LOGINShare
ตอนที่ 8 เจ้านายมีเสน่ห์
Last Updated:
2025-02-26 00:21:02เมื่อเรียนรู้งานกับคุณสุรีย์พรอย่างเร่งรัดมาเกือบสัปดาห์รติรสก็มีความมั่นใจในการจะทำงานในตำแหน่งเลขามากขึ้น วันนี้เป็นวันที่หญิงสาวจะได้เจอกับเจ้านายเป็นครั้งแรก เธอไม่รู้ว่าเขาจะเป็นคนยังแบบไหน แต่หญิงสาวก็คิดว่าจะต้องทำงานที่ตัวเองได้รับมอบหมายให้ดีที่สุด
เธอมาถึงถึงบริษัทในเวลา 8.30 น.ซึ่งเป็นเวลาก่อนเข้างานครึ่งชั่วโมง แล้วตอนนี้บริเวณหน้าห้องทำงานของเจ้านายคนใหม่ก็มีผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่
หญิงสาวยิ้มก่อนจะสวัสดีทักทายเพราะดูแล้วเขาน่าจะอายุมากกว่าตนเอง
“สวัสดีค่ะ”
“สวัสดีครับคุณคือคุณรติรสใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ แล้วคุณคือ...”
“ผมชื่อเตวิชญ์ครับ เป็นผู้ช่วยของคุณบอริส”
“อ้าว...เจ้านายก็มีลูกน้องอยู่แล้วทำไมยังจะต้องการเลขาอีกล่ะคะ” หญิงสาวถามด้วยความไม่เข้าใจเพราะถ้าหากเขามีคนทำงานอยู่ก่อนแล้วเธอก็ไม่อยากจะเข้าไปก้าวก่าย
“ผมดูแลในส่วนของธุรกิจฝั่งคุณพ่อบอสครับ ส่วนคุณจะมาดูเป็นเลขาในบริษัทนี้”
“อ๋อ...”
หญิงสาวพยักหน้าเข้าใจเพราะคุณสุรีย์พรเล่าให้ฟังแล้วว่าเจ้านายที่เธอจะต้องทำงานด้วยนั้นนอกจากจะมีธุรกิจนำเข้าเครื่องจักรอุตสาหกรรมแล้วยังมีธุรกิจผับบาร์และโรงแรมอีกหลายแห่งซึ่งเป็นธุรกิจที่ชายหนุ่มเข้ามาดูแลแทนบิดา
“แล้วเจ้านายเขามาถึงเมืองไทยหรือยังคะ” เธอมองไปทางห้องทำงานตรงหน้า
“มาถึงแล้วแต่อาจจะยังปรับเวลาไม่ทัน วันนี้น่าจะเข้ามาประมาณเที่ยง เช้านี้ผมก็เลยเข้ามาเจอคุณก่อน จะได้คุยกันถึงรายละเอียดที่จะต้องรับผิดชอบและแบ่งแยกหน้าที่กันอย่างชัดเจน”
“ได้ค่ะ”
“ถ้างั้นเชิญคุณเข้าไปในห้องของเจ้านายเลยครับ”
“ได้ค่ะ”
ในห้องของเจ้านายมีโต๊ะอยู่สองตัวโต๊ะหนึ่งดูก็รู้ว่าเป็นของเจ้านายส่วนอีกตัวหนึ่งน่าจะเป็นของผู้ช่วยที่ชื่อเตวิชญ์
“การทำงานกับบอสไม่ยากหรอกครับ เขาเป็นคนเข้าใจอะไรง่ายๆ ถ้าคุณมีปัญหาไม่เข้าใจหรืออยากรู้อยากถามอะไรคุณสามารถถามเขาได้ตรงๆ หรือจะถามที่ผมก็ได้ เดี๋ยวผมจะทิ้งเบอร์โทรศัพท์ไว้ให้ส่วนเรื่องอาหารเรื่องที่พักอะไรพวกนี้คุณไม่ต้องรับผิดชอบเพราะผมจะรับผิดชอบเอง คุณดูแลแค่งานบริษัทที่นี่แค่นั้นก็พอ”
“ค่ะ แล้วจะให้ฉันเรียกเจ้านายว่าบอสเหมือนคุณหรือเปล่า”
“ครับเรียกเขาว่าบอสและแทนตัวเองด้วยชื่อก็ได้”
“แล้วฉันจะเรียกคุณว่าอะไร”
“คุณเรียกผมว่าพี่เตก็ได้ผมน่าจะอายุมากกว่าคุณอยู่หลายปี แล้วคุณมีชื่อเล่นไหน”
“ค่ะพี่เต พี่เรียกฉันว่าโรสก็ได้ ขอบคุณนะคะที่ให้คำแนะนำ”
หลังจากทานอาหารกลางวันแล้วรติรสก็เข้าห้องน้ำเติมหน้าอีกนิดหน่อยก่อนจะมานั่งหน้าห้องเจ้านายเพื่อรอเวลาที่จะเจอเขา
เมื่อเสียงลิฟต์ดังขึ้นหญิงสาวก็มองไปยังประตูลิฟต์ที่อยู่ห่างออกไป ชายหนุ่มชาวต่างชาติรูปร่างสูงเดินออกมาจากประตูลิฟต์โดยมีเตวิชญ์เดินตามมาข้างหลัง หญิงสาวรู้รีบยืนขึ้นและยกมือไหว้
“สวัสดีค่ะบอส”
“สวัสดีเธอชื่ออะไรนะ”
“รติรสค่ะบอสเรียกโรสก็ได้”
“เข้ามาในห้องหน่อยสิ”
“ค่ะบอส”
หญิงสาวรู้สึกใจเต้นแรงเอามากๆ เพราะไม่คิดว่าเจ้านายของตัวเองจะทั้งหนุ่มและหล่อขนาดนี้ เพียงแค่เห็นไม่ถึงหนึ่งนาทีเธอก็รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนที่มีเสน่ห์เอามากๆ รูปร่างเขาสูงใหญ่มากกว่ามาตรฐานคนเอเชีย ผิวสองสีดวงตาคมโตสีเทาควันบุหรี่นั่นทำให้รู้สึกน่าค้นหา
รติรสรีบสลัดความคิดชื่นชมเจ้านายออกจากหัวก่อนจะเดินตามเขาเข้าไปในห้อง
“นั่งก่อนสิ”
“ขอบคุณค่ะบอส”
บอริสมองหน้าหญิงสาวเขารู้สึกแปลกๆ เหมือนกับเคยเห็นหน้าเธอที่ไหนมาก่อนแต่ก็นึกไม่ออก
“เราเคยเจอกันที่ไหนหรือเปล่าโรส”
“โรสคิดว่าไม่น่าจะเคยเจอบอสนะคะ”
“แต่ฉันรู้สึกคุ้นหน้าเธอจริงๆ นะ เธอเที่ยวกลางคืนหรือเปล่าแล้วส่วนใหญ่จะเที่ยวที่ไหน”
“โรสเคยเที่ยวกลางคืนบ้างค่ะ แต่ส่วนใหญ่จะเที่ยวกับเพื่อนที่เชียงใหม่ เพราะเพิ่งลงมาอยู่กรุงเทพได้ไม่ถึงสองอาทิตย์”
“ถ้างั้นฉันน่าจะไม่เคยเจอเธอจริงๆ เอาละเตวิชญ์บอกแล้วใช่ไหมว่าจะต้องทำอะไรบ้าง”
“บอกแล้วค่ะ”
“แล้วเขาบอกหรือเปล่าว่างานทุกอย่างที่เป็นงานของฉันเธอห้ามพูดหรือเล่าให้ใครฟังเป็นอันขาด นอกจากฉันเตวิชญ์และแม่ของฉัน”
“ค่ะ พี่เตบอกแล้ว”
สรรพนามที่เธอเรียกเตวิชญ์ทำให้เขามองหน้าผู้ช่วยแล้วรู้สึกแปลก เพราะดูเหมือนทั้งสองคนจะสนิทกันเร็วมากกว่าที่เขาคิดไว้
“เธอเคยเจอแม่ของฉันหรือยัง”
“ยังค่ะ โรสเคยเจอแต่คุณสุรีย์พรเลขาของท่านค่ะ”
“ไม่นานเธอก็คงจะได้เจอ ถ้างั้นเธอออกไปทำงานข้างนอกได้แล้ว เอาเอกสารทั้งหมดนี้ไปช่วยดูให้หน่อยนะ ฉันเพิ่งได้มาจากแผนกบัญชี เตวิชญ์บอกว่าเธอจบบัญชีมาด้วยใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ”
“ช่วยดูให้หน่อยว่ามีอะไรผิดปกติหรือตัวเลขไม่ตรงไหม ถ้าเจอจุดผิดปกติแจ้งฉันกับเตวิชญ์ไม่ต้องบอกคนอื่นเข้าใจไหม”
