วันรุ่งขึ้นซึ่งวันนี้เป็นวันที่เธอจะต้องออกไปลองชุดแต่งงานกับเขา มันเป็นวันที่เธอลำบากใจที่สุดเพราะเมื่อวานเขาเล่นเดินออกจากวงสนทนาโดยที่ไม่ได้สนใจเธอและครอบครัวเลยด้วยซ้ำและเธอกับเขาก็ยังไม่ได้คุยกันเลยสักคำ เธอถึงหนักใจว่าไปกับเขาวันนี้เธอจะทำตัวยังไงดี ในระหว่างที่นั่งรอเขาโดยที่เธอไม่ได้มีเบอร์โทรหรือคอนแทคติดต่อเขาเลย แต่สุดท้ายเขาก็มาถึงหน้าบ้านเธอจนได้ในตอนนี้
" เนยลูก นั่นไงพี่เขามาแล้ว เราเตรียมตัวเสร็จหรือยังลูก อย่าให้พี่เขาต้องรอนานนะลูก " ชิดจันทร์บอกกับผู้เป็นลูกสาว เพราะตอนนี้เธอและลูกสาวนั่งอยู่ที่ห้องรับแขกส่วนจักกฤษณ์ออกไปทำงานที่โรงแรมแล้ว " สวัสดีครับคุณน้า ผมมารับเนยหวานไปลองชุดวันงานครับ " มาร์ตินเดินเข้ามาพร้อมกับยกมือไหว้ผู้สูงอายุกว่า โดยที่ไม่มองหน้าหญิงสาวที่นั่งข้างๆเลยแม้แต่นิดเดียว " ไปสิลูกน้องพร้อมแล้ว ถ้าลองชุดกันเสร็จจะชวนน้องไปทานข้าวต่อก็ได้นะลูกจะได้ทำความรู้จักกันไว้ " " ครับ วันนี้อาจจะกลับดึกหน่อยนะครับคุณน้า พอดีผมต้องมีไปทำธุระต่อเดี๋ยวผมจะพาน้องไปด้วย " มาร์ตินที่มีแผนอยู่ในใจ เขาลอบมองใบหน้าของเธอเพียงเล็กน้อย จากนั้นก็เดินนำเธอออกมาที่รถ ส่วนเนยหวานเองเธอกำลังสงสัยว่าเขาคิดจะทำอะไรกันแน่ หรือว่าเธอคิดมากไปเองเขาคงจะพาเธอไปทำงานด้วยเฉยๆหรือเปล่า พอออกมาจนพ้นตัวบ้านของเธอแล้ว เขาก็ไม่พูดอะไรกับเธอสักคำได้แต่ขับรถไปเงียบๆจนเป็นเธอเองที่จะต้องเอ่ยถามเขาขึ้นเพื่อทำลายบรรยากาศที่แสนจะอึดอัดในตอนนี้ " หลังจากลองชุดแล้วพี่มาร์ตินจะพาเนยไปที่ไหนหรอคะ " เธอถามเขาพร้อมกับหันไปมองหน้าเขาแบบเต็มๆเป็นครั้งแรก เธอได้อ่านประวัติของเขาจากในอินเตอร์เน็ตแล้วเมื่อคืน เขาหล่อมากอย่างที่เขียนไว้จริงๆ แต่สิ่งที่ทำให้เธอเป็นกังวลจากสิ่งที่เธออ่านมาคือเขาเป็นคนเจ้าชู้ เปลี่ยนคู่นอนไม่ซ้ำหน้า " ไปทำธุระ เดี๋ยวถึงแล้วเธอก็รู้เองนั่นแหละ วันนี้ไม่ได้มีนัดที่ไหนใช่ไหมล่ะ หรือว่ามีนัดผู้ชายที่ไหนเอาไว้หรือเปล่า " คำถามของเขาทำเอาเธอสงสัยยกใหญ่ทำไมต้องคิดว่าเธอนัดผู้ชายไว้ด้วยล่ะ " เปล่าค่ะ ไม่ได้นัดใครเอาไว้ " " ก็ดี " เขาพูดเพียงแค่นั้นก็เงียบลงอีกครั้ง พร้อมกับบรรยากาศที่แสนอึดอัดภายในรถ เวลาผ่านไปสักพักก็มาถึงร้านตัดชุดแต่งงาน เขาและเธอจึงเดินเข้าไปข้างในพร้อมกับการต้อนรับจากเจ้าของร้าน เพราะคุณหญิงฤทัยได้โทรมาจองไว้ก่อนหน้านี้แล้ว " สวัสดีค่ะคุณมาร์ตินแล้วก็คุณเนยหวานใช่ไหมคะ วันนี้อยากได้ชุดแต่งงานแบบไหนคะจะสั่งตัดหรือว่าจะลองชุดของเราที่มีดี " เจ๊อ้อยชายใจหญิงที่เป็นเจ้าของร้านเอ่ยทักทายพร้อมกับถามขึ้น " เอาชุดที่มีดีกว่าค่ะ รบกวนพาเนยไปเลือกหน่อยนะคะ " หลังจากที่หญิงสาวพูดออกมามาร์ตินก็มองหน้าเธออย่างแปลกใจ ปกติแล้วลูกคุณหนูส่วนมากเวลาแต่งงานจะไม่ค่อยใส่ชุดสำเร็จหรอกส่วนมากจะสั่งตัดกันทั้งนั้น ซึ่งมันก็มีราคาแพงหูฉี่ แต่เธอกลับแตกต่างออกไป เธอเลือกที่จะใส่ชุดที่มีอยู่ซึ่งก็ไม่รู้ว่ามันจะเข้ากับเธอหรือเปล่า " งั้นตามเจ๊มาเลยค่ะ รับรองว่าคุณน้องจะต้องได้ชุดที่ถูกใจจากร้านเราแน่นอนเลยค่ะ " มาร์ตินเลือกชุดเจ้าบ่าวอยู่อีกฝั่งนึง ซึ่งสำหรับเขาเลือกได้แบบง่ายๆเพราะเขาเป็นผู้ชายไม่ต้องแต่งอะไรมากชุดสูทสีขาวก็ไม่ได้ต่างกันมากมาย อีกฝั่งนึงเป็นเจ๊อ้อยเจ้าของร้านซึ่งตอนนี้กำลังพาเนยหวานเลือกอย่างพิถีพิถัน " คุณน้องเป็นคนสวยหวานใส่ชุดเซ็กซี่ๆหน่อยไหมคะ หน้าตาประมาณแบบนี้เวลาใส่ชุดเซ็กซี่ดูสวยมากเลยนะคะ สวยอย่างกับคนละคน เชื่อเจ๊ " " เจ๊เลือกให้เลยก็ได้ค่ะ เนยเลือกไม่ค่อยเป็น ถ้าให้เนยเลือกเนยคงเลือกที่ปิดไปจนถึงตาตุ่ม " หลังจากที่ได้ยินคำพูดของเธอเจ๊อ้อยก็อดที่จะขำออกมาในความอารมณ์ดีของเธอไม่ได้ สาวน้อยเป็นคนสวยหวาน แต่งนิดหน่อยขี้คร้านเจ้าบ่าวจะหลงไม่ไหว " งั้นคุณน้องไปลองชุดนี้นะคะ " เจ๊อ้อยยื่นชุดเกาะอกให้กับเธอ พอเธอเปลี่ยนออกมาแล้วหน้าอกหน้าใจที่แสนคับแน่นของเธอก็ล้นทะลักขึ้นมายังห้ามไม่ได้ มันจึงทำให้เธอดูเซ็กซี่ขึ้นมาทันที ต่างจากการแต่งตัวในวันปกติของเธอมาก " โห! สวยมากเลยค่ะคุณน้อง เปลี่ยนลุคไปเลยนะคะเนี่ย รับรองว่าคุณมาร์ตินเห็นจะต้องตะลึงแน่นอนเลยค่ะ นี่ขนาดยังไม่ได้แต่งหน้านะคะ ถ้าแต่งหน้าขึ้นมารับรองวันนั้นคุณน้องจะต้องเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุดแน่นอนเลยค่ะ " เจ๊อ้อยไม่ได้ชมตามมารยาทแต่เนยหวานเป็นคนที่สวยมากจริงๆ เจ๊อ้อยพาหญิงสาวออกมาด้านนอกพอมาถึงเธอก็เดินออกมายังจุดที่มาร์ตินั่งอยู่ ร่างสูงหันมามองเธอพร้อมกับตะลึงในความสวยและความเซ็กซี่ของเธอ พอเธอใส่ชุดนี้มันดูเข้ากับเธอไปหมด เมื่อเช้าเธอแต่งตัวมิดชิดจึงทำให้เขาไม่เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งของเธอ แต่พอเธออยู่ในชุดนี้ทำให้เขากลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่แทบไม่ทัน " เอ่อ..คุณมาร์ตินคะ ถึงกับตะลึงเลยหรอคะเจ๊บอกแล้วว่าคุณน้องเหมาะกับชุดนี้ที่สุด ดูสวยดูเซ็กซี่มาก ขนาดยังไม่ได้แต่งหน้านะคะคุณมาร์ตินถ้าเจ้าสาวของคุณมาร์ตินแต่งหน้าเนี่ยรับรองว่าวันนั้นจะต้องเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุดในงาน จนคนชมไม่ขาดปากเลยล่ะค่ะ " เมื่อได้ยินคำพูดของเจ๊อ้อยก็ทำให้มาร์ตินหลุดออกมาจากภวังค์ ไม่รู้ว่าเขาจ้องหน้าเธอไปนานเท่าไหร่พอมีสติขึ้นมาก็แอบไม่พอใจที่เธอจะใส่ชุดแบบนี้ไปให้คนเยอะแยะมอง ชุดเซ็กซี่จะมีแค่เขาได้มองแค่คนเดียวเท่านั้นเรื่องอะไรจะยอมให้เธอใส่ไปเป็นอาหารตาของผู้ชายคนอื่นกัน " ผมขอชุดที่มันมิดชิดกว่านี้นะครับ ขอเป็นชุดกระโปรงยาวกับเสื้อแขนยาวที่มันค่อนข้างมิดชิดกว่านี้ ผมไม่ชอบให้เจ้าสาวแต่งชุดเหมือนผู้หญิงหากิน "" อื้อ....อ๊ะ " ท่อนเนื้อลำใหญ่ถูกกระแทกเข้ามาโดยร่างสูงทีเดียวจนมิดลำหลังจาดจบคำพูดของเขา เขาไม่แม้แต่แช่แก่นกายเอาไว้ด้วยซ้ำ จับเธอกระแทกอย่างรุนแรงเพราะอารมณ์สวาทของเขาตอนนี้อดทนรอกับอะไรไม่ไหวอีกแล้ว ปัก ปัก ปัก ปัก ปัก ปัก! " อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ เบาหน่อยค่ะเนยจุกไปหมดแล้ว " ร่างบอบบางที่ส่งมือเรียวเล็กทั้งสองข้างดันไว้กับเอวหนา สัมผัสของมือเรียวเล็กที่อยู่ตรงบริเวณซิกแพคของเขา ทำเอาร่างสูงสั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่าน ไม่คิดว่าเพียงแค่มือน้อยๆของเธอสัมผัสมันกลับทำให้อารมณ์ของเขาพุ่งพล่านอย่างห้ามไม่ได้ " อ่าาส์ ดีชะมัด ของเธอตอดพี่แน่นจนพี่แทบจะไม่ไหวแล้ว " เขายังคงตอกอัดท่อนเนื้อเข้าไปโดยไม่มีทีท่าว่าจะเหนื่อย ส่วนร่างบอบบางเองก็ทำได้แค่ผลักหน้าท้องของเขาเอาไว้เพื่อไม่ให้เขาโจนจ้วงเข้ามาลึกจนเกินไป เพราะแค่นี้เธอก็จุกจนพูดไม่ออกแล้ว ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ!