ปากเล็กอ้าพะงาบ ๆ หน้าถอดสี หลังยืนยันตัวตนด้วยบัตรประชน และได้ฟังต้นสายปลายเหตุของการเข้าใจผิด เธอก็ไม่รู้ว่าควรจะตกใจกับเรื่องไหนก่อนดี
ระหว่างคนตรงหน้าไม่ใช่คนที่เธอคุยด้วยมาตลอดจริงๆ เขาก็แค่มุมหน้าบางมุมคล้ายกัน และที่ไม่ได้ทักท้วงตอนเธอเดินเข้าไปหาก็เพราะคนทั่วไปเรียกเขาว่า ‘วิน’ เช่นกัน
หรือเรื่องที่เขาลากเธอขึ้นห้องก็เพราะหลงเข้าใจผิด คิดว่าเธอคือเด็กที่เพื่อนส่งมาเอนเตอร์เทน แถมเขายังอายุสามสิบแปดเข้าไปแล้ว
นี่โลกกำลังเล่นตลกอะไรกับเธออยู่เนี่ย!
โชติมนต์โอดครวญในใจ สองมือกุมขมับ เธออุตส่าห์ชอบเขามาก ๆ แต่ทำไม…ทำไมเรื่องมันถึงกลายมาเป็นแบบนี้ไปได้ล่ะ
“ฉัน...ขอโทษนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องมันเลยเถิดมาถึงขนาดนี้”
เห็นคนร่าเริงตอนนี้กลับมีสีหน้าเคร่งเครียด ท่าทางราวกับโลกทั้งใบถล่มลงตรงหน้าในพริบตาเดียว ปวินท์ก็ยิ่งรู้สึกผิดมากกว่าเดิม
ส่วนคนฟังได้แต่ยิ้มเซียว คำว่า ‘ไม่ได้ตั้งใจ’ ของเขา ทำเอาเธอจุกอก พูดอะไรไม่ออก และถ้าว่ากันตามจริงมันก็ไม่ใช่ความผิดของเขาไปทั้งหมด
เรื่องเมื่อคืนมันอาจจะเป็นความผิดพลาด แต่เขาก็ไม่
ปากเล็กอ้าพะงาบ ๆ หน้าถอดสี หลังยืนยันตัวตนด้วยบัตรประชน และได้ฟังต้นสายปลายเหตุของการเข้าใจผิด เธอก็ไม่รู้ว่าควรจะตกใจกับเรื่องไหนก่อนดีระหว่างคนตรงหน้าไม่ใช่คนที่เธอคุยด้วยมาตลอดจริงๆ เขาก็แค่มุมหน้าบางมุมคล้ายกัน และที่ไม่ได้ทักท้วงตอนเธอเดินเข้าไปหาก็เพราะคนทั่วไปเรียกเขาว่า ‘วิน’ เช่นกันหรือเรื่องที่เขาลากเธอขึ้นห้องก็เพราะหลงเข้าใจผิด คิดว่าเธอคือเด็กที่เพื่อนส่งมาเอนเตอร์เทน แถมเขายังอายุสามสิบแปดเข้าไปแล้วนี่โลกกำลังเล่นตลกอะไรกับเธออยู่เนี่ย!โชติมนต์โอดครวญในใจ สองมือกุมขมับ เธออุตส่าห์ชอบเขามาก ๆ แต่ทำไม…ทำไมเรื่องมันถึงกลายมาเป็นแบบนี้ไปได้ล่ะ“ฉัน...ขอโทษนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องมันเลยเถิดมาถึงขนาดนี้”เห็นคนร่าเริงตอนนี้กลับมีสีหน้าเคร่งเครียด ท่าทางราวกับโลกทั้งใบถล่มลงตรงหน้าในพริบตาเดียว ปวินท์ก็ยิ่งรู้สึกผิดมากกว่าเดิมส่วนคนฟังได้แต่ยิ้มเซียว คำว่า ‘ไม่ได้ตั้งใจ’ ของเขา ทำเอาเธอจุกอก พูดอะไรไม่ออก และถ้าว่ากันตามจริงมันก็ไม่ใช่ความผิดของเขาไปทั้งหมดเรื่องเมื่อคืนมันอาจจะเป็นความผิดพลาด แต่เขาก็ไม่