“เข้าใจค่ะ โรสขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ”
เมื่อหญิงสาวเดินออกจากห้องไปแล้วบอริสก็มองหน้าเตวิชญ์ก่อนจะถามขึ้น
“นายคิดว่าหน้าเธอเหมือนใครไหม”
“ผมรู้สึกคุ้นๆ เหมือนกันนะครับบอสแต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก”
“นั่นสิ ตอนแรกฉันก็คิดว่าน่าจะเป็นผู้หญิงที่ฉันเคยควง แต่เธอบอกว่าเพิ่งลงมากรุงเทพได้สองอาทิตย์”
“บางทีบอสอาจจะยังไม่ชินกับหน้าผู้หญิงไทยหรือเปล่าครับ ก็เลยมองดูคล้ายกันไปหมด”
“มันก็น่าจะใช่นะเพราะฉันไม่ค่อยได้มาอยู่เมืองไทยเท่าไหร่ นายดูประวัติของเธอแล้วใช่ไหม”
“ใช่ครับ เธอมาสมัครในตำแหน่งแม่บ้านและบอกกับฝ่ายบุคคลว่าที่มาสมัครตำแหน่งนั้นเพราะอยากได้ข้อมูลเพื่อเขียนนิยาย แต่ผมดูแล้วเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องหรือรู้จักกับใครที่อยู่ใกล้ตัวคุณสมบูรณ์เลย ผมว่าน่าจะไว้ใจได้”
“แล้วคนที่จะเข้ามาทำงานเดือนหน้าล่ะ”
“คนนั้นผมสืบแล้วครับเป็นคุณของคุณสมบูรณ์”
“โยกเธอไปทำงานตำแหน่งอื่นก่อน เผื่อคนนี้ทำงานไม่ได้เรื่องจะได้ให้เธอเข้ามาทำงาน แต่ถ้าเป็นไปได้ฉันก็ไม่อยากทำงานร่วมกับคุณของลุงสมบูรณ์หรอกนะ”
“ถ้ามันยากนักเราก็ใช้เงินซื้อตัวเธอมาสิครับบอส”
“แต่ฉันว่ามันจะดีกว่าถ้าเราได้คนที่ไม่รู้จักใครเลยมาทำงาน ดูผู้หญิงที่ชื่อโรสยังไม่เคยมีประสบการณ์การทำงานที่ไหนมาก่อนฉันว่าดีทีเดียวที่จะดึงเธอมาเป็นพวก อีกอย่างเธอก็เรียนจบมาทางด้านบัญชี”
“ครับบอสผมว่าเธอดูใสซื่อดีครับ”
Latest chapter
เลขาคุณมาเฟีย ตอนที่ 35 ตอนจบ
เกือบเดือนแล้วที่รติรสกลับมาทำงานที่สวนส้มเธอยังติดต่อกับมารดาที่รัสเซียแต่ไม่ได้บ่อยสักเท่าไหร่ การได้คุยกับมารดามันทำให้เธอคิดถึงบอริสมากขึ้น ส่วนเขาก็พยายามโทรหาเธออยู่หลายครั้งแต่เกือบครึ่งเดือนแล้วที่ไม่มีมิสคอลหรือข้อความจากบอริส เธอคิดว่าป่านนี้เขาก็คงจะลืมเธอไปแล้ว“ลุงเรืองคะที่ข้างสวนส้มของเรามีคนซื้อไปแล้วเหรอคะ”“ใช่จ้ะ คนที่ซื้อเขาบอกว่าจะทำสวนส้มเหมือนเราน่ะ เขาติดต่อลุงมาเหมือนกันว่าจะขอมาศึกษาวิธีการทำสวนและอาจจะขอจ้างคนงานของเราไปทำไปช่วยเขาทำด้วยเขาไม่มีประสบการณ์ด้านนี้”“แล้วป้าวรรณเคยเจอเขาไหมคะ” หญิงสาวหันมาถามป้าของตนเองบ้าง“ป้ายังไม่เคยเจอเขาแล้ว ส่วนใหญ่จะเป็นลุงที่ไปคุยกับเขา”“ดูท่าทางเขาก็มีเงินมากๆ เลยนะคะ”“ก็คงอย่างนั้น ฉันว่าเราชวนเขามากินข้าวที่บ้านเราจะได้ทำความรู้จักกันไว้” วรรณาหันไปถามสามี“ได้สิเดี๋ยวผมจะลองชวนเขาดู แต่ช่วงนี้รู้สึกว่าเขาจะไม่อยู่นะเห็นว่ามีงานที่ต่างประเทศต้องบินไปดูแลด้วย”“เขามีงานต่างประเทศแล้วยังจะมาซื้อสวนส้มทำไมคะ หนูว่ามันแปลกๆ"“ลุงก็คิดว่ามันแปลกก็เลยถามเขา เขาบอกว่าจะปรับปรุงที่ทำสวนส้มแล้วยกให้ภรรยาในอนาคตของเขานะ”“โ
