Mag-log inShare
เสพติดหัวใจมาเฟีย [3] จูบแล้วหนี…
Huling Na-update:
2025-06-26 12:51:01นาร์มินก้าวลงมาจากรถหรูที่มีคนขับเดินลงมาเปิดประตูให้ หลังจากกลับมาจากแคนาดาแล้วพักผ่อนสองวัน เธอก็ต้องมารับหน้าที่คุยเจรจาขอให้มาร์คินยอมทำธุรกิจร่วมกับธุรกิจทางบ้าน
คนรอบข้างบอกว่าการที่จะทำให้มาร์คินยอมตกลงทำธุรกิจด้วย ไม่ใช่เรื่องง่าย มันยากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทร เพราะไม่เคยมีใครสามารถหว่านล้อมมาร์คินได้ แม้รู้ว่ายาก แต่ก็อยากลองเสี่ยงดูสักตั้ง… “มาขอพบคุณมาร์คินค่ะ” “ไม่ทราบว่าชื่ออะไรคะ?” “นาร์มินค่ะ” “คุณนาร์มินได้นัดไว้รึเปล่าคะ?” “ไม่ได้นัดค่ะ” “ปกติแล้วท่านประธานจะไม่ให้ใครเข้าพบง่ายๆ ถ้าไม่ได้นัดไว้ล่วงหน้าอะค่ะ” พนักงานหน้าเคาน์เตอร์บริเวณทางเข้าบอกนาร์มิน ปกติแล้วมาร์คินไม่ค่อยให้ใครเข้าพบง่ายๆ บางคนขอนัดล่วงหน้าแต่ถูกมาร์คินปฏิเสธมาแล้วก็มี การที่จะเข้าถึงตัวมาร์คินไม่ใช่เรื่องง่าย… “พอจะมีวิธีไหมคะ พอดีมีเรื่องสำคัญอยากจะคุยกับเขา” “คุณนาร์มินคงต้องนัดท่านประธานก่อนนะคะ” พนักงานสาวพูดกับนาร์มินด้วยรอยยิ้ม มาร์คินเป็นคนแบบไหนพนักงานที่นี่รู้ดี ถ้าหากทำให้ท่านประธานไม่พอใจในเรื่องใดเรื่องหนึ่งขึ้นมา จะไม่มีคำว่าตักเตือนหรือตำหนิ สิ่งเดียวที่จะได้รับก็คือ…ใบลาออก “มีเบอร์ติดต่อเขาไหมคะ?” เธอเอ่ยถาม มาร์คินเป็นคนเข้าถึงยากมากพอสมควร ขนาดเบอร์โทรศัพท์ยังหายาก ในแวดวงนักธุรกิจแทบไม่มีใครมีเบอร์โทรศัพท์ของเขาเลย “ถ้าต้องการนัดท่านประธาน คุณนาร์มินต้องติดต่อผ่านคนสนิทของคุณท่านประธานเท่านั้นนะคะ นี่ค่ะ เบอร์ของคนสนิท” “ขอบคุณนะคะ” เธอเอื้อมมือไปหยิบกระดาษที่พนักงานสาวเขียนเบอร์คนสนิทของมาร์คินให้มา จังหวะกำลังก้าวเท้าเดินออกไป สายตาได้พลันเห็นบางคนที่ตั้งใจมาหากำลังเดินตรงมาทางนี้ มาร์คิน… ใบหน้าหล่อเหลาราวเทพบุตร หากแต่สีหน้าและแววตากลับเต็มไปด้วยความนิ่งเฉย ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขามีเสน่ห์ดึงดูดเพศตรงข้ามได้ดีไม่น้อย เธอมองเขาด้วยความรู้สึกคุ้นตา ราวกับว่าเคยเจอผู้ชายคนนี้ที่ไหนมาก่อน