต์เขาชัดเจนแสดงออกว่ารักเบบี๋มากขนาดนั้น มากถึงขนาดยอมเปลี่ยนตัวเองเพื่อเบบี๋แบบนี้สิ เขาถึงจะเรียกเจ้าชายที่แท้จริง

เบบี๋น่ารักเล่าให้ฉันฟังทุกอย่าง แต่ฉันก็บอกเบบี๋แล้วแหละว่าอย่าไปพูดเรื่องแบบนี้กับคนอื่น เพราะเราไม่รู้หรอกว่าใครคิดยังไงกับเรา บางคนต่อหน้าอาจจะทำเป็นพูดดีพอลับหลังก็ลอบกัดเราก็มีถมไป

“เฮ้อ! คิดถึงจังเลยตอนนี้จะเป็นยังไงบ้างนะ”

แต่ต้องมานั่งหงอยเมื่อเห็นรอยยิ้มเล็ก ๆ อยู่หน้าจอโทรศัพท์ ตอนนี้คุณเขาพาน้องพาร์ทกลับจีนแล้วไม่รู้จะมาไทยอีกเมื่อไหร่

นี่ก็ 2 เดือนแล้วที่ฉันไม่ได้เจอน้องพาร์ทเลยได้แต่ดูรูปเก่า ๆ กับรูปที่เบบี๋ส่งให้ดูในกรูปไลน์แค่นั้น

“แนน!!”

“แนนนี่!!”

ปัง! ปัง! ปัง!

“คะแม่!” ฉันรีบวางโทรศัพท์แล้วรีบไปเปิดประตูให้แม่

“มีอะไรหรือเปล่า” ฉันยิ้มให้แม่คงจะมีอะไรให้ทำ

“รีบแต่งตัวแล้วไปกับฉัน!” แม่พูดอย่างหงุดหงิด

“ไปไหน?” ฉันเอ่ยถามแม่ ปกติแม่ไม่เคยให้ฉันไปไหนมาไหนด้วย

“เออน่ะ! บอกให้ไปแต่งตัวก็ไปถามอะไรมากความ” แม่ทำเสียงดุ ๆ แล้วเดินกลับไปที่ห้อง

“ไปไหนก็ไม่บอกแล้วจะแต่งตัวยังไง” ฉันเอามือเกาหัวแล้วเดินกลับไปเลือกชุด

แต่มันก็มีแค่ไม่กี่ชุดเพราะฉันไม่ค่อยได้ออกไปไหน

อันนี้แล้วกัน! ฉันหยิบกระโปรงยีนสั้นพร้อมเสื้อยืดเอวลอยแขนสั้นสีขาวที่เพิ่งซื้อวันก่อน ตั้งแต่ซื้อมายังไม่ได้ใส่เลย

“เสร็จแล้วค่ะ” ฉันเดินสะพายกระเป๋าใบโปรดเดินไปหาแม่ที่ห้อง

“......รู้จักแต่งตัวแล้วนิ” แม่พูดและยิ้มอย่างพอใจ

“มานี่!”

แม่ยิ้มแปลก ๆ แล้วดึงตัวฉันเข้าไปในห้องพร้อมกับแต่งหน้าทาปากให้เสร็จสรรพ

“แม่แนนไม่ชอบแบบนี้” ฉันมองดูตัวเองในกระจกรู้สึกมันแปลก ๆ ถึงมันจะไม่ได้ฉูดฉาดอะไร ก็ดูสดใสสมวัยแต่ฉันไม่เคยแต่งหน้าเลยรู้สึกแปลก ๆ มากกว่า

“แกนิสวยไม่เบาเลยนะ!”

แต่แม่ไม่สนใจพูดยิ้ม ๆ แล้วเดินไปหยิบสร้อยมาใส่ให้ฉัน

“ไปได้แล้วเดี๋ยวสาย วันนี้ฉันมีนัดกับคุณแพรวพรรณ แกต้องไปด้วย!”

