ครอบครัวใหญ่

ชายหนุ่มขยับเปลือกตาช้าๆ ให้ประสาทสัมผัสใบหน้าตอบรับแสงอาทิตย์อุ่นในยามเช้า บนเตียงนอนกว้างนุ่มกับภรรยาสุดที่รักและลูกชายตัวน้อยยังคงหลับอยู่ในอ้อมกอดแขนหนาล่ำ เขายิ้มแล้วหันไปจูบหน้าผากพลางสูดกลิ่นหอมไรผมของเธอต้องย้ำเตือนให้แน่ใจว่าทั้งหมดนี้ไม่ใช่แค่ภาพในฝันอีกต่อไป เอื้อมพัฒน์เริ่มจากการโปรยจูบเบาๆ แล้วเริ่มหนักหน่วงขึ้น จนถึงขั้นซุกไซ้ซอกคอให้รู้สึกจักกะจี้ แกล้งยึดร่างบอบบางไว้ไม่ให้ขัดขืน หญิงสาวตกใจตื่นทันที

“ตื่นได้แล้ว! เมียจ๋า! ตื่นๆ”

“พี่เอื้อม ปล่อย! กวางบ้าจี้นะปล่อย! ว้าย!! ฮ่าๆๆๆ”

“ตื่นทั้งแม่ทั้งลูกแล้วสิ ไปกินมื้อเช้ากัน แม่อย่าตื่นสายนะ เดี๋ยวตัวเล็กหิวเกิดมาขาดสารอาหารพอดี ไหนๆ ตื่นยังลูกเสือเอื้อม!”

ว่าที่คุณพ่อก้มหน้าพูดคุยแล้วแนบหูบนหน้าท้องเนียนขาว ทารกน้อยก็ขยับร่างทักทายด้วยเช่นกัน

“ตัวเล็กทักทายพี่ด้วยล่ะกวาง”

“ทักทายหรือยกเท้าขึ้นยันหน้าคืนกันแน่”

อาหารมื้อเช้าฝีมืออดีตหัวหน้าเชฟโรงแรมห้าดาวเรียบง่ายแต่รสชาติอร่อยถูกปาก สมาชิกทุกคนในครอบครัวพร้อมหน้าพร้อมตา ศรุตายังคงร้องขอออมเล็ตจานโปรดเหมือนเดิมสำหรับงานมงคลที่จะเกิดขึ้นอาทิตย์หน้า เอื้อมพัฒน์ได้เล