Semua Bab เมื่อรักสุดทางแล้ว: Bab 1 - Bab 10

แนะนำตัวตัวก่อนนะ ฉันชื่อขิง นลินดา อายุ22ส่วนสูง157 หนัก42ผู้หญิงตัวเล็กๆผิวสองสีค่อนไปทางคล้ำ ผมดำยาวถึงเอว ฉันไม่มีพ่อไม่มีแม่หรอก ตั้งแต่จำความได้ฉันก็อาศัยอยู่ในบ้านเด็กกำพร้า มีเพื่อนร่วมชะตากรรมหลายคน แต่เพื่อนที่สนิทที่สุดสนิทม๊ากกมาก ไปไหนไปกันมีแค่คนเดียวเธอชื่อ มิว มุทิตา อายุ22เท่ากัน สูง165 หนัก50 ผิวขาว ผมดัดลอนสีน้ำตาลยาวกลางหลังและนั่นผู้ชายคนนั้น เขาชื่อพีร์ พีรวิช อายุ23 หนุ่มหล่อผิวขาวใส ตาตี่ตี่ ลุคโอปป้าเกาหลีเกาใจ ปากหยักชมพูระเรื่อ ไม่ใช่แค่ปากนะที่ดูชมพูตรงอื่นก็ชมพูเหมือนกัน สูงโปร่ง180 เขาเป็นสามีของฉันเอง พวกเรา3คนสนิทกันตั้งแต่เด็ก เพราะอยู่บ้านเด็กกำพร้าด้วยกัน พวกเราเรียนจบแค่มัธยมปลาย จากทุนที่บ้านสงเคราะห์มีให้ พอจบปุ๊บฉันกับพีร์ก็แต่งงานกันทันที จะเรียกงานแต่งก็ไม่ถูกซะทีเดียว เพราะพวกเราแค่จดทะเบียนสมรสกัน และให้แม่ครูที่บ้านสังเคราะห์ผูกแขนอวยพรให้ ตอนเย็นก็มีงานเลี้ยงหมูกะทะในหมู่เพื่อนๆ10กว่าคน ทำไมถึงรีบหน่ะเหรอ ก็เพราะฉันท้องหน่ะสิ ความรักของฉันกับเขามันทั้งรักทั้งผูกพันธ์กันมาหลายปี จนไม่รู้ว่าพวกเราเริ่มรักกันตอนไหน รู้อีกทีก็ขาดกันไม่ได้แล้ว

นลินดานอนลืมตาโพลง หลายครั้งที่เธอหยิบมือถือมาดูเวลา หวังว่าพีรวิชจะโทรกลับมาแต่ก็เงียบกริบ เธอวางมือถือลงกอดลูกน้อย พยายามข่มตาให้หลับ ทั้งที่ทุกคืนเธอกับลูกก็นอนกัน2คนมาตลอด แต่ไม่รู้ทำไม คืนนี้เธอกลับรู้สึกกระวนกระวายใจบอกไม่ถูก ในห้องที่เครื่องปรับอากาศเย็นเจี๊ยบ แต่สองร่างเปลือยเปล่า กลับมีเหงื่อออกไหลย้อยจากการทำกิจกรรมติดๆกันมาหลายครั้ง พีรวิชกอบกุมเต้าใหญ่ปากอ้างับดูดดึงเหมือนเด็กน้อยหิวโหย ช่วงล่างก็กระเด้าไม่หยุด น้ำกามไหลย้อนรูสวาทออกมาเปรอะเปื้อนที่นอน บ่งบอกว่าทั้งคู่สุขสมมาหลายครั้งด้วยกัน เสียงครวญครางด้วยความเสียวซ่านดังต่อเนื่องตลอดทั้งคืนจนรุ่งเช้า ถึงได้เงียบเสียงลงพีรวิชลืมตาขึ้นมา หันไปมองมาริที่กอดตนเอาไว้แน่น เขายอมรับว่าเมื่อคืนติดใจเธอมาก ร่างกายของเธอมันเย้ายวน ผิวเนียนนุ่มหอมกรุ่นจนเขาต้องใช้ลิ้นเลียไปทั่วทั้งตัว อกอวบใหญ่ล้นมือ โหนกนูนก็อูมน่ากระแทกสุดๆ ร่องแดงๆที่น้ำใสไหลออกมาก็หวานเหลือเกิน เขากระแทกรูจนแตกไปหลายรอบ ไม่เคยสุขสมขนาดนี้มาก่อนเลยมาริษาลืมตาขึ้นมาเงยหน้ามองพีรวิช ถึงแม้เมื่อคืนจะเมามากแต่เธอก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เรื่องแบบนี้มันปกติสำหรับเธอ