“เห็นว่าหลานชายเขาเพิ่งกลับจากเมืองนอก”

แม่พูดเรียบ ๆ แล้วดึงมือฉันเดินออกจากห้อง

“ไม่ใช่ว่าแม่จะจับคู่ให้หนูนะ แม่ก็รู้ว่าหนู...” ฉันหยุดเดินแล้วจ้องหน้าแม่

“ฉันรู้ว่าแกกับคุณปรเมศวร์เป็นอะไรกัน “

“ฉันแค่พาแกไปเปิดหูเปิดตา ถ้าวันหนึ่งคุณปรเมศวร์เขาเบื่อแกขึ้นมาแกจะได้ขายออก!”

“อย่าถามมากแค่ไปนั่งปั้นหน้าฉีกยิ้มหวาน ๆ แค่นี้มันไม่ตายหรอกอีกอย่างผัวแกตอนนี้ไม่อยู่ไทยอย่าคิดมาก!”

“แม่พูดอะไรคุณเขาไม่ใช่...” ฉันเงียบมันกระดากปากที่จะพูดคำนี้

“ไม่ใช่ผัวก็ไม่ใช่ผัว เพราะแกโง่แบบนี้ไงเขาถึงให้เป็นได้แค่นางบำเรอ!”

แม่พูดด้วยน้ำเสียงรำคาญ พร้อมถอนหายใจเอือมระอา จ้องหน้าฉันแล้วส่ายหัว...

แต่คำว่านางบำเรอ เฮ้อ! มันก็ถูกแล้วละ…

ร้านอาหาร

“สวัสดีค่ะคุณแพรวพรรณ”

แม่ยกมือไหว้ใครก็ไม่รู้แต่ดูท่าทางไม่เป็นมิตรเอาเสียเลย

“สวัสดีค่ะคุณดารากานต์”

น้ำเสียงเย่อหยิ่งพร้อมปรายตามองมาที่ฉัน

“นี่...แนนนี่ค่ะ ลูกสาวคนโตของดิฉันกับท่านทูต”

แม่สะกิดแขน ก่อนฉันจะยกมือขึ้นไหว้และฉีกยิ้มให้ แต่ท่านทูต ท่านทูตเหรออย่าบอกนะว่าแม่โกหกคนอื่นอีกแล้ว

เฮ้อ! ฉันควรชินสินะเพราะบ้านเราไม่ได้มีหน้ามีตาในแวดวงไฮโซแม่ก็จะชอบพูดนั่นนี่อ้างถึงพ่อพี่ไรอันแบบนี้ตลอด

ฉันเคยพูดกับแม่หลายครั้งแต่แม่ไม่สนใจฟัง และหันมาด่าฉันแทน

“หนูแนนอายุเท่าไรเหรอ?” คุณแพรวพรรณอะไรนั่นถามฉัน ด้วยน้ำเสียงแกว่ง ๆ เหมือนเขาจะไม่ชอบฉันเท่าไร

“17 ใกล้จะ 18 แล้วค่ะ” ฉันก็พูดยิ้ม ๆ ตามมารยาท บรรยากาศมันน่าอึดอัดมากฉันไม่ชอบสังคมแบบนี้เลยมีแต่ใส่หน้ากากเข้าหากัน

“งั้นก็เป็นน้องตาบอลน่ะสิ รายนั้นอายุ 20 ปีนี้ เห็นอายุยังน้อยแบบนั้นแต่ความสามารถรอบด้านเลยนะ ช่วยงานที่บริษัทเป็นถึงผู้จัดการเลยนะ”

“จริงเหรอคะ หลานบอลเก่งมากเลยค่ะ แบบนี้ถ้ามีโอกาสต้องให้ยัยแนนเรียนรู้จากพี่แล้วละเด็กคนนี้หัวอ่อนไม่ค่อยทันคน”

“เพราะแบบนี้ดาราถึงไม่ค่อยให้ลูกออกไปไหนมาไหนตามลำพังแต่ถ้าคุณแพรวพรรณจะเมตตาหนูแนน จะเป็นพระคุณอย่างงาม”