เสียงท่อนเนื้อกระทบกับร่องรักของร่างบอบบาง เรียกเสียงครางต่ำๆจากมาร์ตินได้ไม่น้อย เขาจับขาเธอยกออกจากการพาดไว้บนไหล่กว้าง แล้วเปลี่ยนให้เธอนอนตะแคงข้างพร้อมกับจับขาข้างหนึ่งของเธอยกขึ้นพาดไว้กับลำแขนแกร่งพร้อมกับตัวเขาที่เข้าไ
เมื่อเดินขึ้นมาถึงจนถึงหน้าห้องนอนของเนยหวานแล้ว มาร์ตินก็ใช้ให้เธอเปิดประตูและตัวเขาก็อุ้มเธอไปวางที่เตียงอย่างเบามือ ความอ่อนโยนบวกกับสายตาที่ส่งมาของเขาทำเอาเธอใจสั่นเข้าให้แล้ว" นอนเฉยๆได้ไหมคะ คืนนี้เนยไม่ไหวเมื่อคืนก็ยังระบมไปทั้งตัวไม่หาย พี่มาร์ตินไม่อ่อนโยนกับเนยเลยสักนิด " ร่างบอบบางทำสายตาอ้อนๆกระพริบตาปริบๆ หวังให้อีกฝ่ายเห็นใจ แต่ไม่รู้เลยว่าการกระทำของเธอมันเหมือนเป็นการกระตุ้นให้เขาเกิดอารมณ์สวาทมากยิ่งขึ้น สายตาเอยท่าทางเอย น่าฟัดชัดมัด " คืนนี้ฉันจะทำเบาๆ " เขายังคงหลอกล่อให้เธอเชื่อคนอย่าง มาร์ติน ไมโลเวอร์ ไม่เคยอ่อนโยนเรื่องบนเตียงอยู่แล้ว " ไม่เอาเนยไม่เชื่อ " " เอา! " เขาพูดเพียงแค่นั้นก็ก้มลงมาประกบจูบปากของเธออย่างเร่าร้อน โดยไม่ปล่อยให้เธอได้ต่อต้านอีกต่อไป เขายอมรับว่าทีแรกคิดถึงเธอจนนอนไม่หลับ เลยกะว่าจะลงไปเดินเล่นดับความฟุ้งซ่านของตัวเองสักหน่อย พร้อมกับหาอะไรดื่มแต่โชคดันเข้าข้างที่เห็นเธอยังไม่หลับไปเสียก่อนเขาจึงหาทางเข้ามานอนกอดเธอแบบนี้ " อื้อ...เนยยังปวดท้องอยู่เลยไว้วันหลังได้ไหมคะ " ส่วนร่างสูงที่พอผละจูบออกมาแล้ว เนยหวานก็รีบใช้โอกาสนี้บอ
เวลาผ่านไปค่อนคืน ร่างบอบบางที่นอนไม่หลับเพราะรู้สึกปวดแสบปวดร้อนที่ท้องไปหมดแล้ว เธอนอนปวดอยู่อย่างนี้ตั้งแต่หลังจากที่กินข้าวเสร็จแล้ว พอขึ้นมาข้างบนเธอก็ปวดท้องจนไม่เป็นอันทำอะไร ปกติเธอก็จะไม่ปวดมากขนาดนี้สงสัยคงเพราะไม่มีอะไรตกถึงท้องตั้งแต่เช้าแล้วตอนเย็นดันมากินเผ็ดมากๆอีก ร่างกายก็เลยเริ่มไม่ไหว " หิวชะมัดเมื่อไหร่จะเช้านะ " ร่างบอบบางเริ่มกำลังบ่นพึมพำกับตัวเองหลังจากที่คิดว่าจะอดทนจนถึงตอนเช้า ถึงจะไปทำข้าวต้มกินสักชาม แต่ดูเวลาตอนนี้ห้าทุ่มกว่าๆทุกคนคงจะเข้านอนกันหมดแล้วมั๊ง แล้วเธอก็ทนความหิวไม่ไหวอีกต่อไปจึงลงมาข้างล่าง