เมื่อกลับมาถึงบ้านได้สักพัก นลินดาได้ยินเสียงรถอยู่หน้าบ้าน ยังไม่ทันหันไปดู เสียงเจื้อยแจ้วของลูกชายตัวน้อยก็ดังขึ้น" พ่อครับ " ธามไทวิ่งไปหาพีรวิช เขาก็ย่อตัวอุ้มลูกชายตัวน้อยขึ้นมาหอมแก้มซ้ายขวา " นี่อะไรครับ "" หุ่นยนต์ครับ ของขวัญวันเกิดย้อนหลังน้องธามไง พ่อขอโทษนะที่ไม่ได้มาเป่าเค้กด้วย พ่อติดงานจริงๆ "ธามไทได้ของเล่นใหม่ก็ยิ้มแฉ่ง เดินกอดหุ่นยนต์ตัวโตไปนั่งเล่นอยู่อีกมุม พีรวิชมองหน้านลินดา เห็นประกายตัดพ้อในแววตาก็รู้สึกผิดขึ้นมา เขารู้ว่าเขาผิด เขานอกใจนอกกายเธอ เขาพยายามแล้ว แต่ยิ่งอยู่ใกล้มาริษาเขาก็ยิ่งเสพติดเธอ " ขิง คือวันนั้นพอไปรับคุณหนูแล้ว เธอก็ให้พี่ไปส่งที่บ้านเพื่อน กว่าจะกลับก็ดึกแล้ว พี่ลืมมือถือไว้ในรถเลยไม่รู้ว่าขิงโทรมา พอไปส่งคุณหนูที่บ้านแล้ว พี่ก็นอนหลับเลยตื่นมาพึ่งรู้ว่าแบตหมด แต่พี่ก็รีบมาหาขิงกับลูกที่บ้านทันทีเลยนะ แต่ก็เห็นป้ายติดไว้ว่าร้านหยุด2วัน"" _ "" ขอโทษเรื่องอะไร ติดงานไม่ใช่เหรอ พี่ไม่ผิดอะไรไม่ต้องมาขอโทษหรอก คนที่พี่ต้องขอโทษคือน้องธาม เขารอพี่จนหลับไม่ยอมเป่าเค้ก บอกว่าจะรอพี่อย่างเดียวเลย ฉันโทรหาพี่ก็ไม่รับ คราวหลังถ้ารับปากกับลู

