ในห้องจัดเลี้ยงบรรยากาศเงียบสงบสายตาของทุกคนจับจ้องไปที่หลินเซวียนกับเฮดีสก่อนหน้านี้ พวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อนว่ามีคนที่ทรงพลังกว่าเฮดีส!เพราะท่านเฮดีสก็เป็นคนที่รวยที่สุดในโลกอยู่แล้วด้วยทรัพยากรทางการเงินมหาศาล!อย่างไรก็ตาม คราวนี้เฮดีสมาที่เมืองซูเพื่อพบกับชายใหญ่ลึกลับ อาจเป็นหลินเซวียนหรือเปล่าทุกคนต่างสับสนเฮดีสมองอย่างเย็นชาแล้วพูดช้าๆ "ฉันไม่ต้องการให้สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้เกิดขึ้นอีก แต่สำหรับทุกคนที่มาที่เรือสำราญเวนิส ฉันหวังว่าพวกเขาจะมีความสุข!"ในใจทุกคนตกตะลึง“ขอ... ขอถามท่านเฮดี นี่คือคุณหลินชายลึกลับที่คุณเชิญมาใช่ไหม”ในเวลานี้ มีคนยกมือขึ้นที่สั่นเทาแล้วถามพวกเขานั้นอยากรู้อยากเห็นมากเกินไป“ไม่ใช่”น้ำเสียงของเฮดีสเสียงต่ำที่ดูน่ากลัวไม่ใช่ในใจของทุกคนตกตะลึงอีกครั้งเขาต้องการถามอีกครั้ง แต่เมื่อเขาเห็นการจ้องมองสายตาที่เฉียบคมของเฮดีส ใจของเขาก็สั่นสะท้านด้วยความกลัวเมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นว่าสวี่ถิงกับจางเหวินหลายคนก็ไม่อยากถูกโยนลงทะเล พวกเขาพูดอย่างสั่นเทา "ครับ... ท่านเฮดีส ถ้าไม่มีอะไรแล้ว พวกเราไปก่อนนะครับ”“อืม”เฮดีสพยักหน้
“เฮดีส เมื่อกี้คุณแสดงเหมือนมากนะ”ในห้องวีไอพีหลินเซวียนมองไปที่เฮดีสที่อยู่ตรงหน้าเขาด้วยรอยยิ้มไม่ได้เจอกันมาสองสามปีแล้ว ทักษะของเขาก็พัฒนาขึ้นมากนะเนี่ย“นายท่าน โปรดยกโทษให้ฉันด้วยที่ตัดสินใจด้วยตัวเอง!”เฮดีสก้มศีรษะลงเพื่อขอโทษ“ตัดสินใจเองงั้นเหรอ”หลินเซวียนตกใจ "คุณหมายถึงอะไรที่ว่าคุณตัดสินใจเอง "“เมื่อกี้นี้ ผมตัดสินใจเองเพื่อเปิดเผยตัวตนของคุณ!”เฮดีสรู้สึกหวาดกลัวเขารู้ว่าเจ้านายชอบเก็บตัวและไม่ชอบให้ตัวตนของเขาถูกเปิดเผยต่อสาธารณะแต่ไม่อย่างนั้นพิธีใหญ่ของวันนี้ที่ควรจะจัดขึ้นบนเรือสำราญจะไม่ถูกยกเลิก!แต่สวี่ถิงกับจางเหวินก็โง่เขลามากจนพวกเขากล้าดูถูกเจ้านายของพวกเขาในที่สาธารณะ!เพราะเจ้านายมีน้ำใจมากและไม่สนใจพวกเขา ไม่ได้หมายความว่าเขาจะทำแบบนี้กับเจ้านายได้!เขาสาบานว่าจะระบายความโกรธให้กับเจ้านายของเขา!“จริงๆแล้วเรื่องที่เกิดขึ้น พูดไปพูดมาคุณก็มีความพยายามมากเลยนะ”หลินเซวียนหัวเราะเบาๆเขารู้ว่าเฮดีสต้องการระบายความโกรธแทนเขา“ขอบคุณนายท่านมากครับ!”“นิสัยจริงจังของคุณไม่เคยเปลี่ยนไปเลยนะ”เขายิ้มๆและส่ายหัว แล้วพูดว่า "ยังไงก็เถอะเรื่องท
