ตอนที่14

ระหว่างที่นลินดากำลังเก็บอุปกรณ์มำความสะอาดเตรียมจะเลิกงาน ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งคนหนึ่งเอาอุปกรณ์มาเก็บใกล้ๆเธอ ส่งยิ้มมาให้อย่างเป็นมิตร

" ฉันชื่อโม เธอชื่ออะไรหล่ะพึ่งมาใหม่เหรอ"

" ฉันชื่อขิงพึ่งมาทำที่นี่ได้อาทิตย์เดียว"

" อ๋อ อย่างงี้นี่เอง อาทิตย์ก่อนฉันลากลับไปบ้านต่างจังหวัดหน่ะ เลยไม่เห็นเธอ ดูจากหน้าแล้วน่าจะอายุน้อยกว่าฉัน ฉัน32แล้ว "

" ฉัน 22 "

" นั่นไงว่าล่ะ งั้นเธอก็เรียกฉันว่าพี่โมละกัน "

" ได้ พี่โม "

เลิกงานแล้ว เธอโทรหามุทิตา มุทิตาบ่นว่าที่ทำงานของเธอขึ้นรถหลายต่อ ทั้งยังอยู่ไกลอีกต่างหาก แถมตอนนี้รถก็ยังติดอีกกว่าจะกลับถึงบ้านก็คงดึก นลินดาเลยบอกว่าจะซื้อข้าวไว้รอ โชคดีที่ห้องพักที่เธออยู่ตรงปากซอยทางเข้ามีตลาด ของกินของใช้หลากหลาย ราคาถูกด้วย เธอซื้อข้าวมา3ห่อเผื่อกินไม่อิ่ม แกง2ถุงกับหมูย่างอีก5ไม้ แล้วก็เดินเข้าซอยไป ที่จริงมีวินมอไซค์อยู่ แต่เธอไม่ใช้บริการหรอก เดินไปเรื่อยๆแป๊ปเดียวก็ถึงแล้ว จะได้ประหยัดเงินด้วย เดินไปสักพักเธอรู้สึกเหมือนมีคนเดินตาม เวลาเธอหยุดก็เหมือนคนนั้นจะหยุดตามด้วย เธอไม่กล้าหันกลับไปดูจึงรีบเดินให้ไว เมื่อถึงห้องก็รีบปิดประตูแล้วล็อคทันที