;เธอเห็นฉันโง่รึไง อยากมากทำไมไม่บอกฉันล่ะ ฉันผัวเธอนี่ไง อยากมากมาบอกฉัน ไม่จำเป็นต้องไปหาไอ้หนุ่มหน้าอ่อนนั่น ฉันมันทำให้เธอไม่ถึงใจรึไงถึงได้ออกไปหาเศษหาเลยข้างนอก “ฉันเคยบอกแล้วไงว่าฉันไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร” ก่อนที่จะเหวี่ยงหญิงสาวลงบนเตียงจนทำให้หญิงสาวรู้สึกจุกทันที หญิงสาวไม่รู้สึกห่วงตัวเองแต่ห่วงอีกหนึ่งชีวิตที่กำลังเกิดมา “พี่อิชย์ จะทำอะไร!” หญิงสาวเอ่ยชื่อชายคนรักออกมาอย่างเจ็บปวดเมื่อได้ยินถ้อยคำที่หยาบคายของเขา พยายามลุกออกจากเตียง “จะหนีไปไหนล่ะ อยากมากฉันก็จะจัดให้ จะได้ไม่ต้องวิ่งไปให้คนอื่นช่วย“
Lihat lebih banyakบทนำ
อิชย์และอิษยา บุตรชายและบุตรสาวของ นายอดิศวร ภัคดีเลิศรัตน์ ที่ท่านทั้งรักและเป็นห่วง หากแต่ท่านกับทุ่มเทเวลาทั้งหมดไปกับงานจนไม่มีเวลาได้เลี้ยงดู เอาใจใส่ลูกชายและลูกสาว ถึงทั้งสองจะมีปู่และย่าคอยดูแลให้ความรักก็ตาม แต่ยังคิดว่ายังคงไม่เพียงพอ เพราะลูก ๆ เสียแม่ตั้งแต่ยังเด็ก เขาจึงชดเชยความรักจากแม่ที่ลูกทั้งสองขาด โดยการพาสมาชิกใหม่ก้าวเข้ามาในบ้าน
สาวิตรี เข้ามาในฐานะภรรยาและแม่เลี้ยงของอิชย์และอิษยา เพื่อมอบความรัก ความอบอุ่นให้กับเด็ก ๆ รวมถึงลูกสาวของเธออย่างรสิกา นางฟ้าตัวน้อยเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่อีกคน สงครามขนาดย่อมจึงเกิดขึ้น เพราะอิชย์ไม่ต้องการให้ใครมาแทนที่แม่ คงถึงเวลาแล้วที่เขาต้องจัดการกับสองแม่ลูกนั้นให้ออกไปจากบ้านหลังนี้เสียที
ตอนที่ 1
จุดเริ่มต้น
บ้านภัคดีเลิศรัตน์
“เจ้าอิชย์จะไปไหนแต่เช้า” เสียงคุณอดิศวรเรียกบุตรชายตนโตอย่าง ‘อิชย์ ภักดีเลิศรัตน์’ ไว้ก่อนที่จะก้าวขาออกจากบ้าน
“ไปโรงแรมครับ พอดีปัญหานิดหน่อย " ตอบกลับบิดาอย่างตรงไปตรงมา น้ำเสียงก็เปลี่ยนไปเมื่อเห็นสาวิตรีเดินออกจากห้องครัวมา
“ไม่ทานอาหารเช้าหรือคะคุณอิชย์” สาวิตรีเอ่ยถามลูกเลี้ยงด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แต่ไม่มีเสียงตอบรับใด ๆ จากปากหนา
“พี่อิชย์...ทำไมวันนี้ไปเร็วจังล่ะ” อิษยาเดินตามหลังอิชย์ลงมาส่งเสียงถาม