“เอาล่ะ เฮดีสส่งแค่ตรงนี้ก็พอ”หลินเซวียนกระซิบที่ประตูห้องวีไอพีของเรือสำราญ“นายท่าน กลับดีๆนะครับถ้ามีเรื่องอะไรโปรดติดต่อมาได้ตลอดเวลา”เฮดีสกล่าวด้วยความเคารพ“เอาล่ะ ฉันไปก่อนนะ”หลังจากพูดอย่างนั้น หลินเซวียนก็ออกจากห้องวีไอพีมาถึงบริเวณทางเข้าเรือสำราญเมื่อมองแวบแรกเขาเห็นหวังซือซือที่รอคอยมาเป็นเวลานาน“คุณหวัง ผมปล่อยให้คุณรอเป็นเวลานานเลย”หลินเซวียนเดินขึ้นมาด้วยรอยยิ้มจากนั้นเขาก็เดินมาหาหวังซือซือ“คุณหลิน!”หวังซือซือจ้องไปที่หลินเซวียนที่กำลังเข้ามาใกล้เธอมีคำถามในใจมากเกินไปจนอยากจะถามคุณหลินไม่เพียงตัวตนของคุณหลินเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวกับการหย่าร้างของสวี่ถิงอีกด้วย“เอ่อคุณหลิน...”หวังซือซือกำลังจะพูดแต่ก็หยุดลงอยากจะถามแต่รู้สึกว่ามันล้ำเส้นเกินไป“อยากถามอะไรก็ถามเลย”เมื่อมองไปที่หวังซือซือที่ลังเลอยู่ตรงหน้าหลินเซวียนกก็ยิ้มเล็กน้อยเขารู้ว่าหวังซือซือมีหลายเรื่องที่จะถามเขา“เอ่อ...เกิดอะไรขึ้นระหว่างคุณกับสวี่ถิง”หวังซือซือบีบมือของเธอแล้วถามในที่สุด“คุณกำลังพูดถึงการแต่งงานห้าปีระหว่างสวี่ถิงกับผมหรือเปล่า”หลินเซวียนกล่าวเขาร
หลินเซวียนชะงักฝีเท้าเขามองไปยังหวังซือซือที่อยู่ข้างกายมองดูสายตาที่จริงจังของหญิงสาวแน่นอนว่าไม่สามารถปิดบังไว้ได้ทั้งหมด“ถูกต้อง”หลินเซวียนสูดลมหายใจเบา ๆ หนึ่งที จากนั้นก็พยักหน้าหวังซือซือใจสั่นอย่างรุนแรงถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้ เธอได้เตรียมใจมาบ้างแล้วและเธอเองก็รู้ว่าตัวตนของหลินเซวียนไม่ธรรมดาแน่นอน แต่เมื่อได้รับคำตอบจากปากอีกฝ่าย ใจยังคงสั่นเหมือนเดิม“ดังนั้น.......คุณคือผู้มีอิทธิพลคนนั้นจริง ๆ เหรอ?”พอถามคำถามนี้ออกไป การหายใจหวังซือซือก็ถี่ขึ้นเล็กน้อย“ถ้าผมบอกว่าใช่ล่ะ?”หลินเซวียนหัวเราะเบา ๆหวังซือซือสั่นยิ่งกว่าเดิม!ร่างบาง คุมอาการสั่นจากความตื่นเต้นไว้ไม่อยู่เธอไม่เคยกล้าที่จะฝันว่าจะมีผู้มีอิทธิพลมาปรากฏต่อหน้าเธอตัวเป็น ๆ!แต่หลังจากรู้สึกช็อกแล้ว ที่เหลืออยู่ก็ยังเป็นความแตกต่างขนาดใหญ่ความแตกต่างขนาดใหญ่มากระหว่างเธอกับหลินเซวียนเธอไม่คู่ควรกับคุณหลินเลยสักนิด......เธอเองยังรู้สึกตลกกับความคิดที่ไร้เดียงสาก่อนหน้านี้ของตนเองอยู่เลยคำพูดของคุณหลินในคืนนั้น เป็นแค่การหยอกล้อเธอ แต่เธอคิดไม่ถึงว่าความคิดที่ไม่เจียมเนื้อเจียมตัวของตนเ
