Share

บทที่ 115

ดวงตาของหลินเซวียนหรี่ลง

ซูป๋ายมั่ว ยังคงเก็บภาพนี้ไว้อยู่งั้นเหรอ?

ซูป๋ายมั่วก็สัมผัสได้ถึงสายตาที่จ้องมองของหลินเซวียน แต่เดิมที่ภายในใจนิ่งสงบ ตอนนี้ก็กลับรู้สึกกระวนกระวายขึ้นมาทันทีทันใด

เขาเองก็ เห็นแล้วงั้นเหรอ?

เธอเริ่มกัดริมรีปากที่แดงก่ำอย่างเบา แต่ซูป๋ายมั่วที่คิดอะไรบางอย่างออกขึ้นมา วินาทีถัดมาก็เปลี่ยนมาเป็นคนเย็นชาเช่นเดิม พร้อมเอ่ยพูด“คุณหวัง รูปภาพที่คุณเห็นเมื่อสักครู่ ฉันหวังว่าคุณจะเก็บเป็นความลับแทนฉันนะคะ รูปภาพใบนี้เป็นรูปเดียวที่รู้สึกว่าถ่ายฉันออกมาได้ค่อนข้างดีในเวลานั้น ดังนั้นจึงเก็บมันไว้ตลอดหลายปีมานี้ค่ะ”

“สบายใจได้เลยค่ะคุณซู ฉันจะไม่บอกใครอย่างแน่นอนค่ะ”

หวังซือซือเอ่ยรับปาก

“ค่ะ”

ซูป๋ายมั่วพยักหน้าตอบรับอย่างเบาๆ

แต่สายตาของหลินเซวียนกลับหัวเราะเยาะกับตนเอง เพียงแค่เพราะว่ารูปนี้ถ่ายเธอออกมาค่อนข้างดี ดังนั้นจึงเก็บไว้งั้นเหรอ?

ซูป๋ายมั่วมองไปยังแววตาที่หัวเราะเยาะเล็กน้อยของหลินเซวียน ภายในใจก็สั่นไหวเล็กน้อย

เธอรู้ว่าหลินเซวียนเข้าใจเธอผิดแล้ว

เธอเองก็อยากจะบอกความในใจต่อหลินเซวียน แต่ว่า……

“คุณซูรูปภาพอะไรเหรอคะ?”

ในเวลานี้ เซียวเม่ยผู้ที่ยืนอยู่ด้า
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status