Beranda / โรแมนติก / เล่ห์ลวงวิวาห์รัก / เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 1

Share

เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 1

last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-08 17:14:18

อิชย์นั่งดื่มหลังจากทำงานมาทั้งวัน จึงเลือกที่จะออกมาท่องเที่ยวยามราตรีในสถานบันเทิงของเพื่อนเขา

“เฮ้ย ๆ ทำไมวันนี้แกมาแต่หัววันเลยวะ” เสียงของชัชวาล เพื่อนสนิทสมัยเรียนและเป็นเจ้าของผับนี้เอ่ยถาม

“ทำไมกูจะมาแต่หัววันไม่ได้” ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเคืองเพื่อนเล็กน้อย

“ได้ครับคุณชายอิชย์ ตามสบายนะครับท่าน” อีกคนก็กวนแถมประชดประชันอีก

“แกมาทำอะไรวะไอ้ชัช”

“เอ้า โทษนะไอ้คุณอิชย์ถามมาได้ ผับกู กูก็ต้องมาดูสิ”

“มึงเป็นอะไร ถึงได้กินอะไรมากมายขนาดนี้” เจ้าของผับถาม หากก็ไม่ได้คำตอบ

“ตอบมา! ถ้าไม่ตอบกู จะสั่งให้เด็กยกไปเก็บ”

“เซ็งนิดหน่อยว่ะ...”

“ทำไมวะ แฟนเก่ามึงกลับมาขอคืนดีไง”

“ไม่ใช่ อย่าพูดถึงได้ไหมวะ” ชายหนุ่มว่าอย่างไม่อยากรับรู้เรื่องราวของอดีตคนรัก

“แล้วมันเรื่องอะไร”

“กูบังเอิญได้ยินพ่อคุยกับเมียใหม่ว่าจะให้กูแต่งงานกับลูกเมียเขา ยัยตุ่มต่อขาน่ะ”

ชัชวาลทำท่าทางนึกคิดถึงใบหน้าว่าที่เจ้าสาวของเพื่อน

“อ๋อ…น้องริตาน่ะเหรอ กูจำได้ว่าเคยเจอตอนที่น้องจบมัธยม เกือบสิบปีแล้วมั้ง”

“ใช่ ยัยริตาตุ่มต่อขาเดินได้นั่นแหละ กูก็ไม่ได้เจอเกือบสิบปีแล้ว เห็นแต่ยัยอินเล่าให้ฟังทุกครั้งที่ยัยตุ่มต่อขาโทรมา”

“ปากคอเลาะร้าย ว่าได้แม้กระทั่งว่าที่เจ้าสาวของตัวเองไม่สิว่าที่เมีย แต่เอาเถอะนี่ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว เธออาจจะสวยขึ้นอย่างที่มึงคาดไม่ถึงก็ได้นะ”

“ไม่มีทาง อย่างยัยตุ่มต่อขาเนี่ยนะจะสวย ที่สำคัญกูจะไม่ยอมแต่งงานเด็ดขาด”

“เออ…แล้วกูจะคอยดู”

“ถึงแต่งงานกันกูก็ไม่มีวันที่จะรักยัยนั้นแน่นอน” อิชย์ยึดมั่นใจคำของตนโดยที่เพื่อนเอาแต่ส่ายหน้า เมื่อแอลกอฮอล์เข้าปากชายหนุ่มก็ได้ระบายเรื่องอัดอั้นที่คิดไม่ตกอีกเรื่องออกมา

“ไอ้ชัชกูถามจริง ๆ เหอะ กูผิดอะไรวะ พีทถึงทิ้งกูไป” ก่อนจะกระดกแก้วเหล้าเข้าปากรวดเดียวหมด

“อะไรของมันวะ เมื่อกี้ยังเซ็งเรื่องที่ต้องแต่งงานอยู่หยก ๆ ตอนนี้กลับมาถามถึงแฟนเก่า จะเอายังไงกันแน่ไอ้อิชย์ อีกอย่างกูไม่รู้หรอกนะ...ว่าทำไมเขาถึงทิ้งมึงไป...แต่มันสามปีแล้ว ทำไมยังทำใจไม่ได้ ยังไม่ลืมเขาอีกเหรอวะ” ชัชวาลบ่นกับท่าทางของเพื่อนที่เป็นแบบนี้ประจำเมื่อคิดถึงคนรักเก่า และไม่นานธีรดลเดินเข้ามาสมทบกล่าวทักทายกันตามประสาเพื่อนสนิท