ขณะเดียวกันจางเหวินที่กลายเป็นลูกหมาตกน้ำและครอบครัวของสวี่ถิงกลับมาถึงวิลล่าสวี่ถิงกัดฟันด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง “หลินเซวียน ไอ้สวะนั่น ทำไมจู่ ๆ ถึงเปลี่ยนไปเก่งกาจขนาดนั้นได้ ทำไมแม้แต่ท่านเฮดีสยังเรียกมันว่านายท่าน!”“ลูกสาว ที่ลูกพูดมาเขาคงไม่ใช่ผู้มีอิทธิพลลึกลับคนนั้นหรอกใช่ไหม?”ในดวงตาของสวี่ผิงปรากฏความตื่นตระหนก“นั่นสิ พี่!”สวี่ฉินเทียนก็ใจสั่นเช่นกันพอนึกถึงการกระทำที่พวกเขาปฏิบัติต่อหลินเซวียนก่อนหน้านี้ เขาเคยด่าทอและเหยียดหยามไม่ใช่เพียงแค่ครั้งเดียว ถ้าหลินเซวียนเป็นผู้มีอิทธิพลจริง ๆ เช่นนั้นพวกเขาคงจะน่าอนาถมาก!“จะเป็นไปได้ยังไงล่ะแม่? มันจะเป็นผู้อิทธิพลได้ไง!”สวี่ถิงกัดฟันแน่นในใจของเธอไม่ยอมที่จะเชื่อว่าหลินเซวียนจะเป็นผู้มีอิทธิพลได้แม้แต่เศษเสี้ยวเพราะเธอเป็นที่คนทอดทิ้งหลินเซวียนกับมือเอง!แต่ทว่า......ถ้าหลินเซวียนไม่ใช่ผู้มีอิทธิพล แล้วเรื่องที่เกิดขึ้นบนเรือสำราญเมื่อกี้จะอธิบายว่ายังไง!“ลูกสาว เราไปขอโทษเขากันดีไหม?”สวี่ผิงกังวลเล็กน้อยกังวลว่าหลินเซวียนจะแก้แค้น “ถ้าจะไปแม่ก็ไปเองนะ แต่หนูไม่ไป!”สวี่ถิงกล่าวอย่างเ
“ไม่ต้องห่วง ครั้งนี้ไอ้หมอนั่นทำให้เราเสียหน้าไปมากขนาดนี้ ฉันจะไม่ปล่อยมันไปแน่!”สายตาของจางเหวินเคร่งขรึมลงและเอ่ยว่า “เพียงแต่ยังไม่ใช่ตอนนี้”“ทำไมล่ะที่รัก?”สวี่ถิงรู้สึกไม่เข้าใจเล็กน้อย“เพราะท่านเฮดีสยังอยู่เมืองซูอีกตั้งสองวันถึงจะกลับ ไปจัดการมันตอนนี้ มันเสี่ยงเกินไปนะสิ”จางเหวินเล่าสถานการณ์ให้สวี่ถิงฟัง“อีกตั้งสองวันเลยเหรอ? งั้นสองวันนี้เขาก็อยู่สบายเลยสิ!”สวี่ถิงกัดฟัน สายตาเต็มไปด้วยความเกลียดชังเธอแทบอยากจะให้หลินเซวียนรีบตาย ๆ ไปซะ!“หึ ให้มันได้ใจอีกสักสองวัน พอถึงเวลานั้นมันก็จะได้รู้จักอำนาจของฉันคนนี้!”สายตาของจางเหวินขึงขังบังอาจทำให้เขาเป็นตัวตลกต่อหน้าเพื่อนและคนใหญ่คนโตมากมายขนาดนี้ เขาจะไม่ยอมปล่อยให้ไอ้หมอนั่นได้ตายอย่างหนำใจแน่!“ที่รัก ถึงเวลานั้นต้องพึ่งคุณแล้วนะ”สวี่ถิงแสดงความสนิมชิดเชื้อ“จริงสิ ที่รัก แล้วงานแต่งงานของเราล่ะ?”แก้ไขปัญหาหลินเซวียนจบแล้ว สวี่ถิงก็คิดถึงงานแต่งของเธออีกครั้งสายตาของจางเหวินสั่นไหวเขาไม่สนใจงานแต่งบ้าบอนี้เลยสักนิดแต่ทว่าเพื่อให้สวี่ถิงมั่นใจ จึงเอ่ยอีกว่า “ไม่ต้องห่วง เรื่องงานแต่ง ผมจะหาโ