เลขาคุณมาเฟีย ตอนที่ 34 ไม่ได้หนีแต่ไม่ได้บอก
วันนี้บอริสต้องเดินทางกลับไปทำงานที่รัสเซียอีกครั้ง เขาไม่อยากจะไปเลยเพราะอยากจะอยู่กับรติรสแบบนี้ไปอีกนานๆ ชายหนุ่มรู้สึกว่าช่วงนี้รติรสจะน่ารักช่างอ้อนและเอาอกเอาใจมากๆ มันทำให้หัวใจที่แข็งกระด้างของเขาและกำลังเปิดรับหญิงสาวเข้ามาในหัวใจทีละนิดความรู้สึกที่มีให้กับรติรสไม่เคยเกิดขึ้นกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน ไม่รู้จะเรียกว่าความรักได้หรือเปล่า แต่เขารู้สึกดีที่อยู่ใกล้ๆ รู้สึกสบายใจ รู้สึกว่าเธอคือทุกสิ่งทุกอย่างของเขาบอริสคิดว่าจะบอกเรื่องนี้กับรติรสหลังจากที่เขากลับมาจากรัสเซียในอาทิตย์หน้าชายหนุ่มอยากจะขึ้นไปเจอกับครอบครัวของหญิงสาวที่เชียงใหม่อยากจะขอโทษแทนบิดามารดาเรื่องน้าอรสาและจะถือโอกาสขออนุญาตคุณป้าของเธอคบหากับหญิงสาวอย่างจริงจัง บอริสไม่อยากให้เธอเป็นเพียงแค่คู่นอนแบบที่เธอชอบพูดอีกต่อไปแล้ว“ฉันคงคิดถึงเธอมากๆ แน่เลยโรส”“อดทนค่ะบอสแค่อาทิตย์เดียวเอง”“แล้วเธอจะคิดถึงฉันไหมล่ะ”“แน่นอนค่ะโรสจะคิดถึงคุณทุกวัน เดินทางปลอดภัยนะคะ”“ฉันไม่อยากไปเลยนะโรส รู้สึกใจหายยังไงก็ไม่รู้”“อย่างอแงเป็นเด็กสิคะบอส บอสต้องไปทำงานนะ ทุกคนมีหน้าที่ของตัวเองโรสก็จะทำหน้าที่ของโรสให้ดีที่สุด
เลขาคุณมาเฟีย ตอนที่ 33 อยากมีความสุขแบบนี้ไปตลอด nc
บอริสประกบจูบไปบนเรียวปาก แทะเล็มเรียวปากบางอย่างหลงใหลรติรสเผยอปากรับด้วยความเต็มใจ สองลิ้นเกี่ยวกระหวัดหยอกล้อ บอริสไล้มือไปตามสีข้างสอดเข้าใต้เสื้อตัวบาง บีบคลึงความอวบอิ่มจนหญิงสาวรู้สึกร้อนราวกับเปลวไฟ สะโพกกลมกลึงบดเบียดกายเข้าหาเจ้านายหนุ่มอย่างเชิญชวน“บอริสขา สัญญาได้ไหมว่าจะมีโรสแค่คนเดียว”เสียงหวานอ้อนเธออยากให้เขามีความสุขกับเธอแค่คนเดียว แม้รู้ว่ามันเป็นไปได้ยากแต่ก็อยากได้ยินจากปากเขา“ก็เธอน่ารักแบบนี้ฉันจะไปมีคนอื่นได้ยังไงล่ะโรส ฉันจะมีแค่เธอคนเดียวนะ”เมื่อได้ยินคำตอบรติรสเลยสลัดความอายทิ้งไปจนหมด หญิงสาวไม่สนสักนิดว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ในห้องรับแขก เธอรู้แค่อยากร่วมรักกับเขาอยากมอบความสุขให้เขา