“เอ้า เฮ้ย ๆ ไอ้ชัช ไอ้อิชย์ ได้ยินพวกมึงพูดถึงพีทใช่เปล่าวะ”

“ใช่…มีไรว่ะ ไอ้เจ้าของออแกไนซ์เซอร์ใหญ่”

“ก็วันนี้ฉันไปธุระ บังเอิญเจอแฟนเก่าไอ้อิชย์มาว่ะ”

“แล้วไงวะ” ชัชวาลเป็นฝ่ายถาม ส่วนเจ้าของชื่อได้แต่นิ่งฟัง

“กูเห็นเดินมากับเสี่ยใหญ่ พาไปชอปปิง กูอยากจะบอกอะไรกับมึงนะไอ้อิชย์ ตัดใจและลืมยัยผู้หญิงเห็นแก่เงินคนนั้นเถอะว่ะ” ธีรดลเตือนสติด้วยความหวังดี

“ไม่! ไม่เชื่อ มึงอย่ามาใส่ร้ายพีท” อิชย์สวนกับโดยไม่สนใจคำเตือน

“ถ้าไม่เชื่อ ก็ดูนี่ซะ” ธีรดลล้วงมือถือเครื่องหรูออกมาแล้วเปิดบางอย่างส่งให้เขาดู…

EISAYAA SHOP

“เจ๊…เก็บของเสร็จยังคะ นานเกินไปแล้วนะ” เสียงของเจ้านายสาวเอ่ยถามเมื่อเธอใช้เวลารอเพื่อนร่วมงานนานเกินไป

ห้องเสื้อแห่งนี้ ตั้งอยู่ข้างโรงแรมของอิชย์เดินไม่ถึงสิบนาทีก็ถึง ห้องเสื้อของอิษยาเป็นร้านขนาดกลางไม่ใหญ่มาก เพราะกลัวจะดูไม่ไหว อีกทั้งยังเป็นความฝันของตนที่อยากจะมีร้านเสื้อเป็นของตัวเอง

เธอจึงนำเงินเก็บที่มีอยู่มาลงทุนกับร้านนี้ และยังมีเงินทุนที่เป็นของขวัญเรียนจบจากบิดาและพี่ชาย รวมทั้งรสิกาที่มาเป็นหุ้นส่วนร่วมกัน

จนถึงตอนนี้ห้องเสื้อแห่งนี้เปิดมาได้เกือบสี่ปีแล้ว การตกแต่งก็สไตล์โมเดิร์นทันสมัย เข้ากับไลฟ์สไตล์ในปัจจุบันของลูกค้าส่วนใหญ่ของที่นี้

“เสร็จแล้วจ้า พี่เมนี่ขอโทษนะคะ” เสียงจีบปากจีบคอตามแบบฉบับของชายแต่ใจหญิงของเจ๊เมนี่หรือแมน ทีมออกแบบและตัดเย็บของห้องเสื้ออิษยา

“ไปกันเถอะค่ะ อินหิวแล้ว”

“ไปค่ะ” คุณเธอเดินเข้ามาหาหญิงสาวที่นั่งรอหน้ามุ่ยอยู่ที่โซฟา “เอ่อ คุณอินขา…”

“มีอะไรคะเจ๊…”

“ถ้าคุณริตากลับมาอยู่เมืองไทย เจ้อยากจะชวนเธอมาทำงานกับเราด้วยดีมั้ยจ๊ะ”

“ถึงเจ๊ไม่ขอ อินก็จะดึงพี่ริตาเข้ามาทำงานกับเราอยู่แล้วค่ะ พี่เขาทั้งสวยทั้งเก่ง ออกแบบเลิศ จบปริญญาตรีด้านออกแบบแฟชั่นและแพทเทริน์ แถมได้ข่าวว่าจบโทบริหารด้วย แต่อินว่าคุณพ่อต้องให้พี่ริตาช่วยงานโรงแรมกับพี่อิชย์แน่เลยค่ะ พอช่วงนี้อินไม่ค่อยว่าง ถ้าพี่ริตากลับมาก็คงจะดี จะได้มีคนช่วยออกแบบและช่วยงานบริหารเพิ่ม”

“ก็ดีเหมือนกัน เจ๊จะได้มีคนช่วย ทำคนเดียวเหนื่อยจะตาย อีกร้านนี้น้องริตาก็มีหุ้นอยู่ครึ่งหนึ่ง ใช่มั้ย”