“พี่มีประชุมต้องรีบไป โรงแรมมีปัญหาอีกเลยว่าจะไปเคลียร์สักหน่อย” ชายหนุ่มตอบน้องสาว “ผมไปนะพ่อ”
พูดจบอิชย์เดินออกบ้านไปตามด้วยกฤตย์ เลขาพ่วงตำแหน่งลูกน้องคนสนิท
“พี่อิชย์นี่ตั้งแง่กับน้าสาเกินไปนะคะ น่าจะเปิดใจบ้างไม่ใช่เอาแต่ใจแคบแบบนี้”
“เจ้าอิชย์มันอคติ ผ่านไปนานเท่าไรก็ไม่เปลี่ยนหรอก แต่ต้องมีสักวันที่มันเห็นความดีในตัวคุณและลูก” อดิศวรตอบบุตรสาว ก่อนหันไปให้กำลังใจภรรยา
สาวิตรีพยักหน้ารับน้อย ๆ
“อีกไม่นานหรอกค่ะ พี่อิชย์ต้องรับในตัวน้าสา” อิษยาจับมือแม่เลี้ยงอย่างเป็นกำลังใจ
“ขอบคุณนะคะคุณอิน”
“เรียกคุณอินอีกแล้ว บอกให้เรียกอินเฉย ๆ ก็ไม่ฟัง ถ้าพูดอีกอินจะงอนแล้วนะ” อิษยาเอ่ยอย่างงอนแม่เลี้ยงที่เธอรักราวกับแม่แท้ ๆ
“ก็ได้จ้ะ…น้องอินของน้าสา”
“คุณสา...หนูริตาจะกลับจากฝรั่งเศสเมื่อไหร่หรือ” คุณอดิศวรถามถึงลูกเลี้ยงที่ไปเรียนอยู่ต่างประเทศหลายปี
“ทำไมเหรอคะ”
“ผมมีเรื่องอยากจะคุยกับหนูริตาเสียหน่อย”
“เรื่องอะไรกันคะคุณที่จะคุยกับริตา” สงสัยเล็กน้อยที่สามีไม่เปิดปากบอกตรง ๆ
“เรื่องสำคัญ เดี๋ยวผมคุยกับคุณคืนนี้นะ” สาวิตรีพยักหน้ารับคำสามี ก่อนที่อิษยาจะถามบ้าง
“จริงสิคะ เมื่อไรพี่ริตาจะกลับมา อินไม่ได้เจอตั้งแต่น้าสาส่งไปเรียนที่ฝรั่งเศส”
ถึงจะไปเรียนต่อที่เดียวกับรสิกา แต่เธอกลับมาก่อน ก็เลยทำให้ไม่ได้เจอกันอีกเลย เพราะเธอก็เรียน พี่ริตาก็เรียนทำให้ไม่มีเวลาไปหากัน
“โธ่ น้องอิน เห็นริตาโทรมาบอกน้าว่าจะกลับถึงไทยอาทิตย์นี้นี่แหละจ้ะ”
อิษยาพยักหน้ารับ พลางเหลือบมองนาฬิกาเรือนหรูบนข้อมือ จึงอุทานออกมา
“อร๊าย ๆ สายแล้ว ๆ อินไปก่อนนะคะ คุณพ่อ น้าสา ป้านวล สวัสดีค่ะ”
คู่หวานรสิกา อิชย์ตอนพิเศษรสิกายืนกอดอกอยู่ที่ระเบียงบ้านพักตากอากาศของสามีด้วยใบหน้าบึ้งตึงมองออกไปยังท้องทะเลที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา เมื่อได้ยินเสียงออดอ้อนของสามีจอมเจ้าเล่ห์ดังมาจากทางห้องนอน หญิงสาวหันไปมองเล็กน้อยแล้วจึงสะบัดหน้าหนี“เมียจ๋า มายืนทำอะไรตรงนี้”น้ำเสียงออดอ้อนราวกับเสือสิ้นลาย รวบรางของภรรยามากอดเอาไว้พร้อมซบหน้าลงบนไหล่บาง“ไม่ต้องมากอดเลย” เสียงหวานพูดไร้หางเสียงใส่สามี