“ได้สิคะ ตาบอลก็เอาแต่เรียนกับทำงานไม่ค่อยมีเพื่อนฝูงที่ไหน ถ้าได้หนูแนนเป็นเพื่อนตาบอลของดิฉันจะได้ไม่เหงา นี่ก็เห็นบ่น ๆ อยากไปเที่ยวแต่ไม่มีเพื่อนพอดี”

คุณแพรวพรรณปรายตามองฉันแล้วพูดเย้าหยอก หัวเราะกระซิบกระซาบกับแม่

ฉันได้แต่ปั้นหน้ายิ้มทำไมสังคมทุกวันนี้มันเป็นแบบนี้นะ

แล้วฉันต้องทนนั่งฟังผู้หญิงวัยกลางคนนั่งพูดคุยหัวร่อต่อกระซิกใส่หน้ากากเข้าหากันแบบนั้นอยู่เป็นชั่วโมง

“พิมพ์ต้องขอโทษคุณแม่ด้วยนะคะที่มาช้า พอดีพิมพ์มีประชุม”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เมียเด็กของคุณป๋า   Special episode

    “เป็นไง”“ตกลงว่าท้องไหม?”ปรเมศวร์เอ่ยน้ำเสียงตื่นเต้นเมื่อเห็นร่างบางของภรรยาสาวเดินออกมาจากห้องน้ำ“ฟองเบียร์ล่ะ” แต่เธอกลับไม่สนใจเดินผ่านหน้าสามีหนุ่มสายตาสอดส่องหาลูกสาวตัวน้อย“แนน! หนูตอบป๋าก่อนตกลงท้องไหม!” ท่อนแขนแกร่งคว้าเอวคอดดึงร่างเล็กเข้ามากอดเมื่อเห็นอีกฝ่ายไม่สนใจ“ป๊ะป๋า! ปล่อยอึดอัดหายใจไม่ออก” สองมือเล็กผลักดันหน้าอกอย่างรำคาญ“เหม็นด้วย! ““ไหนบอกว่าเลิกได้แล้วทำไมยังได้กลิ่นบุหรี่!” เธอชักสีหน้าไม่พอใจทำจมูกฟุดฟิดเมื่อได้กลิ่นเหม็นของบุหรี่ติดปลายจมูก“อะไรป๋าไม่ได้สูบ คงจะลูกค้าสูบมันเลยติดเสื้อ ป๋าเลิกนานแล้ว” ปรเมศวร์รีบอธิบายอย่างกระตือรือร้น แต่เห็นอาการแปลก ๆ ของเมียรักเขาก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ด้วยความดีใจ“ดีใจมากไหมคะ” คนตัวเล็กคลี่ยิ้มบางเมื่อได้เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าสามี หลังจากที่พยายามจะมีลูกอีกคนมาหลายเดือนและในวันนี้ก็สิ้นสุดการรอคอยแต่จะเป็นลูกสาวอย่างที่เขาหวังไหม อันนี้คงต้องว่ากันอีกที“ที่สุดครับ!”“หนูน่ารักที่สุดเลยรู้ไหม!”พรึบ!ร่างบางถูกช้อนอุ้มเดินตรงไปยังเตียงนอน“คงได้เวลาป๋าต้องทำงานให้น้อยลงเพื่อจะได้ดูแลหนูกับลูกให้มากขึ้นแล้วสินะ!” เขาพูด

