07

คีย์ลีนลืมตาขึ้นอีกครั้งพร้อมความรู้สึกปวดหนึบไปทั้งร่าง แสงแดดยามเที่ยงลอดผ่านผ้าม่านเข้ามา ทำให้เธอเพิ่งรู้ว่าตัวเองอยู่ในห้องพักส่วนตัวของผับ ไม่ใช่บ้านของตัวเอง กลิ่นน้ำหอมผู้ชายปนกลิ่นแอลกอฮอล์ยังคงลอยอวลอยู่ในอากาศ

เสียงฝีเท้าหนักค่อย ๆ เดินเข้ามาใกล้ องศายืนพิงกรอบประตูด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา เขามองเธอเหมือนกำลังครอบครองบางอย่างที่ไม่มีวันคืนให้เจ้าของเดิม

“ตื่นแล้วเหรอ” เขาถามเสียงเรียบ แต่ทว่าในแววตากลับแฝงรอยยิ้มบาง ๆ ที่ทำให้หัวใจเธอเต้นแรง

คีย์ลีนพยายามจะลุกขึ้น แต่ขาเธอสั่นจนแทบยืนไม่ไหว องศาก้าวเข้ามาพยุง ร่างสูงอบอุ่นเกินกว่าจะผลักออกได้ในตอนนี้

“เมื่อคืน…พี่…” เสียงเธอสั่นจนคำพูดขาดห้วง

“ก็เธอไม่ได้ห้ามนี่” เขาตอบพลางโน้มใบหน้ามาใกล้ จนลมหายใจของเขาแตะผิวแก้มเธอ

“หรือจำอะไรไม่ได้? ต้องให้ทวนความจำอีกสักรอบไหม?”

หัวใจคีย์ลีนร่วงลงไปกองกับพื้น ความจริงที่เธอไม่อยากนึกถึงกำลังไล่ตามทัน เธอรู้ว่าองศาเป็นลูกค้าคนสนิทของพี่ชาย และความสัมพันธ์แบบนี้…จะไม่มีวันจบลงง่าย ๆ

“อย่าให้ใครรู้เรื่องนี้นะ”

เธอหลุดปากออกมาโดยไม่ทันคิด ทำเอาองศาหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ

“ไม่ต้องห่วง…แต่เธ