แค่นึกเท่าไรก็นึกไม่ออกเสียทีว่าที่ไหน “เดี๋ยวก่อนค่ะคุณมาร์คิน” เธอตรงเข้าไปหาเขาอย่างไม่รีรอ ในตอนที่เธอพุ่งไปหามาร์คิน ชายชุุดดำที่เดินตามหลังก็ตั้งท่าเข้ามาหาเธอเช่นเดียวกัน แต่ถูกเขายกมือห้ามเอาไว้ “….” มาร์คินยืนมองหญิงสาวตรงหน้านิ่งๆ ไม่เอ่ยทักทายหรือพูดอะไรออกมา ความเงียบของเขาพลอยทำให้นาร์มินรู้สึกประหม่า “เอ่อ…พอจะมีเวลาว่างไหมคะ ฉันมีเรื่องสำคัญอยากจะคุยด้วย” “เรื่องอะไร” มาร์คินเอ่ยถามคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ ใบหน้ายังคงมีเพียงอารมณ์เดียว ท่าทางนิ่งๆ ของมาเฟียหนุ่มยิ่งทำให้นาร์มินประหม่าหนักขึ้นจากเดิม “เรื่องธุรกิจค่ะ” “ถ้าเป็นเรื่องนี้ฉันไม่คุย” พูดจบมาร์คินก็เดินออกไป ทิ้งให้นาร์มินยืนทำอะไรไม่ถูกอยู่คนเดียว เธอยืนอึ้งและทำอะไรไม่ถูกอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะตวัดสองเท้าเดินตามมาร์คิน ยังไงวันนี้ก็ต้องหว่านล้อมให้เขายอมมาทำธุรกิจกับครอบครัวของเธอให้ได้ ตอนนี้พ่อและแม่ฝากความหวังไว้ที่เธอ ถ้าหากทำพลาด พวกเขาคงผิดหวังมากน่าดู เพราะดูแล้วพ่อกับแม่คาดหวังเรื่องนี้ไว้สูงมากๆ “เดี๋ยวก่อนสิคะคุณมาร์คิน ขอร้องนะคะ ช่วยหยุดฟังฉันสักแป๊บนึงได้ไหม” เธอเดินตามมาร์คิน พยายามขอร้องให้เขาหยุดฟังในสิ่งที่เตรียมมา แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ยอมหยุดฟังอย่างที่เธอเอ่ยขอ มาร์คินเดินตรงไปยังรถที่จอดรอโดยไม่สนใจนาร์มินที่พยายามเดินตามมาขอให้ตัวเองหยุดฟัง หญิงสาวเดินไปดักหน้ามาเฟียหนุ่มเพื่อขวางทางเดิน แต่ทว่าส้นสูงที่สวมใส่มาดันพลิก ทำให้มือเล็กคว้าสูทสีดำของมาร์คินเอาไว้อัตโนมัติ “คุณมาร์คะ…ว้าย!!” มาเฟียหนุ่มถูกมือเล็กดึงสูทโดยที่ตัวเองไม่ทันตั้งตัว เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นเร็วจนตั้งรับไม่ทัน ทำให้เสียหลักเซตามแรงดึงของนาร์มิน แต่โชคดีที่ตนเองมีสติมากพอเลยทำให้ไม่ล้มลงพื้นทั้งคู่ มาร์คินใช้มือข้างหนึ่งรั้งเอวบางนาร์มินแล้วดึงกลับมา ทำให้ร่างบางกระแทกใส่ร่างของเขาเต็มแรงแต่ไม่ถึงกับล้ม เพียงแค่เท้าถอยเซก้าวไปข้างหลังเท่านั้น “!!!!” เธอเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ ตอนนี้ปากตัวเองและปากของมาร์คินกำลังแนบชิดกัน หัวใจที่นิ่งสงบพลันเต้นแรงอัตโนมัติ เมื่อได้สติจึงรีบผลักเขาออกห่าง เขาเลื่อนมือขึ้นมาสัมผัสปากตัวเองที่เพิ่งจูบกับผู้หญิงคนนี้ตรงจุดที่มีเลือดออก สายตามองเลือดบนนิ้ว ก่อนจะดึงสายตาไปมองตัวก่อเรื่อง “ขะ…ขอโทษค่ะ มันเป็นอุบัติเหตุ ฉันไม่ได้ตั้งใจทำให้ปากคุณเลือดออกเลยนะคะ” “….” ซวยแล้วไหมยัยนาร์มิน! เธอพูดคนเดียวในใจ หลังจากขอโทษมาร์คิน สิ่งเดียวที่ได้รับกลับมาก็คือ…ความเงียบ มาร์คินไม่พูดอะไร สองเท้าตวัดเดินตรงไปยังรถหรูที่จอดรออยู่ไม่ไกล ทิ้งให้นาร์มินยืนเคว้งคนเดียวท่ามกลางความรู้สึกอาย นอกจากจะไม่ยอมคุยเรื่องธุรกิจแล้ว ยังเผลอไปจูบอีกฝ่ายโดยไม่ได้ตั้งใจอีกด้วย…
Pinakabagong kabanata
เสพติดหัวใจมาเฟีย นาร์วิน x ณิดา [30] ตอนจบ
หลายอาทิตย์ต่อมา นาร์วินเดินจับมือแฟนสาวเข้ามายังร้านอาหารชื่อดังแห่งหนึ่ง โดยมีพนักงานเดินนำทางไปยังโซนสำหรับวีไอพีที่มีครอบครัวณิดาคอยอยู่ ลูกค้าผู้หญิงภายในร้านไม่วายจะแอบชายตามองนาร์วินจนณิดาเริ่มมีอาการหึงหวงเธอเลือกที่จะเก็บอาการ แม้ภายในใจจะเต็มไปด้วยอารมณ์หึงหวง เธอเปลี่ยนจากจับมือมาเป็นคล้องแขนเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ“คราวหน้าอย่าแต่งตัวดูดีแบบนี้มาอีกนะคะ รู้ไหมว่าผู้หญิงมอง!” เธอกัดฟันพูดกับนาร์วินด้วยความไม่พอใจ เมื่อได้ยินเขาหัวเราะเบาๆ จึงชักสายตาใส่ “ขำอะไรคะ”“หึงเหรอ?”“ลองมีผู้ชายมามองดาดูบ้าง พี่นาร์วินจะหึงไหมล่ะคะ”“หึง แต่หึงแบบเปิดเผย ไม่เก็บอาการเหมือนคนแถวนี้” เขาพูดพลางอมยิ้มไปด้วย วันนี้มาทานอาหารค่ำกับครอบครัวณิดา แม้เคยเจอครอบครัวเธอมาแล้วหลายครั้ง หากแต่นั่นเป็นการเจอในฐานะ ‘น้องชายของลูกสะใภ้’ ทว่าวันนี้เขามาในฐานะ ‘แฟนณิดา’ มันเลยทำให้รู้สึกคนละอย่างกันทั้งสองคนมาถึงห้องอาหารสำหรับวีไอพี โดยมีพ่อ แม่ พี่ชายณิดา และพี่สาวของเขานั่งคอยอยู่“เราสองคนไม่มาช้าเกินไปใช่ไหมคะ” ณิดาเอ่ยถามเพราะเกรงว่าตัวเองและนาร์วินจะทำให้ทุกคนรอ“พวกเราเพิ่งมาถึงก่อนแค่ห้