ก่อนจะพยายามแกะมือกาวราวปลาหมึกออกจากเอวคอดกิ่ว“เมียจ๋าเป็นอะไร โกรธพี่เรื่องอะไร” นักธุรกิจหนุ่มเจ้าของโรงแรมชื่อดังพยายามทำใจเย็นเมื่อพยายามคุยกับเมียตัวน้อยที่ทำกับโกรธเขามาเป็นชาติยืนงอนอยู่เช่นนี้“พี่อิชย์ทำอะไรไว้ล่ะคะ” เอ่ยจบพร้อมสะบัดหน้าไปมองยังดวงตะวันที่กำลังหายลงจมท้องทะเลกว้างที่ฉาบฉายเป็นที่ทองใบหน้าหล่อเหลาทำหน้าฉงนราวกับไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิด ก็จริงเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำอะไรผิดจึงถามเมียรักออกไป“พี่ว่าพี่ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ”“พี่อิชย์นั่นแหละผิด เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง”
เล่ห์ลวงวิวาห์รักอีกคู่หนึ่งดอกรักกำลังผลิบานสวยงาม ระหว่างเอื้องคำกับกฤตย์ ด้วยเกือบเดือนที่ผ่านมาชายหนุ่มคอยเทียวไร้เทียวขื่อก่อกวนหัวใจดวงน้อย ๆ ของเด็กสาวตลอดเวลาที่เขาเดินทางขึ้นมาพร้อมกับเจ้านาย ที่มาง้อนายหญิงสาวที่ไร่แห่งนี้ เด็กสาวคนนี้ตามติดรสิกาตลอด จนบางเวลาอิชย์แทบไม่ได้เข้าใกล้เลย เลยขอร้องให้เอาเด็กสาวคนนี้ออกไปจะได้มีเวลาง้อเมีย“เอื้องจะเดินหนีฉันไปถึงไหน” ชายหนุ่มเดินตามหลังเด็กสาวมาติด ๆ ถาม“ไม่ต้องตามมา กลับไปเลย ไม่ต้องตามหนู”“ไม่ตามได้ไงก็เธอเดินหนีฉัน” ชายหนุ่มสาวเท้ายาว ๆ เพื่อให้ทันคนตัวเล็ก ก่อนจะรวบเข้ามากอด“ปล่อยเดี๋ยวนี้ บอกแล้วไงว่าห้ามโดนตัว” เอื้องคำพูดเสียงเขียว“ใช่เหรอมากกว่านี้ฉันก็ทำมาแล้วนะ ลืมเหรอตัวเล็ก” ชายหนุ่มกระซิบข้างหูแผ่วเบา“กลับไปเลย ไม่ต้องกลับมาให้เห็นหน้าอีกนะ”“ไล่จังเดี๋ยวก็ไม่มาหาจริง ๆ หรอก” ชายหนุ่มขู่เล็กน้อย กำลังจะพูดต่อก็มีเสียงเรียกอันคุ้นหูของเจ้านายหนุ่มดังขึ้นมาเสียก่อนเลยต้องผละออกจากร่างเล็ก“ไอ้กฤตย์อยู่ไหน กลับกันได้แล้ว เดี๋ยวเมียฉันเปลี่ยนใจ