  • เมียเด็กของคุณป๋า   คนสุดท้าย [END] 98

    “ไทเกอร์!!”“ไอ้ไทเกอร์!!!”ปรเมศวร์ส่งเสียงเรียกลูกน้องหนุ่มที่ซึ่งกำลังหัวหมุนกับเจ้าสองแสบลูกชายเจ้านายเสียงแข็ง“ครับนาย” ชายหนุ่มวิ่งหอบตรงเข้าหาผู้เป็นนาย“ดูฟองเบียร์ด้วยกูมีธุระ!”“แล้วดูลูก ๆ กูดี ๆ ล่ะ อย่าให้ไปวิ่งเล่นแถวสระน้ำ!”“ถ้าลูกกูเป็นอะไรไปมึงตาย!”สิ้นประโยคเด็กน้อยแก้มใสวัยห้าเดือนเศษก็ถูกยัดใส่มือลูกน้องหนุ่มที่ทำหน้ามึนงง“นาย!” แต่ยังไม่ทันที่เจ้านายหนุ่มจะได้เดินไปไหนเขาก็อุ้มเด็กน้อยไปขวางหน้าไว้เสียก่อน“อะไรของมึงอีก?” เจ้านายหนุ่มมองหน้าลูกน้องอย่างไม่สบอารมณ์เพราะจิตใจมันลอยล่องไปอยู่ที่สระน้ำ“แล้ว...” ลูกน้องหนุ่มมองไปที่สองพี่น้องที่กำลังเล่นต่อสู้กันอยู่“มันเป็นหน้าที่มึง! ไว้กูขึ้นเงินเดือนให้!”เขาพูดแค่นั้นก็จะรีบสาวเท้ายาว ๆ ไปหาภรรยาสาวที่กำลังเล่นน้ำอย่างสบายใจ โดยที่ไม่รู้ตัวว่าภัยร้ายกำลังจะถึงตัวเพราะชุดบิคีนีตัวจิ๋วที่เธอสวมใส่……“ไม่ตายวันนี้จะตายวันไหน! ไอ้ไทเกอร์!” ไทเกอร์ได้แต่บ่นตามหลังเจ้านาย ทำหน้าเหมือนแบกโลกไว้ทั้งใบ“อ้อแอ้ อ้อแอ้” แต่ต้องสีหน้าเปลี่ยนเมื่อเสียงหวานเล็กดังอ้อแอ้ มือเล็กนุ่มนิ่มลูบจับที่หน้าเขาอย่างอ่อนโยน“เห็นแบบ

  • เมียเด็กของคุณป๋า   คนสุดท้าย 97

    “กรี๊ด อุแว้!!”“พอร์ช! ลูกอีกแล้วนะแกล้งน้องทำไม!”เฮ้อ! ฉันละเหนื่อยใจกับลูกชายคนนี้ ตั้งแต่วันนั้นจนมาถึงตอนนี้ก็ผ่านมาแล้ว 3 เดือนกว่า ๆ ทุกอย่างเงียบกริบทางตำรวจพยายามสืบหาที่มาของเด็กแต่ไร้ซึ่งวี่แวว ฉันกับคุณป๋าเลยรับเลี้ยงสาวน้อยและรับเป็นลูกบุญธรรมน้องฟองเบียร์ เด็กหญิง พิชามญชุ์ โชติฐิติเมธานนท์พิชามญชุ์ ผู้งดงามด้วยความรู้ ชื่อนี้หลวงตาเป็นคนตั้งให้ และต้องขอบคุณป๊ะป๋าที่ตามใจฉันให้ลูกใช้นามสกุลเดียวกันกับเราได้เพราะไม่รู้วันเกิดเด็กที่แน่ชัดเราเลยเอาวันที่เจอน้องเป็นวันเกิด และดีที่คุณป๋าเขามีเส้นสายจัดการเรื่องเอกสารให้ลูกได้มีสิทธิ์ทุกอย่างเหมือนคนอื่น ๆแต่ต้องปวดหัววันละแปดรอบกับไอ้ตัวแสบลูกชายคนเล็ก เผลอเป็นไม่ได้แอบหยิกแก้มน้องทุกทีอย่างวันนี้ก็เหมือนกันน้องนั่งเล่นหัวเราะ อยู่ ๆ คนพี่วิ่งมาจากไหนไม่รู้หยิกแก้มน้องจนเป็นรอย จนน้องร้องกรี๊ด“แบร่!!!” แล้วยังไม่ทันจะได้พูดอะไรกันมาแลบลิ้นใส่แล้ววิ่งไปหาพี่ชายทันที ให้มันได้แบบนี้สิ! ลูกคนนี้นิ“นี่ก็อีกคนเขาแกล้งขนาดนี้ยังมองตามตาละห้อย แล้วอะไรคือยิ้มหวานคะ? หนูไม่เจ็บเหรอลูก”ฉันทายาใส่แก้มขาวใสที่เป็นรอยแดงอย่า