ได้ยินชายหนุ่มเปรยว่ามีเวลาไม่มากนัก โชติมนต์ซึ่งได้รับสิทธิ์ให้เป็นคนเลือกร้านอาหารจึงพาเขาเดินเลี้ยวเข้าร้านอาหารญี่ปุ่นเธอสั่งชุดกุ้งทอดเทมปุระกับน้ำส้ม ส่วนเขาสั่งสลัดปูนิ่ม ชุดสเต็กปลาแซลมอนกับชาเขียวร้อนปวินท์เห็นเธอแกะถั่วแระญี่ปุ่นกินอย่างเอร็ดอร่อยก็ดันชามของตนไปให้“ขอบคุณค่ะ”ดวงตาคู่สวยหรี่โค้งจนเป็นสระอิ ในเมื่อเขายินดียกให้เธอก็ยินดีรับเข้าปาก“ชอบอาหารญี่ปุ่นเหรอ”“ก็ชอบค่ะ แต่ไม่ค่อยได้กินบ่อย ๆ มันเปลืองเงิน อ้อ แล้วร้านนี้น้ำมนต์ยังไม่เคยเข้านะ เห็นว่าคนน้อยดีก็เลยเลือก แต่ดูจากสีหน้าคนที่นั่งอยู่ก่อนแล้วน้ำมนต์ว่าเขาก็น่าจะทำอร่อยอยู่แหละ”โชติมนต์ทำหน้าทะเล้น แล้วหันไปขอบคุณพนักงานที่นำน้ำมาเสิร์ฟ จิบน้ำส้มแก้กระหายไปสองอึกก็เอ่ยต่อ“ว่าแต่ที่พี่วินบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วยนี่เรื่องอะไรเหรอคะ?”แววตาสุกใสของคนนั่งฝั่งตรงข้ามทำเอาปวินท์ชะงักไปครู่ ทั้งที่ผ่านการเจรจากับลูกค้าหน้าเลือดมามาก หากครั้งนี้กลับทำเขาหนักใจที่สุดเสียอย่างนั้น“คือ...” ชายหนุ่มถอนหายใจยาวหนึ่งทีถึงเอ่ยต่อ
“หลบหน้าฉันทำไม”เสียงทุ้มดังใกล้ใบหูทำเอาคนกำลังจมอยู่กับห้วงความคิดของตนถึงกับสะดุ้งเฮือก หลุดอุทานเสียงดัง“ว๊ายยยย แม่ร่วง”ปวินท์ชะงักไปครู่แววตาก็หรี่โค้ง ไวระริกด้วยความขบขัน ยัยเด็กนี่อายุเพิ่งจะแค่ยี่สิบเอ็ดเองไม่ใช่หรือไง ทำไมถึงได้อุทานเหมือนคนแก่รุ่นยายแบบนั้น“แม่ร่วงเลยเหรอ แล้วต้องเก็บไหม”คำถามกึ่งแซวทำให้คนที่ตื่นตกใจ แปรเปลี่ยนเป็นมองค้อนอย่างแง่งอน“พี่วินอะ ถามแบบนี้ จะมาช่วยเก็บหรือไงคะ”“ก็ได้นะ”“พี่วิน!”โชติมนต์ย่นจมูกใส่เขา แก้มแดงระเรื่อนิด ๆ ผู้ชายที่เคยพูดน้อยประหยัดวาจากลายเป็นคนแบบนี้ไปตั้งแต่เมื่อไร“แล้วนี่มาหาน้ำมนต์ถึงนี่ มีอะไรหรือเปล่าคะ”“ฉันมีเรื่องต้องคุยกับเธอ แล้วนี่...กำลังจะออกไปไหนหรือเปล่า”“กำลังจะออกไปหาอะไรกินค่ะ”“งั้นก็ขึ้นรถสิ ฉันยังไม่ได้กินข้าวเที่ยงเหมือนกัน”โชติมนต์เดินตามไปขึ้นรถอย่างว่าง่าย ด้วยซอยที่พักนั้นอยู่ใกล้กับมหาวิทยาลัย มีร้านรวงมากมายเปิดเรียงรายไล่ไปตั้งแต่ร้านข้าว ร้านน้ำ ร้านขนม เธอเลยหล
ขณะที่ด้านหนึ่งกำลังว้าวุ่นใจว่าหิ้วผู้หญิงผิดคนขึ้นห้อง อีกด้านก็กำลังกระวนกระวายใจไม่แพ้กัน“ทำไมถึงไม่ตอบแชทเลยเนี่ย”โชติมนต์นิ่วหน้า ชักเริ่มคิดมาก ตั้งแต่ส่งข้อความล่าสุดไปนี่ก็ผ่านมาหลายชั่วโมงแล้ว อีกฝั่งก็ยังไม่เปิดอ่านเลย ซึ่งมันผิดปกติพอสมควรที่ผ่านมาถึงพี่วินจะตอบแชทเธอช้าบ้างตามประสาคนทำงานแล้วที่ไม่ได้เล่นโทรศัพท์ตลอดเวลา ทว่าพักหลังมานี้เราก็คุยกันถี่ขึ้นเขาไม่ค่อยปล่อยให้เธอรอนานเกินชั่วโมงและหากจำต้องประชุมลากยาวก็มักทิ้งข้อความบอกไว้ล่วงหน้าก่อนเสมอเรื่องมันชักมีกลิ่นแปลก ๆโชติมนต์ส่งข้อความไปทิ้งไว้เพิ่มจากนั้นก็เก็บโทรศัพท์ พาตัวเองเข้าไปอาบน้ำหวังใช้น้ำเย็นดับกระแสความร้อนอกร้อนใจ แต่ไม่ว่าอาบนานสักแค่ไหน เธอก็ไม่รู้สึกดีขึ้นเลย“อย่าบอกนะว่าคิดจะฟันแล้วทิ้งน่ะ”ถึงเมื่อคืนจะยังไม่ทันได้ถลำลึกไปทั้งตัว แต่เธอถลำใจให้เขาไปแล้วเกินครึ่ง จะมาเทกันง่าย ๆ แบบนี้ไม่ได้นะเว้ย!หญิงสาวพยายามสั่งให้ตัวเองใจเย็นแล้วรอ แต่ผ่านไปสองชั่วโมงเธอก็เริ่มกระสับกระส่ายจนทนไม่ไหว กดวิดีโอคอลหาอีก