เล่ห์ลวงวิวาห์รักบทส่งท้าย“หลับแล้วเหรอเนี่ย” รสิกาลงถือผ้าห่มมาจากข้างบนเพื่อจะเอามาให้สามี แต่ไม่คิดว่าเขาจะหลับเร็วแบบนี้ “นอนแบบนี้หนาวแย่”แต่หารู้ไม่คนที่นอนอยู่บนโซฟาลืมตาอมยิ้มน้อย ๆ ก่อนจะแกล้งหลับตาลงพร้อมกับเอาแขนกอดเอวบางจนล้มลงบนตัวเขาเบา ๆ“นี่มันอะไรเนี่ย หลอกกันเหรอ” รสิกาบ่นเบา ๆ แล้วมองหน้าคนที่นอนหลับอยู่“เมียจ๋านอนด้วยนะ นอนคนเดียวมันหนาว” ชายหนุ่มแกล้งละเมอพลางสูดดมความหอมจากเรือนร่างที่กอด“หลับจริงหรือแกล้ง” มือบางพยายามแกะมือหนาออกจากเอว“ลงมาทำไม มันหนาวนะ” คนที่นอนบนโซฟาเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง“กลัวหนาวตายในบ้าน เลยเอาผ้าห่มมาให้ค่ะ”“น้ำเสียงแบบนี้งอนเรื่องเมื่อเย็นอยู่ใช่ไหม”“เปล่าไม่ได้งอน” หญิงสาวกอดอกเชิดหน้าใส่“แบบนี้แหละที่เขาเรียกว่างอน” ว่าแล้วชายหนุ่มก็ปล่อยหญิงสาวให้เป็นอิสระ “พี่ไม่ได้ว่าริตาอ้วนเลยนะ”“ก็พี่ว่าริตาตัวหนัก” รสิกาเงียบไปครู่หนึ่งกำลังจะพูดต่อ แต่ถูกชายหนุ่มขัดก่อน“ที่ว่าหนักหนักเจ้าตัวเล็กด้วยต่างหาก” ว่าแล้วใช้เอา
เล่ห์ลวงวิวาห์รักยอมเมียทุกอย่างตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมารสิกาไม่ได้เห็นหน้าของอิชย์เลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาไปไหนหรือทำอะไร หากในใจลึก ๆ ก็อยากรู้ว่าเขานั้นอยู่ที่ไหน เป็นอย่างไรบ้าง ทำอะไรอยู่ ทำไมไม่ติดต่อกลับมาเลย ปกติก่อนที่เขาจะเงียบ เขาชอบมากดไลก์อินสตาแกรมของเธออยู่บ่อยครั้ง เวลาเธอทำอะไรก็ตาม แต่พักนี้กลับไม่เห็นเขาเข้ามาดูหรือกดไลก์แต่อย่างใด“ไม่คิดจะติดต่อกลับมาเลยอิตาบ้า! โอ้ย! จะไปคิดถึงผู้ชายใจร้ายทำไมล่ะ ลืมสิลืม” มือบางตบศีรษะตัวเองเบา ๆ แต่ถูกมือหนาของใครบางคนจับไว้ราวกับให้หยุดการกระทำที่ทำร้ายตัวเอง เลยเงยหน้าไปมองก็พบกับใบหน้าหล่อเหลาของคนที่เพิ่งจะบ่นคิดถึงเมื่อครู่“คิดถึงพี่อยู่เหรอจ๊ะเมียจ๋า” ชายหนุ่มยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ๆ ใบหน้านวลที่ขึ้นแดงชมพูระเรื่อ“บ้า! ใครจะไปคิดถึงคนอย่างคุณกัน” หญิงสาวตอบกลับทันควัน เขาพยักหน้าเบะปากเล็กน้อยไม่เชื่อสิ่งที่รสิกาพูด“เอ๋…แล้วเมื่อกี้ใครนะที่บ่นว่าไม่คิดถึงกันหรือไงตาบ้า แถมยังส่องอินสตาแกรมกันอีก คิดถึงพี่ก็บอกมาเถอะ” อิชย์บอกในสิ่งที่ได้ยินทั้งที่ยังไม่ยอมปล