“เจ๊บ่นมาก เดี๋ยวหักเงินเดือนหรอก” อิษยาขู่แกมหยอก

จบการสนทนาของสองสาวก็เดินทางไปยังร้านอาหารประจำที่อยู่ภายในห้างสรรพสินค้าชั้นนำ

“สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงได้สำรองที่นั่งของทางร้านไว้หรือไม่คะ” พนักงานต้อนรับของร้านทักทายลูกค้าอย่างสุภาพ

“ไม่ได้จองไว้ค่ะ พอจะมีที่นั่งเหลือหรือเปล่าคะ” พลางเอ่ยถาม ก่อนที่จะหันไปมองด้านในเพื่อหาที่นั่ง

“สวัสดีค่ะคุณอิน” ผู้จัดการร้านเดินเข้ามาหา แล้วหันไปบอก “มีอะไรก็ไปทำเถอะ ทางนี้ฉันดูแลเอง”

 พอพนักงานคนเมื่อครู่ไปต้อนรับลูกค้าท่านอื่น ผู้จัดการก็สอบถามลูกค้าวีไอพี

“มีอะไรให้บริการคะคุณอิน”

“ฉันไม่ได้จองโต๊ะไว้ พอจะหาที่นั่งให้ได้ไหม”

“ได้ค่ะ เชิญทางนี้เลยค่ะ”

ผู้จัดการร้านเดินนำหญิงสาวมายังโต๊ะอาหารที่อยู่ด้านในข้างกระจกที่สามารถมองออกไปเห็นวิวรอบนอกของห้างสรรพสินค้าและแสงสีต่าง ๆ ตามท้องถนน พนักงานวางเมนูอาหารตรงหน้าให้ทั้งสองคนได้เลือก

“เจ๊จะทานอะไรสั่งเลย เดี๋ยวอินเลี้ยงเอง”

“ตายแล้ว เกิดอะไรขึ้น วันนี้ถึงเลี้ยงข้าวฉัน” สาวสองจีบปากจีบคอ

“สรุปไม่กิน จะจ่ายเองว่างั้น”

“ไม่งอนสิคะ เขาเย้าเล่นน่า” สาวสองทำมือหยอกล้อราวกับง้อเด็กน้อย อิษยาเรียกพนักงานมารับรายการอาหารและนั่งรอไม่นานอาหารมากมายค่อย ๆ ทยอยมาเสิร์ฟบนโต๊ะ

“สั่งอะไรเยอะแยะย่ะหล่อน”

“ก็คนมันหิว ทำงานทั้งวันแทบไม่ได้พักเลย”

“ระวังอ้วนตายนะ แล้วยิ่งกินดึกด้วยไม่อ้วนให้มันรู้ไป”

“อิษยาซะอย่างไม่แคร์หรอกค่ะ รีบกินดีกว่าแล้วไปชอปปิงกันต่อ”

“เวลานี้เนี้ยนะ” เมนี่ยกนาฬิกาขึ้นมอง ก่อนถามออกไป

“ยังไม่ทุ่มหนึ่งเลย มีเวลาอีกเยอะค่ะ”

ว่าแล้วทั้งสองก็ลงมือรับประทานอาหาร ไม่นานก็พากันเดินซื้ออันนั้นดูอันนี้ตามประสาสาวแฟชั่นที่ชอบแต่งตัว

“งั้นแยกกันตรงนี้นะยะ” สาวสองเอ่ยเมื่อเดินมาถึงประตูทางออกของลานจอดรถ

“เอ้า ไม่ไปด้วยกันล่ะเจ๊ อินไปส่ง เจ๊ไม่ได้เอารถมานิ”

เมนี่ไม่ว่าอะไรได้แต่มองทะลุไปยังด้านหลังของเจ้านายสาว พลอยทำให้เธอต้องหันกลับไปมองเช่นกัน

“อ๋อ…ผู้มารับสินะ” หญิงสาวเอ่ยแซวเล็กน้อย “งั้นอินกลับก่อนแล้วกัน”

“ขับรถดี ๆ ถึงบ้านแล้วบอกฉันด้วย”

“อินไม่ใช่เด็ก ๆ แล้วเจ๊ ที่จะต้องรายงานตลอด” ร่างบางว่าก่อนส่งยิ้มให้ แล้วเดินเอาของเก็บหลังรถ