เสพติดหัวใจมาเฟีย นาร์วิน x ณิดา [29] เดี๋ยวพี่ช่วยรักษา NC
ณิดาเดินออกมาจากห้องนอนหลังจากอาบน้ำเสร็จ หญิงสาวสวมกางเกงขาสั้นสีชมพูอ่อนและเสื้อกล้ามสีขาว สายตามองหาแฟนหนุ่ม ตอนตื่นขึ้นมาไม่เห็นเขานอนอยู่ข้างกายเลยคิดว่าคงอยู่ในห้องทำงานแกร๊กเธอเปิดประตูห้องทำงานนาร์วินออก ซึ่งเขากำลังนั่งทำงานอยู่จริงๆ ด้วย เธอเดินทอดน่องอ้อมไปข้างหลังแล้วใช้สองแขนโอบกอดเขา ไม่วายจะหอมแก้มหนึ่งฟอดฟอดด“ทำไมตื่นแล้วไม่ปลุกดาล่ะคะ”ไร้ซึ่งเสียงตอบกลับไปจากแฟนหนุ่ม นาร์วินยังคงเอาแต่นั่งมองงานตัวเองโดยไม่สนใจแฟนสาว“ยังโกรธอยู่เหรอคะ?” เธอถามเมื่อเห็นเขาทำเมินเฉยใส่ ปกตินาร์วินไม่เคยโกรธเธอเลยสักครั้ง เมื่อคืนเธอคงดื้อมากจริงๆ ถึงทำเขาโกรธได้ขนาดนี้“ลองมาเป็นพี่ดูไหมล่ะ” เขาตอบณิดากลับด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ เมื่อคืนณิดามีความผิดหลายกระทง นอกจากจะแอบหนีเที่ยวไม่บอกแล้วยังดื่มจนเมา มีผู้ชายเข้าหา ไหนจะปิดประตูห้องนอนเพื่อไม่ให้เขาเข้าไปลงโทษได้“ดาขอโทษ~ ให้อภัยดาได้ไหมคะ” เธอกระชับกอดเขาให้แน่นขึ้นพร้อมเอ่ยคำขอโทษด้วยความรู้สึกผิด “ดาแค่เหงาและอยากออกไปปลดปล่อยบ้าง พี่นาร์วินไม่อยู่ตั้งสามวัน ใครจะอยู่คนเดียวได้อย่างมีความสุขล่ะคะ”“นั่นไม่ใช่เหตุผล”“นี่แหละค่ะ
เสพติดหัวใจมาเฟีย นาร์วิน x ณิดา [28] บทลงโทษของเด็กดื้อ NC++
‘วันนี้ดาทำตัวไม่น่ารัก ผิดคำสัญญาที่ให้ไว้กับพี่ เพราะฉะนั้นถ้าคืนนี้พี่ลงโทษดาหนักไปหน่อย ก็คงเข้าใจพี่นะ’ปัง!ทันทีที่มาถึงคอนโดนาร์วิน หญิงสาวก็รีบวิ่งแจ้นไปห้องนอนแล้วทำการล็อกประตูเพื่อไม่ให้แฟนหนุ่มเข้ามาลงโทษตัวเองได้“เปิดประตูณิดา” เขายืนอยู่หน้าประตูแล้วบอกณิดาเสียงเข้ม วันนี้แฟนของเขาทำตัวไม่น่ารักจริงๆ ทั้งแอบหนีเที่ยว ดื่มจนเมา มิหนำซ้ำยังปิดประตูเพื่อไม่ให้เขาทำโทษเธอได้แต่ณิดาคงลืมไปว่าเขามีกุญแจสำรอง…แค่อยากลองเชิงณิดาดู ว่าจะยอมเปิดประตูให้เขาหรือเปล่า ถ้าหากเธอไม่ยอมเปิดประตูให้เขาดีๆ คืนนี้คงได้คุยกันยาวจนถึงเช้า“ไม่เปิด คืนนี้พี่นาร์วินนอนข้างนอกไปเลย”“คิดดีแล้วใช่ไหมที่ดื้อกับพี่?”