  • เมียเด็กของคุณป๋า   หาเรื่องทะเลาะ 96

    ประเทศจีน...“แนน!!”“จะทะเลาะกับป๋าให้ได้ใช่ไหม!”“ได้!”“งั้นขึ้นห้อง ถอดเสื้อผ้าเรามีเรื่องต้องคุยกัน!”สิ้นคำพูดร่างฉันก็ถูกกระชากขึ้นไปบนห้อง และจากนั้นไม่ต้องพูดถึงว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง!คนบ้าอะไรจะถอดเสื้อผ้าคุยกัน เขาหาเรื่องรังแกฉันมากกว่า!“ทีนี้หายโมโหยัง” ก็แบบนี้ทุกทีพอได้แล้วก็มาอ้อน ทีตอนลากขึ้นเตียงเกรี้ยวกราดที่สุด“......” ฉันเงียบ! ดีนะที่วันนี้พี่ไทเกอร์พาสองหนุ่มไปเที่ยว ฉันเลยแวะไปหาคุณป๋าที่บริษัท แต่ต้องไปเห็นอะไรที่มันทำให้อารมณ์เสียเพราะแบบนี้ฉันถึงไม่อยากกลับมาที่นี่ ที่บ้านหลังนี้ เพราะมันมีอะไรหลายอย่างที่มันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บ“ป๋าไม่ได้อะไรกับผู้หญิงพวกนั้นแล้วนะ เราก็อยู่ด้วยกันตลอด แค่เอาหนูคนเดียวป๋าก็ไม่มีเวลาทำอย่างอื่นแล้ว”ฉันเข้าใจเพราะเรื่องมันก็นานแล้วแต่มันก็หงุดหงิดใจอยู่ดี ที่เห็นผู้หญิงที่เขาเคยควง!“ป๋าเป็นเด็กดีแล้วนะครับ” ลมหายใจอุ่น ๆ พ่นรดที่ต้นคออย่างแผ่วเบา“หนูเข้าใจแต่หนูไม่ชอบ ไม่ชอบที่พวกเธอมองป๊ะป๋าด้วยสายตาท่าทางอ่อยแบบนั้น หนูหวง!”ฉันพลิกตัวมุดหน้าซุกแผงอกแกร่ง เพิ่งจะกลับมาอยู่จีนได้ไม่ถึงอาทิตย์กลับต้องมาทะเลาะกันเสียแล้วแ