ร่างสูงในชุดสูทก้าวไว ๆ ออกมาจากห้องประชุม ใบหน้าคมคายเครียดขรึมเสียจนเหล่าพนักงานที่อยู่แถวนั้นพากันก้มหน้า หลบสายตาวูบ เพราะแม้เจ้านายคนนี้จะไม่ได้เข้าบริษัทตลอดแต่พวกเขาต่างรู้ดีว่าอีกฝ่ายทั้งดุและเข้มงวดมากแค่ไหนจะมีก็แต่ผู้ช่วยหน้านิ่งที่มักแต่งกายมาทำงานด้วยชุดสุภาพสีดำสนิททั้งตัวอย่างจิรายุ ที่แม้ถูกเรียกตัวเข้าพบต่อหลังจบการประชุม เขาก็ยังรักษาสีหน้าและอาการสงบนิ่งได้ดังเดิม“ได้เรื่องไหม”คล้อยหลังประตูปิดสนิทปวินท์ก็เปิดประเด็นที่ทำให้ตนหงุดหงิดมาตลอดช่วงเช้าทันที“ครับ คนของเรารายงานมาว่าการประมูลรอบนี้เจอาร์ ก็ร่วมยื่นซองด้วยเหมือนกัน”เจอาร์ คอนสตรัคชั่น คือบริษัทคู่แข่งที่พักหลังมานี้เสนอราคาต่ำกว่าราคาบิดของพีเค สมาร์ท บิลด์ดิงเพียงเล็กน้อยมาตลอด ปวินท์เดาว่าอาจมีเกลือเป็นหนอน แต่แล้วไง บริษัทมันก็มีหนอนที่เขาส่งไปแฝงไว้เหมือนกันชายหนุ่มยื่นมือไปข้างหน้า เพียงอึดใจแท็บเล็ตก็ถูกวางลงบนมือ เขากวาดสายตาอ่านข้อมูลที่ปรากฏบนหน้าจอ หูก็คอยฟังสิ่งที่ผู้ช่วยพูด“นี่เป็นรายชื่อดีลเลอร์ที่ทางนั
ขณะที่ด้านนอกเริ่มสงบจิตสงบใจได้แล้ว ในห้องน้ำกลับยังว้าวุ่นไม่คลายปวินท์ก้มมองแก่นกายที่แข็งขึงแล้วถอนหายใจอย่างเซ็งจัด ได้แค่ถูไถแถมยังทำแค่รอบเดียวแบบนั้น มันจะไปอิ่มอะไรใบหน้าคมแหงนขึ้นรับสายน้ำ ทว่าความเย็นฉ่ำของมันกลับไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น ความร้อนรุ่มยังคงสุมที่จุดนั้นไม่คลาย สุดท้ายจึงไม่พ้นต้องส่งมือลงไปจัดการแววตาดำมืดลงด้วยแรงปรารถนา มือใหญ่กระชับกำแล้วชักรูดจนเกิดเสียงลามกเคล้าคลอไปกับเสียงสายน้ำตกกระทบพื้น"อาส์"ชายหนุ่มเชิดหน้า คำรามในลำคอเบา ๆ ด้วยความรู้สึกดี เพียงแต่มันไม่ดีพอจะทำให้เสร็จ ปวินท์ชักเริ่มหัวเสีย วันนี้เขาไม่อาจใช้ห้องน้ำนาน ๆ เพราะยังต้องไปส่งเด็กสาวพลันภาพใบหน้าแดงก่ำและร่างขาวจัดที่มีรอยขบเขี้ยวเขาประดับบนเนินอกก็ปรากฎขึ้นในหัวกรามแกร่งขบแน่น ยิ่งนึกถึงความนุ่มนิ่มที่เพิ่งได้เคล้นขยำ ความฉ่ำแฉะของร่องอุ่นนุ่มที่เพิ่งได้สัมผัส ท้องน้อยร้อนลวก หดเกร็งเพราะกระแสความเสียวซ่านที่เพิ่มพูน"น้ำมนต์ ฮืมมม"มือใหญ่ขยับเร็วขึ้น ปากก็พึมพำเรียกชื่อคนที่นั่งอยู่ข้างนอก ไม่กี