“ดาจะนอนแล้ว ฝันดีนะคะ”“ชอบท้าทายพี่นักใช่ไหม? ก็ได้”ณิดาไม่สนใจประโยคนั้นของนาร์วิน ตวัดเท้าเล็กทั้งสองตรงไปยังเตียงนอน ไม่ทันจะเดินถึงเตียง ประตูห้องนอนก็ถูกเปิดเข้ามา ทำให้คนตัวเล็กหมุนตัวกลับไปมองแกร๊ก“พะ…พี่นาร์วิน” เธอมองนาร์วินซึ่งกำลังเดินตรงมาหาด้วยท่าทางนิ่งๆ แววตาคมเข้มไร้อารมณ์ไม่สามารถทำให้เธอเดาความคิดในหัวเขาตอนนี้ได้ นาร์วินคงไม่พอใจมากที่เธอดื้อใส่“ไหนเมื่อกี
เสพติดหัวใจมาเฟีย นาร์วิน x ณิดา [27] เด็กแอบหนีเที่ยว
“แหมม ผัวไม่อยู่หนูร่าเริงทันทีเลยนะ”ยิหวามองเพื่อนสาวคนสนิทที่กำลังลุกขึ้นยืนโยกไปมาตามจังหวะเสียงเพลงโดยมีเครื่องดื่มในมือ ใบหน้าณิดาแดงก่ำเพราะพิษแอลกอฮอล์ แต่คงยังไม่เมาเท่าไร วันนี้ณิดาโทรชวนเพื่อนทุกคนออกมาดื่มเพราะนาร์วินบินไปมาเก๊าเมื่อวาน เมื่อคืนณิดาโทรมาแล้วร้องไห้ ยอมรับว่าเพิ่งเคยเห็นณิดาในโหมดนี้ ปกติจะเป็นตัวเองที่โทรไประบายและร้องไห้ ผิดกับตอนนี้ ทุกอย่างกลับตาลปัตรทำให้ณิดากลายมาเป็นเหมือนตัวเองในวันนี้“พวกแกจะนั่งมองฉันทำไม ลุกมาเต้นด้วยกันเร็ว” ณิดาเข้าไปดึงแขนเพื่อนเพื่อให้ลุกขึ้นมาเต้นด้วยกัน“ทำไมวันนี้แกดีดจังณิดา ปกติจะนั่งเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้ ตรงที่แกยืนเต้นควรเป็นของพวกฉันไหม” นัตตี้ หนึ่งในเพื่อนในของกลุ่มของณิดาเอ่ยพูด“ฉันเต้นไม่ได้เหรอ?” เธอถามนัตตี้ พูดจบก็ยกเครื่องดื่มในมือขึ้นมาดื่ม เริ่มเลื่อยร่างกายไปตามเพลงจังหวะEDMภายในไนต์คลับชื่อดัง พอได้ปลดปล่อยก็รู้สึกดีเหมือนกัน คืนแรกที่นาร์วินไม่อยู่ ยอมรับว่าเหงาและเศร้ามากปกติทุกคืนจะมีเขานอนอยู่ข้างกายตื่นเช้ามาก็เจอ พอเขาบินไปมาเก๊าทุกอย่างก็ดูเหมือนมีบางอย่างขาดหาย สามวันมันอาจจะเร็ว แต่สำหรับเธอ
เสพติดหัวใจมาเฟีย นาร์วิน x ณิดา [26] ทิ้งอดีตไว้ข้างหลังหมดแล้ว
หลายอาทิตย์ต่อมา หมับฟอดดณิดาเดินเข้าไปสวมกอดแฟนหนุ่มที่กำลังนั่งทำงานจากข้างหลังแล้วหอมแก้มไปหนึ่งฟอดใหญ่ ทำให้นาร์วินละสายตาจากงานแล้วเอียงใบหน้าไปหาคนตัวเล็กด้วยรอยยิ้ม“ดาซื้อชาเย็นมาฝาก” เธอวางชาเย็นที่ซื้อมาให้นาร์วินลงโต๊ะทำงานของเขา “กินข้าวเที่ยงรึยังคะ?”