“ฉันเป็นห่วงย่ะ ชะนีคนเดียวขับรถกลางค่ำกลางคืนอันตราย”

“โอเคค่ะ ถึงแล้วจะรายงานนะคะ” ว่าแล้วหญิงสาวก็ขับรถออกจากล้านจอดรถของห้างสรรพสินค้าตรงไปที่บ้าน

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • เล่ห์ลวงวิวาห์รัก   ตอนพิเศษ 1 คู่หวาน

    คู่หวานรสิกา อิชย์ตอนพิเศษรสิกายืนกอดอกอยู่ที่ระเบียงบ้านพักตากอากาศของสามีด้วยใบหน้าบึ้งตึงมองออกไปยังท้องทะเลที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา เมื่อได้ยินเสียงออดอ้อนของสามีจอมเจ้าเล่ห์ดังมาจากทางห้องนอน หญิงสาวหันไปมองเล็กน้อยแล้วจึงสะบัดหน้าหนี“เมียจ๋า มายืนทำอะไรตรงนี้”น้ำเสียงออดอ้อนราวกับเสือสิ้นลาย รวบรางของภรรยามากอดเอาไว้พร้อมซบหน้าลงบนไหล่บาง“ไม่ต้องมากอดเลย” เสียงหวานพูดไร้หางเสียงใส่สามี ก่อนจะพยายามแกะมือกาวราวปลาหมึกออกจากเอวคอดกิ่ว“เมียจ๋าเป็นอะไร โกรธพี่เรื่องอะไร” นักธุรกิจหนุ่มเจ้าของโรงแรมชื่อดังพยายามทำใจเย็นเมื่อพยายามคุยกับเมียตัวน้อยที่ทำกับโกรธเขามาเป็นชาติยืนงอนอยู่เช่นนี้“พี่อิชย์ทำอะไรไว้ล่ะคะ” เอ่ยจบพร้อมสะบัดหน้าไปมองยังดวงตะวันที่กำลังหายลงจมท้องทะเลกว้างที่ฉาบฉายเป็นที่ทองใบหน้าหล่อเหลาทำหน้าฉงนราวกับไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิด ก็จริงเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำอะไรผิดจึงถามเมียรักออกไป“พี่ว่าพี่ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ”“พี่อิชย์นั่นแหละผิด เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง”

  • เล่ห์ลวงวิวาห์รัก   เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 50

    เล่ห์ลวงวิวาห์รักอีกคู่หนึ่งดอกรักกำลังผลิบานสวยงาม ระหว่างเอื้องคำกับกฤตย์ ด้วยเกือบเดือนที่ผ่านมาชายหนุ่มคอยเทียวไร้เทียวขื่อก่อกวนหัวใจดวงน้อย ๆ ของเด็กสาวตลอดเวลาที่เขาเดินทางขึ้นมาพร้อมกับเจ้านาย ที่มาง้อนายหญิงสาวที่ไร่แห่งนี้ เด็กสาวคนนี้ตามติดรสิกาตลอด จนบางเวลาอิชย์แทบไม่ได้เข้าใกล้เลย เลยขอร้องให้เอาเด็กสาวคนนี้ออกไปจะได้มีเวลาง้อเมีย“เอื้องจะเดินหนีฉันไปถึงไหน” ชายหนุ่มเดินตามหลังเด็กสาวมาติด ๆ ถาม“ไม่ต้องตามมา กลับไปเลย ไม่ต้องตามหนู”“ไม่ตามได้ไงก็เธอเดินหนีฉัน” ชายหนุ่มสาวเท้ายาว ๆ เพื่อให้ทันคนตัวเล็ก ก่อนจะรวบเข้ามากอด“ปล่อยเดี๋ยวนี้ บอกแล้วไงว่าห้ามโดนตัว” เอื้องคำพูดเสียงเขียว“ใช่เหรอมากกว่านี้ฉันก็ทำมาแล้วนะ ลืมเหรอตัวเล็ก” ชายหนุ่มกระซิบข้างหูแผ่วเบา“กลับไปเลย ไม่ต้องกลับมาให้เห็นหน้าอีกนะ”“ไล่จังเดี๋ยวก็ไม่มาหาจริง ๆ หรอก” ชายหนุ่มขู่เล็กน้อย กำลังจะพูดต่อก็มีเสียงเรียกอันคุ้นหูของเจ้านายหนุ่มดังขึ้นมาเสียก่อนเลยต้องผละออกจากร่างเล็ก“ไอ้กฤตย์อยู่ไหน กลับกันได้แล้ว เดี๋ยวเมียฉันเปลี่ยนใจ