พอเธอเปิดประตูห้องนอนก็มองซ้ายมองขวาปรากฏว่าห้องนอนของสามีหมาดๆของเธอนั้นปิดสนิท เขาอาจจะกำลังจู๋จี๋กับแฟนข้างในก็ได้ แต่ใครจะสนกันล่ะตอนนี้เธอสนใจแค่ท้องน้อยๆของเธอต้องอิ่มเท่านั้น คิดได้ดังนั้นก็รีบดิ่งลงไปที่ห้องครัวพร้อมกับเปิดตู้เย็นดูของสดตรงหน้าว่ามีอะไรพอจะทำกินได้บ้าง พอเห็นผักต่างๆยังคงเหลือจึงรีบเอามาทำผัดผักรวมมิตรใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีเธอก็ทำทุกอย่างจนเสร็จได้ผัดผักรวมมิตรพร้อมกับไข่เจียวหอมๆ เธอรีบตักข้าวแล้วนั่งกินในครัวนั่นเลย โดยไม่ได้สนใจ
เวลาล่วงเลยมาจนถึงตอนเย็น โดยที่เนยหวานไม่รู้เลยว่าตัวเองหลับไปตั้งแต่ตอนไหน ตื่นขึ้นมาอีกทีท้องฟ้าข้างนอกก็มืดเสียแล้ว เธอรีบมองดูนาฬิกาในโทรศัพท์มือถือก็พบว่าตอนนี้ทุ่มกว่าแล้วจึงรีบล้างหน้าแล้วเดินลงมาข้างล่าง แต่เมื่อมาถึงก็เจอกับบางสิ่งบางอย่างที่ไม่คาดคิด " เมียของคุณมาโน่นแล้วค่ะ " ผู้หญิงที่ชื่อนีน่าคนที่มาป่วนงานแต่งของเธอเมื่อคืนหนิ เธอจำได้ดี ว่าแต่ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ เนยหวานรีบเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะอาหารอย่างเงียบๆเพราะหากจะเดินหนีไปก็คงไม่ทันแล้ว มาร์ตินมองเห็นเธอเข้าแล้ว " นี่เธอกะจะนอนกินบ้านกินเมืองเลยหรือไงเนยหวาน งานบ้านก็มีไม่คิดจะมาทำช่วยนิ่มหน่อยหรอ " เขาดุเธอต่อหน้าของนีน่าทำให้เธอได้แต่ก้มหน้าลงด้วยความรู้สึกผิด เพราะเธอเผลอหลับไปนานมากจริงๆ แต่จะให้ทำไงได้ก็เธอเพลียมาก ส่วนนีน่าก็ยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจที่มาร์ตินดุยัยนี่ต่อหน้าเธอ " ขอโทษค่ะต่อไปเนยจะไม่ทำอีก พี่นิ่มเนยขอโทษนะคะที่ไม่ได้ลงมาช่วย " " อุ๊ยไม่เป็นไรเลยค่ะคุณเนย งานบ้านไม่ได้มีอะไรมากนิ่มทำคนเดียวได้ค่ะ " นิ่มรีบปฏิเสธเป็นพัลวันเพราะความเกรงใจจะมาให้เจ้านายช่วยงานลูกน้องแบบนี้ได้ยังไง เธอทำค