เล่ห์ลวงวิวาห์รักง้อเมีย ภาค 2เอื้องคำที่โดนกฤตย์ลากออกมาโวยวายตลอดทาง แต่ดีที่ชายหนุ่มเอามือปิดปากเด็กสาวไว้ ซึ่งเธอก็ทั้งดิ้นทั้งโวยวาย“ตั่วเป๋นป้อจาย มาโดนโตแม่หญิงมันบ่แม่นเด้อ”“หะ เมื่อกี้เธอว่ายังไงนะ”ชายหนุ่มถามด้วยความไม่เข้าใจ เธอจึงต้องเปลี่ยนภาษาพูดใหม่“ฉันบอกว่าเป็นผู้ชายมาโดนตัวผู้หญิงแบบนี้ไม่ดี”“แบบนี้นี่เอง พูดกลางได้ทำไมไม่พูดตั้งแต่แรก”“แล้วจะปล่อยได้หรือยัง”“โอเค โอเค ฉันปล่อยแล้ว เป็นเด็กเป็นเล็กหัดพูดจากับผู้ใหญ่ดี ๆ หน่อย”“ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ” ชายหนุ่มมองอีกครั้ง อืม ๆ ก็ไม่ใช่เด็กแล้วจริง ๆ แฮะ“แล้วคุณลากฉันออกมาแบบนี้ทำไมมิทราบ” เอื้องคำกอดอกถาม“แค่ไม่อยากให้เธอไปเป็นก้างขวางคอคุณอิชย์กับคุณริตา”“แล้วถ้าพี่ริตาเป็นลมขึ้นมาจะทำยังไง”“ไม่ต้องห่วงเจ้านายฉันดูแลได้”“เชอะ แค่บอกไม่ให้ไปเป็นก้างเจ้านาย ไม่เห็นต้องลากออกมาแบบนี้เลย บอกฉันดี ๆ ก็ได้” ว่าแล้วก็หันหลังจะเดินกลับไปยังบ้านพัก“เดี๋ยว! แล้วจะไปไหน ฉันยังไม่รู้จักชื่อ
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก พาร์ททื่สี่สิบหกค่ะเวลาล่วงเลยมาเกือบเย็น ชายหนุ่มยังคงรอหญิงสาวอยู่หน้าบ้าน ไม่กล้าเข้าไป จนได้เวลาของหญิงสูงอายุนามว่ายายสายใจ เจ้าของส้มสายใจกลับเข้าบ้าน ซึ่งเป็นคุณยายของรสิกา“เอ้า! พ่อหนุ่มมายืนอะไรอยู่ตรงนี้”“สวัสดีครับคุณยาย ผมเป็นสามีของริตาครับ”“อิชย์เหรอลูก มา ๆ เข้าบ้านก่อน” นางเอ่ยชวนหลานเขยที่นางเคยเจอตอนงานแต่งงานของหลานสาว“ขอบคุณครับคุณยาย”“นั่งก่อนสิลูก ว่าแต่มาทำอะไรมืดค่ำแบบนี้”“ผมมาหาริตาครับ”“แล้วทำไมไม่เข้ามานั่งรอในบ้านล่ะ”“ผมไม่กล้าเข้ามานั่งข้างในครับ ผมกลัวริตาโกรธหนักกว่าเดิม”“งั้นยายขอถามหน่อยว่าทำไมริตาถึงมาที่นี้ อิชย์ทำอะไรหลานยาย”“ผมทำไม่ดีกับริตาครับ ผมเข้าใจเธอผิด ริตาเลยหนีมา” จากนั้นชายหนุ่มก็เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้กับหญิงชราฟัง“ยายขอถามอิชย์อีกอย่าง อิชย์รักหลานยายมั้ยลูก”“รักครับ ผมรักริตามาก ๆ” เขาตอบโดยไม่ต้องคิด หญิงชราที่ท่าทางแข็งแรงพยักหน้าเบา ๆ“งั้นเอาเป็นว่ายายจะช่วยนะ เพราะเห็นแก่เหลนไม่อยากให้กำพร้าพ่อ”
Komen