  • เล่ห์ลวงวิวาห์รัก   เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 49

    เล่ห์ลวงวิวาห์รักบทส่งท้าย“หลับแล้วเหรอเนี่ย” รสิกาลงถือผ้าห่มมาจากข้างบนเพื่อจะเอามาให้สามี แต่ไม่คิดว่าเขาจะหลับเร็วแบบนี้ “นอนแบบนี้หนาวแย่”แต่หารู้ไม่คนที่นอนอยู่บนโซฟาลืมตาอมยิ้มน้อย ๆ ก่อนจะแกล้งหลับตาลงพร้อมกับเอาแขนกอดเอวบางจนล้มลงบนตัวเขาเบา ๆ“นี่มันอะไรเนี่ย หลอกกันเหรอ” รสิกาบ่นเบา ๆ แล้วมองหน้าคนที่นอนหลับอยู่“เมียจ๋านอนด้วยนะ นอนคนเดียวมันหนาว” ชายหนุ่มแกล้งละเมอพลางสูดดมความหอมจากเรือนร่างที่กอด“หลับจริงหรือแกล้ง” มือบางพยายามแกะมือหนาออกจากเอว“ลงมาทำไม มันหนาวนะ” คนที่นอนบนโซฟาเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง“กลัวหนาวตายในบ้าน เลยเอาผ้าห่มมาให้ค่ะ”“น้ำเสียงแบบนี้งอนเรื่องเมื่อเย็นอยู่ใช่ไหม”“เปล่าไม่ได้งอน” หญิงสาวกอดอกเชิดหน้าใส่“แบบนี้แหละที่เขาเรียกว่างอน” ว่าแล้วชายหนุ่มก็ปล่อยหญิงสาวให้เป็นอิสระ “พี่ไม่ได้ว่าริตาอ้วนเลยนะ”“ก็พี่ว่าริตาตัวหนัก” รสิกาเงียบไปครู่หนึ่งกำลังจะพูดต่อ แต่ถูกชายหนุ่มขัดก่อน“ที่ว่าหนักหนักเจ้าตัวเล็กด้วยต่างหาก” ว่าแล้วใช้เอา

  • เล่ห์ลวงวิวาห์รัก   เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 48

    เล่ห์ลวงวิวาห์รักยอมเมียทุกอย่างตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมารสิกาไม่ได้เห็นหน้าของอิชย์เลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาไปไหนหรือทำอะไร หากในใจลึก ๆ ก็อยากรู้ว่าเขานั้นอยู่ที่ไหน เป็นอย่างไรบ้าง ทำอะไรอยู่ ทำไมไม่ติดต่อกลับมาเลย ปกติก่อนที่เขาจะเงียบ เขาชอบมากดไลก์อินสตาแกรมของเธออยู่บ่อยครั้ง เวลาเธอทำอะไรก็ตาม แต่พักนี้กลับไม่เห็นเขาเข้ามาดูหรือกดไลก์แต่อย่างใด“ไม่คิดจะติดต่อกลับมาเลยอิตาบ้า! โอ้ย! จะไปคิดถึงผู้ชายใจร้ายทำไมล่ะ ลืมสิลืม” มือบางตบศีรษะตัวเองเบา ๆ แต่ถูกมือหนาของใครบางคนจับไว้ราวกับให้หยุดการกระทำที่ทำร้ายตัวเอง เลยเงยหน้าไปมองก็พบกับใบหน้าหล่อเหลาของคนที่เพิ่งจะบ่นคิดถึงเมื่อครู่“คิดถึงพี่อยู่เหรอจ๊ะเมียจ๋า” ชายหนุ่มยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ๆ ใบหน้านวลที่ขึ้นแดงชมพูระเรื่อ“บ้า! ใครจะไปคิดถึงคนอย่างคุณกัน” หญิงสาวตอบกลับทันควัน เขาพยักหน้าเบะปากเล็กน้อยไม่เชื่อสิ่งที่รสิกาพูด“เอ๋…แล้วเมื่อกี้ใครนะที่บ่นว่าไม่คิดถึงกันหรือไงตาบ้า แถมยังส่องอินสตาแกรมกันอีก คิดถึงพี่ก็บอกมาเถอะ” อิชย์บอกในสิ่งที่ได้ยินทั้งที่ยังไม่ยอมปล

  • เล่ห์ลวงวิวาห์รัก   เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 47

    เล่ห์ลวงวิวาห์รักง้อเมีย ภาค 2เอื้องคำที่โดนกฤตย์ลากออกมาโวยวายตลอดทาง แต่ดีที่ชายหนุ่มเอามือปิดปากเด็กสาวไว้ ซึ่งเธอก็ทั้งดิ้นทั้งโวยวาย“ตั่วเป๋นป้อจาย มาโดนโตแม่หญิงมันบ่แม่นเด้อ”“หะ เมื่อกี้เธอว่ายังไงนะ”ชายหนุ่มถามด้วยความไม่เข้าใจ เธอจึงต้องเปลี่ยนภาษาพูดใหม่“ฉันบอกว่าเป็นผู้ชายมาโดนตัวผู้หญิงแบบนี้ไม่ดี”“แบบนี้นี่เอง พูดกลางได้ทำไมไม่พูดตั้งแต่แรก”“แล้วจะปล่อยได้หรือยัง”“โอเค โอเค ฉันปล่อยแล้ว เป็นเด็กเป็นเล็กหัดพูดจากับผู้ใหญ่ดี ๆ หน่อย”“ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ” ชายหนุ่มมองอีกครั้ง อืม ๆ ก็ไม่ใช่เด็กแล้วจริง ๆ แฮะ“แล้วคุณลากฉันออกมาแบบนี้ทำไมมิทราบ” เอื้องคำกอดอกถาม“แค่ไม่อยากให้เธอไปเป็นก้างขวางคอคุณอิชย์กับคุณริตา”“แล้วถ้าพี่ริตาเป็นลมขึ้นมาจะทำยังไง”“ไม่ต้องห่วงเจ้านายฉันดูแลได้”“เชอะ แค่บอกไม่ให้ไปเป็นก้างเจ้านาย ไม่เห็นต้องลากออกมาแบบนี้เลย บอกฉันดี ๆ ก็ได้” ว่าแล้วก็หันหลังจะเดินกลับไปยังบ้านพัก“เดี๋ยว! แล้วจะไปไหน ฉันยังไม่รู้จักชื่อ

  • เล่ห์ลวงวิวาห์รัก   เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 46

    เล่ห์ลวงวิวาห์รัก พาร์ททื่สี่สิบหกค่ะเวลาล่วงเลยมาเกือบเย็น ชายหนุ่มยังคงรอหญิงสาวอยู่หน้าบ้าน ไม่กล้าเข้าไป จนได้เวลาของหญิงสูงอายุนามว่ายายสายใจ เจ้าของส้มสายใจกลับเข้าบ้าน ซึ่งเป็นคุณยายของรสิกา“เอ้า! พ่อหนุ่มมายืนอะไรอยู่ตรงนี้”“สวัสดีครับคุณยาย ผมเป็นสามีของริตาครับ”“อิชย์เหรอลูก มา ๆ เข้าบ้านก่อน” นางเอ่ยชวนหลานเขยที่นางเคยเจอตอนงานแต่งงานของหลานสาว“ขอบคุณครับคุณยาย”“นั่งก่อนสิลูก ว่าแต่มาทำอะไรมืดค่ำแบบนี้”“ผมมาหาริตาครับ”“แล้วทำไมไม่เข้ามานั่งรอในบ้านล่ะ”“ผมไม่กล้าเข้ามานั่งข้างในครับ ผมกลัวริตาโกรธหนักกว่าเดิม”“งั้นยายขอถามหน่อยว่าทำไมริตาถึงมาที่นี้ อิชย์ทำอะไรหลานยาย”“ผมทำไม่ดีกับริตาครับ ผมเข้าใจเธอผิด ริตาเลยหนีมา” จากนั้นชายหนุ่มก็เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้กับหญิงชราฟัง“ยายขอถามอิชย์อีกอย่าง อิชย์รักหลานยายมั้ยลูก”“รักครับ ผมรักริตามาก ๆ” เขาตอบโดยไม่ต้องคิด หญิงชราที่ท่าทางแข็งแรงพยักหน้าเบา ๆ“งั้นเอาเป็นว่ายายจะช่วยนะ เพราะเห็นแก่เหลนไม่อยากให้กำพร้าพ่อ”

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status