เมื่อบอริสถอดชุดนอนออกเธอก็ให้ความร่วมมือด้วยความเต็มใจ“เธอสวยไปทั้งตัวเลยโรส สวยจนฉันลืมผู้หญิงทุกคนที่เคยนอนด้วย”บอริสมองด้วยสายตาหื่นกระหายตั้งแต่เดินทางไปอเมริกาและบินต่อไปที่รัสเซียเขากับเธอก็ยังไม่ได้นอนด้วยกันเลยสักครั้งเพราะเขารู้ว่าเธอมีเรื่องให้ต้องคิดเลยไม่อยากจะกวนใจทั้งที่ร่างกายของเขามันต้อการเธอจนแทบคลั่งฝ่ามือร้อนของบอริสนวดคลึงหน้าอกอย่างหนักหน่วง ร่างกายถูก
เลขาคุณมาเฟีย ตอนที่ 32 กล้ามากขึ้น
เมื่อกลับมาถึงเมืองไทยรติรสก็โทรศัพท์ไปปรึกษาป้าวรรณนาว่าจะเอายังไงต่อกับเรื่องมารดาของตนเอง“หนูลองบอกป้ามาสิโรสว่าตอนนี้หนูคิดจะทำยังไงต่อ”“หนูคิดว่าตอนนี้แม่ดูมีความสุขมากเลยค่ะป้าวรรณ หนูกลัวว่าถ้าบอกเรื่องในอดีตอาจจะทำให้แม่ปวดหัวและคิดมาก ป้าวรรณจะว่าอะไรไหมถ้าหนูจะยอมให้แม่อยู่ที่นั่นแล้วใช้ชีวิตอย่างมีความสุข”“แล้วหนูไม่เสียใจใช่ไหมโรส” วรรณาถามหลานสาวด้วยความเห็นใจ“เสียใจสิคะ เสียใจมากๆ ที่หนูไม่ได้อยู่ใกล้แม่ แต่หนูไม่อยากทำลายความสุขของแม่ค่ะ ถ้าป้าวรรณได้เจอแม่ได้เห็นใบหน้าและรอยยิ้มของแม่หนูคิดว่าป้าวรรณจะต้องคิดเหมือนหนูแน่ๆ” รติรสมั่นใจว่าป้าของเธอต้องเหมือนเธอแน่ๆ“เท่าที่หนูส่งรูปกับวิดีโอมาให้ป้าดู ป้าก็พอจะรู้แล้วว่าตอนนี้อรสาเขามีความสุขมากจริงๆ ถ้าหนูคิดว่าตัวเองทำใจได้ ป้าก็ไม่ว่าอะไร หนูยังมีป้ายังมีลุงเรืองและพี่ฤทธิ์นะ กลับมาอยู่เชียงใหม่กับป้าดีไหมโรส มาอยู่กันเป็นครอบครัวที่นี่”“ได้ค่ะป้าวรรณ อีกไม่กี่วันก็หยุดยาวแล้วหนูจะยื่นจดหมายลาออกช่วงนั้นค่ะ”“การลาออกมันต้องลาออกล่วงหน้าหนึ่งเดือนหรือเปล่าโรส”“ใช่ค่ะ แต่นั่นในกรณีที่เราจะไม่อยากเสียประวัติในการท
เลขาคุณมาเฟีย ตอนที่ 31 ลูกสาวคนใหม่
แม้จะได้นอนไม่กี่ชั่วโมงแต่เช้านี้รติรสก็มีสีหน้าสดชื่นมากหญิงสาวตื่นนอนตั้งแต่เช้าจากนั้นชงกาแฟและเอาบราวนี่มานั่งทานอย่างละเอร็ดอร่อย“กินด้วยกันมั้ยคะบอส”“ไม่ล่ะเมื่อวานฉันกินไปหลายชิ้นแล้ว ฉันไม่อยากแย่งเธอกิน”“ฝีมือแม่อร่อยมากๆ เลยค่ะ โรสคิดถึงแม่จัง”“อดทนอีกนิดนะโรสไม่ถึงสิบวันฉันก็จะพาเธอไปเจอแม่ แล้วเธอจะเสียใจไหมถ้าแม่จำเธอไม่ได้”“โรสก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าจะเสียใจไหมแต่เท่าที่โรสเห็นคลิปของแม่หลายคลิปเราก็รู้สึกว่าตอนนี้แม่มีความสุขมากจริงๆ”“ใช่แม่เธอมีความสุขมาก เธอเป็นรอยยิ้มของพ่อฉันนะ เหมือนกับเธอที่เป็นรอยยิ้มของฉัน”“ใครเป็นรอยยิ้มของบอสกันค่ะ โรสไม่อยากเสียเวลาคุยด้วยแล้วค่ะ โรสจะไปทำงาน แล้ววันนี้บอสเข้าบริษัทไหมคะ”“ฉันจะเข้าไปช่วงบ่ายๆ นะ ช่วงเช้าขอเคลียร์งานต่ออีกนิด”“บอสงานยุ่งอย่างนี้แล้วจะมาทำไมคะ”“ก็บอกแล้วงัยว่าคิดถึง”“แล้วจะกลับไปที่โรสเสียอีกหรือเปล่า”“ฉันจะอยู่กับเธอที่นี่สองวันจากนั้นก็จะกลับไปประชุมก่อนจะกลับมาอีกครั้ง”“เดินทางแบบนี้คงเหนื่อยแย่”“เหนื่อยแต่มันก็คุ้ม ฉันได้กลับมาอยู่กับเธอได้กลับมากอดเธอเหนื่อยแค่นี้ฉันทนได้”“โรสว่าบราวนี่มันห
เลขาคุณมาเฟีย ตอนที่ 30 คิดถึงก็แต่มาหา nc
รติรสนั่งดูคลิปที่มารดาของตนเองทำบราวนี่เราก็ยิ้มเมื่อเห็นว่าตอนนี้มารดาของตนเองนั้นมีความสุขมากๆ เสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยระหว่างบอริสและมารดาทำให้หญิงสาวมองว่าเขาปฏิบัติกับมารดาของเธออย่างดีถึงแม้จะไม่ใช่ลูกแท้ๆ ก็ตามเธอเปิดคลิปเป็นอีกหลายคลิปที่เขาส่งมาก่อนหน้าและดูไปหลายรอบ จากนั้นก็เก็บโทรศัพท์และเตรียมเข้านอนวันนี้บอริสโทรศัพท์มาหาเธอไม่คุยกันไม่ถึงสิบนาทีเพราะเขาบอกว่ามีงานจะต้องไปจัดการต่อ แต่เธอก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะแค่ส่งคลิปมาให้ดูเธอก็รู้สึกอบอุ่นใจมากๆ แล้วความโกรธที่มีต่อครอบครัวของบอริสเริ่มลดน้อยลงทีละนิด เมื่อเห็นว่ามารดาของตนเองอยู่อย่างสุขสบาย อีกไม่ถึงสองอาทิตย์ เธอก็จะได้เจอกับมารดา ไม่รู้ว่าท่านจะจำได้หรือเปล่าแต่รติรสก็ไม่อยากคิดอะไรเพราะสิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่การให้มารดามาอยู่ด้วยเธอแค่ต้องการดูมารดาได้มีความสุขแค่นั้นก็พอรติรสหลับไปในเวลาห้าทุ่มและตกใจตื่นในเวลากลางดึก เมื่อรู้สึกว่าตอนนี้ภายในห้องไม่ได้มีเธออยู่คนเดียว“ใครน่ะ” หญิงสาวตะโกนถามเพราะรู้สึกว่าตอนนี้มีใครบางคนกำลังอยู่ในห้องน้ำ“ออกมาเดี๋ยวนี้นะถ้าไม่ออกมาฉันจะโทรเรียกรปภ. ออกมาจากห้องน้ำเดี๋ย
You may also like
หลงรักนายมาเฟีย
เดย์ไลลา2.1K viewsมาเฟียคลั่งรัก (Love as first sex)
จินต์พิชา1.1K viewsBompวิศวะมาเฟีย
คุณดอกไม้1.0K viewsเด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+
ลำเจียก16.5K viewsทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย
จินต์พิชา695 viewsบ่วงรักมาเฟียคลั่ง
สิบสามธันวา / กวีสีรุ้ง85 viewsเพราะฉันคือผู้หญิงในมุมมืด
เค้กมัฟฟิ่นn358 viewsทะเลทรายเดือดรัก(20+)
ทรายแมว190 views