“ยังไม่มีเวลาว่างทำอะไรเลย”“ทำไมทำงานหนักขนาดนี้คะ พักบ้างก็ได้” เธอพูดยิหวาเคยบอกว่าเตทำงานหนักจนไม่มีเวลาให้ จำได้ว่าตอนนั้นบอกให้ยิหวาเข้าใจเต แต่พอเจอกับตัวถึงเข้าใจความรู้สึกของยิหวา วันก่อนนาร์วินและเธอนัดไปทานข้าวเย็นด้วยกัน แต่เขาดันมีนัดสำคัญกับนักธุรกิจจนต้องโทรมาบอกเธอว่าคงไม่ได้ไปทานข้าวเย็นด้วย ทั้งที่เธอแต่งตัวรอเขาแล้ว กลับต้องจำใจบอกว่า ไม่เป็นไร ทั้งที่ในใจแอบน้อยใจเขา เธอไม่อยากงี่เง่ากับนาร์วินจึงพยายามเข้าใจเขาให้มากๆกลัวใจตัวเองเหมือนกัน กลัวว่าสักวันจะเผลองี่เง่่กับเขา บางที…นี่อาจเป็นบททดสอบความรักระหว่างนาร์วินและเธอก็ได้“พี่ก็อยากพักนะ แต่ช่วงที่พี่เข้าโรงพยาบาลทำให้ต้องพักงานเอาไว้ พอหายดีแล้วก็ต้องกลับมาลุยงานที่พักเอาไว้ มีทั้งงานใหม่และงานเก่าที่เข้ามาพร้อมกัน”“มีอะไรให้ดาช่วยบอกได้นะคะ”
เสพติดหัวใจมาเฟีย นาร์วิน x ณิดา [25] พี่ไม่ไหวแล้ว NC
“ถือว่าฟาดเคราะห์ไปแล้วกันนะวิน” เสียงคนเป็นแม่เอ่ยกับลูกชายพลางลูบศีรษะนาร์วินด้วยความรักปนเป็นห่วงในเวลาเดียวกันวันแรกที่รู้ข่าวว่าลูกชายประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ช่วงเวลานั้นกินไม่ได้นอนไม่หลับกันเลยทีเดียว จำได้ว่าสวดมนตร์และขอพรให้นาร์วินรอดพ้นจากอันตรายทุกคืน พอได้ยินข่าวว่าลูกชายฟื้นแล้วก็รู้สึกโล่งใจ“แม่เป็นห่วงวินมากเลยรู้ไหม กินไม่ได้นอนไม่หลับมาตั้งแต่วันที่วินเกิดอุบัติเหตุ” คนเป็นพ่อพูดนาร์วินหันหน้าไปมองแม่ ก่อนจะยิ้มแล้วสวมกอด แม้ทั้งสองคนไม่ใช่พ่อแม่ที่แท้จริง แต่พวกท่านทั้งสองก็รักและให้ความอบอุ่นกับตนไม่ต่างจากลูกชายแท้ๆ คนหนึ่ง แม้ครอบครัวที่แท้จริงจะจากไป แต่ยังโชคดีที่มีครอบครัวที่แสนอบอุ่นนี้รับมาดูแลและเลี้ยงดูเป็นอย่างดีจนโตถึงป่านนี้“รักแม่กับพ่อมากนะครับ”“วันนี้พบเด็กขี้อ้อนหนึ่งอัตรา” คนเป็นแม่เอ่ยแซว ก่อนจะหันไปยิ้มกับสามีและลูกสาวคนโต“รักแค่พ่อกับแม่ แต่ไม่รักพี่สาวตัวเองเหรอ?”นาร์วินหรี่ตามองพี่สาวซึ่งยืนกอดอกมองอยู่ตรงปลายเตียง“พี่คินเขาไม่รักเหรอถึงมาขอความรักจากน้องชายตัวเอง”“เอ๊ะ! ไอ้น้องบ้านี่! เดี๋ยวก็ตีให้แขนหักอีกข้างเลย” นาร์มินตั้งท่าเข้
