4

วิทย์

พาเธอไปจัดการเรื่องของแม่ที่โรงพยาบาล เพื่อนๆแบ่งหน้าที่กันไป จัดการที่วัด ทำเอกสาร ดูแลจนงานศพผ่านไปได้ และได้รับเงินประกันชีวิต กับ เงินทดแทนมาอีก เกือบสองล้านบาท และรินยังพบว่า แม่มีเงินเก็บส่วนตัวอีกจำนวนนึง ทองคำอีก2-3กล่อง ที่แม่เก็บไว้ให้เธอ เมื่อรินเห็นของเหล่านี้ น้ำตาก็ไหลออกมาอีกแล้ว ตั้งแต่เล็กจนโต เธอมีแต่แม่ แม่ดุ เข้มงวด และมักจะบ่นเธอเสมอ ถ้าเพียงเธอขัดใจแม่ แต่รินก็รักแม่มาก ตอนนี้รินไม่เหลือใครแล้ว บ้านหลังเล็กแถบชานเมือง ที่รินอาศัยอยู่กับแม่ กว้างเกินไป เธอเหงา เธอจึงย้ายออกมาอยู่กับวิทย์หลังแม่ตายได้ไม่นาน

อพาร์ตเม้นที่อยู่ตอนนี้ เธออยู่กับวิทย์ เค้าดูแล เอาใจใส่ เธอ แม้บางครั้งวิทย์จะติดเพื่อน ติดเที่ยวไปบ้าง แต่เพียงเธอเอ่ยปาก ว่า ไม่คำเดียว เค้าก็จะเชื่อเธอเสมอ รินบอกวิทย์ตั้งแต่แรกๆที่อยู่ด้วยกันแล้วว่า ถ้าวันไหนจะเปลี่ยนไป ไม่รักกันแล้ว ขอให้บอก อย่าโกหกกัน แล้วรินจะไม่ทะเลาะเรื่องซ้ำๆ ถ้าทำผิดแล้ว มีผิดต่อไปเรื่องเดิมอีก

รินจะไม่ทน วิทย์ยอมรับทุกอย่างที่รินบอก วิทย์ไปกินเหล้า รินไม่เคยตาม ไม่เคยบ่น วิทย์ไปเล่นสนุ้ก รินไม่เคยห้าม ถ้าวิทย์อยากให้รินไปรอ รินก็จะไป แม้เวลาไปเที่ยว จะมีผู้หญิงเข้ามาหาวิทย์มาท้าทาย ลูบไล้ เค้าแค่ไหน เค้าก็ไม่สนใจ เพราะเค้าเคยทำผิดกับรินมาแล้ว มีรุ่นน้องต่างคณะเข้ามาทักทาย น้องเค้าสวย น่ารัก วิทย์ยอมรับ แรกๆก็เพียงส่งสายตาให้กัน ในช่วงเดินผ่าน ต่อมาก็มีการขอเบอร์โทรโดยที่วิทย์จะเป็นคนโทรไป รินไม่เคยเช้กโทรศัพท์ ไม่เคยตามในอินบ้อกซ์เฟสบุ้ก

วิทย์จึงคุยกับน้องคนนั้นมาได้เกือบสองอาทิตย์ แล้วก็นัดกันไปดูหนัง มีเพื่อนเห็นว่าวิทย์ไปดูหนังกับรุ่นน้อง แล้วบอกรินว่าไปเล่นสนุ้ก รินกลับมาถาม แต่วิทย์ไม่รับ แล้วรินก็ได้เห็นวิทย์พาน้องคนนั้น ไปที่หอเพื่อนวิทย์ แม้จะยังไม่ถึงขนาดว่ามีอะไรกัน แต่นั่นคือ วิทย์นอกใจเธอแล้ว รินถามน้องผู้หญิงว่า รู้ไหมว่าเธอกับวิทย์เป็นอะไรกัน ผู้หญิงบอกว่ารู้ แต่ชอบพี่วิทย์ วิทย์มองหน้าริน อย่างเสียใจ รินไม่กรี้ดร้อง ไม่โวยวาย เธอมองหน้าเค้า ถามคำเดียวว่า วิทย์จะเลิกกับรินไหม เค้าส่ายหน้าบอกออกไป ไม่ วิทย์ไม่เลิก ถ้าวิทย์ไม่เลิกกับริน ก็เลิกคุยกับน้องเค้านะ วิทย์พยักหน้าตกลง บอกเลิกรุ่นน้องไป

รินนอนบนอกของวิทย์ มือบางลูบอกเบาๆ เสียงสะอื้นออกมาน้อยๆ

"วิทย์ไม่รักรินแล้วใช่ไหม ถึงทำแบบนี้

"รินนอนร้องไห้สะอื้นบนอกเค้า วิทย์พลิกตัวรินขึ้น มองหน้าคนตรงหน้าอย่างรู้สึกผิด

"วิทย์ขอโทษ วิทย์ขอโทษ " เค้าได้แต่ขอโทษคนรักตรงหน้าอย่างเสียใจ วิทย์จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว เค้าร้องไห้ออกมาอย่างเสียใจ รินเป็นดวงใจของเค้า ทำไมเค้าทำให้เธอเสียใจได้ขนาดนี้ มือหนาเช็ดน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน กอดคนตรงหน้าอย่างปลอบประโลม

"วิทย์ขอโทษ ต่อไปนี้จะไม่มีอีกแล้ว วิทย์สัญญา "

ตั้งแต่นั้นมา เค้าก็มีแค่รินคนเดียวมาตลอด ใครๆก็บอกว่า เค้ากลัวเมีย เค้ายิ้มรับ เมียเค้าสวย เก่ง น่ารัก ขนาดนี้ วิทย์ยอมทุกอย่าง ทั้งคู่ไม่ค่อยมีเรื่องทะเลาะกันอีกเลย รินไม่ใช่คนเอาแต่ใจ เธอตามใจเค้าเสมอ ขอแค่ให้เค้าไม่ล้ำเส้นมากไปเท่านั้น

 

เสียงเพลงดังกระหึ่ม คืนวันศุกร์แบบนี้ วิถีชีวิตคนเมือง หนุ่มสาวออฟฟิต นักศึกษา ต่างออกมาผ่อนคลาย รินและวิทย์นัดเพื่อนออกมาดื่มฉลองกัน วันนี้รินสวมเกาะอก สีดำ กางเกงผ้าสั้นจู๋ รองเท้าส้นสูงพันข้อเท้า ปล่อยผมสยายออก ปลายพันเป็นลอนใหญ่ ทั้งสวยทั้งเซ้กซี่ นานๆที รินถึงจะแต่งตัวแบบนี้ วิทย์มองคนตรงหน้า แล้วเข้าไปกอด

"หวงเมีย ไม่อยากให้ใส่แบบนี้เลย" วิทย์บ่น รินมองตาเค้า

"รินเป็นของวิทย์" เค้าหมดคำพูด นี่คือไม้ตายของเธอ เสียงเพลงเสียงพูดคุยดัง ในผับค่อนข้างดัง มือเค้ากอดเอวรินไว้ตลอด รินยืนอยู่ข้างหน้าเค้า วิทย์ยืนซ้อนหลัง ทุกคนยืนล้อมวง เต้นกันคุยกันอย่างสนุกสนาน มีผู้หญิงหลายคนมองเค้าอย่างยั่วยวน และมีผู้ชายหลายคนมองเมียเค้าอย่างสนใจ