“ที่รัก เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ?”สวี่ถิงเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของจางเหวิน จึงเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง“เฮ้อ”จางเหวินพ่นลมหายใจออกทางปากแล้วเอ่ยว่า "ตอนนี้ยังไม่รู้สถานการณ์ที่แน่ชัด สวี่ถิงคุณรีบไปแต่งตัวแต่งหน้าซะ แล้วไปหยวนหลงกรุ๊ปกับผม”เขาอยากจะพบหน้าประธานหวังด้วยตนเอง“ได้ค่ะ ที่รัก คุณรอฉันสักเดี๋ยว”สวี่ถิงรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที ใช้รองพื้นปกปิดรอยฟกช้ำบนใบหน้าของเธอสักหน่อย......ครึ่งชั่วโมงต่อมาทางเข้าของหยวนหลงกรุ๊ป“ไอ้บ้าเอ๊ย ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้!”จางเหวินที่โดนปฏิเสธไม่ให้เข้าพบ เตะสิงโตหินตรงประตูด้วยเท้าข้างหนึ่งอย่างแรงเขาตั้งใจมาเจรจาต่อหน้าประธานหวังผลคือ ประธานหวังไม่มาพบหน้าเขาด้วยซ้ำ และคนที่ตอบกลับเขายังเป็นเลขาของประธานหวังอีกและความหมายของเลขาก็ชัดเจนมาก สำหรับโครงการก่อสร้างเมืองมีคนอื่นที่ถูกเลือกไว้แล้ว“ที่รัก คุณใจเย็นก่อนนะ”สวี่ถิงปลอบใจอยู่ข้าง ๆ“คุณจะให้ผมใจเย็นยังไง!”จางเหวินกัดฟันด้วยความเคียดแค้น “เห็น ๆ อยู่ว่าตอนที่เจรจาก่อนหน้านี้ได้ตกลงกันแล้ว!”เขาไม่เข้าใจว่าทำไมประธานหวังถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน แม้กระทั่งปฏิบัติต่อเ
“เสี่ยวถิง ฉัน......”เห็นความโกรธที่เผยออกมาจากสายตาของสวี่ถิง หวังซือซือจึงอยากจะอธิบาย“หลินเซวียน พวกนายมาทำอะไรกันที่นี่!”ไม่ทันที่หวังซือซือจะได้เอ่ยปากพูด สวี่ถิงก็เอ่ยอย่างแข็งกร้าว“แน่นอนว่าต้องมาเซ็นสัญญา”หลินเซวียนพูดด้วยสีหน้าเย็นชา“เซ็นสัญญาอะไร?”สวี่ถิงชะงักไปครู่หนึ่ง“โครงการก่อสร้างเมือง”หลินเซวียนเอ่ย“อะไรนะ? โครงการก่อสร้างเมือง ประธานหวังยกให้นายจริงงั้นเหรอ?”นาทีนี้ ไม่เพียงแต่สวี่ถิงที่อึ้งไปชั่วขณะ แม้แต่จางเหวินที่อยู่ข้าง ๆ ก็ยังอึ้งอย่างเห็นได้ชัด“ไม่ได้ให้ฉัน ให้ตระกูลหวัง”หลินเซวียนกล่าว“ให้ตระกูลหวังงั้นเหรอ?”ทั้งสองช็อกยิ่งกว่าเดิมและจู่ ๆ ในระหว่างนั้นสวี่ถิงก็นึกถึงเหตุการณ์บางอย่างขึ้นมา ความเดือดดาลในใจก็ปะทุขึ้นมา ชี้นิ้วไปที่หวังซือซือแล้วเอ่ยถามว่า “หวังซือซือ เธอหมายความว่าไง สมคบคิดกับอดีตสามีของฉันเพื่อมาแย่งโครงการของเราไปงั้นเหรอ?”“หา?”หวังซือซืออึ้ง หลังจากได้สติกลับมาก็รีบอธิบายในทันที “ขอโทษนะ ฉันไม่รู้ว่าพวกเธอก็สนใจโครงการนี้เหมือนกัน”“หือ? ไม่รู้งั้นเหรอ? เธอเดินแทบจะแนบร่างกับเขาขนาดนี้ ยังจะมาเล่นละค