  • เมียเด็กของคุณป๋า   งานแต่ง | คืนเข้าหอ NC+ 95

    หลายเดือนผ่านไป...งานแต่งถูกจัดขึ้นอย่างใหญ่โต ทั้ง ๆ ที่ฉันขอแค่งานเล็ก ๆ แต่ป๊ะป๋าบอกมันไม่ได้เพราะด้วยฐานะฉันตอนนี้ที่เป็นถึงน้องสาวเจ้าของบริษัทส่งออกใหญ่โตของประเทศและคุณเขาที่เป็นถึงประธานบริษัทค้าเพชรอันดับต้น ๆ จะให้จัดงานเล็ก ๆ มันเป็นไปไม่ได้“แม่สวยจังครับ!” น้องพาร์ทที่วันนี้อยู่ในชุดสูทสีขาวพูดมองแม่แล้วเอาแต่นั่งยิ้มกริ่ม ส่วนน้องพอร์ชตอนนี้กำลังซน ก็ช่วงวัยของเขาแหละกำลังหัดเดินไม่เคยจะอยู่นิ่งดีที่ได้พี่ไทเกอร์คอยดูแลวิ่งตามตั้งแต่เช้าจนตอนนี้ พี่ไทเกอร์ยังไม่ได้พักเลยแต่ความซนยังไม่เท่าน้องญี่ปุ่นลูกสาวคนสวยของเบบี๋ รายนั้นบอกเลยทั้งซนทั้งแสบส่วนคนที่สบายหน่อยคือพี่พิมพ์ เพราะน้องมาเฟียคือนิ่งสุขุมถอดแบบพี่เทเลอร์มาทุกอย่าง! ฉันละปลื้มใจแทนพี่สาวเพราะไม่ต้องมานั่งปวดหัววิ่งไล่จับลูกเหมือนฉันส่วนคุณเจ้าบ่าวป๊ะป๋าคนหล่อ ก็ดีใจจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ เข้าใจว่าตื่นเต้นแต่ฉันเป็นผู้หญิงแท้ ๆ ยังไม่ตื่นเต้นจนออกหน้าออกตาเท่าเขาเลยไม่ใช่ไม่ดีใจที่ได้แต่งานมันก็ดีใจแต่ป๊ะป๋าเขาดีใจเกินไป อยู่ด้วยกันมากี่ปี ลูกสองคนก็โตจนวิ่งไล่เตะก้นพ่อได้แล้ว ทุกวันนี้ฉันเหมือนมีลูกชายส

  • เมียเด็กของคุณป๋า   ทารุณด้วยปาก NC+ 94

    “ลูกไม่ยอมดูดขวด!” คุณป๋าเขามองฉันอย่างคาดโทษและส่งลูกให้ฉัน“หนูขอโทษ!” ฉันได้แต่ทำหน้าสำนึกผิด เสื้อผ้าก็ยังไม่ได้ใส่ลูกก็จะกินนม“แอ้!!”“รู้แล้วครับไม่ต้องมาทำหน้าอ้อนเลย ก็อ้อนแบบนี้แม่ถึงใจอ่อนให้หนูกินจากเต้าจนป๊ะป๋าดุ” ฉันเอาลูกนอนลงที่ตักทันทีที่เห็นเต้าตามเคยตัวเล็กดีใจจนตัวสั่นจ๊วบ!!ด๊วบ!!“เบา...ไอ้เสือ นมแม่ช้ำหมดแล้วลูก!” คุณป๋าเขาคลานเข่าขึ้นมาบนเตียงจูบที่เท้าเล็ก“ทำอะไรไม่เอามันจั๊กจี้!” ฉันเอามือดันตัวเขาที่เอาหัวหนุนตักแล้วอ้าปากงับเต้าอีกข้าง“ทีลูกดูดไม่เห็นเป็นอะไรป๋าก็หิวเหมือนกันกินหน่อยนะ!” เขามันบ้า! ดูดดึงหน้าอกแล้วดูดแรงด้วยแรงพอจนน้ำนมมันทะลักออกมานั่นแหละ“ป๊ะป๋า! ไม่เอาพอแล้วลูกกินนมอยู่นะ!” ฉันพูดดุ ๆ“หึ...ป๋าแค่ล้อเล่นเอง”“แล้วพาร์ท ล่ะคะ” ทำไมฉันถึงรู้สึกผิดต่อลูกอยู่ตลอดนะ“มีอะไรหรือเปล่า”คุณเขานั่งช้อนด้านหลังเอาคางเกยไหล่ มือสากเอื้อมมาหยอกล้อเล่นกับตัวเล็กที่พอนมเข้าปากก็เงียบไปเลย“ป๊ะป๋า!” ฉันเอียงคอหันไปจ้องหน้าเขา“ฮือ ว่าไงครับเป็นอะไรทำไมทำหน้าเศร้า ๆ” คุณเขาจุ๊บที่ปากฉันเบา ๆ“ป๊ะป๋ารักน้องพาร์ทไหม” ฉันพูดเสียงสั่น ไม่รู้ฉันคิดอะไรทำ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status