ในเช้าวันใหม่บรรยากาศภายในห้องสวีทที่ถูกจัดเอาไว้เป็นห้องหอสำหรับคู่บ่าวสาวข้าวใหม่ปลามัน ตอนนี้มาร์ตินได้ตื่นขึ้นมาแล้วพร้อมกับนอนมองหน้าของเธออยู่แบบนั้น เขาจัดท่าทางให้เธออยู่ในอ้อมกอดของเขาตั้งแต่เมื่อคืน เธอก็นอนหลับแบบไม่ไหวติง คงจะเพราะเหนื่อยล้ามาทั้งวัน พร้อมกับทบทวนกับตัวเองว่าควรจะเอายังไงต่อไปดี แต่ความคิดทางฝ่ายอาธรรมก็เอาชนะไปจนได้ เพราะแผนการที่เขากำลังจะทำเขายังคิดจะทำมันต่อ แม้ว่าเธอจะเป็นเมียของเขาโดยสมบูรณ์แล้วทั้งทางนิตินัยและพฤตินัย แต่ทุกอย่างก็ไม่ได้เกิดขึ้นมาด้วยความรัก ต่อจากนี้เขาจะทำให้เธอเจ็บทุกทางและขออย่าจากเขาไปเอง และแน่นอนการที่เธอเข้ามาหาเขาเป็นเพราะผลประโยชน์เพราะฉะนั้นช่วงเวลาหลังจากที่หย่ากันเธอจะไม่ได้อะไรจากเขาไปเลย ร่างบอบบางลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบกับเขาที่นอนมองเธออยู่ก่อนแล้ว " ตื่นแล้วหรอ ลุกขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าซะสิเราจะต้องออกจากที่นี่กันแล้ว ฉันจะพาเธอไปอยู่ที่บ้านหลังนึงที่ฉันซื้อเอาไว้ " ร่างบอบบางคิดตามด้วยความงุนงง เมื่อคืนเขายังพูดกับเธอดีๆอยู่เลย แต่พอมาเช้านี้กลับทำเสียงแข็งพร้อมกับพูดอะไรก็ไม่รู้ " พี่มาร์ตินหมายความว่ายังไงคะ เราไม่ไ
ร่างบอบบางใบหน้าแดงซ่านไปด้วยความเขินอาย ก็เล่นมาถามเธอแบบนี้จะให้เธอตอบไปแบบไหนกันเล่า เขาไม่รู้หรอกว่าตอนนี้เธอเขินจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว ตาบ้านี่แพรวพราวชะมัด " ถ้าไม่ตอบฉันจะถือว่าเธอเสียวนะ " " อื้อ... " จบคำพูดของเขาก็ตามมาด้วยเสียงร้องครางระงมของร่างบอบบางเพราะเขาเล่นสอดนิ้วมือเข้าไปถึงสามนิ้วเพื่อเปิดทางให้เขาเข้าไปได้อย่างง่ายดาย และชักเข้าชักออกแบบนั้นอยู่สักพักร่างบอบบางก็เริ่มกระตุก " เนยไม่ไหวแล้วค่ะ จะเสร็จ " เธอบอกเขาไปตามตรง เพราะตอนนี้มองเห็นสวรรค์รำไรอยู่ตรงหน้าแล้ว มีแค่เขาเท่านั้นที่จะช่วยเธอปลดปล่อยได้ " ปล่อยมันออกมาตามความต้องการเลยสาวน้อย แล้วเธอจะมีความสุข " กรี๊ดดด!!!เขารัวนิ้วมือเข้าออกจนเธอต้านทานไม่ไหวกรีดร้องออกมาอย่างสุขสม พร้อมกับปลดปล่อยน้ำหวานอาบนิ้วของเขามากมาย แล้วมาร์ตินแทนที่ผละออก แต่เขากลับก้มลงไปปาดเลียน้ำหวานของเธอดื่มกินจนหมดโดยไม่รังเกียจ ถ้าถามว่าเขาเคยทำแบบนี้กับใครไหม ตอบได้เลยว่าไม่ แล้วก็ไม่เคยคิดที่จะทำด้วย แต่พอเห็นน้ำหวานของร่างบอบบางตรงหน้านี้แล้วมันทำให้เขาอดใจไม่ไหวต้องลงไปฉกชิมจนหมดทุกอยาดหยดแบบนี้ " อื้อ...อย่