EP 6 ตกหลุมรักเขาแล้วสินะ พระเอกธงดำคนนั้น

EP 6 

ตกหลุมรักเขาแล้วสินะ พระเอกธงดำคนนั้น 

..................................

23.00 น.

ตอนนี้ไซลัสกลับไปแล้ว กลับไปพร้อมกับรถของเขาที่ถูกลากไปอู่ถึงแม้จะไม่รู้ว่าจะซ่อมได้หรือเปล่าก็ตาม

ตึก ตึก ตึก

พะพายที่เดินกลับเข้ามาในห้องผงะไปเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าไอแพดเปิดคาหน้าจอเกมอยู่ ซึ่งการเผลอเปิดเกมค้างไว้ไม่ได้ทำให้เธอตกใจเท่ากับเห็นใครบางคนที่กำลังเกาะหน้าจอไอแพด และ มองมาที่เธอด้วยสายตาตัดพ้อต่อว่า แถมเนื้อตัวของเขาก็เต็มไปด้วยบาดแผล และ เลือด

ฟึบ

พะพายหยิบไอแพดมากอดไว้แนบอก ก่อนจะทรุดฮวบนั่งลงกับพื้นห้องอันเย็นเฉียบ หลายวันที่ไม่ได้เข้าเกม หลายวันที่ไม่ได้เห็นหน้าของเอลิออส แต่ทว่าระยะเวลาเหล่านั้นไม่ได้ช่วยทำให้เธอรู้สึกเปลี่ยนไปเลย แต่มันยิ่งทำให้เธอได้รู้ ว่าเธอน่ะรักเอลิออสจนแทบจะถอนตัวไม่ขึ้นเลย

"ฮึก ๆ ๆ เอลิจ๋า ทำไมตัวถึงเต็มไปด้วยเลือดแบบนั้นอีกแล้วล่ะ" พะพายร้องไห้สะอึกสะอื้น ก่อนจะหยิบไอแพดมาหงายดู ก็พบว่าเอลิออสกำลังมองเธออยู่ด้วยสายตาวูบไหว

'อย่าทำแบบนี้'

'นายก็เป็นแค่เอไอ แต่กลับมาทำให้ฉันหวั่นไหวแบบนี้'

'รู้บ้างไหมว่ามันโหดร้ายแค่ไหน'

ฟึบ ๆ

"อย่าเจ็บตัวนะ ฮึก ๆ พายเป็นห่วง" พะพายเอ่ย ก่อนจะใช้มือลูบไล้หน้าจอ ตอนนี้เธอคิดว่าตัวเองเป็นบ้าไปแล้วกับการกระทำที่บ้าบอ และความรู้สึกที่มีให้เอลิออสแบบนี้

แหมะ ๆ

น้ำตาใสหยดลงบนหน้าจอไอแพด ซึ่งเอลิออสในเกมดูลนลานขึ้นทันทีหลังจากเห็นอาการของพะพายที่เอาแต่ร้องไห้ปานจะขาดใจ

"ฮึก ๆ ๆ"

"เอลิจะไม่มีอยู่จริง ๆ ได้ยังไง ทั้ง ๆ ที่เอลิก็อยู่ตรงหน้าพายแบบนี้แท้ ๆ"

"ถ้าเอลิเป็นคนจริง ๆ ก็ดีสิ ฮึก ๆ ถ้าพายจับมือเอลิ ถ้าพายกอดเอลิได้ก็คงจะดี"

'เราบ้าไปแล้ว ต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ'

'ฉันคงหลงรักนายเข้าแล้วจริง ๆ สินะ อาจเป็นเพราะความรู้สึกโดดเดี่ยว อาจเพราะฉันเหงา แต่ฉันว่าฉันคงรักนายเข้าแล้วจริง ๆ คงต้องปรึกษาจิตแพทย์แล้วสินะ'

01.30 น.

 พะพายหลับไปแล้ว ปกติพะพายเป็นคนหลับลึกมาก ยิ่งวันไหนเพลียมาก ๆ ต่อให้ไฟไหม้หรือระเบิดลงเธอก็คงจะไม่รู้ตัว ดังเช่นวันนี้ที่เธออ่อนเพลียจากการร้องไห้อย่างหนัก ต่อให้ชายหนุ่มที่รูปร่างกำยำจะกำลังคร่อมทับตัวเธออยู่ในตอนนี้ พะพายก็คงจะไม่ตื่นขึ้นมาแน่ ๆ

เอลิออส เขาคือเจ้าแห่งอินคิวบัส ปีศาจที่เต็มไปด้วยตัณหา และ ราคะ มีชีวิตอยู่ด้วยการเสพสังวาสเพื่อกินวิญญาณ ทว่าราชาแห่งปีศาจผู้นี้ไม่ได้กินวิญญาณของสาวนางใดมาเนิ่นนานแล้ว ทั้งที่เคยอยู่ได้โดยที่ไม่ต้องการเรื่องพวกนี้แล้วแท้ ๆ ทว่าความหอมหวานของคนใต้ร่างก็แทบทำให้เขายั้งใจไว้ไหมไหว

"หิว"

"หิวเหลือเกิน" ราชาปีศาจหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงเลื่อนลอยราวกับต้องมนต์ กลิ่นหอมหวานของพะพายทำเขาแทบเสียสติ ยิ่งเขาทำผิดกฎข้ามมาโลกมนุษย์มากเท่าไหร่ ความต้องการ และ ความกระหายก็ยิ่งมากขึ้น

"หอม"

"หอมเหลือเกินยอดรักของข้า" ราชาหนุ่มยังคงพึมพำด้วยท่าทางเลื่อนลอยไร้สติ ลำคอเขาแห้งผากไปหมด ความปรารถนาทำให้เขาอยากกลืนกินวิญญาณ และร่างกายของคนใต้ร่างให้หมด แต่ศักยภาพที่พิเศษเกินไปของร่างกายเขาก็ได้หยุดยั้งความคิดโสมมในหัวเอาไว้

วันต่อมา

"พะพายเป็นอะไรน่ะ ตาดูบวม ๆ นะ" น้ำนิ่งเอ่ยทัก เพราะเห็นพะพายตาบูดตาบวมมาทำงาน สภาพของพะพายตอนนี้ราวกับคนที่ผ่านการร้องไห้หนักมาก ๆ มา

"ทะเลาะกับไซลัสมาหรอ ไปกันได้ไม่ดีหรอ"

"เปล่า ๆ ไม่มีอะไร"

"พอดีเมื่อคืนพายดูหนังน่ะ แล้วพอดีมันเศร้าไปหน่อย" พะพายพยายามหาข้อแก้ตัว

"อ๋องั้นหรอ"

"ว่าแต่เมื่อไหร่จะตกลงเป็นแฟนกันล่ะ" 

"...................." พะพายนิ่งไป เธอมีคำตอบในใจอยู่แล้ว และจะให้คำตอบกับไซลัสเร็ว ๆ นี้

..................................

เพิ่มลงคลัง+คอมเมนต์+ไลค์ 

= กำลังใจ (◕‿< ❀)