นลินดาปลอบลูกอยู่นานกว่าจะหยุดร้องได้ตอนนี้ผล็อยหลับไปแล้ว เธอกอดลูกไว้แน่น ไม่คิดว่าพีรวิชจะเป็นคนแบบนี้ " แกอย่าคิดมาก ถ้ามันจะชั่วขนาดนั้นก็ปล่อยมันไป มันคงจะหลงกลิ่นใหม่จนลืมแกลืมน้องธาม ทุกวันนี้มีมันก็เหมือนไม่มีนั่นแหละ " มุทิตาพูดด้วยความโมโหระหว่างขับรถกลับ พีรวิชก็นิ่งเงียบตลอดทางจนมาริษาไม่พอใจ เธอต้องทำให้เขาตัดสองแม่ลูกนั่นให้ขาด กลับมาถึงบ้านมาริษาก็เดินตึงตังขึ้นไปบนห้องปิดประตูกระแทกเสียงดัง บ่งบอกว่าอารมณ์ไม่ดีสุดๆพีรวิชปลีกตัวมาที่สวนหย่อมข้างบ้าน กดโทรหานลินดาแต่เธอไม่รับสาย จึงได้แต่ส่งข้อความไป " พี่ขอโทษนะ พี่มีความจำเป็นจริงๆ "นลินดานั่งมองมือถือที่มีสายเรียกเข้าไม่หยุด ในใจเจ็บปวดอย่างแรงน้ำตาไหลมาไม่ขาดสาย ข้อความแจ้งเตือน ขึ้นคำว่าพี่ขอโทษ เธอหยิบมือถือมาปิดเครื่องไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้นพีรวิชไปที่บ้านแต่บ้านก็ปิด มาตอนกลางคืนเธอก็ไม่ยอมเปิดประตูให้ จนเขาต้องยอมถอยกลับไป เขาคิดว่าคุยตอนนี้ก็คงไม่รู้เรื่องเธอยังโกรธเขาอยู่ ไว้อารมณ์เย็นลงกว่านี้ แล้วเขาค่อยมาหาเธอกับลูกใหม่หลายวันต่อมา พีรวิชถูกเจ้าสัวเรียกพบ พอมาถึงก็เห็นนั่งหน้าเครียดอยู่ เจ้าสัวโย

สองร่างเปลือยเปล่ากอดก่ายกันบนเตียงใหญ่ขนาดคิงไซร์ กวินทร์ซุกไซร้ซอกคอหอมกรุ่นของมาริษา มือก็เลื่อนไปกุมโหนกนูนนิ้วชี้บดขยี้ติ่งเสียว" อาาอูย ซี๊ดดด พะ พอ ก่อนวิน "มาริษาผลักกวินทร์ออกตั้งแต่เมื่อเช้าจนถึงตอนนี้บ่ายสองเธอกับเขากระแทกกันบนเตียงไม่หยุด ตั้งแต่ที่พีรวิชจดทะเบียนสมรสกับเธอ เขาก็เอาแต่ทำหน้าซะกะตายเหม่อลอยบ่อยๆ เธออ่อยขนาดไหนเขาก็ไม่สนใจ จนเธออารมณ์ค้างต้องไปพึ่งดิลโด้ช่วยตัวเองอยู่บ่อยครั้ง ยิ่งเมื่อเขาได้รับตำแหน่งประธานบริษัท เขาก็ยุ่งจนไม่มีเวลาให้เธอ บางวันก็กลับดึกบางวันก็ไม่กลับบ้านนอนค้างที่บริษัท เธอเหงาเธออยาก..... กวินทร์ที่เข้ามารับหน้าที่เป็นบอดี้การ์ดคนใหม่ดูแลเธอ ได้ยินเสียงเธอร้องจึงเปิดประตูเข้ามาเจอเธอนนอนแก้ผ้าใช้ดิลโด้เสียบคารูอยู่ เขายืนมองอึ้งอยู่พักใหญ่ก่อนจะรีบไปล็อคประตูแล้ว ดึงเอาดิลโด้เขวี้ยงทิ้งไป จัดการควักดุ้นใหญ่ยักษ์ของเขาออกมาเสียบแทน ตั้งแต่นั้นมากวินทร์ก็ปรนเปรอเธอมาตลอด ลีลาของเขามันถึงใจเธอจริงๆแบบที่พีรวิชเทียบไม่ติดเลย" ที่ฉันให้สืบไปถึงไหนแล้ว "" เป็นอย่างที่คุณมาริสงสัย คุณพีร์ไปจอดรถแอบดูเมียเก่าที่ร้านขายข้าวแกงทุกวัน "" ฮึ